Ar Ganaouenn Psikologel

Bremañ eo ar mare da brederiañ sirius-kenañ war ar pezh a reer “evezhiañ diabarzh” anezhañ.

N’eus ket an disterañ douetañs diwar-benn ar gwall stad a zegas “emzeurel-diabarzh”; ouzhpenn drouklazhañ ar skiant-vat, e laka ac’hanomp da goll kalz a energiezh.

Ma ne rafed ket ar fazi da en em ziazezañ kement-se war hor-unan, e vefe an emzeurel-diabarzh un dra hogos dibosupl.

Pa en em ziazez unan war e-unan, e vez re a garantez gantañ evitañ e-unan, true a gaver evitañ e-unan, en em zeurel a ra, soñjal a ra en deus bepred graet brav gant unan bennak, gant un all, gant e wreg, gant e vugale, hag all, ha den n’en deus gouezet priziañ anezhañ, hag all. En holl ez eo ur sant hag ar re all a zo tud fallakr, laeron.

Unan eus an doareoù boutinañ d’en em zeurel a-zindan eo bezañ nec’het gant ar pezh a c’hallfe ar re all soñjal diwar-benn unan; marteze e soñjont n’omp ket onest, sirius, gwirion, kalonek, hag all.

Ar pep iskis-holl eo n’omp ket evit merzhout ar c’hollo spontus a energiezh a zegas seurt nec’hamantoù deomp.

Kalz emzalc’hioù feuls a-enep tud ‘zo n’o deus graet droug ebet deomp, a zeu diwar seurt nec’hamantoù ganet eus an emzeurel-diabarzh.

En degouezhioù-se, oc’h en em garout kement-se, oc’h en em zeurel evel-se, anat eo e vez ar ME pe kentoc’h ar Meezoù e-lec’h steuziañ o kreñvaat e-giz spontus.

Unan diazezet war e-unan en deus kalz a drue ouzh e stad e-unan hag e teu zoken dezhañ da ober kontoù.

Evel-se e soñj en deus unan bennak, un all, ar c’homper, ar gomerez, an amezeg, ar patrom, ar mignon, hag all, hag all, hag all, n’o deus ket paeet anezhañ evel a faote daoust d’e berzhioù mat brudet hag oc’h en em zalc’het eno e teu da vezañ dic’houzañver ha skuizhus evit an holl.

Gant un den evel-se, hogos dibosupl eo kaozeal rak forzh peseurt kaozeadenn a yaio da echuiñ en e levrig kontoù hag en e c’hwitadennigoù ken brudet.

Skrivet eo ez eo posupl kresk an anim dre ar pardonañ d’ar re all el labour ezoterek Gnostek hepken.

Ma vev unan eus an eil mare d’egile, eus ar mare d’ar mare, o c’houzañv dre ar pezh a dleer dezhañ, dre ar pezh a zo bet graet dezhañ, dre ar c’hwitadennigoù a zo bet graet dezhañ, atav gant ar memes son, ne c’hallo netra kreskiñ en e diabarzh.

Pedenn an Aotrou en deus lavaret: “Pardonit deomp hor dleoù evel ma pardonnomp d’hon dleourien”.

Ar santimant a vez dleet d’unan, an droug dre an drougoù a zo bet graet dezhañ gant ar re all, hag all, a harz pep araokadenn diabarzh d’an ene.

Jezuz ar C’HABIR Meur, a lavaras: “En em glev buan gant da enebour, keit ha m’emaout gantañ war an hent, gant aon na vefe da enebour o reiñ ac’hanout d’ar barner, hag ar barner d’ar serjant, ha te da vezañ taolet er prison. E gwirionez e lavaran deoc’h ne zeui ket er-maez ac’hane, ken na baeot ar c’hardant diwezhañ”. (Mazhev, V, 25, 26)

Ma vez dleet deomp, e tleomp. Ma c’houlennomp bezañ paeet betek ar peni diwezhañ, e tleomp paeañ a-raok betek ar c’hardant diwezhañ.

Homañ eo “Lez an Talion”, “Lagad evit lagad ha dant evit dant”. “Kelc’h dañjerus”, absurd.

An digarezioù, ar satisfaksion klok hag an izelañs a c’houlennomp digant ar re all dre an drougoù a zo bet graet deomp, a zo goulennet ivez diganomp daoust ma vefemp deñved c’hwek.

Lakaat e-unan dindan lezennoù n’int ket ret a zo absurd, gwelloc’h eo en em lakaat dindan levezonoù nevez.

Lez ar Gened a zo ul levezon uheloc’h eget Lez an den feuls: “Lagad evit lagad, dant evit dant”.

Ur urgent, ret, ne c’hall ket bezañ dispignet, en em lakaat a ra dre skiant dindan levezonoù burzhudus al labour ezoterek Gnostek, disoñjal bezañ dleet deomp ha skarzhañ forzh peseurt stumm d’emzeurel en hor psikee.

