Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ενσωμάτωση

Ένας από τους μεγαλύτερους πόθους της ψυχολογίας είναι να φτάσει στην ΟΛΙΚΗ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ.

Αν το ΕΓΩ ήταν ΑΤΟΜΙΚΟ, το πρόβλημα της ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗΣ θα λυνόταν με μεγάλη ευκολία, αλλά δυστυχώς για τον κόσμο, το ΕΓΩ υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο σε ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΗ μορφή.

Το ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΕΓΩ είναι η θεμελιώδης αιτία όλων των εσωτερικών μας αντιφάσεων.

Εάν μπορούσαμε να δούμε τον εαυτό μας σε έναν καθρέφτη ολόσωμο όπως είμαστε ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ με όλες τις εσωτερικές μας αντιφάσεις, θα καταλήγαμε στο οδυνηρό συμπέρασμα ότι δεν έχουμε ακόμη αληθινή ατομικότητα.

Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι μια θαυμάσια μηχανή που ελέγχεται από το ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΕΓΩ που μελετάται σε βάθος από την ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ.

Θα διαβάσω την εφημερίδα λέει το ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΟ ΕΓΩ. Θέλω να παρακολουθήσω το πάρτι φωνάζει το ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΕΓΩ. ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ με το πάρτι γκρινιάζει το ΕΓΩ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ, καλύτερα να πάω μια βόλτα. ΔΕΝ θέλω να πάω βόλτα φωνάζει το ΕΓΩ του ενστίκτου διατήρησης, πεινάω και θα φάω, κ.λπ.

Καθένα από τα μικρά ΕΓΩ που αποτελούν το ΕΓΩ, θέλει να κυβερνήσει, να είναι το αφεντικό, ο κύριος.

Υπό το φως της επαναστατικής ψυχολογίας μπορούμε να κατανοήσουμε ότι το ΕΓΩ είναι λεγεώνα και ότι ο Οργανισμός είναι μια μηχανή.

Τα μικρά ΕΓΩ τσακώνονται μεταξύ τους, παλεύουν για την υπεροχή, καθένας θέλει να είναι το αφεντικό, ο κύριος.

Αυτό εξηγεί τη θλιβερή κατάσταση ψυχολογικής αποσύνθεσης στην οποία ζει το φτωχό διανοητικό ζώο που λανθασμένα ονομάζεται ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε τι σημαίνει η λέξη ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ στην ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ. Αποσυντίθεται σημαίνει καταρρέει, διασκορπίζεται, διαλύεται, αντιφάσκει, κ.λπ.

Η κύρια αιτία της ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗΣ είναι ο φθόνος που συνήθως εκδηλώνεται μερικές φορές με εξαιρετικά λεπτούς και απολαυστικούς τρόπους.

Ο φθόνος είναι πολύπλευρος και υπάρχουν χιλιάδες λόγοι για να τον δικαιολογήσουν. Ο φθόνος είναι το μυστικό ελατήριο όλου του κοινωνικού μηχανισμού. Στους ηλίθιους αρέσει να δικαιολογούν τον φθόνο.

Ο πλούσιος φθονεί τον πλούσιο και θέλει να είναι πιο πλούσιος. Οι φτωχοί φθονούν τους πλούσιους και θέλουν να είναι πλούσιοι επίσης. Αυτός που γράφει φθονεί αυτόν που γράφει και θέλει να γράψει καλύτερα. Αυτός που έχει μεγάλη εμπειρία φθονεί αυτόν που έχει περισσότερη εμπειρία και επιθυμεί να έχει περισσότερα από εκείνον.

Οι άνθρωποι δεν αρκούνται στο ψωμί, τη στέγη και την ασφάλεια. Το μυστικό ελατήριο του φθόνου για το ξένο αυτοκίνητο, για το ξένο σπίτι, για το κοστούμι του γείτονα, για τα πολλά χρήματα του φίλου ή του εχθρού, κ.λπ. προκαλεί επιθυμίες για βελτίωση, απόκτηση πραγμάτων και περισσότερων πραγμάτων, ρούχων, κοστουμιών, αρετών, για να μην είναι λιγότεροι από τους άλλους κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.

