Sərbəst Təşəbbüs

Bütün dünya ölkələrindən olan milyonlarla tələbə hər gün şüursuz, avtomatik, subyektiv şəkildə, nə üçün və nə üçün olduğunu bilmədən məktəbə və universitetə gedir.

Tələbələr riyaziyyat, fizika, kimya, coğrafiya və s. oxumağa məcbur edilirlər.

Tələbələrin zehninə hər gün məlumat daxil olur, lakin onlar heç vaxt bu məlumatın nə üçün, məqsədinin nə olduğunu düşünməyə vaxt ayırmırlar. Nə üçün bu məlumatlarla doluruq? Nə üçün bu məlumatlarla doluruq?

Tələbələr əslində mexaniki bir həyat yaşayırlar və yalnız intellektual məlumat almalı və onu sədaqətsiz yaddaşda saxlamalı olduqlarını bilirlər, vəssalam.

Tələbələr bu təhsilin əslində nə olduğunu heç vaxt düşünmürlər, valideynləri onları göndərdiyi üçün məktəbə, kollecə və ya universitetə gedirlər, vəssalam.

Nə tələbələr, nə də müəllimlər özlərindən heç vaxt soruşmurlar: Nə üçün buradayam? Bura nə üçün gəlmişəm? Məni bura gətirən əsl gizli səbəb nədir?

Müəllimlər, kişi tələbələr və qadın tələbələr şüurları yatmış halda yaşayırlar, əsl avtomatlar kimi davranırlar, məktəbə, kollecə və universitetə şüursuz, subyektiv şəkildə, nə üçün və ya nə üçün olduğunu bilmədən gedirlər.

Avtomat olmaqdan əl çəkmək, şüuru oyandırmaq, imtahan vermək, oxumaq, hər gün oxumaq üçün müəyyən bir yerdə yaşamaq, ili başa vurmaq, qorxu, əzab, narahatlıq çəkmək, idmanla məşğul olmaq, məktəb yoldaşları ilə dalaşmaq və s. və s. kimi dəhşətli bir mübarizənin nə olduğunu özləri kəşf etmək lazımdır.

Müəllimlər şüuru oyandırmaqda tələbələrə kömək etmək üçün məktəbdən, kollecdən və ya universitetdən əməkdaşlıq etmək üçün daha şüurlu olmalıdırlar.

Məktəblərin, kolleclərin və universitetlərin skamyalarında nə üçün və nə üçün olduğunu bilmədən yaddaşlarında saxlamalı olduqları məlumatları alan bu qədər avtomatları görmək təəssüfləndirir.

Gənclər yalnız ili başa vurmaqla maraqlanırlar; onlara dolanışıqlarını təmin etmək, iş tapmaq və s. üçün hazırlaşmaları lazım olduğu deyilib. Onlar da gələcəklə bağlı zehnlərində min bir fantaziya quraraq, fizika, kimya, biologiya, hesab, coğrafiya və s. oxumalı olduqlarının əsl səbəbini bilmədən oxuyurlar.

Müasir qızlar yaxşı bir ər tapmaq və ya dolanışıqlarını təmin etmək və ərləri onları tərk etdiyi, dul qaldıqları və ya subay qaldıqları təqdirdə lazımi şəkildə hazır olmaq üçün təhsil alırlar. Zehinlərində xalis fantaziyalar, çünki əslində gələcəklərinin necə olacağını və neçə yaşında öləcəklərini bilmirlər.

Məktəbdə həyat çox qeyri-müəyyən, çox tutarsız, çox subyektivdir, uşaq bəzən praktik həyatda heç bir faydası olmayan bəzi fənləri öyrənməyə məcbur edilir.

Bu gün məktəbdə ən vacib şey ili başa vurmaqdır, vəssalam.

Keçmişdə ili başa vurmaqda ən azı bir az daha etik var idi. İndi belə bir ETİK yoxdur. Valideynlər müəllimə çox gizli şəkildə rüşvət verə bilərlər və oğlan və ya qız ÇOX PİS TƏLƏBƏ olsa belə, ili QAYIBSIZ BAŞA VURACAQ.

Məktəbli qızlar İLİ BAŞA VURMAQ məqsədi ilə müəllimə yaltaqlanmağa meyllidirlər və nəticə möhtəşəm olur, hətta müəllimin öyrətdiklərindən heç “J” başa düşməsələr belə, hər halda İMTAHANLARDA yaxşı nəticə göstərirlər və ili başa vururlar.

İli başa vurmaq üçün çox ağıllı oğlanlar və qızlar var. Bu bir çox hallarda hiyləgərlik məsələsidir.

Müəyyən bir imtahandan (axmaq bir imtahandan) uğurla keçən bir oğlan, imtahan edildiyi fənn haqqında həqiqi obyektiv şüura sahib olduğu anlamına gəlmir.