Ne rankomp biken degemer ennomp santimantoù a veñjañs, a gounnar, a emzalc’hioù fall, a enkrezioù dre an drougoù a zo bet graet deomp, a feulster, a jalousiezh, a dalaroù diniver a zleadoù, hag all, hag all, hag all.

Ar Gnosis a zo gouestlet d’ar re a glask sirius a fell dezho labourat ha cheñch e gwirionez.

Ma evezhiomp an dud e c’hallomp diskouez en un doare eeun, ez eus gant pep hini e son dezhañ e-unan.

Pep hini a gan e son psikologek dezhañ e-unan; fellout a ra din ober anv en un doare pouezus eus ar gudenn a gontoù psikologek; santout bezañ dleet d’unan, klemmichat, en em zeurel, hag all.

A-wechoù e “kan an dud o son, evel-se rak-se”, hep ma vez roet lourenn dezho, hep bezañ aliet ha d’ar mareoù all goude un nebeut banneoù gwin…

Lavaret a reomp e rank hor son skuizhus bezañ skarzhet; homañ a zistruj hor barregezh diabarzh, a laer kalz a energiezh diganomp.

E goulennoù Psikologiezh Dispac’hel, unan a gan re vat, —n’emaomp ket o komz eus ar vouezh gaer, nag eus ar c’han fizik—, a zo sur n’hallo ket mont pelloc’h eget e-unan; chom a ra en tremened…

Un den harzet gant sonioù trist ne c’hall ket cheñch e Live Bezañs; ne c’hall ket mont pelloc’h eget ar pezh eo.

Evit tremen d’ur Live Uheloc’h a Vezañs, ret eo paouez da vezañ ar pezh a zo; ezhomm hor boa da chom hep bezañ ar pezh omp.

Ma kendalc’homp da vezañ ar pezh omp, ne c’hallomp biken tremen d’ur Live Uheloc’h a Vezañs.

War dachenn ar vuhez pleustrek e teu traoù dibaot. Alies-kenañ e teu un den bennak da vignoniñ gant un all, rak aes eo dezhañ kanañ e son dezhañ.

Siwazh e echu seurt darempredoù pa vez goulennet digant ar c’haner da chom sioul, da cheñch ar bladenn, da gomz eus un dra all, hag all.

Neuze ez a ar c’haner dic’hortoz da glask ur mignon nevez, unan prest da selaou anezhañ e-pad ur mare amfin.

Kompren a c’houlenn ar c’haner, unan bennak a gomprenfe anezhañ, evel pa vije ken aes kompren un den all.

Evit kompren un den all e ranker kompren e-unan.

Siwazh e kred ar c’haner mat kompren e-unan.

Niverus eo ar c’hanerien diwar-gont a gan son chom hep bezañ komprenet hag a hunvreal gant ur bed burzhudus ma vezont an tudennoù kreiz.

Koulskoude n’eo ket an holl ganerien publik, reoù miret a zo ivez; ne ganont ket o son en un doare eeun, muioc’h e kanont anezhañ e kuzh.

Tud o deus labouret kalz, o deus gouzañvet re, en em sant stlapet, soñjal a reont e tle ar vuhez dezho kement a dra n’int ket bet evit kas da benn.

Santout a reont d’ar c’hustumiadur ur tristidigezh diabarzh, ur santimant a vonotonez hag a skuizhder spontus, a skuizhder dinamek pe a frustrasion a-zindan e vevez berniet ar soñjoù.

Hep douetañs e serr ar sonioù kuzh an tremen deomp war hent emrealizadur dinamek ar Bezañs.

Siwazh e tremen seurt sonioù diabarzh kuzh hep bezañ merzhet ganto o-unan nemet ma evezhiomp anezho a-ratozh.

Anat eo e vez pep evezhiadenn eus e-unan o lezel ar gouloù da dreuziñ en unan, en e donderioù dinamek.

Ne c’hallfe kemm ebet diabarzh c’hoarvezout en hor psikee nemet bezañ kaset da c’houloù an evezhiadenn eus e-unan.

Ret eo en em evezhiañ o vezañ en e-unan, evel ma vez pa vez darempred gant an dud.

Pa vez unan en e-unan, “Meezoù” disheñvel-kenañ, soñjoù disheñvel-kenañ, emzalc’hioù fall, hag all, a vez kinniget.

N’emaer ket atav e kompagnunezh vat pa vezer en e-unan. Normal eo, naturel eo, bezañ e kompagnunezh fall e-kreiz ar baouez. Ar “Meezoù” fallañ ha dañjerusañ a vez kinniget pa vezer en e-unan.

Ma fell deomp en em dreuzfurmiñ da vat e rankomp aberzhiñ hor c’hwitadennoù e-unan.

Alies e tisplegomp hor c’hwitadennoù e sonioù displeget pe zispleget.