Peşə

Tamamilə əlil olan insanlar istisna olmaqla, hər bir insan həyatda nəyəsə xidmət etməlidir, çətin olan hər bir fərdin nəyə xidmət etdiyini bilməkdir.

Bu dünyada həqiqətən vacib bir şey varsa, o da özümüzü tanımağımızdır, özünü tanıyan insan nadirdir və inanılmaz görünsə də, həyatda öz peşəsini dərk edən birini tapmaq çətindir.

Kimsə varlığında oynamalı olduğu rola tam əmin olduqda, o zaman öz peşəsini həvarilik, bir din halına gətirir və faktiki olaraq bəşəriyyətin həvarisinə çevrilir.

Öz peşəsini bilən və ya onu özü kəşf edən kəs böyük bir dəyişiklik yaşayır, daha uğur axtarmır, pul, şöhrət, minnətdarlıq onu az maraqlandırır, zövqü onda öz daxili, dərin, məlum olmayan mahiyyətinin çağırışına cavab verməsindən aldığı sevincdədir.

Bütün bunların ən maraqlısı odur ki, PEŞƏ hissinin MƏN ilə heç bir əlaqəsi yoxdur, çünki qəribə görünsə də, MƏN öz peşəmizə nifrət edir, çünki MƏN yalnız cazibədar pul gəlirlərini, mövqeyini, şöhrətini və s. arzulayır.

PEŞƏ hissi öz DAXİLİ MAHİYYƏTİMİZƏ aid olan bir şeydir; bu, çox içəridən, çox dərin, çox intim bir şeydir.

Peşə hissi insanı hər cür əzab və çətinliklər bahasına ən dəhşətli işləri həqiqi səylə və həqiqi təmənnalıqdan uzaqlaşdırmağa vadar edir. Buna görə də MƏN-in əsl peşəsinə nifrət etməsi normaldır.

PEŞƏ hissi bizi faktiki olaraq qanuni qəhrəmanlıq yoluna aparır, hətta hər cür böhtan, xəyanət və iftiranı stoik şəkildə dözməli olsaq belə.

Bir insan həqiqəti deyə bildiyi gün “MƏN KİM OLDUĞUMU VƏ ƏSL PEŞƏMİN NƏ OLDUĞUNU BİLİRƏM” o andan etibarən həqiqi düzlük və sevgi ilə yaşamağa başlayacaq. Belə bir insan öz əsərində, əsəri isə onda yaşayır.

Həqiqətən, çox az insan belə ürəkdən səmimiyyətlə danışa bilər. Belə danışanlar, peşə hissini üstün dərəcədə daşıyan seçilmişlərdir.

Əsl PEŞƏMİZİ TAPMAQ şübhəsiz ki, ən ciddi sosial problemdir, cəmiyyətin bütün problemlərinin təməlində duran problemdir.

Fərdi əsl peşəmizi tapmaq və ya kəşf etmək, əslində çox qiymətli bir xəzinəni kəşf etmək deməkdir.

Bir vətəndaş bütün əminliyi ilə və heç bir şübhə olmadan öz əsl və qanuni peşəsini tapdıqda, bu faktla ƏVƏZ OLUNMAZ olur.

Peşəmiz həyatda tutduğumuz mövqeyə tamamilə və mütləq şəkildə uyğun gəldikdə, o zaman işimizi heç bir tamah olmadan və hakimiyyət arzusu olmadan əsl həvarilik kimi yerinə yetiririk.

O zaman iş bizə tamah, darıxma və ya peşə dəyişdirmək arzusu əvəzinə, hətta səbirli şəkildə ağrılı kilsə yollarını dözməli olsaq belə, əsl, dərin, intim sevinc gətirir.

Praktikada yoxlaya bildik ki, mövqe fərdin PEŞƏSİNƏ uyğun gəlmədikdə, o zaman yalnız DAHA ÇOX funksiyasında düşünür.

MƏN-in mexanizmi DAHA ÇOX-dur. Daha çox pul, daha çox şöhrət, daha çox layihə və s. və s. və s. və təbii olaraq, subyekt adətən riyakar, istismarçı, qəddar, amansız, güzəştsiz olur və s.

Bürokratiyanı diqqətlə öyrənsək, həyatda nadir hallarda mövqenin fərdi peşəyə uyğun olduğunu görə bilərik.