Tələbə tutuquşu kimi, mexaniki şəkildə oxuduğu və imtahan edildiyi fənni təkrarlayır. Bu həmin fənnin ÖZ-ŞÜURLU olmaq demək deyil, bu, öyrəndiyimizi əzbərləmək və tutuquşu kimi təkrarlamaq deməkdir, vəssalam.

İmtahanlardan keçmək, ili başa vurmaq ÇOX AĞILLI OLMAQ demək deyil. Praktik həyatda məktəbdə heç vaxt imtahanlardan yaxşı nəticə göstərməyən çox ağıllı insanlarla tanış olmuşuq. Qrammatika və riyaziyyatdan heç vaxt imtahanlardan yaxşı nəticə göstərməyən əla yazıçıları və böyük riyaziyyatçıları tanıyırıq.

ANATOMİYADAN çox pis olan və yalnız çox əziyyət çəkdikdən sonra ANATOMİYA imtahanlarından yaxşı nəticə göstərə bilən bir tələbənin hadisəsini bilirik. Bu gün həmin tələbə ANATOMİYA üzrə böyük bir əsərin müəllifidir.

İli başa vurmaq mütləq çox ağıllı olmaq demək deyil. Heç vaxt ili başa vurmamış və çox ağıllı olan insanlar var.

İli başa vurmaqdan daha vacib bir şey var, müəyyən fənləri oxumaqdan daha vacib bir şey var və bu, məhz oxunan fənlər haqqında aydın və parlaq OBYEKTİV şüura sahib olmaqdır.

Müəllimlər tələbələrə şüuru oyatmaqda kömək etmək üçün səy göstərməlidirlər; müəllimlərin bütün səyləri tələbələrin şüuruna yönəldilməlidir. Tələbələrin oxuduqları fənlər haqqında tam ÖZ-ŞÜURLU olmaları TƏCİLİDİR.

Əzbərləmək, tutuquşu kimi öyrənmək sözün tam mənasında sadəcə AXMAQLIQDIR.

Tələbələr çətin fənləri oxumağa və “İLİ BAŞA VURMAQ” üçün yaddaşlarında saxlamağa məcbur edilirlər və sonra praktik həyatda bu fənlər nəinki faydasız olur, həm də yaddan çıxır, çünki yaddaş sədaqətsizdir.

Gənclər iş tapmaq və dolanışıqlarını təmin etmək məqsədi ilə oxuyurlar və sonra bu işi tapmaqda bəxtləri gətirsə, peşəkar, həkim, vəkil və s. olsalar, əldə etdikləri yeganə şey həmişəki eyni hekayəni təkrarlamaqdır, evlənirlər, əziyyət çəkirlər, uşaqları olur və şüuru oyatmadan ölürlər, öz həyatlarının şüuruna sahib olmadan ölürlər. Vəssalam.

Qızlar evlənirlər, yuvalarını qururlar, uşaqları olur, qonşularla, ərləri ilə, uşaqları ilə dalaşırlar, boşanırlar və yenidən evlənirlər, dul qalırlar, qocalırlar və s. və sonda YATMIŞ, ŞÜURSUZ yaşadıqdan sonra, həmişəki kimi mövcudluğun eyni AĞRILI DRAMINI təkrarladıqdan sonra ölürlər.

Məktəb MÜƏLLİMLƏRİ bütün insanların şüurunun yatdığını dərk etmək istəmirlər. Məktəb müəllimlərinin də tələbələri oyandırmaq üçün oyanması təcilidir.

Şüurumuz yatmışsa, özümüz, oxuduğumuz fənlər, praktik həyat haqqında obyektiv, aydın və mükəmməl şüurumuz yoxdursa, başımızı nəzəriyyələr və daha çox nəzəriyyələrlə doldurmağın və Danteni, Homeri, Vergili və s.-ni sitat gətirməyin heç bir faydası yoxdur.

Əgər yaradıcı, şüurlu, əsl ağıllı olmuruqsa, təhsilin nə faydası var?

Əsl təhsil oxumağı və yazmağı bilməkdən ibarət deyil. Hər hansı bir axmaq, hər hansı bir səfeh oxumağı və yazmağı bilə bilər. AĞILLI olmağa ehtiyacımız var və AĞIL yalnız ŞÜUR oyandıqda bizdə oyanır.

Bəşəriyyətin doxsan yeddi faizi ALTŞÜUR və üç faizi ŞÜURdan ibarətdir. ŞÜURU oyandırmağa, ALTŞÜURU ŞÜURLUYA çevirməyə ehtiyacımız var. Yüz faiz şüurumuzun olmasına ehtiyacımız var.

İnsan təkcə fiziki bədəni yatanda yuxu görmür, həm də fiziki bədəni yatmadığı zaman, oyaq olduğu zaman yuxu görür.

