İnsan Şəxsiyyəti

Bir kişi doğdu, altmış beş il yaşadı və öldü. Bəs o, 1900-cü ildən əvvəl harada idi və 1965-ci ildən sonra harada ola bilər? Rəsmi elm bütün bunlar haqqında heç nə bilmir. Bu, həyat və ölüm haqqında bütün sualların ümumi formalaşmasıdır.

Aksiomatik olaraq təsdiq edə bilərik: “İNSAN ÖLÜR, ÇÜNKİ ONUN ZAMANI BİTİR, ÖLƏN ŞƏXSİN ŞƏXSİYYƏTİ ÜÇÜN SABAH YOXDUR”.

Hər gün bir zaman dalğasıdır, hər ay başqa bir zaman dalğasıdır, hər il də başqa bir zaman dalğasıdır və bütün bu dalğalar birlikdə BÖYÜK HƏYAT DALĞASINI təşkil edir.

Zaman dairəvidir və İNSAN ŞƏXSİYYƏTİNİN həyatı qapalı əyridir.

İNSAN ŞƏXSİYYƏTİNİN həyatı öz zamanında inkişaf edir, öz zamanında doğulur və öz zamanında ölür, heç vaxt öz zamanından kənarda mövcud ola bilməz.

Zaman məsələsi bir çox müdriklər tərəfindən öyrənilib. Şübhəsiz ki, zaman DÖRDÜNCÜ ÖLÇÜDÜR.

EVKLİD Həndəsəsi yalnız ÜÇ ÖLÇÜLÜ dünyaya tətbiq edilə bilər, lakin dünyanın yeddi ölçüsü var və DÖRDÜNCÜ ZAMANDIR.

İnsan zehni ƏBƏDİLİYİ zamanın düz xətt üzrə uzadılması kimi qəbul edir, bu anlayışdan daha səhv bir şey ola bilməz, çünki ƏBƏDİLİK BEŞİNCİ ÖLÇÜDÜR.

Mövcudluğun hər anı zamanda baş verir və əbədi olaraq təkrarlanır.

Ölüm və HƏYAT toxunan iki ekstremaldır. Ölən insan üçün bir həyat bitir, amma başqa biri başlayır. Bir zaman bitir və başqa biri başlayır, ölüm ƏBƏDİ DÖNÜŞLƏ sıx bağlıdır.

Bu o deməkdir ki, eyni varoluş dramını təkrarlamaq üçün öləndən sonra bu dünyaya qayıtmalı, qayıtmalıyıq, daha da çox, insan ŞƏXSİYYƏTİ ölüm ilə yox olursa, qayıdan kim və ya nədir?

Birdəfəlik və əbədi olaraq aydınlaşdırmaq lazımdır ki, MƏN ölümdən sonra davam edən, MƏN qayıdan, MƏN bu göz yaşı vadisinə qayıdandır.

Oxucularımızın QAYIDIŞ Qanununu MÜASİR TEOSOFİYA tərəfindən öyrədilən YENİDƏN DOĞUŞ Nəzəriyyəsi ilə qarışdırmaması lazımdır.

YENİDƏN DOĞUŞUN yuxarıda qeyd olunan nəzəriyyəsi, islahatçılar tərəfindən təəssüf ki, düzəlişlər edilmiş və təhrif edilmiş Veda tipli HİNDİSTAN DİNİ olan KRİŞNA kultunda yaranmışdır.

Krişnanın orijinal orijinal kultunda yalnız Qəhrəmanlar, Bələdçilər, artıq MÜQƏDDƏS ŞƏXSİYYƏTİ olanlar yenidən doğulurlar.

ÇOXSAYLI MƏN QAYIDIR, qayıdır, lakin bu YENİDƏN DOĞUŞ deyil. Kütlələr, izdiham QAYIDIR, lakin bu YENİDƏN DOĞUŞ deyil.

Əşyaların və hadisələrin QAYIDIŞI fikri, əbədi təkrarlanma fikri çox qədim deyil və biz onu PİFAQOR MÜDRİKLİYİNDƏ və HİNDİSTANIN qədim kosmogoniyasında tapa bilərik.

BRAHMANIN Gündüz və Gecələrinin əbədi qayıdışı, KALPALARIN davamlı təkrarı və s., dəyişməz olaraq Pifaqor Müdrikliyi və əbədi TƏKRARLANMA Qanunu və ya əbədi QAYIDIŞ ilə çox sıx şəkildə əlaqələndirilir.

Qautama BUDDA ÇOX MÜDRİKLİK ilə ƏBƏDİ QAYIDIŞ DOKTRİNINI və ardıcıl həyat çarxını öyrətdi, lakin onun DOKTRİNINI ardıcılları çox təhrif etdilər.