Proletariatın müxtəlif birliklərini diqqətlə öyrənsək, peşənin fərdi PEŞƏYƏ çox nadir hallarda uyğun olduğunu görə bilərik.

Dünyanın istər Şərq, istərsə də Qərb ölkələrinin imtiyazlı təbəqələrinə diqqətlə baxdığımızda, PEŞƏ hissinin tamamilə olmadığını görə bilərik. “YAXŞI UŞAQLAR” adlananlar indi əllərində silahla hücum edir, müdafiəsiz qadınlara təcavüz edirlər və s. darıxmanı öldürmək üçün. Həyatda öz yerlərini tapmadıqları üçün çaşqınlıq içindədirlər və “bir az dəyişiklik etmək” üçün SƏBƏBSİZ ÜSYANKARLARA çevrilirlər.

Bəşəriyyətin dünya böhranı dövründəki Xaos vəziyyəti dəhşətlidir.

Heç kim işindən razı deyil, çünki mövqe peşəyə uyğun deyil, iş üçün müraciətlər yağış kimi yağır, çünki heç kim acından ölmək istəmir, lakin müraciətlər müraciət edənlərin PEŞƏSİNƏ uyğun deyil.

Bir çox sürücü həkim və ya mühəndis olmalı idi. Bir çox vəkil nazir, bir çox nazir isə dərz olmalı idi. Bir çox ayaqqabı təmizləyicisi nazir, bir çox nazir isə ayaqqabı təmizləyicisi olmalı idi və s. və s.

İnsanlar öz əsl fərdi PEŞƏLƏRİ ilə heç bir əlaqəsi olmayan, onlara aid olmayan vəzifələrdə çalışırlar, buna görə də sosial maşın dəhşətli şəkildə işləyir. Bu, içərisində ona aid olmayan hissələrdən qurulmuş mühərrikə bənzəyir və nəticə qaçılmaz olaraq fəlakət, uğursuzluq, absurd olmalıdır.

Praktikada təkrar-təkrar yoxlaya bildik ki, birinin rəhbər, dini təlimatçı, siyasi lider və ya hər hansı bir ruhani, elmi, ədəbi, xeyriyyə təşkilatının direktoru olmaq üçün PEŞƏ meyli yoxdursa, o zaman yalnız DAHA ÇOX funksiyasında düşünür və gizli, etiraf edilməz məqsədlərlə layihələr hazırlamağa və daha çox layihə hazırlamağa həsr olunur.

Aydındır ki, mövqe fərdi PEŞƏYƏ uyğun gəlmədikdə, nəticə istismardır.

Yaşadığımız bu dəhşətli maddi dövrlərdə müəllim vəzifəsini özbaşına olaraq Müəllimlik üçün heç bir PEŞƏSİ olmayan bir çox tacir tutur. Belə bir rəzalətin nəticəsi istismar, qəddarlıq və əsl sevginin olmamasıdır.

Bir çox şəxs müəllimliyi yalnız Tibb, Hüquq və ya Mühəndislik Fakültəsində təhsillərini ödəmək üçün və ya sadəcə etmək üçün başqa bir şey tapmadığı üçün həyata keçirir. Belə bir intellektual fırıldaqçılığın qurbanları şagirdlərdir.

Bu gün əsl peşəkar müəllimi tapmaq çox çətindir və bu, məktəblərin, kolleclərin və universitetlərin şagirdlərinin əldə edə biləcəyi ən böyük xoşbəxtlikdir.

Müəllimin PEŞƏSİ Gabriela Mistralın müəllimənin duası adlanan hərəkətverici nəsri ilə ağıllı şəkildə tərcümə edilmişdir. Əyalət müəllimi SİRRİ MÜƏLLİMƏ müraciət edərək deyir:

“Mənə məktəbim üçün tək sevgini ver: nə də gözəlliyin yandırılması məndən bütün anların incəliyini oğurlaya bilsin. Müəllim, mənə şövqü daimi, məyusluğu isə keçici et. Məndən məni hələ də narahat edən, məni yaraladıqlarında məndən yüksələn kiçik etiraz təklifi, ədalətsiz anlaşmanın bu natəmiz arzusunu çıxar, anlaşılmazlıq məni incitməsin, öyrətdiklərimin unutması da məni kədərləndirməsin”.

