Liigu sisu juurde

Giza Nortasuna

Gizon bat jaio zen, hirurogeita bost urte bizi izan zen eta hil egin zen. Baina non zegoen 1900. urtea baino lehen eta non egongo da 1965etik aurrera? Zientzia ofizialak ez daki ezer horri buruz. Hau da bizitzari eta heriotzari buruzko galdera guztien formulazio orokorra.

Axiomatikoki baieztatu dezakegu: “GIZAKIA HIL EGITEN DA BERE DENBORA AMAITZEN DELAKO, EZ DAGO BIHARRIK HILDERAREN PERTSONALITATEARENTZAT”.

Egunero denboraren uhin bat da, hilabete bakoitza denboraren beste uhin bat da, urte bakoitza ere denboraren beste uhin bat da eta uhin horiek guztiak kateatuak osatzen dute BIZITZAREN UHIN HANDIA.

Denbora biribila da eta GIZA PERTSONALITATEAREN bizitza kurba itxi bat da.

GIZA PERTSONALITATEAREN bizitza bere denboran garatzen da, bere denboran jaiotzen da eta bere denboran hiltzen da, inoiz ezin da bere denboratik haratago existitu.

Denboraren kontu hau jakintsu askok aztertu duten arazoa da. Zalantzarik gabe, denbora LAUGARREN DIMENSIOA da.

EUCLIDESEN Geometria hiru dimentsioko munduan bakarrik aplika daiteke, baina munduak zazpi dimentsio ditu eta LAUGARRENA DENBORA da.

Giza adimenak ETERNITATEA denboraren luzapen gisa lerro zuzenean kontzebitzen du, ezin da kontzeptu hau baino okerrik egon, ETERNITATEA BOSGARREN DIMENSIOA delako.

Existentziaren une bakoitza denboran gertatzen da eta betirako errepikatzen da.

Heriotza eta BIZITZA ukitzen diren bi mutur dira. Bizitza bat amaitzen da hiltzen den gizonarentzat baina beste bat hasten da. Denbora bat amaitzen da eta beste bat hasten da, heriotza BETIKO ITZULERAREKIN lotuta dago.

Honek esan nahi du itzuli egin behar dugula, hil ondoren mundu honetara itzuli existentziaren drama bera errepikatzera, baina bai, giza PERTSONALITATEA heriotzarekin batera hiltzen da, nor edo zer da itzultzen dena?

Beharrezkoa da behingoz argitzea NI neu naizela heriotzaren ondoren jarraitzen duena, NI neu naizela itzultzen dena, NI neu naizela negarrezko haran honetara itzultzen dena.

Beharrezkoa da gure irakurleek ITZULERAREN Legea ez nahastea TEOSOFIA MODERNak irakatsitako BERRARAGITZEAREN Teoriarekin.

BERRARAGITZEAREN teoria hori KRISHNAren kultuan du jatorria, hau da, mota Vedikoko INDOSTANGO ERLIJIOA da, zoritxarrez erreformatzaileek ukitu eta adulteratu egin dutena.

Krishna-ren jatorrizko kultu autentikoan, Heroiak, Gidak, BANAKOTASUN SAKRATUA dutenak soilik dira berraragitzen direnak.

NI PLURALIZATUA ITZULTZEN DA, itzuli egiten da, baina hau ez da BERRARAGITZEA. Masa, jendetza ITZULTZEN DA, baina hori ez da BERRARAGITZEA.

Gauzen eta fenomenoen ITZULERAREN ideia, betiko errepikapenaren ideia ez da oso zaharra eta PITAGORASEN jakindurian eta INDOSTANGO antzinako kosmogonian aurki dezakegu.

BRAHAMAREN Egun eta Gauen betiko itzulera, KALPAen etengabeko errepikapena, etab., aldaezin lotuta daude Pitagorasen Jakinduriari eta etengabeko ERREKURRENTZIAREN Legeari edo betiko ITZULERARI.

Gautama BUDHAk jakinduriaz irakatsi zuen BETIKO ITZULERAREN DOKTRINA eta bizitza arrakastatsuen gurpila, baina bere DOKTRINA oso adulteratu egin zuten bere jarraitzaileek.

ITZULERA orok dakar, noski, GIZA PERTSONALITATE berri baten fabrikazioa, hau haurtzaroko lehen zazpi urteetan eratzen da.

Familia giroak, kaleko bizitzak eta Eskolak GIZA PERTSONALITATEARI, bere jatorrizko kolore bereizgarria ematen diote.

Nagusiagoen ADIBIDEA behin betikoa da haurren nortasunarentzat.

Haurrak adibidearekin preceptuarekin baino gehiago ikasten du. Bizi-era okerrak, adibide absurdoak, nagusien ohitura endekatuek, haurraren nortasunari gure garaiko kolore eszeptiko eta bihurri hori ematen diote.

Garaiko garai moderno hauetan adulterioa patata eta tipula baino ohikoagoa bihurtu da eta logikoa denez honek eszena danteskoak sortzen ditu etxeetan.

