Bütöv Şəxs

Əsl mənasında ƏSAS TƏHSİL insanın özünü dərindən dərk etməsidir; Hər bir insanın daxilində təbiətin bütün qanunları mövcuddur.

Təbiətin bütün möcüzələrini bilmək istəyən hər kəs onları öz daxilində öyrənməlidir.

Yalan təhsil yalnız intellekti zənginləşdirməklə maraqlanır və bunu hər kəs edə bilər. Aydındır ki, pulla hər kəs kitab almağa gücü çatır.

Biz intellektual mədəniyyətə qarşı çıxmırıq, yalnız həddindən artıq zehni toplama həvəsinə qarşı çıxırıq.

Yalançı intellektual təhsil yalnız özündən qaçmaq üçün incə yollar təklif edir.

Hər bir alim, hər bir intellektual xudbinin həmişə özündən qaçmağa imkan verən möhtəşəm bəhanələri olur.

RUHİYYƏTSİZ İNTELLEKTUALİZMDƏN FİRİLDAQLAR törəyir və bunlar bəşəriyyəti XAOS və DAĞINTIYA sürükləyiblər.

Texnika heç vaxt bizi özümüzü BÜTÖV, VAHİD şəkildə tanımağa qadir edə bilməz.

Valideynlər övladlarını məktəbə, kollecə, universitetə, politexnikuma və s. göndərirlər ki, hansısa bir texnika öyrənsinlər, hansısa bir peşə sahibi olsunlar, nəhayət, dolanışıqlarını təmin edə bilsinlər.

Aydındır ki, bizə hansısa bir texnika bilmək, peşə sahibi olmaq lazımdır, amma bu, ikinci dərəcəlidir, əsas olan, özümüzü tanımaq, kim olduğumuzu, haradan gəldiyimizi, haraya getdiyimizi, varlığımızın məqsədinin nə olduğunu bilməkdir.

Həyatda hər şey var, sevinc, kədər, sevgi, ehtiras, zövq, ağrı, gözəllik, eybəcərlik və s. və biz onu intensiv yaşamayı bacaranda, zehinin bütün SƏVİYYƏLƏRİNDƏ dərk edəndə, cəmiyyətdə öz yerimizi tapırıq, öz texnikamızı, yaşamaq, hiss etmək və düşünmək üçün özünəməxsus üsulumuzu yaradırıq, amma əksinə yüz faiz yalandır, texnika özlüyündə heç vaxt dərin dərk etməni, əsl dərk etməni yarada bilməz.

Mövcud təhsil tamamilə uğursuzluğa düçar olub, çünki texnikaya, peşəyə həddindən artıq əhəmiyyət verir və aydındır ki, texnikanı vurğulayaraq insanı mexaniki avtomata çevirir, onun ən yaxşı imkanlarını məhv edir.

Həyatın dərk edilməsi olmadan, özünü dərk etmədən, MƏN ÖZÜM prosesinin birbaşa qavranılması olmadan, öz düşünmək, hiss etmək, arzulamaq və hərəkət etmək tərzinin ətraflı öyrənilməsi olmadan qabiliyyəti və effektivliyi inkişaf etdirmək yalnız öz qəddarlığımızı, öz eqoizmimizi, müharibəyə, aclığa, səfalətə, ağrıya səbəb olan Psixoloji amilləri artırmağa xidmət edəcək.

Texnikanın müstəsna inkişafı Mexaniklər, Alimlər, texniklər, atom fiziki, kasıb heyvanların vivisektorlarını, dağıdıcı silahların ixtiraçılarını və s. yetişdirib.

Bütün bu peşəkarlar, bütün bu Atom Bombaları və Hidrogen Bombalarının ixtiraçıları, təbiət canlılarına əzab verən bütün bu vivisektorlar, bütün bu fırıldaqçılar, əslində yalnız müharibə və dağıntı üçün xidmət edirlər.

Bütün bu fırıldaqçılar heç nə bilmirlər, həyatın bütün sonsuz təzahürlərindəki ümumi prosesindən heç nə anlamırlar.

Ümumi texnoloji tərəqqi, nəqliyyat sistemləri, sayma maşınları, elektrik işıqlandırması, binaların içərisindəki liftlər, hər cür elektron beyinlər və s. varlığın səthi səviyyəsində işlənən minlərlə problemi həll edir, lakin fərdə və cəmiyyətə daha geniş və dərin bir çox problem gətirir.

