İmitasiya

Artıq tam sübut olunmuşdur ki, QORXU sərbəst TƏŞƏBBÜSÜN qarşısını alır. Milyonlarla insanın pis iqtisadi vəziyyəti, heç bir şübhə olmadan, QORXU adlanan şeyə görədir.

Qorxmuş uşaq əziz anasını axtarır və təhlükəsizlik axtarışında ona sığınır. Qorxmuş ər arvadına sığınır və onu daha çox sevdiyini hiss edir. Qorxmuş arvad ərini və uşaqlarını axtarır və onları daha çox sevdiyini hiss edir.

Psixoloji nöqteyi-nəzərdən qorxunun bəzən SEVGİ paltarları ilə maskalanması çox maraqlı və maraqlıdır.

Daxilən çox az MƏNƏVİ DƏYƏRLƏRİ olan insanlar, daxilən kasıb insanlar, həmişə özlərini tamamlamaq üçün kənarda bir şey axtarırlar.

Daxilən kasıb insanlar, həmişə intriqalarla, həmişə axmaqlıqlarla, dedi-qodularla, heyvani zövqlərlə və s. yaşayırlar.

Daxilən kasıb insanlar qorxudan-qorxuya yaşayırlar və təbii olaraq ərindən, arvadından, valideynlərindən, uşaqlarından, köhnə, vaxtı keçmiş və degenerasiyaya uğramış ənənələrdən və s. yapışırlar.

PSİXOLOJİ cəhətdən bütün qoca, xəstə və kasıb insanlar adətən qorxu ilə doludur və sonsuz həvəslə pula, ailə ənənələrinə, nəvələrə, xatirələrinə və s. təhlükəsizlik axtarır kimi sığınırlar. Bunu hər birimiz yaşlılara diqqətlə baxaraq sübut edə bilərik.

İnsanlar hər dəfə qorxduqda, HÖRMƏTLİLİK qoruyucu qalxanının arxasında gizlənirlər. İstər irqdən, istərsə də ailədən, millətdən və s. gələn bir ənənəyə əməl edirlər.

Əslində bütün ənənələr mənasız, boş, əsl dəyəri olmayan təkrarçılıqdır.

Bütün insanların özgəni TƏQLİD etməyə meyilliyi var. TƏQLİD QORXUNUN məhsuludur.

Qorxulu insanlar sığındıqları hər kəsi TƏQLİD edirlər. Ərini, arvadını, uşaqlarını, qardaşlarını, onları qoruyan dostlarını və s. TƏQLİD edirlər.

TƏQLİD QORXUNUN nəticəsidir. TƏQLİD sərbəst TƏŞƏBBÜSÜ tamamilə məhv edir.

Məktəblərdə, kolleclərdə, universitetlərdə müəllimlər şagirdlərə oğlan və qız uşaqlarına TƏQLİD adlanan şeyi öyrədərək səhv edirlər.

Rəsm və çertyoj dərslərində tələbələrə ağacların, evlərin, dağların, heyvanların və s. şəkillərini kopyalamaq, çəkmək öyrədilir. Bu, yaratmaq deyil. Bu, TƏQLİD etmək, FOTOLAMAQ deməkdir.

Yaratmaq TƏQLİD etmək deyil. Yaratmaq FOTOLAMAQ deyil. Yaratmaq sevdiyimiz ağacı, gözəl gün batımını, ifadəolunmaz melodiyaları ilə sübhü və s. fırça ilə canlı şəkildə tərcümə etmək, ötürmək deməkdir.

ÇİN VƏ YAPON ZEN SƏNƏTİNDƏ, mücərrəd və yarı mücərrəd sənətdə əsl yaradıcılıq var.

CHAN və ZEN-in hər hansı bir Çin rəssamı üçün TƏQLİD etmək, fotolamaq maraqlı deyil. Çin və Yaponiyanın rəssamları: yaradaraq və yenidən yaradaraq həzz alırlar.

ZEN və CHAN rəssamları TƏQLİD etmirlər, YARADILAR və bu, onların işidir.

ÇİN və YAPON rəssamları gözəl bir qadını çəkmək və ya fotolamaqla maraqlanmırlar, onlar onun mücərrəd gözəlliyini ötürməkdən həzz alırlar.

ÇİN və YAPON rəssamları heç vaxt gözəl gün batımını TƏQLİD etməzlər, onlar qürubun bütün cazibəsini mücərrəd gözəllikdə ötürməkdən həzz alırlar.

