An Ego Ker

Dre ma ‘z eo ar rann uhelañ hag ar rann izelañ div lodenn eus an hevelep tra, n’eus ket a zroug da lakaat ar c’horollari da-heul : “ME UHELOC’H, ME IZELOC’H” a zo div lodenn eus ar memes Ego teñval ha liesekaet.

Ar pezh a vez graet “ME DIVIN” pe “ME UHELOC’H”, “ALTER EGO” pe un dra bennak heñvel, a zo e gwirionez un toull-toull eus ar “MIN-ME”, un doare EMBELLIGENN. Pa fell d’ar ME kenderc’hel amañ hag en tu all, en em embelliñ a ra gant ar meizad faos eus ur ME Divin Dinamzer…

Hini ebet ac’hanomp n’en deus ur “Me” gwirion, padus, didro, peurbadel, dic’hortozadus, h.a., h.a., h.a. Hini ebet ac’hanomp n’en deus e gwirionez ur Wirionez unvan ha gwirion eus ar Boud; siwazh ne berc’henn nemet un hiniennegezh reizh.

An Ego, daoust dezhañ kenderc’hel en tu all d’ar bez, en deus koulskoude ur penn-kentañ hag un dibenn. An Ego, ar ME, n’eo biken un dra hiniennel, unvan, hollunvan. Anat eo eo ar ME “MEIOÙ”.

E Tibet ar Reter e vez graet “STROLLADOÙ PSIKIKEL” eus ar “MEIOÙ” pe “Talvoudegezhioù” hepmuiken, pe vefent pozitivel pe negativel. Ma soñjomp e pep “Me” evel un den disheñvel, e c’hellomp asuriñ en un doare pouezus ar pezh a zeu da-heul : “E-barzh pep den a vev er bed, ez eus meur a zen”.

En ur mod dibistig e vev e-barzh pep hini ac’hanomp ur bern tud disheñvel, lod gwelloc’h, lod all gwashoc’h… Pep hini eus ar Meioù-se, pep hini eus an dud-se a stourm evit ar uhelder, a fell dezhañ bezañ dibar, a reoliañ an empenn speredel pe ar c’hreizennoù emzerel ha luskel bep tro ma c’hell, tra ma vez unan all oc’h en diskar…

Kelennadurezh ar Meur a Ve a oa bet kelennet e Tibet ar Reter gant ar C’hlaervelereien wirion, gant an Aprouet wirion… Pep hini eus hon defotoù psikologikel a zo personelaet e Me pe Me all. Dre ma ‘z eus miliadoù ha memes milionoù a zefotoù hon eus, anat eo e vev kalz a dud en hon diabarzh.

War dachenn ar psikologiezh hon eus gellet prouiñ sklaer n’abandonnfje ket an dud paranoiek, egoelatrel ha mitomanel evit netra e bed ar relijion d’an Ego ker. En ur mod dibistig e kas an dud-se ur gasoni vras da gelennadurezh ar meur a “Ve”.

Pa fell d’unan da vat en em anavezout e-unan, e tle en em arsellout hag klask anavezout ar “Meioù” disheñvel a zo bet lakaet e-barzh ar bersonelezh. Ma ne gompren ket c’hoazh unan bennak eus hon lennerien kelennadurezh ar meur a “Ve”-se, eo abalamour da vank a bleustr war dachenn an Arselliñ-E-unan hepken.

Tra ma pleustrer war an Arselliñ Diabarzh, e vez dizoloet gant unan e-unan meur a zen, meur a “Ve”, a vev e-barzh hon bersonelezh dezhañ e-unan. Ar re a nac’h kelennadurezh ar meur a Ve, ar re a azeul ur ME Divin, n’o deus james Arsellaet-E-unan en un doare sirius. O komz ar wech-mañ e stil sokratek e lavarimp n’eo ket hepken ez anavez an dud-se, met ouzhpenn-se n’anavezont ket n’anavezont ket.

Asur eo ne c’hellfemp james en em anavezout e-unan, hep an arselliñ-e-unan sirius ha don. Keit ha ma kendalc’h un den bennak da gemer e-unan evel Unan, anat eo e vo pep kemm diabarzh un dra ouzhpenn eget dic’hallus.