Розныя Я

Рацыянальнае млекакормячае, памылкова названае чалавекам, насамрэч не валодае вызначанай індывідуальнасцю. Несумненна, гэтая адсутнасць псіхалагічнага адзінства ў гуманоіда з’яўляецца прычынай столькіх цяжкасцей і горычы.

Фізічнае цела - гэта цэласная адзінка і працуе як арганічнае цэлае, калі толькі не хворае. Аднак унутранае жыццё гуманоіда ні ў якім разе не з’яўляецца псіхалагічным адзінствам. Самае страшнае ва ўсім гэтым, нягледзячы на тое, што кажуць розныя школы псеўда-эзатэрычнага і псеўда-акультнага тыпу, - гэта адсутнасць псіхалагічнай арганізацыі ў глыбіні кожнага суб’екта.

Безумоўна, у такіх умовах не існуе гарманічнай працы як адзінага цэлага ва ўнутраным жыцці людзей. Гуманоід, адносна свайго ўнутранага стану, - гэта псіхалагічная множнасць, сума “Я”.

Невуцкія адукаваныя людзі гэтай змрочнай эпохі пакланяюцца “Я”, абагаўляюць яго, ставяць на алтары, называюць “ALTER EGO”, “ВЫШЭЙШАЕ Я”, “БОСКАЕ Я” і г.д., і г.д., і г.д. Не жадаюць усвядоміць “Мудрагелісты” гэтага чорнага веку, у якім мы жывем, што “Вышэйшае Я” ці “Ніжэйшае Я” - гэта дзве секцыі аднаго і таго ж множнага Эга…

Гуманоід, вядома, не мае “Пастаяннага Я”, а мноства розных інфрачалавечых і абсурдных “Я”. Бедны інтэлектуальны звер, памылкова названы чалавекам, падобны да дома ў бязладдзі, дзе замест гаспадара ёсць шмат слуг, якія заўсёды хочуць камандаваць і рабіць тое, што ім уздумаецца…

Найбольшая памылка таннага псеўда-эзатэрызму і псеўда-акультызму - меркаваць, што іншыя валодаюць або што існуе “Пастаяннае і нязменнае Я” без пачатку і канца… Калі б тыя, хто так думае, абудзілі свядомасць, хоць бы на імгненне, яны маглі б выразна ўбачыць самі, што рацыянальны гуманоід ніколі не бывае адным і тым жа на працягу доўгага часу…

Інтэлектуальнае млекакормячае, з псіхалагічнага пункту гледжання, пастаянна змяняецца… Думаць, што калі чалавека клічуць Луіс, ён заўсёды Луіс, гучыць як жарт вельмі дрэннага густу… Гэты суб’ект, якога называюць Луіс, мае ў сабе іншыя “Я”, іншыя эга, якія праяўляюцца праз яго асобу ў розныя моманты, і нават калі Луіс не любіць прагнасць, іншае “Я” ў ім - назавем яго Пепе - любіць прагнасць, і гэтак далей…

Ніхто не застаецца тым жа самым увесь час; сапраўды, не трэба быць вельмі мудрым, каб цалкам усвядоміць незлічоныя змены і супярэчнасці кожнага суб’екта… Меркаваць, што хтосьці валодае “Пастаянным і нязменным Я”, безумоўна, раўназначна злоўжыванню ў адносінах да бліжняга і да сябе…

Унутры кожнага чалавека жывуць шмат людзей, шмат “Я”, гэта можа праверыць самастойна і непасрэдна любы чалавек, які прачнуўся, свядомы…