“Mənə analardan daha çox ana olmağı ver ki, onlar kimi bədənimin əti olmayan şeyi sevə və müdafiə edə bilim. Mənə qızlarımdan birini mükəmməl şeirim etmək imkanı ver və dodaqlarım daha oxumadıqda ən nüfuzlu melodiyamı ona hopdur”.

“Zamanımda Sənin İncilini mümkün göstər ki, hər gün və hər saat onun uğrunda mübarizədən imtina etməyim”.

Belə bir müəllimin öz PEŞƏSİ hissi ilə bu qədər incəliklə ilhamlanmasının psixi təsirini kim ölçə bilər?

Fərd öz peşəsini bu üç yoldan biri ilə tapır: birincisi: Xüsusi bir qabiliyyətin ÖZ-KƏŞFİ. İkincisi: Təcili ehtiyacın görünüşü. Üçüncüsü: Şagirdin qabiliyyətlərini müşahidə etməklə şagirdin PEŞƏSİNİ kəşf edən valideynlərin və müəllimlərin çox nadir rəhbərliyi.

Bir çox fərdlər həyatlarının müəyyən bir kritik anında, təcili yardım tələb edən ciddi bir vəziyyətlə qarşılaşdıqda öz PEŞƏSİNİ kəşf etmişlər.

QANDİ adi bir vəkil idi, Cənubi Afrikada hindlilərin hüquqlarına qarşı edilən bir hücumla əlaqədar Hindistana qayıdış biletini ləğv etdi və həmvətənlərinin işini müdafiə etmək üçün qaldı. Anlıq ehtiyac onu bütün ömrünün PEŞƏSİNƏ yönəltdi.

Bəşəriyyətin böyük xeyirxahları, təcili yardım tələb edən vəziyyət böhranı qarşısında öz PEŞƏSİNİ tapmışlar. İngilis azadlıqlarının atası Oliver Kromveli, Yeni Meksikanın yaradıcısı Benito Juarezi, Cənubi Amerika müstəqilliyinin ataları Xose de San Martin və Simon Bolivarı və s. xatırlayaq.

İSA, MƏSİH, BUDDA, MƏHƏMMƏD, HERMES, ZƏRDÜŞT, KONFUTSİ, FUHİ və s., tarixin müəyyən bir anında öz əsl PEŞƏSİNİ anlayan və İNTİMDƏN çıxan daxili səsin çağırışını hiss edən insanlar idi.

FUNDAMENTAL TƏHSİL müxtəlif metodlarla tələbələrin gizli qabiliyyətini kəşf etməyə çağırılır. Pedoqogiyanın bu dövrlərdə şagirdlərin PEŞƏSİNİ kəşf etmək üçün istifadə etdiyi metodlar şübhəsiz ki, qəddar, absurd və amansızdır.

PEŞƏ anketləri müəllim vəzifəsini özbaşına tutan tacirlər tərəfindən hazırlanmışdır.

Bəzi ölkələrdə hazırlıq və peşə məktəblərinə girməzdən əvvəl tələbələr ən dəhşətli psixoloji zülmlərə məruz qalırlar. Onlara riyaziyyat, vətəndaşlıq, biologiya və s. haqqında suallar verilir.

Bu metodların ən qəddarı zehni hazırlıqla sıx əlaqəli olan məşhur psixoloji TESTlər, Y.Q. indeksidir.

Cavabın növünə, qiymətləndirməyə görə, şagird üç bakalavr dərəcəsindən birinə qoyulur. Birinci: Fizika Riyaziyyat. İkinci: Biologiya Elmləri. Üçüncü: Sosial Elmlər.

Fizika Riyaziyyatdan mühəndislər çıxır. Memarlar, Astronomlar, Aviatorlar və s.

Biologiya Elmlərindən Əczaçılar, Tibb bacıları, Bioloqlar, Həkimlər və s. çıxır.

Sosial Elmlərdən Vəkillər, Ədəbiyyatçılar, Fəlsəfə və Ədəbiyyat doktorları, Şirkət direktorları və s. çıxır.

Hər ölkədə təhsil planı fərqlidir və əlbəttə ki, bütün ölkələrdə üç fərqli bakalavr dərəcəsi yoxdur. Bir çox ölkələrdə yalnız bir bakalavr dərəcəsi var və onu bitirdikdən sonra tələbə Universitetə daxil olur.

Bəzi ölkələrdə tələbənin PEŞƏ qabiliyyəti yoxlanılmır və tələbə anadangəlmə meyllərinə, PEŞƏ hissinə uyğun gəlməsə belə, həyat qazanmaq üçün bir peşə sahibi olmaq arzusu ilə fakültəyə daxil olur.

