Шчасце

Людзі працуюць штодня, змагаюцца за выжыванне, хочуць неяк існаваць, але не шчаслівыя. Гэтае шчасце - як кітайская грамата, як кажуць. Самае страшнае, што людзі ведаюць гэта, але сярод столькіх пакут, здаецца, не губляюць надзеі дасягнуць шчасця аднойчы, не ведаючы, як і якім чынам.

Бедныя людзі! Як яны пакутуюць! І, тым не менш, хочуць жыць, баяцца страціць жыццё.

Калі б людзі разумелі нешта пра рэвалюцыйную псіхалогію, магчыма, нават думалі б інакш; але насамрэч нічога не ведаюць, хочуць выжыць сярод сваёй нядолі, і гэта ўсё.

Бываюць прыемныя і вельмі радасныя моманты, але гэта не шчасце; людзі блытаюць задавальненне са шчасцем.

“Пачанга”, “Паранда”, п’янства, оргія - гэта жывёльнае задавальненне, але не шчасце… Аднак ёсць здаровыя вечарынкі без п’янства, без жывёльнасці, без алкаголю і г.д., але гэта таксама не шчасце…

Ты добразычлівы чалавек? Як ты сябе адчуваеш, калі танцуеш? Ты закаханы? Ты любіш па-сапраўднаму? Як ты сябе адчуваеш, танцуючы з істотай, якую любіш? Дазвольце мне стаць крыху жорсткім у гэтыя моманты, сказаўшы вам, што гэта таксама не шчасце.

Калі ты ўжо стары, калі цябе не прывабліваюць гэтыя задавальненні, калі яны аддаюць прусакамі; прабачце, калі я скажу вам, што вы былі б іншым, калі б былі маладыя і поўныя надзей.

У любым выпадку, што б ні казалі, танцуеш ты ці не, закаханы ты ці не, маеш ты ці не тое, што называецца грашыма, ты не шчаслівы, хоць думаеш інакш.

Чалавек праводзіць жыццё, шукаючы шчасце паўсюль, і памірае, не знайшоўшы яго.

У Лацінскай Амерыцы шмат тых, хто спадзяецца аднойчы выйграць галоўны прыз у латарэі, лічаць, што так дасягнуць шчасця; некаторыя нават сапраўды выйграюць, але не дасягаюць доўгачаканага шчасця.

Калі чалавек малады, ён марыць пра ідэальную жанчыну, нейкую прынцэсу з “Тысячы і адной ночы”, нешта незвычайнае; потым надыходзіць суровая рэальнасць: жанчына, маленькія дзеці, якіх трэба ўтрымліваць, складаныя эканамічныя праблемы і г.д.

Несумненна, па меры росту дзяцей праблемы таксама растуць і нават становяцца невырашальнымі…

Па меры таго, як хлопчык ці дзяўчынка растуць, абутак становіцца ўсё большым і цана вышэйшай, гэта зразумела.

Па меры росту дзяцей вопратка каштуе ўсё даражэй і даражэй; калі ёсць грошы, у гэтым няма праблемы, але калі іх няма, справа сур’ёзная і чалавек жахліва пакутуе…

Усё гэта было б больш-менш памяркоўным, калі б была добрая жанчына, але калі беднага чалавека здраджваюць, “калі яму настаўляюць рогі”, навошта яму тады змагацца, каб зарабіць грошы?

На жаль, існуюць незвычайныя выпадкі, цудоўныя жанчыны, сапраўдныя спадарожніцы як у багацці, так і ў няшчасці, але, на вялікі жаль, тады мужчына не ўмее яе цаніць і нават пакідае яе дзеля іншых жанчын, якія збіраюцца атруціць яму жыццё.

Многія дзяўчаты мараць пра “прынца на белым кані”, на жаль, насамрэч усё атрымліваецца зусім інакш, і ў рэальнасці бедная жанчына выходзіць замуж за ката…

Самая вялікая мара жанчыны - стварыць прыгожы дом і стаць маці: “святое прадвызначэнне”, аднак, нават калі мужчына аказваецца вельмі добрым, што, вядома, вельмі складана, у рэшце рэшт усё праходзіць: сыны і дочкі жэняцца, з’язджаюць або дрэнна плацяць бацькам, і дом канчаткова заканчваецца.

Увогуле, у гэтым жорсткім свеце, у якім мы жывем, няма шчаслівых людзей… Усе бедныя чалавечыя істоты няшчасныя.

У жыцці мы сустракалі шмат аслоў, нагружаных грашыма, поўных праблем, сварак усіх відаў, перагружаных падаткамі і г.д. Яны не шчаслівыя.

Навошта быць багатым, калі няма добрага здароўя? Бедныя багатыя! Часам яны больш няшчасныя, чым любы жабрак.

Усё праходзіць у гэтым жыцці: праходзяць рэчы, людзі, ідэі і г.д. Тыя, у каго ёсць грошы, праходзяць, і тыя, у каго іх няма, таксама праходзяць, і ніхто не ведае сапраўднага шчасця.

Многія хочуць збегчы ад сябе з дапамогай наркотыкаў або алкаголю, але насамрэч не толькі не дасягаюць такога выратавання, але, што яшчэ горш, застаюцца ў пастцы пекла заганы.

Сябры алкаголю, марыхуаны або “ЛСД” і г.д., знікаюць як па чараўніцтву, калі наркаман вырашае змяніць жыццё.

Уцякаючы ад “Маёй асобы”, ад “Маёй сутнасці”, не дасягнеш шчасця. Цікава было б “ухапіць быка за рогі”, назіраць за “Я”, вывучаць яго з мэтай выяўлення прычын болю.

Калі чалавек выяўляе сапраўдныя прычыны столькіх пакут і горычы, відавочна, што нешта можна зрабіць…

Калі ўдасца скончыць з “Маёй асобай”, з “Маім п’янствам”, з “Маімі заганамі”, з “Маімі прыхільнасцямі”, якія прыносяць столькі болю ў маё сэрца, з маімі клопатамі, якія разбураюць мой мозг і хварэюць, і г.д., і г.д., відавочна, што тады прыходзіць тое, што не звязана з часам, тое, што знаходзіцца па-за целам, прыхільнасцямі і розумам, тое, што сапраўды невядома разуменню і называецца: ШЧАСЦЕ!

Несумненна, пакуль свядомасць працягвае заставацца ў бутэльцы, уціснутай паміж “МАЁЙ АСОБАЙ”, паміж “МАЁЙ СУТНАСЦЮ”, ні ў якім разе не зможа пазнаць законнае шчасце.

Шчасце мае смак, які “МАЯ АСОБА”, “МАЯ СУТНАСЦЬ” ніколі не ведалі.