Xeyir Və Şər

XEYİR və ŞƏR mövcud deyil. Bir şey bizə uyğun gələndə yaxşıdır, uyğun gəlməyəndə pisdir. XEYİR və ŞƏR eqoist rahatlıqlar və ağlın şıltaqlıqları məsələsidir.

XEYİR və ŞƏR kimi fəlakətli terminləri icad edən adam, batmış Atlantida qitəsində yerləşən AKALDAN Elmi Cəmiyyətinin görkəmli üzvü olan MAKARI KRONVERNKZYON adlı bir Atlantidalı idi.

Qədim müdrik heç vaxt iki kiçik sözünün bəşəriyyətə bu qədər ciddi zərər verəcəyindən şübhələnməmişdi.

Atlantidalı müdriklər bütün EVOLUSİYA, İNVOLUSİYA və TƏBİƏTİN NEUTRAL qüvvələrini dərindən öyrənmişdilər, lakin bu qoca müdrikə ilk ikisini XEYİR VƏ ŞƏR terminləri ilə müəyyən etmək fikri gəldi. EVOLUSİYA tipli qüvvələri yaxşı adlandırdı, İNVOLUSİYA tipli qüvvələri isə pis termini ilə vəftiz etdi. Neytral qüvvələrə heç bir ad vermədi.

Bu qüvvələr insan daxilində və təbiətdə işlənir, neytral qüvvə isə dəstək və tarazlıq nöqtəsidir.

Platonun Respublika əsərində bəhs etdiyi məşhur POISEDONIS-i ilə birlikdə ATLANTİDANIN batmasından əsrlər sonra, Şərq sivilizasiyasında TİKLYAMİŞAYANA-da XEYİR və ŞƏR terminlərindən sui-istifadə edərək onlara əxlaqı əsaslandırmaq kimi çox ciddi bir səhvə yol verən qədim bir keşiş var idi. Bu keşişin adı ARMANATOORA idi.

Tarix boyu saysız-hesabsız əsrlər ərzində bəşəriyyət bu iki kiçik sözlə korlandı və onları bütün əxlaq kodekslərinin əsasına çevirdi. Bu gün bu iki kiçik sözü hətta şorbada da tapmaq olar.

Hal-hazırda bir çox ƏXLAQİ BƏRPAYA can atan İSLAHATCILAR var, lakin onların və bu əziyyət çəkən dünyanın bədbəxtliyinə görə, ağlı XEYİR və ŞƏR arasında ilişib qalıb.

Bütün əxlaq XEYİR və ŞƏR sözlərinə əsaslanır, buna görə də hər bir ƏXLAQ İSLAHATÇISI əslində bir REAKSİONERDİR.

XEYİR və ŞƏR terminləri həmişə öz səhvlərimizi ƏSASLANDIRMAQ və ya MƏHKUM etmək üçün xidmət edir.

Əsaslandıran və ya məhkum edən anlamır. EVOLUSİYA qüvvələrinin inkişafını anlamaq ağıllıdır, lakin onları YAXŞI termini ilə əsaslandırmaq ağıllı deyil. İNVOLUSİYA qüvvələrinin proseslərini anlamaq ağıllıdır, lakin onları PİS termini ilə məhkum etmək axmaqlıqdır.

Hər hansı bir mərkəzdənqaçma qüvvəsi mərkəzə doğru qüvvəyə çevrilə bilər. Hər hansı bir involyutiv qüvvə EVOLUSİYA qüvvəsinə çevrilə bilər.

EVOLUSİYA vəziyyətində olan enerjinin sonsuz prosesləri daxilində İNVOLUSİYA vəziyyətində olan enerjinin sonsuz prosesləri mövcuddur.

Hər bir insan varlığının daxilində EVOLUSİYA EDƏN, İNVOLUSİYA EDƏN və davamlı olaraq çevrilən müxtəlif növ enerji mövcuddur.

Müəyyən bir enerji növünü əsaslandırmaq və digərini məhkum etmək anlamaq deyil. Ən vacibi anlamaqdır.

Ağılın ilişib qalması konkret faktına görə HƏQİQƏT təcrübəsi bəşəriyyət arasında çox nadir olub. İnsanlar XEYİR və ŞƏR ziddiyyətləri arasında ilişib qalıblar.