Tələbələrin PEŞƏ qabiliyyətinin yoxlanıldığı ölkələr var və yoxlanılmadığı ölkələr var. Tələbələrə PEŞƏ baxımından istiqamət verməmək, onların qabiliyyətlərini və anadangəlmə meyllərini yoxlamamaq absurddur. PEŞƏ anketləri və bütün o suallar jarqonu, PSİXOLOJİ TESTLƏR, Y.Q. indeksi və s. axmaqdır.

Bu PEŞƏ imtahanı metodları faydasızdır, çünki zehnin böhran anları var və imtahan bu anlardan birində aparılırsa, nəticə tələbənin uğursuzluğu və çaşqınlığıdır.

Müəllimlər tələbələrin zehninin dəniz kimi yüksək və aşağı axınları, üstünlükləri və çatışmazlıqları olduğunu yoxlaya bildilər. Kişi və qadın vəzilərində Bio-Ritm var. Zehin üçün də Bio-Ritm var.

Müəyyən dövrlərdə kişi vəziləri ÜSTÜN, qadın vəziləri isə ÇATIŞMAZ vəziyyətdə olur və ya əksinə. Zehnin də ÜSTÜNLÜYÜ və ÇATIŞMAZLIĞI var.

Kim BIO RİTM elmini bilmək istəyirsə, ona tanınmış alim QNOSTİK XAÇ GÜLÜ, Meksika Ordusunun tibb polkovniki və Berlin Fakültəsinin Tibb professoru, doktor Arnoldo Krumm Heller tərəfindən yazılmış BIO RİTM adlı məşhur əsəri oxumağı tövsiyə edirik.

Biz qətiyyətlə təsdiq edirik ki, imtahanın çətin vəziyyəti qarşısında emosional böhran və ya psixi əsəbilik halı tələbəni imtahandan əvvəlki imtahan zamanı uğursuzluğa apara bilər.

Biz təsdiq edirik ki, bəlkə də idman, həddindən artıq gəzinti və ya ağır fiziki iş və s. nəticəsində yaranan hərəkət mərkəzinin hər hansı bir sui-istifadəsi, zehin ÜSTÜN olsa belə, İNTELLEKTUAL böhrana səbəb ola və tələbəni imtahandan əvvəlki imtahan zamanı uğursuzluğa apara bilər.

Biz təsdiq edirik ki, instinktiv mərkəzlə, bəlkə də cinsi həzzlə və ya emosional mərkəzlə və s. əlaqəli hər hansı bir böhran tələbəni imtahandan əvvəlki imtahan zamanı uğursuzluğa apara bilər.

Biz təsdiq edirik ki, hər hansı bir cinsi böhran, yatırılmış seksuallığın sinkopası, cinsi istismar və s., zehin üzərində dağıdıcı təsir göstərə bilər və onu imtahandan əvvəlki imtahan zamanı uğursuzluğa apara bilər.

Fundamental təhsil öyrədir ki, peşə mikrobları təkcə zehni mərkəzdə deyil, həm də üzvi maşının Psixofiziologiyasının digər dörd mərkəzinin hər birində yerləşir.

İntellekt, Emosiya, Hərəkət, İnstinkt və Cinsiyyət adlanan beş psixi mərkəzi nəzərə almaq təcildir. İntellektin yeganə Qavrayış mərkəzi olduğunu düşünmək absurddur. Əgər müəyyən bir subyektin peşə meyllərini kəşf etmək məqsədilə yalnız zehni mərkəz yoxlanılırsa, şəxs və cəmiyyət üçün əslində çox zərərli olan ciddi bir ədalətsizlik törədilməklə yanaşı, bir səhv də edilir, çünki peşə mikrobları təkcə zehni mərkəzdə deyil, həm də fərdin digər dörd Psixo-Psixoloji mərkəzinin hər birində saxlanılır.

Tələbələrin əsl peşəsini kəşf etmək üçün yeganə aşkar yol ƏSL SEVGİDİR.

Əgər valideynlər və müəllimlər evdə və məktəbdə araşdırma aparmaq, şagirdlərin bütün hərəkətlərini ətraflı müşahidə etmək üçün qarşılıqlı razılıq əsasında birləşsələr, hər bir şagirdin anadangəlmə meyllərini kəşf edə bilərlər.