Το πιο τραγικό από όλα αυτά είναι ότι η συσσωρευτική διαδικασία εμπειριών, αρετών, πραγμάτων, χρημάτων, κ.λπ. ενισχύει το ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΕΓΩ, εντείνοντας έτσι μέσα μας τις εσωτερικές αντιφάσεις, τις τρομακτικές διαλύσεις, τις σκληρές μάχες του εσωτερικού μας εαυτού, κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.

Όλα αυτά είναι πόνος. Τίποτα από αυτά δεν μπορεί να φέρει αληθινή χαρά στην θλιμμένη καρδιά. Όλα αυτά παράγουν αύξηση της σκληρότητας στην ψυχή μας, πολλαπλασιασμό του πόνου, δυσαρέσκεια κάθε φορά και πιο βαθιά.

ΤΟ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΕΓΩ βρίσκει πάντα δικαιολογίες ακόμη και για τα χειρότερα εγκλήματα και αυτή η διαδικασία του φθόνου, της απόκτησης, της συσσώρευσης, της επίτευξης, ακόμη και όταν είναι σε βάρος της ξένης εργασίας, ονομάζεται εξέλιξη, πρόοδος, προώθηση, κ.λπ.

Οι άνθρωποι έχουν τη συνείδησή τους κοιμισμένη και δεν συνειδητοποιούν ότι είναι φθονεροί, σκληροί, άπληστοι, ζηλιάρηδες, και όταν για κάποιο λόγο φτάνουν να συνειδητοποιήσουν όλα αυτά, τότε δικαιολογούνται, καταδικάζουν, αναζητούν υπεκφυγές, αλλά δεν κατανοούν.

Ο φθόνος είναι δύσκολο να ανακαλυφθεί λόγω του συγκεκριμένου γεγονότος ότι το ανθρώπινο μυαλό είναι φθονερό. Η δομή του μυαλού βασίζεται στον φθόνο και την απόκτηση.

Ο φθόνος ξεκινά από τα θρανία του σχολείου. Φθονούμε την καλύτερη ευφυΐα των συμμαθητών μας, τις καλύτερες βαθμολογίες, τα καλύτερα κοστούμια, τα καλύτερα φορέματα, τα καλύτερα παπούτσια, το καλύτερο ποδήλατο, τα όμορφα πατίνια, την ωραία μπάλα, κ.λπ. κ.λπ.

Οι δάσκαλοι και οι δασκάλες που καλούνται να διαμορφώσουν την προσωπικότητα των μαθητών και των μαθητριών, πρέπει να κατανοήσουν τι είναι οι άπειρες διαδικασίες του φθόνου και να εγκαταστήσουν μέσα στην ΨΥΧΗ των μαθητών τους το κατάλληλο θεμέλιο για την κατανόηση.

Το μυαλό, φθονερό από τη φύση του, σκέφτεται μόνο με βάση το ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. “ΕΓΩ μπορώ να εξηγήσω καλύτερα, ΕΓΩ έχω περισσότερες γνώσεις, ΕΓΩ είμαι πιο έξυπνος, ΕΓΩ έχω περισσότερες αρετές, περισσότερες αγιοποιήσεις, περισσότερες τελειότητες, περισσότερη εξέλιξη, κ.λπ.”

Όλη η λειτουργικότητα του μυαλού βασίζεται στο ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. ΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ είναι το εσωτερικό μυστικό ελατήριο του φθόνου.

ΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ είναι η συγκριτική διαδικασία του μυαλού. Κάθε συγκριτική διαδικασία είναι ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΗ. Παράδειγμα: Εγώ είμαι πιο έξυπνος από εσένα. Ο τάδε είναι πιο ενάρετος από εσένα. Η δείνα είναι καλύτερη από εσένα, πιο σοφή, πιο καλή, πιο όμορφη, κ.λπ. κ.λπ.

ΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ δημιουργεί τον χρόνο. ΤΟ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΕΓΩ χρειάζεται χρόνο για να είναι καλύτερο από τον γείτονα, για να αποδείξει στην οικογένεια ότι είναι πολύ ιδιοφυής και ότι μπορεί, για να γίνει κάποιος στη ζωή, για να αποδείξει στους εχθρούς του, ή σε αυτούς που φθονεί, ότι είναι πιο έξυπνος, πιο ισχυρός, πιο δυνατός, κ.λπ.

Η συγκριτική σκέψη βασίζεται στον φθόνο και παράγει αυτό που ονομάζεται δυσαρέσκεια, ανησυχία, πίκρα.

Δυστυχώς οι άνθρωποι πηγαίνουν από το ένα αντίθετο στο άλλο αντίθετο, από το ένα άκρο στο άλλο, δεν ξέρουν να περπατούν στο κέντρο. Πολλοί αγωνίζονται ενάντια στη δυσαρέσκεια, τον φθόνο, την απληστία, τη ζήλια, αλλά ο αγώνας ενάντια στη δυσαρέσκεια δεν φέρνει ποτέ την αληθινή χαρά της καρδιάς.

Είναι επείγον να κατανοήσουμε ότι η αληθινή χαρά της ήρεμης καρδιάς, δεν αγοράζεται ούτε πωλείται και γεννιέται μόνο μέσα μας με απόλυτη φυσικότητα και αυθόρμητα όταν έχουμε κατανοήσει σε βάθος τις ίδιες τις αιτίες της δυσαρέσκειας, ζήλια, φθόνο, απληστία, κ.λπ. κ.λπ.

Εκείνοι που θέλουν να αποκτήσουν χρήματα, υπέροχη κοινωνική θέση, αρετές, ικανοποιήσεις κάθε είδους, κ.λπ. με σκοπό να επιτύχουν την αληθινή ικανοποίηση, είναι εντελώς λάθος γιατί όλα αυτά βασίζονται στον φθόνο και ο δρόμος του φθόνου δεν μπορεί ποτέ να μας οδηγήσει στο λιμάνι της ήρεμης και χαρούμενης καρδιάς.

Το μυαλό που είναι εμφιαλωμένο στο ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΕΓΩ κάνει τον φθόνο αρετή και φτάνει μέχρι το σημείο να του βάζει απολαυστικά ονόματα. Πρόοδος, πνευματική εξέλιξη, λαχτάρα για υπέρβαση, αγώνας για την αξιοπρέπεια, κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.

Όλα αυτά παράγουν αποσύνθεση, εσωτερικές αντιφάσεις, μυστικούς αγώνες, πρόβλημα δύσκολης λύσης, κ.λπ.

Είναι δύσκολο να βρει κανείς στη ζωή κάποιον που να είναι αληθινά ΑΚΕΡΑΙΟΣ με την πληρέστερη έννοια της λέξης.

Είναι εντελώς αδύνατο να επιτευχθεί η ΟΛΙΚΗ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ όσο υπάρχει μέσα μας το ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΕΓΩ.

Είναι επείγον να κατανοήσουμε ότι μέσα σε κάθε άνθρωπο υπάρχουν τρεις βασικοί παράγοντες, Πρώτον: Προσωπικότητα. Δεύτερον: ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΕΓΩ. Τρίτον: Το ψυχικό υλικό, δηλαδή, Η ΙΔΙΑ Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

Το ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΕΓΩ σπαταλάει άσκοπα το ψυχολογικό υλικό σε ατομικές εκρήξεις φθόνου, ζήλιας, απληστίας, κ.λπ. κ.λπ. Είναι απαραίτητο να διαλύσουμε το πληθυντικό ΕΓΩ, με σκοπό να συσσωρεύσουμε μέσα, το ψυχικό υλικό για να εγκαταστήσουμε στο εσωτερικό μας ένα μόνιμο κέντρο συνείδησης.

Όσοι δεν διαθέτουν ένα μόνιμο κέντρο συνείδησης, δεν μπορούν να είναι ακέραιοι.

Μόνο το μόνιμο κέντρο συνείδησης μας δίνει αληθινή ατομικότητα.

Μόνο το μόνιμο κέντρο συνείδησης μας κάνει ακέραιους.