Haur asko dira garai hauetan aitatzakoaren edo amaordekoaren zartailuak eta makilak jasan behar dituztenak min eta erresentimenduz beteta. Argi dago era horretan haurraren PERTSONALITATEA minaren, errenkorearen eta gorrotoaren esparruan garatzen dela.

Esaldi arrunt bat dago, dioena: “Beste norbaiten semeak kiratsa du nonahi”. Naturalki honetan ere badira salbuespenak, baina hauek eskuko hatzekin zenbatu daitezke eta hatz asko soberan daude.

Aitaren eta amaren arteko eztabaidak jeloskortasun kontuengatik, amaren negarrak eta auhenak edo senar zapaldua, suntsitua eta desesperatua, haurraren PERTSONALITATEAN min sakoneko eta melankoliako marka ezabaezin bat uzten dute, inoiz ez dena ahazten bizitza osoan zehar.

Etxe dotoreetan andre harroek beren neskameak tratu txarrez tratatzen dituzte hauek edertasun-aretoan sartzen direnean edo aurpegia margotzen dutenean. Andreen harrotasuna hilgarriki zaurituta sentitzen da.

Infamia eszena horiek guztiak ikusten dituen haurra sakonki minduta sentitzen da, bere ama harro eta harroaren alde jartzen den edo neskame zorigaiztoko harroputz eta umiliatuaren alde jartzen den, eta emaitza katastrofikoa izan ohi da HAURREN PERTSONALITATEARENTZAT.

Telebista asmatu zenetik familiaren batasuna galdu egin da. Beste garai batzuetan gizona kaletik iristen zen eta bere emazteak poz handiz hartzen zuen. Gaur egun emaztea jada ez da bere senarra atean hartzera ateratzen telebista ikusten okupatuta dagoelako.

Etxe modernoen barruan aita, ama, semeak, alabak, autómata inkontzienteak dirudite telebistaren pantailaren aurrean.

Orain senarrak ezin du emaztearekin ezer komentatu eguneko arazoekin, lanarekin, etab., etab. atzoko pelikula ikusten sonanbuloa dirudielako, Al Caponeren eszena danteskoak, olatu berriaren azken dantza, etab. etab. etab.

Hogar ultramoderno mota berri honetan altxatutako haurrek jostailuzko kanoietan, pistoletan, metrailadoreetan soilik pentsatzen dute krimenaren eszena dantesko guztiak telebistako pantailan ikusi dituzten bezala imitatzeko eta beren erara bizitzeko.

Pena da telebistaren asmakizun zoragarri hau helburu suntsitzaileekin erabiltzea. Gizateriak asmakizun hau modu duin batean erabiliko balu zientzia naturalak aztertzeko, AMA NATURAren benetako arte erregioa irakasteko, jendeari irakaspen bikainak emateko, orduan asmakizun hau bedeinkapena izango litzateke gizateriarentzat, giza nortasuna lantzeko adimenez erabil liteke.

Argi eta garbi absurdoa da HAURREN PERTSONALITATEA musika erritmiko, inarmoniko eta arruntarekin elikatzea. Ergelkeria da haurren PERTSONALITATEA lapur eta polizien ipuinekin, bizio eta prostituzio eszenekin, adulterio dramekin, pornografiarekin, etab. elikatzea.

Antzeko prozedura baten emaitza ikus dezakegu Kauserik gabeko matxinoetan, hiltzaile goiztiarretan, etab.

Garratzagarria da amek beren haurrak zigortzea, makilak ematea, hitz desegin eta krudelekin iraintzea. Antzeko jarrera baten emaitza erresentimendua, gorrotoa, maitasunaren galera, etab. da.

Praktikan ikusi ahal izan dugu makilen, zartailuen eta oihuen artean altxatutako haurrak pertsona arrunt bihurtzen direla pataneriez beteta eta errespetu eta debozio zentzu guztien falta dutenak.

Premiazkoa da etxeetan benetako oreka bat ezartzeko beharra ulertzea.

Ezinbestekoa da jakitea gozotasuna eta zorroztasuna elkarren artean orekatu behar direla justiziaren balantzaren bi platertxoetan.

AITA ZORROZTASUNA ordezkatzen du, AMA GOZOTASUNA ordezkatzen du. Aita JAKINDURIA pertsonifikatzen du. AMA MAITASUNA sinbolizatzen du.

JAKINDURIA eta MAITASUNA, ZORROZTASUNA eta GOZOTASUNA elkarren artean orekatzen dira balantza kosmikoaren bi platertxoetan.

Familiako Aita eta Amak elkarren artean orekatu behar dute etxeen onerako.

Premiazkoa da, beharrezkoa da, familiako Aita eta Ama guztiek haurren adimenean ESPIRITUAREN BETIKO BALIOAK ereiteko beharra ulertzea.