Bu, valideynlərə və müəllimlərə şagirdlərin peşə hissini kəşf etməyə imkan verəcək yeganə aşkar yoldur.

Bu, valideynlərdən və müəllimlərdən əsl SEVGİ tələb edir və aydındır ki, əgər valideynlərin və anaların əsl sevgisi və öz şagirdləri üçün həqiqətən fədakarlıq edə bilən əsl peşəkar müəllimlər yoxdursa, o zaman belə bir müəssisə həyata keçirilə bilməz.

Əgər hökumətlər həqiqətən cəmiyyəti xilas etmək istəyirlərsə, iradə qamçısı ilə tacirləri məbəddən qovmaları lazımdır.

FUNDAMENTAL TƏHSİL doktrinasını hər yerə yaymaqla yeni bir mədəni dövr başlamalıdır.

Tələbələr öz hüquqlarını cəsarətlə müdafiə etməli və hökumətlərdən əsl peşəkar müəllimlər tələb etməlidirlər. Xoşbəxtlikdən, tətil kimi möhtəşəm bir silah var və tələbələrin bu silahı var.

Bəzi ölkələrdə məktəblərin, kolleclərin və universitetlərin daxilində artıq müəyyən istiqamətverici müəllimlər var ki, onlar həqiqətən peşəkar deyillər, tutduqları vəzifə onların anadangəlmə meyllərinə uyğun gəlmir. Bu müəllimlər başqalarına istiqamət verə bilməzlər, çünki özlərinə də istiqamət verə bilmədilər.

Tələbələrə ağıllı şəkildə istiqamət verə bilən əsl peşəkar müəllimlərə təcili ehtiyac var.

Bilmək lazımdır ki, MƏN-in çoxluğu səbəbindən insan həyat teatrında avtomatik olaraq müxtəlif rollar oynayır. Oğlan və qızların məktəb üçün bir rolu, küçə üçün başqa bir rolu və ev üçün başqa bir rolu var.

Bir oğlanın və ya qızın PEŞƏSİNİ kəşf etmək istəyirsinizsə, onları məktəbdə, evdə və hətta küçədə müşahidə etmək lazımdır.

Bu müşahidə işini yalnız əsl valideynlər və müəllimlər sıx əməkdaşlıqda həyata keçirə bilərlər.

Köhnəlmiş pedoqogiya arasında peşələri çıxarmaq üçün qiymətləndirmələri müşahidə etmək sistemi də var. Vətəndaşlıq sahəsində ən yüksək qiymətlərlə fərqlənən şagird potensial vəkil, biologiya sahəsində fərqlənən isə potensial həkim, riyaziyyat sahəsində fərqlənən isə potensial mühəndis kimi təsnif edilir və s.

PEŞƏLƏRİ çıxarmaq üçün bu absurd sistem həddindən artıq empirikdir, çünki zehnin təkcə artıq məlum olan ümumi formada deyil, həm də müəyyən xüsusi xüsusi vəziyyətlərdə yüksəlişləri və enişləri var.

Məktəbdə qrammatika üzrə dəhşətli şagirdlər olan bir çox yazıçılar həyatda dilin əsl ustaları kimi parladılar. Məktəbdə riyaziyyatdan həmişə ən pis qiymətləri alan bir çox görkəmli mühəndis var idi və məktəbdə biologiya və təbiət elmlərindən imtahandan keçməyən çoxlu sayda həkim var idi.

Təəssüf ki, bir çox valideynlər övladlarının qabiliyyətlərini öyrənmək əvəzinə, onlarda yalnız öz sevimli EQO-sunun, psixoloji MƏN-in, ÖZÜM-ün davamını görürlər.

Bir çox vəkil valideynlər övladlarının ofisdə davam etməsini, bir çox iş sahibi isə övladlarının onların eqoist maraqlarını idarə etməsini istəyir, onların peşə hissi ilə ən kiçik maraqlanmırlar.

MƏN həmişə yüksəlmək, nərdivanın başına dırmaşmaq, özünü hiss etdirmək istəyir və ambisiyaları uğursuz olduqda, o zaman övladları vasitəsilə özləri əldə edə bilmədiklərini əldə etmək istəyirlər. Bu ambisiyalı valideynlər oğlan və qızlarını peşə hissi ilə heç bir əlaqəsi olmayan karyeralara və vəzifələrə qoyurlar.