Bütün QAYIDIŞ, əlbəttə ki, yeni bir İNSAN ŞƏXSİYYƏTİNİN yaradılmasını nəzərdə tutur, bu, uşaqlığın ilk yeddi ilində formalaşır.

Ailə mühiti, küçə həyatı və Məktəb, İNSAN ŞƏXSİYYƏTİNƏ orijinal xarakterik çalarını verir.

Böyüklərin NÜMUNƏSİ uşaq şəxsiyyəti üçün qətidir.

Uşaq nəsihətdən daha çox nümunə ilə öyrənir. Səhv yaşamaq forması, absurd nümunə, böyüklərin degenerativ adətləri, uşağın şəxsiyyətinə yaşadığımız dövrün o qəribə skeptik və pozğun çalarını verir.

Bu müasir dövrlərdə zina kartof və soğandan daha çox yayılıb və bu, məntiqi olduğu kimi evlərdə Dantes mənzərələrinə səbəb olur.

Bu günlərdə bir çox uşaq kədər və incikliklə dolmuş halda ögey ata və ya ögey ananın qamçılarına və çubuqlarına dözməli olur. Aydın məsələdir ki, bu şəkildə uşağın ŞƏXSİYYƏTİ ağrı, qəzəb və nifrət çərçivəsində inkişaf edir.

Belə bir vulqar söz var: “Başqasının uşağı hər yerdə pis qoxuyur”. Təbii ki, bunda da istisnalar var, lakin bunları əllərin barmaqları ilə sayıb artırmaq olar.

Qısqanclıq məsələsinə görə ata ilə ana arasındakı mübahisələr, əzab çəkən ananın və ya əzilən, məhv olmuş və ümidsiz ərin ağlaması və fəryadları, uşağın ŞƏXSİYYƏTİNDƏ bütün həyatı boyu unudulmayan dərin ağrı və melanxoliya silinməz iz qoyur.

Dəbdəbəli evlərdə qürurlu xanımlar xidmətçilərinə bərbərə getdikdə və ya üzlərini boyadıqda pis davranırlar. Xanımların qüruru ölümcül şəkildə yaralanır.

Bütün bu zülm səhnələrini görən uşaq ya təkəbbürlü və qürurlu anasının, ya da bədbəxt, boş və alçaldılmış xidmətçinin tərəfində olur və nəticə UŞAQ ŞƏXSİYYƏTİ üçün fəlakətli olur.

Televiziya icad edildikdən bəri ailənin birliyi itirilmişdir. Başqa vaxtlarda kişi küçədən gəlir və arvadı tərəfindən böyük sevinc ilə qarşılanırdı. Bu gün artıq qadın televizora baxmaqla məşğul olduğuna görə ərini qapıda qarşılamağa çıxmır.

Müasir evlərin içində ata, ana, oğullar, qızlar televizor ekranı qarşısında şüursuz avtomatlara bənzəyirlər.

İndi ər günün problemləri, iş və s. haqqında qadınla heç nə müzakirə edə bilmir, çünki o, dünənki filmi, Al Kaponenin dantesk səhnələrini, yeni dalğanın son rəqsini və s. və s. görməkdə yuxuluya bənzəyir.

Bu yeni tip ultra-müasir evdə böyüdülən uşaqlar yalnız televizor ekranında gördükləri kimi cinayətin bütün dantesk səhnələrini təqlid etmək və yaşamaq üçün oyuncaq toplar, tapançalar, pulemyotlar haqqında düşünürlər.

Televiziyanın bu möhtəşəm ixtirasının dağıdıcı məqsədlərlə istifadə edilməsi təəssüfedicidir. Əgər bəşəriyyət bu ixtiranı ləyaqətli şəkildə, istər təbiət elmlərini öyrənmək, istər ANA TABİƏTİN əsl kral sənətini öyrətmək, istərsə də insanlara uca dərslər vermək üçün istifadə etsəydi, o zaman bu ixtira bəşəriyyət üçün bir nemət olardı, insan şəxsiyyətini yetişdirmək üçün ağıllı şəkildə istifadə edilə bilərdi.

UŞAQ ŞƏXSİYYƏTİNİ qeyri-ritmik, qeyri-harmonik, vulqar musiqi ilə bəsləmək açıq-aydın absurddur. Uşaqların ŞƏXSİYYƏTİNİ oğru və polis hekayələri, pis və fahişəlik səhnələri, zina dramları, pornoqrafiya və s. ilə bəsləmək axmaqlıqdır.

Belə bir davranışın nəticəsini biz Səbəbsiz Üsyançılarda, vaxtından əvvəl qatillərdə və s. görə bilərik.