QNOSTİK HƏRƏKATIN İNQİLAB PSİXOLOGİYASI insan orqanizmi daxilində və təbiətdə fəaliyyət göstərən müxtəlif növ enerjilərin öyrənilməsinə əsaslanır.

QNOSTİK HƏRƏKATIN reaksionerlərin əxlaqı ilə heç bir əlaqəsi olmayan və ya XEYİR və ŞƏR-in mühafizəkar və geriqalan terminləri ilə də heç bir əlaqəsi olmayan İNQİLABİ ETİKASI var.

İnsan orqanizminin Psixo-Fizioloji laboratoriyası daxilində dərindən öyrənilməli və başa düşülməli olan təkamül, involyutiv və neytral qüvvələr var.

XEYİR termini əsaslandırmaya görə EVOLUSİYA enerjilərinin ANLAYIŞINA mane olur.

ŞƏR termini isə məhkum etməyə görə İNVOLUSİYA qüvvələrinin anlayışına mane olur.

Əsaslandırmaq və ya məhkum etmək anlamaq demək deyil. Qüsurlarından xilas olmaq istəyən şəxs onları əsaslandırmamalı və ya məhkum etməməlidir. Səhvlərimizi ANLAMAQ təcili bir məsələdir.

Ağlın bütün səviyyələrində QƏZƏBİ anlamaq bizdə sakitlik və şirinliyin yaranması üçün əsasdır.

Tamahın sonsuz çalarlarını anlamaq bizdə filantropiyanın və fədakarlığın yaranması üçün vacibdir.

Ağlın bütün səviyyələrində EHTİRASI anlamaq bizdə həqiqi iffətin yaranması üçün əvəzolunmaz şərtdir.

Ağlın bütün sahələrində PAXILLIĞI anlamaq bizdə əməkdaşlıq hissinin və başqalarının rifahı və tərəqqisinə görə sevincin yaranması üçün kifayətdir.

QÜRURUN bütün çalarlarını və dərəcələrini anlamaq bizdə təbii və sadə şəkildə təvazökarlığın ekzotik çiçəyinin yaranmasının əsasıdır.

Tənbəllik adlanan bu ətalət elementinin nə olduğunu, təkcə qrotesk formalarında deyil, həm də daha incə formalarında anlamaq bizdə fəaliyyət hissinin yaranması üçün əvəzolunmazdır.

TOXLUQ və acgözlüyün müxtəlif formalarını anlamaq instinktiv mərkəzin zövqlər, sərxoşluq, ov, ətyeyənlik, ölüm qorxusu, MƏN-i əbədiləşdirmək arzusu, məhv olmaq qorxusu və s. kimi pis vərdişlərini məhv etməyə bərabərdir.

Məktəblərin, kolleclərin və universitetlərin müəllimləri şagirdlərinə sanki MƏN təkmilləşdirilə bilərmiş kimi, müəyyən fəzilətlər qazanmağı tövsiyə edirlər, sanki MƏN fəzilətlərə nail ola bilərmiş kimi və s.

MƏN-in heç vaxt təkmilləşmədiyini, heç vaxt daha mükəmməl olmadığını və fəzilətlərə tamah salanın MƏN-i möhkəmləndirdiyini anlamaq təcilidir.

TAM MÜKƏMMƏLLİK yalnız MƏN-in həll edilməsi ilə bizdə yaranır. Fəzilətlər bizim zehni qüsurlarımızı təkcə intellektual səviyyədə deyil, həm də ağlın bütün şüuraltı və şüursuz sahələrində anladığımızda təbii və sadə şəkildə bizdə yaranır.

Təkmilləşmək istəmək axmaqlıqdır, müqəddəslik arzulamaq paxıllıqdır, fəzilətlərə tamah salmaq MƏN-i tamah zəhəri ilə gücləndirmək deməkdir.

Bizə MƏN-in təkcə intellektual səviyyədə deyil, həm də ağlın bütün künclərində, bölgələrində, sahələrində və dəhlizlərində tamamilə ölümü lazımdır. Tamamilə öldükdə, bizdə yalnız MÜKƏMMƏL olan O qalır. Fəzilətlərlə doymuş O, DAXİLİ VARLIĞIMIZIN mahiyyəti olan O, zamanla heç bir əlaqəsi olmayan O.

