Valideynlər və Müəllimlər

DÖVLƏT TƏHSİLİNİN ən ciddi problemi ibtidai, orta və ya lisey şagirdləri deyil, valideynlər və müəllimlərdir.

Əgər valideynlər və müəllimlər özlərini tanımırlarsa, uşağı başa düşmək iqtidarında deyillərsə, yaşamağa başlayan bu varlıqlarla münasibətlərini dərindən anlamağı bacarmırlarsa, yalnız öz şagirdlərinin intellektini inkişaf etdirməyə çalışırlarsa, biz necə yeni bir təhsil növü yarada bilərik?

Uşaq, şagird şüurlu yönləndirmə almaq üçün məktəbə gedir, lakin əgər müəllimlər dar düşüncəli, mühafizəkar, reaksioner, geri qalırlarsa, tələbə də belə olacaq.

Təhsil işçiləri yenidən təhsil almalı, özlərini tanımalı, bütün biliklərini nəzərdən keçirməli, yeni bir dövrə qədəm qoyduğumuzu anlamalıdırlar.

Təhsil işçiləri dəyişdikdə dövlət təhsili dəyişir.

TƏHSİL İŞÇİSİNİ TƏHSİL ETMƏK ən çətinidir, çünki çox oxuyan hər kəs, diplomu olan hər kəs, dərs deməli olan hər kəs, məktəb müəllimi kimi çalışan hər kəs artıq necədirsə elədir, onun beyni öyrəndiyi əlli min nəzəriyyə ilə doludur və artıq heç bir top atəşi ilə dəyişmir.

Müəllimlər NECƏ DÜŞÜNMƏYİ öyrətməlidirlər, təəssüf ki, onlar yalnız NƏ DÜŞÜNMƏLİ OLDUQLARINI öyrətməyə çalışırlar.

Valideynlər və müəllimlər dəhşətli iqtisadi, sosial, sentimental və s. qayğılarla doludur.

Valideynlər və müəllimlər əsasən öz münaqişələri və kədərləri ilə məşğuldurlar, “YENİ DALĞA” uşaqlarının və gənclərinin ortaya qoyduğu problemləri öyrənməyə və həll etməyə həqiqətən ciddi maraq göstərmirlər.

Dəhşətli mənəvi, əxlaqi və sosial deqradasiya var, lakin valideynlər və müəllimlər şəxsi narahatlıqlar və qayğılarla doludurlar və yalnız uşaqların iqtisadi tərəfi, acından ölməmələri üçün onlara bir peşə vermək barədə düşünməyə vaxtları var və bu qədər.

Ümumi inancla zidd olaraq, əksər ailə valideynləri uşaqlarını həqiqətən sevmir, əgər sevsəydilər, ümumi rifah üçün mübarizə aparardılar, həqiqi dəyişikliyə nail olmaq məqsədilə DÖVLƏT TƏHSİLİNİN problemlərinə diqqət yetirərdilər.

Əgər ailə valideynləri uşaqlarını həqiqətən sevsəydilər, müharibələr olmazdı, ailə və millət bütün dünyaya qarşı bu qədər fərqlənməzdi, çünki bu problemlər, müharibələr, zərərli parçalanmalar, övladlarımız üçün cəhənnəm mühiti yaradır.

İnsanlar oxuyur, həkim, mühəndis, vəkil və s. olmağa hazırlaşırlar və əvəzində valideyn olmaq kimi ən ciddi və ən çətin işə hazırlaşmırlar.

Ailənin bu eqoizmi, qonşularımıza qarşı sevginin olmaması, ailə təcridi siyasəti yüz faiz absurdaldir, çünki bu, pisləşmə və daimi sosial deqradasiya amilinə çevrilir.

Tərəqqi, əsl İnqilab yalnız bizi dünyanın qalan hissəsindən ayıran məşhur Çin sədlərini dağıtmaqla mümkündür.

Biz hamımız BİR AİLƏYİK və bir-birimizi işgəncə etmək, yalnız bizimlə yaşayan az sayda insanı ailə hesab etmək və s. absurdaldır.

AİLƏNİN EGOİST İSTİSNAÇILIĞI sosial tərəqqini ləngidir, insanları parçalayır, müharibələr, imtiyazlı təbəqələr, iqtisadi problemlər və s. yaradır.

Ailə valideynləri övladlarını həqiqətən sevdikdə, ayrılığın iyrənc divarları, hasarları toz olub dağılacaq və o zaman ailə eqoist və absurd bir dairə olmaqdan çıxacaq.

Ailənin eqoist divarları yıxıldıqda, o zaman bütün digər ailə valideynləri, müəllimlər, bütün cəmiyyətlə qardaşlıq birliyi yaranır.

HƏQİQİ QARDAŞLIĞIN NƏTİCƏSİ daha yaxşı bir dünya üçün ƏSL SOSİAL ÇEVRİLİŞ, TƏHSİL sahəsində həqiqi İNQİLABDIR.

TƏHSİL İŞÇİSİ daha şüurlu olmalı, Ailə Valideynlərini, Ailə Valideynlərinin İdarə Heyətini bir araya gətirməli və onlarla aydın danışmalıdır.

Ailə valideynlərinin dövlət təhsili vəzifəsinin Ailə Valideynləri və Müəllimlər arasında qarşılıqlı əməkdaşlıq əsasında həyata keçirildiyini başa düşmələri lazımdır.

Ailə valideynlərinə ƏSAS TƏHSİLİN yeni nəsilləri yetişdirmək üçün zəruri olduğunu söyləmək lazımdır.

Ailə valideynlərinə zehni tərbiyənin zəruri olduğunu, lakin hər şey olmadığını, daha bir şeyə ehtiyac olduğunu, gənclərə özlərini tanımağı, öz səhvlərini, öz Psixoloji qüsurlarını tanımağı öyrətmək lazım olduğunu söyləmək vacibdir.

Ailə valideynlərinə uşaqların HEYVAN EHTİRASI ilə deyil, SEVGİ ilə dünyaya gətirilməli olduğunu söyləmək lazımdır.

Heyvani istəklərimizi, şiddətli cinsi ehtiraslarımızı, xəstə sentimentalizmlərimizi və heyvani duyğularımızı övladlarımıza yönəltmək qəddar və amansızdır.

Oğul və qızlar bizim öz proyeksiyalarımızdır və heyvani proyeksiyalarla Dünyanı yoluxdurmaq cinayətdir.

Məktəblərin, kolleclərin və universitetlərin müəllimləri, valideynləri övladlarına və cəmiyyətə və Dünyaya qarşı əxlaqi məsuliyyət yolunu öyrətmək məqsədilə akt zalında bir araya gətirməlidirlər.

TƏHSİL İŞÇİLƏRİ özlərini YENİDƏN TƏHSİL ETMƏLİ və Ailə valideynlərinə istiqamət verməlidir.

Dünyanı dəyişdirmək üçün həqiqətən sevməliyik. Düşüncənin möhtəşəm gurultusu arasında hal-hazırda başlayan Yeni Dövrün möhtəşəm Məbədini hamımız bir araya gələrək yüksəltmək üçün birləşməliyik.