Əhəmiyyətli olan TƏQLİD etmək, qara və ya ağ rəngdə kopyalamaq deyil; əhəmiyyətli olan gözəlliyin dərin mənasını hiss etmək və onu ötürməyi bacarmaqdır, lakin bunun üçün qorxu, qaydalara, ənənələrə sığınmaq və ya nə deyəcəklərindən və ya müəllimin tənbehindən qorxmaq olmamalıdır.

Müəllimlərin şagirdlərin yaradıcılıq gücünü inkişaf etdirməsinin vacibliyini başa düşməsi TƏCİLİDİR.

Şagirdlərə TƏQLİD etməyi öyrətmək, hər baxımdan mənasızdır. Onlara yaratmağı öyrətmək daha yaxşıdır.

Bədbəxtlikdən insan sadəcə TƏQLİD etməyi bilən şüursuz, yuxulu bir avtomatdır.

Özgə paltarlarını TƏQLİD edirik və bu TƏQLİDDƏN müxtəlif dəb cərəyanları yaranır.

Hətta çox səhv olduqda belə özgə adətlərini TƏQLİD edirik.

Pis vərdişləri TƏQLİD edirik, mənasız olan, həmişə zamanla təkrarlanan hər şeyi TƏQLİD edirik.

Məktəb MÜƏLLİMLƏRİ şagirdlərə müstəqil şəkildə düşünməyi öyrətməlidirlər.

Müəllimlər şagirdlərə AVTOMATİK TƏQLİD olmaqdan çıxmaq üçün bütün imkanları təklif etməlidirlər.

Müəllimlər şagirdlərə yaradıcılıq gücünü inkişaf etdirmək üçün ən yaxşı imkanları asanlaşdırmalıdırlar.

Şagirdlərin həqiqi azadlığı bilməsi, qorxu olmadan özləri üçün sərbəst şəkildə düşünməyi öyrənə bilmələri TƏCİLİDİR.

Nə deyəcəklərindən asılı olan, ənənələri, qaydaları, adətləri və s. pozmaqdan qorxaraq TƏQLİD edən ağıl, yaradıcı ağıl deyil, sərbəst ağıl deyil.

İnsanların ağlı yeddi möhürlə bağlanmış, heç bir yeniliyin baş verə bilməyəcəyi, günəşin girmədiyi, yalnız ölüm və ağrının hökm sürdüyü ev kimi bir evdir.

YENİ şey yalnız qorxu olmayan, TƏQLİD olmayan, şeylərə, pula, insanlara, ənənələrə, adətlərə və s. sığınma olmayan yerdə baş verə bilər.

İnsanlar intriqa, paxıllıq, ailə adətləri, vərdişlər, mövqe qazanmaq, qalxmaq, yüksəlmək, pilləkənin zirvəsinə dırmaşmaq, özlərini hiss etdirmək və s. doymayan istəyin qulu kimi yaşayırlar.

MÜƏLLİMLƏRİN şagirdlərinə köhnə şeylərin bütün bu köhnəlmiş və degenerasiyaya uğramış qaydasını TƏQLİD etməməyin vacibliyini öyrətməsi TƏCİLİDİR.

ŞAGİRDLƏRİN məktəbdə sərbəst şəkildə yaratmağı, sərbəst şəkildə düşünməyi, sərbəst şəkildə hiss etməyi öyrənməsi TƏCİLİDİR.

Şagirdlər həyatlarının ən yaxşı hissəsini məktəbdə MƏLUMAT əldə etməklə keçirirlər və bununla belə bütün bu şeylər haqqında düşünməyə vaxtları qalmır.

Məktəbdə on və ya on beş il şüursuz avtomatlar kimi yaşayırlar və məktəbi şüurları yatmış halda bitirirlər, lakin məktəbdən çox oyaq olduqlarını düşünərək çıxırlar.

İnsan ağlı mühafizəkar və mürtəce fikirlər arasında qapalı şəkildə yaşayır.

İnsan həqiqi azadlıqla düşünə bilmir, çünki QORXU ilə doludur.

İnsan həyatdan QORXUR, ölümdən QORXUR, nə deyəcəklərindən, deyirlər ki, deyirlər, dedi-qodudan, işini itirməkdən, qaydaları pozmaqdan, kimsə həyat yoldaşını əlindən almaqdan və ya həyat yoldaşını oğurlamaqdan və s., və s., və s. QORXUR.