Anaların uşaqlarını qamçılaması, döyməsi, dağıdıcı və qəddar sözlərlə təhqir etməsi təəssüfedicidir. Belə bir davranışın nəticəsi inciklik, nifrət, sevginin itirilməsi və s.

Təcrübədə biz qamçılar, çubuqlar və qışqırıqlar arasında böyüdülən uşaqların vulqar insanlara çevrildiyini, hər cür hörmət və ehtiram hissinin itirildiyini görə bildik.

Evlərdə əsl tarazlığın yaradılmasının zəruriliyini başa düşmək təcildir.

Şirinlik və ciddiliyin ədalət tərəzisinin iki gözündə qarşılıqlı olaraq tarazlaşdırılması lazım olduğunu bilmək vacibdir.

ATA CİDDİLİYİ təmsil edir, ANA ŞİRİNLİYİ təmsil edir. Ata MÜDRİKLİYİ təcəssüm etdirir. ANA SEVGİ simvollaşdırır.

MÜDRİKLİK və SEVGİ, CİDDİLİK və ŞİRİNLİK kosmik tərəzinin iki gözündə qarşılıqlı olaraq tarazlaşdırılır.

Ailələrin Ataları və Anaları evlərin xeyri üçün qarşılıqlı olaraq tarazlaşdırılmalıdır.

Bütün Ailə Ataları və Anaları uşaqların zehninə RUHUN ƏBƏDİ DƏYƏRLƏRİNİ əkmək zəruriliyini başa düşmələri təcildir, zəruridir.

Müasir uşaqların artıq EHTİYRAM hissinə sahib olmaması təəssüfedicidir, bunun səbəbi kovboy oğru və polis hekayələri, televiziya, kino və s. uşaqların zehnini pozmuşdur.

QNOSTİK HƏRƏKATIN İNQİLABİ PSİXOLOGİYASI EGO və MAHİYYƏT arasında köklü bir fərqi aydın və dəqiq şəkildə qoyur.

Həyatın ilk üç və ya dörd ili ərzində yalnız MAHİYYƏTİN gözəlliyi uşaqda özünü göstərir, o zaman uşaq zərifdir, şirindir, bütün Psixoloji aspektlərində gözəldir.

EGO uşağın zərif şəxsiyyətini idarə etməyə başlayanda MAHİYYƏTİN bütün o gözəlliyi yox olur və onun yerinə hər bir insana xas olan Psixoloji qüsurlar üzə çıxır.

EGO və MAHİYYƏT arasında fərq qoymalı olduğumuz kimi, ŞƏXSİYYƏT və MAHİYYƏT arasında da fərq qoymaq lazımdır.

İnsan MAHİYYƏT ilə doğulur, lakin ŞƏXSİYYƏT ilə doğulmur, sonuncunu yaratmaq lazımdır.

ŞƏXSİYYƏT və MAHİYYƏT ahəngdar və balanslı şəkildə inkişaf etdirilməlidir.

Təcrübədə biz ŞƏXSİYYƏTİN MAHİYYƏT hesabına həddindən artıq inkişaf etdiyi zaman nəticənin YALTAQ olduğunu yoxlaya bildik.

Uzun illərin müşahidəsi və təcrübəsi bizə MAHİYYƏTİN ŞƏXSİYYƏTİN ahəngdar yetişdirilməsinə heç bir əhəmiyyət verilmədən tamamilə inkişaf etdiyi zaman nəticənin intellektsiz, şəxsiyyətsiz, ürəyi zadəgan, lakin uyğunlaşmamış, bacarıqsız mistik olduğunu başa düşməyə imkan verdi.

ŞƏXSİYYƏT və MAHİYYƏTİN AHƏNGDAR inkişafı dahi kişilər və qadınlar ilə nəticələnir.

MAHİYYƏTDƏ özümüzə aid olan hər şey, ŞƏXSİYYƏTDƏ borc aldığımız hər şey var.

MAHİYYƏTDƏ anadangəlmə keyfiyyətlərimiz, ŞƏXSİYYƏTDƏ böyüklərimizin nümunəsi, Evdə, Məktəbdə, Küçədə öyrəndiklərimiz var.

Uşaqların MAHİYYƏT üçün qida və ŞƏXSİYYƏT üçün qida alması təcildir.

MAHİYYƏT zəriflik, limitsiz sevgi qayğısı, musiqi, çiçəklər, gözəllik, harmoniya və s. ilə qidalanır.

ŞƏXSİYYƏT böyüklərimizin yaxşı nümunəsi, məktəbin müdrik təlimi və s. ilə qidalanmalıdır.

