Soñjoù Fall

An diaes e chom seder ha prederiek da vat en amzerioù distrog ha diskar-mañ. A-ziwar ar Greizenn Speredel e teu meur a soñj, n’eus ket eus ur “Me” padus evel ma soñj an dud desket ha diskiant, met eus ar “Mioù” disheñvel a zo e pep hini ac’hanomp.

Pa vez un den o soñjal, e krede start emañ o soñjal e-unan hag dre e youl dezhañ. Ne fell ket d’ar bronneg speredel paour-se merzout e teu ar soñjoù niverus a dremen dre e skiant eus ar “Mioù” disheñvel a zo ennomp.

Kement-mañ a dalvez n’omp ket hiniennoù soñjal gwirion; n’hon eus ket c’hoazh spered hiniennel e gwirionez. Koulskoude, pep hini eus ar “Mioù” disheñvel a zougomp ennomp a implij hor Greizenn Speredel, e implij bep tro ma c’hell evit soñjal. Sot e vefe eta en em ziazezañ war soñj fall ha noazus pe hemañ pe hemañ, o krediñ ez eo perc’henniezh personel.

Evit gwir, ar soñj fall-se pe hemañ a zeu eus forzh peseurt “Me” en deus implijet fall hor Greizenn Speredel d’ur mare bennak. Soñjoù fall a bep seurt zo: ar spi, an dianat, ar fallvolontez ouzh un den all, ar gwarizi c’hoantek, ar gwarizi relijiel, ar gwarizi bolitikel, ar gwarizi evit mignoned pe a familh, ar c’hoantegezh, al loustoni, an dial, ar gounnar, ar lorc’h, an avañs, ar gasoni, ar vrud fall, al laeroñsi, an avoultriezh, al leziregezh, ar goularoniez, h.a., h.a., h.a.

Kement a ziforc’hioù psikologel hon eus e gwirionez ma ne zeuemp ket a-benn d’o niveriñ da vat memes gant ur palez houarn ha mil teod da gomz. Da heul ar pezh zo bet lavaret a-raok, sot eo en em ziazezañ war ar soñjoù fall.

Dre ma n’hall ket bezañ efed hep abeg, e kadarnaomp gant sirius ne c’hallfe ket biskoazh bezañ soñj e-unan, dre c’hanedigezh empennet… Splann eo al liamm etre ar soñjer hag ar soñj; pep soñj fall en deus e orin en ur soñjer disheñvel.

E pep hini ac’hanomp ez eus kement a soñjerien fall ha soñjoù a seurt-se. Gwelet ar gudenn-mañ diouzh tu liesaat ar “Soñjerien ha Soñjoù”, e c’hoarvez ez eo pep hini eus ar “Mioù” a zougomp en hor psikis ur soñjer disheñvel e gwirionez.

Dismantrus eo, re a soñjerien zo e pep hini ac’hanomp; koulskoude, pep hini anezho, daoust dezho bezañ ul lodenn hepken, a gred bezañ an hollad d’ur mare bennak… Ne zegemerfe biken an dud a faltazi, an egolatred, an narkisisted, ar baranoiaed, tezenn “Liesseurted ar Soñjerien” peogwir e karont re dezho o-unan, en em santout “tad Tarzan” pe “mamm ar yer”…

Penaos e c’hallfe tud iskis a seurt-se degemer ar soñj n’o deus ket ur spered hiniennel, dispar, estlammus?… Koulskoude, ar “Sapiantoned” a soñj ar gwellañ dezho o-unan hag en em wiskañ a reont gant tunik Aristippos evit diskouez furnez hag izelted…

Kontet e vez en ur vojenn eus ar c’hantvedoù e oa bet gwisket Aristippos, o c’hoantaat diskouez furnez hag izelted, gant un drajer kozh leun a dammoù-lâret ha toulloù; pellañ a reas gant ar vazh-filozofi en e zorn dehou hag ez eas dre straedoù Aten ha dre straedoù Aten… Lavaret a reer pa welas Sokrates anezhañ o tont, e krias gant ur vouezh uhel: “O Aristippos, gwelet a reer da vanite dre doulloù da zilhad!”.

An hini na vev ket bepred en ur stad a nevezenti war evezh, a skiant-prenet war evezh, o soñjal emañ o soñjal, a en em ziazéz aes war forzh peseurt soñj fall. Da-heul-se, e greñva daonet galloud iskis ar “Me Fall”, aozer ar soñj a zere outañ.

Plijusoc’h ma en em ziazezomp war ur soñj fall, seul vuioc’h e vezimp sklaved d’ar “Me” a zere outañ. A-zivout ar Gnosis, an Hent Kuzh, al labour warnomp hon-unan, hor temptadurioù personel a zo resis er “Mioù” a gason ar Gnosis, al labour esoterek, peogwir ne ouzont ket eo gourdrouzet o bezañs en hor psikis gant ar Gnosis hag al labour en un doare marvus.

Ar “Mioù Fall” ha reuzus-se a gemer aes kornioù speredel zo bet stoket en hor Greizenn Speredel hag a zegas da-heul froudadoù speredel noazus ha damager. Ma degemeromp ar soñjoù-se, ar “Mioù Fall” a vestroni hor Greizenn Speredel d’ur mare bennak, ne vimp ket gouest da ziskargañ diouzh o disoc’hoù.

Biken ne rankomp ankounac’haat e “Touella” pep “Me Fall” hag e “Touell”, da lavarout eo: e gaou. Bep tro ma santomp ur golled nerzh trumm, pa vez an danvez-den o vezañ dic’hoantaet, diwar ar Gnosis, diwar al labour esoterek, pa goll ar c’hoant hag e tilez ar gwellañ, splann eo eo bet touellet gant ur Me Fall bennak.

Ar “Me Fall eus an Aoultriezh” a ziskar an tiez nobl hag a lak ar vugale da vezañ gwalleurus. Ar “Me Fall eus ar Gwarizi” a douell ar boudoù a gar hag a ziskar o eürusted. Ar “Me Fall eus al Lorc’h Mistek” a douell devouted an Hent hag ar re-se, o santout skiant dezho, a gasa o Mestr pe a drubard anezhañ…

Ar Me Fall a ra galv d’hor skiant-prenet personel, d’hor soñjoù, d’hor c’hoantoù gwellañ, d’hor c’hlokder, ha dre un dibab strishoc’h eus an holl draoù-se, e kinnig un dra bennak en ur sklêrijenn faos, un dra bennak a zegas strizh hag e teu an c’hwitadenn… Koulskoude, pa zizoloer ar “Me” o labourat, pa vez desket bevañ en ur stad a evezh, e teu un touell a seurt-se da vezañ dic’hallus…