Ar Publikan hag ar Farizian

O vezañ prederiet un tammig war darvoudoù liesseurt ar vuhez, talvoudek eo kompren da vat ar diazezoù a-us dezho e vezer oRepozañ.

Unan bennak a repozañ war e bost, unan all war an arc’hant, unan all war ar brud, unan all war e amzer dremenet, unan all c’hoazh war titl pe titl, hag all, hag all, hag all.

Ar pep souezhusañ eo e vez ezhomm hon eus holl, pinvidik pe paour, eus an holl hag e vevomp diwar an holl, daoust ma vefemp leun a lorc’h ha a vanite.

Soñjomp ur pennad e pezh a c’haller lemel diganeomp. Penaos e vije hon tonkad en un dispac’h gwad hag alkool? Petra a chomfe eus an diazezoù a-us dezho e repozañ? Gwalleur deomp, krediñ a reomp bezañ kreñv-kenañ hag ez omp spontus a-walc’h!

An “Me” a sant ennañ e-unan an diazez a-us dezhañ e repozañ, a rank bezañ divodet ma fell deomp kaout ar wir Veurzhded.

Un “Me” a-seurt-se a zisprez an dud, a sant gwelloc’h eget an holl, pervezhroc’h en pep tra, pinvidikoc’h, speredekoc’h, barrekoc’h er vuhez, hag all.

Talvoudus-kenañ eo menegiñ bremañ parabolenn Jezuz ar C’hABIR Bras, diwar-benn an daou zen a bede. Lavaret e oa bet da dud a fiziañ enno o-unan evel reizh, hag a zisprize ar re all.

Jezuz ar C’hrist a lavaras: “Daou zen a bignas d’an Templ da bediñ; unan a oa Farizian hag egile Publikan. Ar Farizian, o vezañ en e sav, a bede ennañ e-unan evel-henn: Doue. Trugarez a lavaran dit peogwir n’on ket evel an dud all, laeron, direizh, avoultrerien, na zoken evel ar Publikan-mañ: Yun a ran div wech ar sizhun, reiñ a ran an deog eus pep tra a c’hounezan. Met ar Publikan, o vezañ pell, ne felle ket dezhañ zoken sevel e zaoulagad davet an oabl, met skeiñ a rae war e vruched o lavarout: “Doue bezit madelezhus ouzhin, pec’her”. Lavaret a ran deoc’h ez eas hennezh d’e di reishaet kent egile; rak piv bennak en em uhela a vo izelaet; hag an hini en em izela a vo uhelaet”. (LUKAS XVIII, 10-14)

Kregiñ da zizoleiñ e vadided hag e baourentez e-lec’h m’en em gavomp, zo dibosupl penn-da-benn keit ha ma vo ennomp ar meizad “Muioc’h”. Skouerioù: Reishoc’h on eget hemañ, furroc’h eget hennan, vertuziusoc’h eget hemañ, pinvidikoc’h, barrekoc’h war traoù ar vuhez, kastoc’h, sevenoc’h ma deverioù, hag all, hag all, hag all.

N’eo ket posupl tremen dre doull un nadoz keit ha ma’z omp “pinvidik”, keit ha ma vo ennomp ar c’hompleks eus ar “Muioc’h”.

“Aesoc’h eo tremen ur c’hañval dre doull un nadoz, eget lakaat ur pinvidik da vont e rouantelezh Doue”.

An dra-se ma’z eo da skol an hini wellañ ha ne dalv ket hini ma nesañ; an dra-se ma’z eo da relijion an hini nemeti gwirion, gwreg hennan zo ur wreg fall-kenañ ha ma hini zo ur santez; An dra-se ma’z eo ma mignon Roberto un ever hag ez on un den fur-kenañ ha diwar e c’hoant, hag all, hag all, hag all, eo ar pezh a ra deomp en em santout pinvidik; abeg a laka ac’hanomp da vezañ holl “KAÑVALED” ar barabolenn biblik e-keñver al labour ezoterek.

Ur gentel eo en em zielfenn eus an eil mare d’egile gant ar pal da anavezout splann an diazezoù a-us dezho e repozañ.

Pa ziskouez unan bennak ar pezh a c’hoarvez ar gwashañ gantañ en ur mare bennak; ar gwall a oa bet graet dezhañ evit un dra pe un dra all; neuze e tizolo an diazezoù a-us dezho e repozañ psikologel.

An diazezoù-se a ya d’ober hervez an Aviel Kristenet “ar sabl a-us dezhañ e oa bet savet e di”.

Ret eo notenniñ gant evezh penaos ha pegoulz en deus disprizet tud all en ur santout uheloc’h, marteze abalamour d’an titl pe d’ar renk sokial pe d’an skiant-prenet pe d’an arc’hant, hag all, hag all, hag all.

Greus eo santout e vezer pinvidik, uheloc’h eget hemañ pe hennan evit un abeg pe un abeg all. Tud evel-se ne c’hallont ket mont e Rouantelezh an Neñvoù.

Mat eo dizoleiñ e pezh e sant unan bennak plijadur, e pezh eo sevenet e vanite, dont a raio-se da ziskouez deomp an diazezoù a-us dezho e repozomp.

Koulskoude, ar seurt arsellerezh-se ne rank ket bezañ un afer teorikel hepken, ret eo deomp bezañ pleustrek hag en em arsellout gant evezh stumm eeun, eus an eil mare d’egile.

