Ar Mestr Mat an Ti

Diaes eo chom a-zalc’h diouzh efedoù gwastad ar vuhez, er mareoù teñval-mañ, anat eo eo diaes-kenañ met ret-holl, a-hend-all e vezer lonket gant ar vuhez.

Pep labour a reer war-domp evit dont a-benn da ziorren en ene hag er spered, a denn atav d’an emzalc’h komprenet mat, rak dindan levezon ar vuhez evel ma vezer o vevañ anezhi atav, n’eo ket posupl diorren tra all ebet nemet ar bersonelezh.

N’eo ket hor mennad en em lakaat a-enep diorren ar bersonelezh, anat eo ez eo ret evit an egzistañs, met anat eo ivez n’eo ket nemet un dra artifisiel, n’eo ket an dra wirion, ar pezh a zo gwir e-barzh ac’hanomp.

Ma ne vez ket emzalc’h ar bronneg speredek paour a vez graet den anezhañ dre fazi, met en em lakaat a ra da glotañ gant holl darvoudoù ar vuhez pleustrek ha dispign e nerzh en o zouezhadennoù negativel hag e soñjoù-eñ war-eñ ha komzoù didalvez hag amsklaer, didudius, n’hall elfenn wirion ebet diorren ennañ, nemet ar pezh a denn da bed mekañsel ar bed.

Anat eo e rank an hini a fell dezhañ da vat diorren an Hentoù ennañ bezañ serret-mat. Talvezout a ra kement-mañ evit un dra don-kenañ stag ouzh an diouzhder.

Dont a ra an dro-lavar eus mareoù kozh, pa veze kelennet e kuzh un Doktrin diwar-benn diorren diabarzh an den liammet ouzh anv Hermes.

Ma fell d’an den e kreskfe un dra wirion en e ziabarzh, anat eo e rank diwall da lakaat e energiezhioù psikikel da vont kuit.

Pa vez energiezhioù o vont kuit hag an den n’eo ket emzalc’h en e donder, n’eus ket da gaout daoulamm ebet ne c’hello ket dont a-benn da ziorren un dra wirion bennak en e spered.

Ar vuhez ordinal boutin a fell dezhi hor lonkañ didruez; ret eo deomp stourm a-enep ar vuhez bemdez, ret eo deomp deskiñ neuial a-enep ar red…

Mont a ra al labour-mañ a-enep ar vuhez, un dra disheñvel-kenañ eo diouzh ar pezh a vez graet bemdez ha koulskoude e rankomp pleustriñ anezhañ a zeiz da zeiz; c’hoant am eus komz diwar-benn Dispac’h ar Goniezh.

Anat eo ma vez faos penn-da-benn hon emzalc’h e-keñver ar vuhez pemdez; ma kredomp ez a pep tra en-dro brav, evel-se hepken, e teuyo an dizonedigezhioù…

C’hoant o deus an dud e troio an traoù brav evito, “evel-se hepken”, peogwir e tle pep tra mont en-dro hervez o raktresoù, met ar wirionez garv a zo disheñvel, keit ha n’en em cheñch ket an den en diabarzh, plijout pe get dezhañ e vo bepred gouzañver, gant an degouezhioù.

Kontet ha skrivet e vez meur a dra ziskiant sentimentel diwar-benn ar vuhez, met disheñvel eo an Treizhadur Psikologiezh Dispac’hel-mañ.

Mont a ra an Doktrin-mañ war-eeun d’ar poent, d’an darvoudoù fetis, sklaer ha splann; asertiñ a ra gant nerzh ez eo al “Loen Speredek” a vez graet den anezhañ dre fazi, un daoudroader mekanikel, diouiziek, kousket.

“Ar Mestr Ti mat” ne zegemerfe biken ar Psikologiezh Dispac’hel; seveniñ a ra e holl dleadoù evel tad, pried, h.a., hag abalamour da se e soñj ar gwellañ tra eus e-unan, met ne servij nemet da balioù an natur ha setu tout.

Dre enebadur e lavarimp ez eus ivez “Ar Mestr Ti mat” a neuial a-enep ar red, n’en deus ket c’hoant bezañ lonket gant ar vuhez; koulskoude, ral-kenañ eo an dud-mañ er bed, ne vezont ket stank biken.

Pa soñjer hervez mennozhioù an Treizhadur Psikologiezh Dispac’hel-mañ, e vez goulennet ur gwel reizh eus ar vuhez.