Uşaqların uşaq bağçasından keçdikdən sonra yeddi yaşında ibtidai məktəblərə girməsi vacibdir.

Uşaqlar ilk hərfləri oynayaraq öyrənməlidirlər, beləliklə təhsil onlar üçün cəlbedici, ləzzətli, xoşbəxt olur.

ƏSAS TƏHSİL öyrədir ki, uşaqlar üçün KINDER və ya bağçadan başlayaraq İNSAN ŞƏXSİYYƏTİNİN hər bir üç aspektinə, düşüncə, hərəkət və fəaliyyət kimi tanınanlara xüsusi diqqət yetirilməlidir, beləliklə uşağın şəxsiyyəti ahəngdar və balanslı şəkildə inkişaf edir.

Uşağın ŞƏXSİYYƏTİNİN yaradılması və inkişafı məsələsi AİLƏ ATALARI və MƏKTƏB MÜƏLLİMLƏRİ üçün çox ciddi bir məsuliyyətdir.

İNSAN ŞƏXSİYYƏTİNİN keyfiyyəti yalnız yaradıldığı və bəsləndiyi Psixoloji materialın növündən asılıdır.

ŞƏXSİYYƏT, MAHİYYƏT, EGO və ya MƏN ətrafında PSİXOLOGİYA tələbələri arasında çox qarışıqlıq var.

Bəziləri ŞƏXSİYYƏTİ MAHİYYƏT ilə qarışdırır, digərləri isə EGO və ya MƏN-i MAHİYYƏT ilə qarışdırır.

Onların tədqiqatlarının məqsədi ŞƏXSİ HƏYAT olmayan bir çox Saxta-Ezoterik və ya Saxta-Okkultist Məktəblər var.

ŞƏXSİYYƏTİ həll etməli olduğumuzun aydınlaşdırılması lazımdır.

EGO-nu, MƏN ÖZÜM-ü parçalamağın, onu kosmik toz halına salmağın lazım olduğunu bilmək təcildir.

ŞƏXSİYYƏT sadəcə bir hərəkət vasitəsidir, yaradılması, istehsalı lazım olan bir vasitədir.

Dünyada KALİQULLAR, ATTİLALAR, HİTLERLƏR və s. var. Şəxsiyyətin nə qədər pis olursa olsun, EGO və ya MƏN tamamilə həll olunduqda kökündən dəyişə bilər.

EGO və ya MƏN-in Dağılması bir çox Saxta-Ezoteristləri çaşdırır və narahat edir. Onlar EGO-nun İLAHİ olduğuna əmindirlər, onlar EGO və ya MƏN-in elə SER, İLAHİ MONADA olduğuna inanırlar və s.

EGO və ya MƏN-in İLAHİ ilə heç bir əlaqəsi olmadığını başa düşmək lazımdır, təcildir, dərhal yerinə yetirilməlidir.

EGO və ya MƏN İNCİLİN ŞEYTANIDIR, xatirələr, arzular, ehtiraslar, nifrətlər, inciklər, şehvani arzular, zinalar, ailə, irqlər, millət və s. mirasından ibarət bir dəstədir.

Bir çoxları axmaqcasına iddia edirlər ki, bizdə ÜSTÜN və ya İLAHİ MƏN və AŞAĞI MƏN var.

ÜSTÜN və AŞAĞI həmişə eyni şeyin iki hissəsidir. ÜSTÜN MƏN, AŞAĞI MƏN, eyni EGO-nun iki hissəsidir.

İLAHİ VARLIQ, MONADA, İNTİM, MƏN-in heç bir forması ilə əlaqəsi yoxdur. SER SER-dir və budur. SER-in Məqsədi elə SER-in özüdür.

ŞƏXSİYYƏT öz-özlüyündə sadəcə bir vasitədir və başqa heç nə deyil. EGO və ya SER şəxsiyyət vasitəsilə özünü göstərə bilər, hər şey özümüzdən asılıdır.

ŞƏXSİYYƏTİMİZ vasitəsilə yalnız HƏQİQİ VARLIĞIMIZIN PSİXOLOJİ MAHİYYƏTİ özünü göstərə bilsin deyə, MƏN-i, EGO-nu həll etmək TƏCİLDİR.

TƏRBİYƏÇİLƏRİN İNSAN ŞƏXSİYYƏTİNİN üç aspektini ahəngdar şəkildə yetişdirmək zəruriliyini tam başa düşməsi vacibdir.

ŞƏXSİYYƏT və MAHİYYƏT arasında mükəmməl tarazlıq, DÜŞÜNCƏ, HİSS və HƏRƏKƏTİN ahəngdar inkişafı, İNQİLABİ ETİKA, ƏSAS TƏHSİLİN əsasını təşkil edir.