Pa grog unan bennak da gompren e baourentez hag e vadided e-unan; pa zilez ar stroñs a veurded; pa ziskouez bosezded kement a ditloù, enorioù ha dreistelezhioù van war hor c’henseurted, ez eo ur sin anat e krog da cheñch.

Ne c’haller ket cheñch ma serrer ouzh ar pezh a lavar: “Ma zi”. “Ma arc’hant”. “Ma madoù”. “Ma implij”. “Ma vertuzioù”. “Ma barregezhioù speredel”. “Ma barregezhioù arzel”. “Ma anaoudegezhioù”. “Ma brud” hag all, hag all, hag all.

An dra-se d’en em zerc’hel ouzh ar “Ma” ouzh “Me”, zo muioc’h eget trawalc’h evit mirout ouzh anavezout hor madided hag hor baourentez diabarzh.

Unan bennak a vez souezhet dirak arvest un tan-gwall pe ur peñse; neuze an dud en desped a gemer alies traoù a laka da c’hoarzhin; traoù hep pouez.

Tud paour!, En em santout a reont en traoù-se, repoz a reont war bommoù, pegañ a reont ouzh ar pezh n’en deus ket an disterañ pouez.

En em santout dre an traoù diavaez, diazezañ warno, a dalv bezañ en ur stad a zivezhded absolut.

Santimant ar “SEIDAD”, (ar BEÑS GWIRION), n’eo posupl nemet dre ziskar an holl “MEoù” a zougomp en hor Diabarzh; a-raok, santimant a-seurt-se zo muioc’h eget dibosupl.

Siwazh, adorerien ar “ME” ne zegemeront ket kement-mañ; krediñ a reont bezañ Doueed; soñjal a reont e vefe ganto c’hoazh ar “C’horfoù Gloorius”-se a oa bet komzet diwar o fenn gant Paol Tars; soñjal a reont eo Doueel ar “ME” ha n’eus ket a-gement evit lemel ar re ziskar-amzer-se eus o fenn.

Ne oar ket unan bennak petra ober gant tud a-seurt-se, displeget e vez dezho ha ne gomprenont ket; bepred peg ouzh ar sabl a-us dezhañ o deus savet o zi; bepred lakaet en o dogmaoù, en o c’hoantoù, en o bosezdedoù.

Ma vefe en em arsellet da vat an dud-se, e wiriekfent drezo o-unan kelennadurezh ar re niverus; dizoleiñ a rafent enno o-unan an holl liester a dud pe “MEOù” a vev en hor diabarzh.

Penaos e c’hallfe bezañ ennomp santimant gwirion hor BEÑS gwir, pa vez ar “MEOù”-se o santout evidomp, o soñjal evidomp?

Ar pezh a zo grevusañ en holl dragedienn-mañ eo e soñj unan bennak emañ o soñjal, e sant emañ o santout, pa’z eo e gwirionez unan all a soñj en ur mare bennak gant hor brennacil martiraet ha santout a ra gant hor c’halon dolorus.

Riskl deomp!, Pegeizh a wech e kredomp bezañ oc’h ober karantez ha pezh a c’hoarvez eo e implij unan all ennañ e-unan, leun a c’hoant, kreiz ar galon.

Mallozh deomp, kemmesk a reomp arsion loened gant ar garantez!, ha koulskoude eo unan all ennañ e-unan, en hor personelezh, a dremen dre gemmesk a-seurt-se.

Soñjal a ra dimp holl ne lavarimp james gerioù ar Farizian er barabolenn biblik: “Doue, trugarez a lavaran dit peogwir n’on ket evel an dud all”, hag all hag all.

Koulskoude, ha daoust ha ma seblant souezhus, e labourer evel-se bemdez. Ar gwerzher kig war ar marc’had a lavar: “N’on ket evel ar gigerien all a werzh kig a galite fall hag a zispriza ar bobl”

Ar gwerzher lien er stal a youc’h: “N’on ket evel marc’hadourien all a oar laerezh dre vuzuliañ hag en em pinvidikaet”

Ar gwerzher laezh a asur: “N’on ket evel gwerzherien laezh all a laka dour ouzh ar memes hini. Plijout a ra din bezañ onest”

An itron ti a lavar e-pad ur vizitadenn, ar pezh a zeu goude: “N’on ket evel hennan a ya gant paotred all, den dereat ha feal d’am gwaz on a-drugarez da Zoue”.

Erbenn: Fallakr, direizh, avoultrerien, laeron ha pervers eo ar re all ha pep hini ac’hanomp ur vaouez tener, ur “Santito eus Chokolad” mat da vezañ evel ur bugel aour en un iliz bennak.

Pegen bosez ez omp!, soñjal a reomp alies ne reomp james an holl ziskar-amzerioù ha perverserezhioù-se a welomp tud all oc’h ober ha dont a reomp evit an abeg-se d’an erbedadenn ez omp tud meurdezus, siwazh ne welomp ket an taolioù bosez ha mezherien a reomp.

Bez ez eus mareoù iskis er vuhez e-lec’h m’en em repoze ar spered hep prederioù a bep seurt. Pa vez ar spered sioul, pa vez ar spered en disliv e teu neuze an traoù nevez.

En eurvezhioù-se eo posupl gwelout an diazezoù, an diazezoù a-us dezho e repozomp.

O vezañ ar spered en disliv don, e c’hallomp gwiriekaat drezomp-unan gwirvoud garv ar sabl-se eus ar vuhez, a-us dezhañ e savomp an ti. (Gwelet Mazhev 7 - Gwerzennoù 24-25-26-27-28-29; parabolenn a gaoze diwar-benn an daou ziazez)