An Enep Krist

Ar c’hlevedoniezh flamm evel un doare pleustrek da ziskouez an « Me » psikologel, a zo hep mar an ANKRIST.

Ar re a soñj ez eo an ANKRIST un dudenn iskis ganet en ul lec’h bennak war an douar pe deuet eus ur vro bennak, a zo sur-mat o faziañ penn-da-benn.

Lavaret hon eus en un doare pouezus n’eo ket an ANKRIST un den resis, met an holl dud.

An ANKRIST, a-ziwir, a zo e donder pep den hag en em ziskouez a ra e meur a zoare.

An intelek o servij ar spered a zo talvoudus ; an intelek dispartiet diouzh ar spered a zeu da vezañ didalvez.

Diwar ar c’hlevedoniezh hep speredelezh e teu ar vriberien, diskouezadur bev an ANKRIST.

Ar briber e-unan, a-ziwir, a zo an ANKRIST. Siwazh, ar bed a-vremañ gant e holl reuzioù hag e baourentez a zo renet gant an ANKRIST.

An enkadenn a zo enni Mab-Den a-vremañ a zeu, hep mar, diwar an ANKRIST.

An den fall a gaoze Paol Tars diwar e lizheroù a zo, a-ziwir, ur wirionez garv eus ar mareoù-mañ.

An den fall a zo deuet dija hag en em ziskouez a ra e pep lec’h, dezhañ eo donezon an ubikwited.

Tabut a ra er c’hafeoù, ober a ra marc’hadoù en ABU, azez a ra en e gador e Geneva, seveniñ a ra taolioù-arnod e labourvaoù, ijinañ a ra bombez atomek, roket teledirijet, gazoù a voug, bombez bakteriologel, h.a., h.a., h.a.

Fascinet eo an ANKRIST gant e glevedoniezh dezhañ e-unan, digarez nemetañ ar re a oar pep tra, krediñ a ra anavezout holl fenomenoù an natur.

An ANKRIST o krediñ en deus pep tra war e evezh, paket etre holl vrimbodennerezh e deoriennoù, a nac’h penn-da-benn kement a denn da Zoue pe a zo azeulet.

A-walc’h dezhañ an ANKRIST, an orjal hag ar lorc’h en deus a zo diaes da zougen.

An ANKRIST a gasa betek ar marv vertuzioù kristen ar feiz, ar basianted hag an humilded.

Pep glin a bleustr dirak an ANKRIST. Hennezh a zo bet ijinet gantañ kirri-nij dreistson, bigi burzhudus, kirri flamm, louzoù souezhus, h.a., a-ziwir.

Er c’hoñdisionoù-se, piv a c’hallfe douetañ eus an ANKRIST ? Piv a gredfe en amzerioù-mañ en em embann a-enep holl vurzhudoù ha donezonoù mab ar goll, en em gondaon a ra d’ar goap gant e genvreudeur, d’ar sarm, d’ar flemm, da vezañ galvet diskiant hag amzes.

Diaes eo lakaat an dud sirius ha studi da gompren kement-mañ, ar re-se en em zalc’h, en em zifenn.

Sklaer eo eo al loen speredek galvet den dre fazi, ur robot programmiñ gant kinder, skolioù kentañ, eil derez, lise, skol-veur, h.a.

Den ne c’hall nac’hañ e labour ur robot programmiñ diouzh ar programm, ne c’hallje ket labourat mar vije tennet eus ar programm.

An ANKRIST en deus savet ar programm gant ar pezh a brogrammer ar robot humanoid eus ar mareoù diskar-mañ.

Diaes-kenañ eo displegañ an traoù-se, pouezañ war ar pezh a lavaran, rak emañ er-maez eus ar programm, den humanoid robot ne c’hallfe degemer traoù a zo er-maez eus ar programm.

Ken grevus eo ar gudenn-mañ ha ken spontus eo an enkrezioù e spered an dud, ken ne dafe ket da soñjal d’ur robot humanoid bennak n’eo ket mat ar programm, rak bet eo bet kempennet hervez ar programm, ha douetañ eus ar memes a vije dezhañ un disivolder, un dra dizerezh ha faezhus.

Un dra gaou eo un robot a zout eus e programm, un dra dibosubl penn-da-benn rak dont a ra e vezañs eus ar programm.

Siwazh, n’eo ket evel ma soñj ar robot humanoid ; skiant all zo, furnez all, dinemerus evit ar robot humanoid.

Ober a ra ar robot humanoid hag en deus abeg d’ober rak n’eo ket bet programmiñ evit skiant all na evit sevenadur all, na evit tra all e-kichen e brogramm boas.

An ANKRIST en deus savet programmoù ar robot humanoid, ar robot en em stou humbl dirak e vestr. Penaos e c’hallfe douetañ ar robot eus furnez e vestr ?

Ganet e vez ar bugel digablus ha pur ; ar ouenn o tisplegañ e pep kreatur a zo prizius meurbet.

An natur a laka hep mar e speredoù ar re nevez-c’hanet holl roadennoù gouez, naturel, gouez, kosmek, spontañs, rekis da dapout pe da zerc’hel ar wirionezioù zo e pep fenomen naturel darempredadus evit ar skiantoù.

Da lavaret eo e c’hallje ar bugel nevez-c’hanet e-unan dizoleiñ gwirionez pep fenomen naturel, siwazh en em laka programm an ANKRIST e-barzh ha perzhioù burzhudus lakaet gant an natur e spered ar re nevez-c’hanet a zo distrujet buan.

An ANKRIST a zifenn soñjal en un doare disheñvel ; pep kreatur a zo ganet, dre urzh an ANKRIST a rank bezañ programmiñ.

N’eus ket da gaou e kasa an ANKRIST betek ar marv ar skiant prizius-se eus ar Bezañ, anavezet evel “fakultezh da zerc’hel dre natur wirionezioù kosmek”.

Skiant pur, disheñvel diouzh holl vrimbodennerezh teoriennoù skol-veur a zo aze hag ahont, a zo dinemerus evit roboted an ANKRIST.

Brezelioù, naonegezhioù ha kleñvedoù a bep seurt en deus brudet an ANKRIST e-keñver holl rontadenn an douar, ha n’eus ket da gaou e kendalc’ho d’o brudañ a-raok ma tegouezhfe an darvoud spontus dibenn.

Siwazh eo deuet amzer an disivoudez bras embannet gant an holl brofeded ha den ebet ne gredfe en em embann a-enep an ANKRIST.