Yalnız burada və indi öz daxilimizdə inkişaf edən evolyutiv qüvvələrin bütün sonsuz proseslərini dərindən anlamaqla. Yalnız anda anda öz daxilimizdə işlənən involyutiv qüvvələrin müxtəlif aspektlərini tam şəkildə anlamaqla MƏN-i həll edə bilərik.

XEYİR və ŞƏR terminləri əsaslandırmaq və məhkum etmək üçün xidmət edir, lakin heç vaxt anlamaq üçün deyil.

Hər bir qüsurun bir çox çalarları, arxa planları və dərinlikləri var. Bir qüsuru intellektual səviyyədə anlamaq onu ağlın müxtəlif şüuraltı, şüursuz və infraşüuraltı sahələrində anlamaq demək deyil.

Hər hansı bir qüsur intellektual səviyyədən yox ola bilər və ağlın digər sahələrində davam edə bilər.

QƏZƏB hakimin libası ilə maskalanır. Çoxları tamahkar olmaq istəmir, elələri də var ki, pula tamah salmırlar, lakin Psixi güclərə, fəzilətlərə, sevgilərə, bəxtəvərliyə burada və ya ölümdən sonra tamah salırlar və s., və s., və s.

Çoxlu kişi və qadın əks cinsin insanlarına “güya” gözəlliyi sevdikləri üçün heyran qalır və valeh olurlar, onların öz şüuraltı onlara xəyanət edir, EHTİRAS estetik hisslə maskalanır.

Çoxlu paxıl insanlar müqəddəslərə paxıllıq edir və tövbə edir və özlərini qamçılayırlar, çünki onlar da MÜQƏDDƏS olmaq istəyirlər.

Çoxlu paxıl insanlar bəşəriyyət üçün fədakarlıq edənlərə paxıllıq edir və sonra da böyük olmaq istəyərək, paxıllıq etdikləri şəxslərə istehza edirlər və bütün iftira tüpürcəklərini onların üzərinə atırlar.

Elələri var ki, mövqelərinə, pullarına, şöhrətlərinə və nüfuzlarına görə qürur duyurlar, elələri də var ki, təvazökar şərtlərinə görə qürur duyurlar.

Dioqen yatdığı Çəlləklə qürur duyurdu və Sokratın evinə gələndə dedi: “Qürurunu tapdalayıram, Sokrat, qürurunu tapdalayıram”. “Bəli, Dioqen, sən mənim qürurumu öz qürurunla tapdalayırsan”. Bu, Sokratın cavabı idi.

Lovğa qadınlar saçlarını bururlar, başqa qadınların paxıllığını oyatmaq üçün bacardıqları hər şeylə geyinir və bəzənirlər, lakin Lovğalıq da təvazökarlıq libası ilə maskalanır.

Əfsanəyə görə, yunan filosofu Aristip bütün dünyaya müdrikliyini və təvazökarlığını nümayiş etdirmək istəyərək köhnəlmiş və deşiklərlə dolu bir tunika geydi, sağ əlində Fəlsəfə çubuğunu tutdu və Afina küçələrinə getdi. Sokrat onu gələn gördükdə, dedi: “Lovğalığın paltarının deşiklərindən görünür, ey Aristip”.

Çoxları tənbəllik elementinə görə yoxsulluq içindədirlər, lakin elələri də var ki, yaşamaq üçün çox çalışırlar, lakin MƏN-i həll etmək üçün özlərini öyrənməyə və tanımağa tənbəllik edirlər.

Çoxları Toxluq və acgözlüyü tərk etdi, lakin təəssüf ki, sərxoş olurlar və ova çıxırlar.

Hər bir qüsur çoxşaxəlidir və Psixoloji pilləkənin ən aşağı pilləsindən ən yüksək pilləsinə qədər mərhələli şəkildə inkişaf edir və işlənir.

Bir misranın ləzzətli qafiyəsində də cinayət gizlənir.

Cinayət də Müqəddəs, Şəhid, iffətli, Həvari və s. kimi geyinir.

XEYİR və ŞƏR mövcud deyil, bu terminlər yalnız bəhanələr axtarmağa və öz qüsurlarımızın dərin və ətraflı öyrənilməsindən yayınmağa xidmət edir.