Zehnin müxtəlif sahələrini və daha dərin bölgələrini nəzərə almadan yalnız SƏTHİ SƏVİYYƏDƏ yaşamaq, əslində özümüzə və övladlarımıza səfalət, göz yaşı və ümidsizlik cəlb etmək deməkdir.

Hər bir ŞƏXSİN, hər bir insanın ən böyük ehtiyacı, ən təcili problemi həyatı tam, BÜTÖV şəkildə dərk etməkdir, çünki yalnız bu şəkildə bütün şəxsi problemlərimizi uğurla həll edə bilərik.

Texniki biliklər özlüyündə heç vaxt bütün Psixoloji problemlərimizi, bütün dərin komplekslərimizi həll edə bilməz.

Əgər biz əsl KİŞİLƏR olmaq istəyiriksə, BÜTÖV ŞƏXSLƏR olmalıyıq, PSİXOLOJİ OLARAQ ÖZÜMÜZÜ ARAŞDIRMALIYIQ, düşüncənin bütün sahələrində özümüzü dərindən tanımalıyıq, çünki şübhəsiz ki, bütün varlığın ümumi prosesini HƏQİQƏTƏN ANLAMADIĞIMIZ zaman, özümüzü BÜTÖV şəkildə tanımadığımız zaman TEXNOLOGİYA dağıdıcı bir vasitəyə çevrilir.

Əgər İNTELLEKTUAL HEYVAN HƏQİQƏTƏN SEVSƏYDİ, özünü tanısaydı, həyatın ümumi prosesini dərk etmiş olsaydı, heç vaxt ATOMU parçalamaq KİMİ CİNAYƏTƏ yol verməzdi.

Texniki tərəqqimiz fantastikdir, lakin yalnız bir-birimizi məhv etmək üçün aqressiv gücümüzü artırmağa nail olduq və hər yerdə terror, aclıq, cəhalət və xəstəliklər hökm sürür.

Heç bir peşə, heç bir texnika bizə əsla DOLĞUNLUQ, HƏQİQİ XOŞBƏXTLİK deyilən şeyi verə bilməz.

Həyatda hər kəs sənətində, peşəsində, rutin həyat tərzində şiddətli şəkildə əziyyət çəkir və əşyalar və məşğuliyyətlər həsəd, dedi-qodu, nifrət, acılıq alətinə çevrilir.

Həkimlərin dünyası, rəssamların dünyası, mühəndislərin, hüquqşünasların və s. dünyası, bu dünyaların hər biri ağrı, dedi-qodu, rəqabət, paxıllıq və s. ilə doludur.

Özümüzü dərk etmədən sırf məşğuliyyət, sənət və ya peşə bizi ağrıya və yayınma axtarışına aparır. Bəziləri spirt, meyxana, taverna, kabare vasitəsilə yayınma yolları axtarır, bəziləri narkotik, morfin, kokain, marixuana vasitəsilə, digərləri isə şəhvət və seksual degenerasiya vasitəsilə qaçmaq istəyirlər və s.

Bütün HƏYATI bir texnikaya, bir peşəyə, pul qazanmaq və daha çox pul qazanmaq sisteminə endirmək istədikdə, nəticə can sıxıntısı, bezginlik və yayınma axtarışı olur.

Biz BÜTÖV, kamil ŞƏXSLƏR olmalıyıq və bu, yalnız özümüzü tanımaqla və PSİXOLOJİ MƏN-i əritməklə mümkündür.

ƏSAS TƏHSİL eyni zamanda dolanışıq üçün bir texnikanı öyrənməyi stimullaşdırmaqla yanaşı, daha böyük bir iş görməlidir, insana varlığın prosesini bütün aspektlərində və zehinin bütün ərazilərində təcrübədən keçirməyə, hiss etməyə kömək etməlidir.

Əgər kiminsə deməyə sözü varsa, desin və bunu demək çox maraqlıdır, çünki beləliklə, hər kəs öz üslubunu özü yaradır, lakin HƏYATI BÜTÖV şəkildə birbaşa yaşamadan başqalarının üslubunu öyrənir; yalnız səthiliyə aparır.