Eşitməyi Bacarmaq

Dünyada natiqliyi ilə heyran edən bir çox natiqlər var, lakin dinləməyi bacaran insanlar azdır.

Dinləməyi bacarmaq çox çətindir, həqiqətən dinləməyi bacaran insanlar azdır.

MÜƏLLİM, müəllimə, mühazirəçi danışanda auditoriya diqqətli görünür, sanki natiqin hər sözünü detallı izləyir, hər şey onların dinlədiyini, ayıq-sayıq vəziyyətdə olduğunu göstərir, lakin hər bir fərdin psixoloji dərinliyində natiqin hər sözünü tərcümə edən bir katib var.

BU KATİB MƏN, ÖZÜM, BİRİNCİ ŞƏXSdir. Həmin katibin işi natiqin sözlərini yanlış şərh etmək, yanlış tərcümə etməkdir.

MƏN öz qərəzləri, əvvəlcədən formalaşmış fikirləri, qorxuları, qüruru, narahatlıqları, ideyaları, xatirələri və s. və s. və s. ilə tərcümə edir.

Məktəbdəki şagirdlər, tələbələr, cəmlənərək dinləyən auditoriyanı təşkil edən fərdlər, əslində natiqi dinləmirlər, özlərini dinləyirlər, öz EQLARINI, həqiqəti, GERÇƏYİ, ƏSASini qəbul etməyə hazır olmayan əziz MAKIAVEL EQLARINI dinləyirlər.

Yalnız AYIQLIQ YENİLİK vəziyyətində, keçmişin ağırlığından azad olan, TAM QƏBULLUĞ vəziyyətində olan ZEHNLƏ, MƏN, ÖZÜM, BİRİNCİ ŞƏXS, EQLAR adlı o bədbin katibin müdaxiləsi olmadan həqiqətən dinləyə bilərik.

Zehn yaddaşla şərtləndikdə, yalnız yığılmış olanı təkrarlayır.

Çoxsaylı keçmiş təcrübələrlə şərtləndirilmiş Zehn, yalnız indiki zamanı keçmişin bulanıq eynəkləri vasitəsilə görə bilər.

DİNLƏMƏYİ BACARMAQ İSTƏYİRİKSƏ, yenini kəşf etmək üçün dinləməyi öyrənmək istəyiriksə, ANLIQ fəlsəfəsinə uyğun yaşamalıyıq.

Keçmişin qayğıları və gələcəyin layihələri olmadan, andan-ana yaşamaq təcili bir məsələdir.

HƏQİQƏT andan-ana naməlumdur, zehnimiz həmişə ayıq, tam diqqətli, qərəzsiz, əvvəlcədən formalaşmış fikirlərdən azad olmalıdır ki, həqiqətən qəbul edə bilsin.

Məktəb müəllimləri şagirdlərinə dinləməyi bacarmağın dərin mənasını öyrətməlidirlər.

Müdrikliklə yaşamağı, duyğularımızı təsdiqləməyi, davranışlarımızı, düşüncələrimizi, hisslərimizi incəltməyi öyrənmək lazımdır.

Əgər dinləməyi bacarmırıqsa, andan-ana yenini kəşf edə bilmiriksə, böyük bir akademik mədəniyyətə sahib olmağın heç bir faydası yoxdur.

Diqqəti incəltməliyik, davranışlarımızı incəltməliyik, şəxsiyyətimizi, əşyaları və s. və s. və s. incəltməliyik.

Dinləməyi bacarmadıqda həqiqətən incə olmaq mümkün deyil.

Kobud, qaba, pisləşmiş, degenerasiyaya uğramış Zehnlər heç vaxt dinləməyi bacarmırlar, heç vaxt yenini kəşf etməyi bilmirlər, o Zehnlər yalnız MƏN, ÖZÜM, EGO adlı o şeytani katibin absurd tərcümələrini səhv başa düşürlər.

İncə olmaq çox çətindir və tam diqqət tələb edir. Kimsə dəb, kostyum, paltar, bağça, avtomobil, dostluq baxımından çox incə insan ola bilər, lakin daxilən kobud, qaba, ağır olaraq qala bilər.

Andan-ana yaşamağı bacaran insan, həqiqətən də əsl incəlik yolunda gedir.

Qəbul edən, spontan, bütöv, ayıq zehni olan insan, həqiqi incəlik yolunda addımlayır.

Keçmişin ağırlığını, əvvəlcədən formalaşmış fikirləri, qərəzləri, şübhələri, fanatizmi və s. ataraq özünü hər şeyə açan insan, qanuni incəlik yolunda zəfərlə addımlayır.

Degenerasiyaya uğramış zehn keçmişdə, əvvəlcədən formalaşmış fikirlərdə, qürurda, özünü sevməkdə, qərəzlərdə və s. və s. qapalı şəkildə yaşayır.

Degenerasiyaya uğramış zehn yenini görməyi bilmir, dinləməyi bilmir, ÖZÜNÜ SEVMƏKLƏ şərtləndirilir.

MARKSİZM-LENİNİZM fanatikləri yenini qəbul etmirlər; bütün şeylərin dördüncü XÜSUSİYYƏTİNİ, dördüncü ÖLÇÜNÜ, özlərini çox sevdikləri üçün qəbul etmirlər, öz absurd materialist nəzəriyyələrinə bağlanırlar və onları konkret faktlar sahəsinə yerləşdirdiyimizdə, onların sofizmlərinin absurdluğunu nümayiş etdirdiyimizdə, sol qollarını qaldırırlar, biləklərindəki saatın əqrəblərinə baxırlar, yayınma bəhanə verirlər və gedirlər.

Bunlar degenerasiyaya uğramış zehndir, dinləməyi bilməyən, yenini kəşf etməyi bilməyən, özlərini SEVMƏKDƏ qapalı olduqları üçün reallığı qəbul etməyən köhnəlmiş zehndir. Özünü həddən artıq sevən zehinlər, MƏDƏNİ İNCƏLİKLƏRDƏN xəbəri olmayan zehinlər, kobud zehinlər, yalnız sevimli EQLARINI dinləyən zehinlər.

ƏSAS TƏHSİL dinləməyi öyrədir, müdrikliklə yaşamağı öyrədir.

Məktəblərin, kolleclərin, universitetlərin müəllimləri şagirdlərinə həqiqi həyati incəliyin əsl yolunu öyrətməlidirlər.

Əgər çıxışda daxilən düşüncələrimizdə, ideyalarımızda, hisslərimizdə və adətlərimizdə əsl donuz olsaq, məktəblərdə, kolleclərdə və universitetlərdə on-on beş il qalmağın heç bir faydası yoxdur.

ƏSAS TƏHSİL təcili olaraq lazımdır, çünki yeni nəsillər yeni bir dövrün başlanğıcı deməkdir.

ƏSL İNQİLABIN vaxtı gəldi, ƏSAS İNQİLABIN anı gəldi.

Keçmiş keçmişdir və artıq öz bəhrəsini verib. Yaşadığımız anın dərin mənasını başa düşməliyik.