Yuxu görməkdən əl çəkmək, şüuru oyandırmaq lazımdır və oyanış prosesi evdən və məktəbdən başlamalıdır.

Müəllimlərin səyləri təkcə yaddaşa deyil, tələbələrin ŞÜURUNA yönəldilməlidir.

Tələbələr özləri düşünməyi öyrənməlidirlər, yalnız yad nəzəriyyələri tutuquşu kimi təkrarlamamağı öyrənməlidirlər.

Müəllimlər tələbələrin qorxusunu aradan qaldırmaq üçün mübarizə aparmalıdırlar.

Müəllimlər tələbələrə öyrəndikləri bütün nəzəriyyələri razılaşmamaq və sağlam şəkildə və konstruktiv şəkildə tənqid etmək azadlığı verməlidirlər.

Məktəbdə, kollecdə və ya universitetdə öyrədilən bütün nəzəriyyələri DOĞMATİK şəkildə qəbul etməyə məcbur etmək axmaqlıqdır.

Özləri düşünməyi öyrənmək üçün tələbələr qorxudan əl çəkməlidirlər. Tələbələrin öyrəndikləri nəzəriyyələri təhlil edə bilmələri üçün qorxudan əl çəkmələri təcilidir.

Qorxu zəkanın maneələrindən biridir. Qorxulu tələbə razılaşmağa cürət etmir və müxtəlif müəlliflərin dediklərini KOR İNAM maddəsi kimi qəbul edir.

Müəllimlərin özləri qorxursa, cəsurluqdan danışmağın heç bir faydası yoxdur. Müəllimlər qorxudan azad olmalıdırlar. Tənqiddən, camaat nə deyər və s.-dən qorxan müəllimlər həqiqətən ağıllı ola bilməzlər.

Təhsilin əsl məqsədi qorxuya son qoymaq və şüuru oyandırmaq olmalıdır.

Qorxulu və şüursuz olmağa davam ediriksə, imtahan verməyin nə faydası var?

Müəllimlərin məktəb skamyalarından tələbələrə həyatda faydalı olmaq üçün kömək etmək vəzifəsi var, lakin qorxu olduğu müddətdə heç kim həyatda faydalı ola bilməz.

Qorxu ilə dolu insan başqasının fikri ilə razılaşmağa cürət etmir. Qorxu ilə dolu insan sərbəst təşəbbüsə sahib ola bilməz.

Hər bir müəllimin vəzifəsi, şübhəsiz ki, məktəbinin hər bir şagirdinə tamamilə qorxudan azad olmaqda kömək etməkdir ki, onlar heç kim onlara demədən, əmr etmədən spontan şəkildə hərəkət edə bilsinlər.

Tələbələrin sərbəst, spontan və yaradıcı təşəbbüsə sahib ola bilmələri üçün qorxudan əl çəkmələri təcilidir.

Tələbələr öz təşəbbüsləri ilə, sərbəst və spontan şəkildə öyrəndikləri nəzəriyyələri sərbəst şəkildə təhlil edib tənqid edə bildikdə, onlar sadəcə mexaniki, subyektiv və axmaq varlıqlar olmaqdan əl çəkəcəklər.

Şagirdlərdə və şagirdlərdə yaradıcı zəka ortaya çıxması üçün sərbəst təşəbbüsün olması təcilidir.

Şagirdlərin öyrəndikləri şeylərdən xəbərdar ola bilmələri üçün bütün şagirdlərə istənilən növ şərtləndirmə olmadan spontan və yaradıcı İFADƏ azadlığı vermək lazımdır.

Sərbəst yaradıcı güc yalnız tənqiddən, camaat nə deyər, müəllimin qəzəbindən, qaydalardan və s. qorxmadığımız zaman özünü göstərə bilər. və s. və s.

İnsan zehni qorxu və doqmatizmlə pozulub və onu sərbəst, spontan və qorxusuz təşəbbüs vasitəsilə bərpa etmək TƏCİLİDİR.

Öz həyatımızdan xəbərdar olmağa ehtiyacımız var və oyanış prosesi elə məktəb skamyalarından başlamalıdır.

Əgər ondan şüursuz və yuxulu çıxırıqsa, məktəbin bizə az faydası dəyəcək.

Qorxunun ləğvi və sərbəst təşəbbüs spontan və təmiz hərəkətə səbəb olacaq.

Sərbəst təşəbbüslə şagirdlər bütün məktəblərdə öyrəndikləri bütün nəzəriyyələri iclasda müzakirə etmək hüququna sahib olmalıdırlar.

Yalnız qorxudan azad olmaq və müzakirə etmək, təhlil etmək, DÜŞÜNMƏK və öyrəndiyimizi sağlam şəkildə tənqid etmək azadlığı ilə bu fənlərdən xəbərdar ola bilərik, sadəcə yaddaşda topladığımızı təkrarlayan tutuquşular və ya tutuquşular deyilik.