Μετάβαση στο περιεχόμενο

Η Ουσία

Αυτό που κάνει όμορφο και αξιαγάπητο κάθε νεογέννητο μωρό είναι η Ουσία του. Αυτή αποτελεί από μόνη της την πραγματική του πραγματικότητα… Η φυσιολογική ανάπτυξη της Ουσίας σε κάθε πλάσμα είναι σίγουρα πολύ υπολειμματική, αρχική…

Το ανθρώπινο σώμα μεγαλώνει και αναπτύσσεται σύμφωνα με τους βιολογικούς νόμους του είδους, ωστόσο τέτοιες δυνατότητες είναι από μόνες τους πολύ περιορισμένες για την Ουσία… Αναμφισβήτητα, η Ουσία μπορεί να αναπτυχθεί μόνο από μόνη της χωρίς βοήθεια, σε πολύ μικρό βαθμό…

Μιλώντας ειλικρινά και χωρίς περιστροφές, θα πούμε ότι η αυθόρμητη και φυσική ανάπτυξη της Ουσίας είναι δυνατή μόνο κατά τα πρώτα τρία, τέσσερα και πέντε χρόνια της ηλικίας, δηλαδή στην πρώτη φάση της ζωής… Ο κόσμος πιστεύει ότι η ανάπτυξη και η εξέλιξη της Ουσίας πραγματοποιείται πάντα συνεχώς, σύμφωνα με τους μηχανισμούς της εξέλιξης, αλλά ο Οικουμενικός Γνωστικισμός διδάσκει σαφώς ότι αυτό δεν συμβαίνει έτσι…

Προκειμένου να αναπτυχθεί περισσότερο η Ουσία, κάτι πολύ ιδιαίτερο πρέπει να συμβεί, κάτι νέο πρέπει να γίνει. Θέλω να αναφερθώ με έμφαση στην εργασία πάνω στον εαυτό μας. Η ανάπτυξη της Ουσίας είναι δυνατή μόνο με βάση συνειδητές εργασίες και εθελοντικούς πόνους…

Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε ότι αυτές οι εργασίες δεν αναφέρονται σε θέματα επαγγέλματος, τράπεζας, ξυλουργικής, οικοδομής, επισκευής σιδηροδρομικών γραμμών ή θέματα γραφείου… Αυτή η εργασία είναι για κάθε άτομο που έχει αναπτύξει την προσωπικότητά του. Πρόκειται για κάτι Ψυχολογικό…

Όλοι γνωρίζουμε ότι έχουμε μέσα μας αυτό που ονομάζεται ΕΓΩ, ΕΓΩ, ΕΜΕΝΑ, ΕΑΥΤΟΣ… Δυστυχώς, η Ουσία βρίσκεται εμφιαλωμένη, εγκλωβισμένη μέσα στο ΕΓΩ και αυτό είναι λυπηρό. Η διάλυση του Ψυχολογικού ΕΓΩ, η αποσύνθεση των ανεπιθύμητων στοιχείων του, είναι επείγουσα, άμεση, αναπόφευκτη… έτσι είναι η έννοια της εργασίας πάνω στον εαυτό μας. Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να απελευθερώσουμε την Ουσία χωρίς να αποσυνθέσουμε πρώτα το Ψυχολογικό ΕΓΩ…

Στην Ουσία βρίσκεται η Θρησκεία, ο ΒΟΥΔΑΣ, η Σοφία, τα σωματίδια πόνου του Πατέρα μας που είναι στους Ουρανούς και όλα τα δεδομένα που χρειαζόμαστε για την ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΥΤΟ-ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ. Κανείς δεν θα μπορούσε να εξαλείψει το Ψυχολογικό ΕΓΩ χωρίς να εξαλείψει πρώτα τα απάνθρωπα στοιχεία που κουβαλάμε μέσα μας…

Πρέπει να μειώσουμε σε στάχτη τη τερατώδη σκληρότητα αυτών των καιρών: τη ζήλια που δυστυχώς έχει γίνει το μυστικό ελατήριο της δράσης. Την ανυπόφορη απληστία που έχει κάνει τη ζωή τόσο πικρή. Τη σιχαμερή κακολογία. Τη συκοφαντία που προκαλεί τόσες τραγωδίες. Τις μεθυστικές καταχρήσεις. Τη βρώμικη λαγνεία που μυρίζει τόσο άσχημα. Και τα λοιπά, και τα λοιπά, και τα λοιπά.

Καθώς όλες αυτές οι αθλιότητες μειώνονται σε κοσμική σκόνη, η Ουσία, εκτός από την απελευθέρωσή της, θα μεγαλώνει και θα αναπτύσσεται αρμονικά… Αναμφισβήτητα, όταν το Ψυχολογικό ΕΓΩ έχει πεθάνει, λάμπει μέσα μας η Ουσία…

Η ελεύθερη Ουσία μας χαρίζει εσωτερική ομορφιά. Από αυτή την ομορφιά πηγάζει η τέλεια ευτυχία και η αληθινή Αγάπη… Η Ουσία διαθέτει πολλαπλές αισθήσεις τελειότητας και εξαιρετικές φυσικές δυνάμεις… Όταν “Πεθαίνουμε μέσα στον Εαυτό μας”, όταν διαλύουμε το Ψυχολογικό ΕΓΩ, απολαμβάνουμε τις πολύτιμες αισθήσεις και δυνάμεις της Ουσίας…