Məktəbdə bizə TƏQLİD etmək öyrədilir və məktəbdən TƏQLİDÇİLƏR olaraq çıxırıq.

Sərbəst TƏŞƏBBÜSÜMÜZ yoxdur, çünki məktəb sıralarından bizə TƏQLİD etmək öyrədilib.

İnsanlar başqa insanların nə deyə biləcəyindən qorxduqları üçün TƏQLİD edirlər, şagirdlər TƏQLİD edirlər, çünki MÜƏLLİMLƏR əslində yazıq tələbələri dəhşətə gətirirlər, onları hər an təhdid edirlər, onlara pis qiymətlə təhdid edirlər, onlara müəyyən cəzalarla təhdid edirlər, onları qovulmaqla təhdid edirlər və s.

Əgər həqiqətən sözün ən dolğun mənasında yaradıcı olmaq istəyiriksə, bizi bədbəxtlikdən əsir tutan bütün bu TƏQLİDLƏR silsiləsini dərk etməliyik.

Bütün TƏQLİDLƏR silsiləsini bilmək bacarığına malik olduqda, hər bir TƏQLİDİ diqqətlə təhlil etdikdə, onları dərk edirik və məntiqi nəticə olaraq, o zaman bizdə spontan şəkildə yaratma gücü yaranır.

Məktəbin, kollecin və ya universitetin şagirdlərinin əsl yaradıcıya çevrilmək üçün bütün TƏQLİDLƏRDƏN azad olması lazımdır.

Şagirdlərin öyrənmək üçün TƏQLİD etməyə ehtiyacı olduğunu səhvən düşünən müəllimlər səhv edirlər. TƏQLİD edən öyrənmir, TƏQLİD edən AVTOMATA çevrilir və bu qədər.

Coğrafiya, fizika, hesab, tarix və s. müəlliflərinin dediklərini TƏQLİD etmək deyil. TƏQLİD ETMƏK, ƏZBƏRLƏMƏK, tutuquşular kimi təkrar etmək axmaqlıqdır, oxuduğumuzu şüurlu şəkildə BAŞA DÜŞMƏK daha yaxşıdır.

ƏSAS TƏHSİL ŞÜUR ELMİDİR, insanların, təbiətin, bütün şeylərin içindəki əlaqəmizi kəşf etməyimizə imkan verən elm.

Yalnız TƏQLİD etməyi bilən ağıl MEXANİKİDİR, işləyən bir maşındır, yaradıcı DEYİL, yaratmağa qadir deyil, həqiqətən düşünmür, sadəcə təkrar edir və bu qədər.

Müəllimlər hər bir tələbədə ŞÜURUN oyanması üçün narahat olmalıdırlar.

Şagirdlər yalnız ili keçməklə maraqlanırlar və sonra… məktəbdən kənarda, praktik həyatda, ofis işçilərinə və ya uşaq düzəldən maşınlara çevrilirlər.

Danışan avtomatlara çevrilmək üçün on və ya on beş il oxuyurlar, öyrənilən fənlər yavaş-yavaş unudulur və sonunda yaddaşda heç nə qalmır.

Əgər şagirdlər öyrənilən fənlərin ŞÜURUNU dərk etsəydilər, əgər onların təhsili yalnız MƏLUMAT, TƏQLİD və YADDAŞ-a əsaslanmasaydı, vəziyyət başqa cür olardı. Onlar məktəbdən ŞÜURLU, UNUDULMAZ, TAM biliklərlə çıxardılar, bu biliklər vəfasız YADDAŞ-a tabe olmazdılar.

ƏSAS TƏHSİL ŞÜUR və İNTELLEKT-i oyandıraraq şagirdlərə kömək edəcək.

ƏSAS TƏHSİL gəncləri HƏQİQİ İNQİLAB yoluna aparır.

Şagirdlər MÜƏLLİMLƏRDƏN HƏQİQİ TƏHSİL, ƏSAS TƏHSİL vermələrini təkid etməlidirlər.

Şagirdlərin məktəb sıralarında oturaraq hansısa bir kral və ya hansısa bir müharibə haqqında məlumat alması kifayət deyil, daha çox şey lazımdır, ŞÜURU oyandırmaq üçün ƏSAS TƏHSİL lazımdır.

Şagirdlərin məktəbdən yetkin, həqiqətən ŞÜURLU, İNTELLEKTUAL çıxması, sosial mexanizmin sadəcə avtomatik hissələrinə çevrilməməsi TƏCİLİDİR.