Garratzagarria da haur modernoek jada ez izatea DEVOTZIO zentzurik, hau cowboy lapurren eta polizien ipuinei zor zaie, telebistak, zinemak, etab. haurren adimena desbideratu dute.

GNÓSTIKO MUGIMENDUAREN PSICOLOGIA IRAULTZAILEAK, modu argi eta zehatzean, funtsezko bereizketa bat egiten du EGOren eta ESENTZIAren artean.

Bizitzako lehen hiru edo lau urteetan, haurrean ESENTZIAREN edertasuna bakarrik agertzen da, orduan haurra samurra da, gozoa, ederra bere alderdi psikologiko guztietan.

EGO haurraren nortasun samurra kontrolatzen hasten denean ESENTZIAREN edertasun hori guztia desagertzen doa eta bere lekuan giza izaki ororen akats psikologiko propioak azaleratzen dira orduan.

EGO eta ESENTZIAren artean bereizketa egin behar dugun bezala, beharrezkoa da PERTSONALITATE eta ESENTZIAren artean ere bereiztea.

Giza izakia ESENTZIAREKIN jaiotzen da baina ez PERTSONALITATEAREKIN, azken hau sortu behar da.

PERTSONALITATEA eta ESENTZIA modu harmoniatsuan eta orekatuan garatu behar dira.

Praktikan egiaztatu ahal izan dugu PERTSONALITATEA ESENTZIAREN kaltetan gehiegi garatzen denean, emaitza TRAKETSA dela.

Urte askotako behaketak eta esperientziak ahalbidetu digute ulertzea ESENTZIA guztiz garatzen denean PERTSONALITATEAREN laborantza harmoniatsuari batere kasurik egin gabe, emaitza intelekturik gabeko mistikoa dela, nortasunarik gabe, bihotz onekoa baina egokitu gabe, ezgai.

PERTSONALITATEA eta ESENTZIAren garapen ARMONIOSOAK gizon eta emakume genialak ematen ditu emaitza gisa.

ESENTZIAN gurea den guztia dugu, PERTSONALITATEAN maileguan hartutako guztia dugu.

ESENTZIAN gure ezaugarri berezkoak ditugu, PERTSONALITATEAN gure nagusien adibidea dugu, Etxean, Eskolan, Kalean ikasi duguna.

Premiazkoa da haurrek ESENTZIArentzako janaria eta PERTSONALITATEARENTZAKO janaria jasotzea.

ESENTZIA samurtasunarekin, maitasun mugagabearekin, musikarekin, loreekin, edertasunarekin, harmoniarekin, etab. elikatzen da.

PERTSONALITATEA gure nagusien adibide onarekin, eskolako irakaspen jakintsuarekin, etab. elikatu behar da.

Ezinbestekoa da haurrak zazpi urterekin lehen hezkuntzan sartzea, aurretik haurtzaindegitik igaroz.

Haurrek lehen letrak jolasten ikasi behar dituzte, horrela ikastea beraientzat, erakargarria, goxoa, zoriontsua egiten da.

HEZKUNTZA FUNDAMENTALAK irakasten du HAURTZAINDEGI beretik edo haurrentzako lorategitik, GIZA PERTSONALITATEAREN hiru alderdi bakoitzari arreta berezia jarri behar zaiola, pentsamendua, mugimendua eta ekintza bezala ezagutzen direnak, horrela haurraren nortasuna modu harmoniatsuan eta orekatuan garatzen da.

Haurraren PERTSONALITATEA sortzearen eta bere garapenaren auzia, erantzukizun handikoa da FAMILIA GURASOENTZAT eta ESKOLA MAISTRENTZAT.

GIZA PERTSONALITATEAREN kalitatea sortu eta elikatu zen material psikologiko motaren araberakoa da soilik.

PERTSONALITATEA, ESENTZIA, EGO edo NI inguruan, nahasmen handia dago PSICOLOGIAko ikasleen artean.

Batzuek PERTSONALITATEA ESENTZIArekin nahasten dute eta beste batzuek EGO edo NI ESENTZIArekin nahasten dute.

Asko dira SEUDO-ESOTERIKO edo SEUDO-OKULTISTAKO Eskolak, beren azterketen helburu IMPERTSONALA BIZITZA izatea dutenak.

Beharrezkoa da argitzea ez dela PERTSONALITATEA desegin behar duguna.

Premiazkoa da jakitea EGOa desintegratu behar dugula, NI NAU, HA zein hauts kosmiko bihurtu.

PERTSONALITATEA ekintza ibilgailu bat baino ez da, sortu, fabrikatu behar zen ibilgailu bat.

Munduan CALIGULAS, ATILAS, HITLERES, etab. daude. Edozein motatako nortasuna perbertsoa izan arren, errotik eraldatu daiteke EGOa erabat desegiten denean.

EGO edo NIren Desegitearen kontu honek Seudo-Esoterista asko nahasten eta gogaitzen ditu. Hauek konbentzituta daude EGO jainkotiarra dela, uste dute EGO edo NI IZATE bera dela, MONADA JAINARRIA, etab.

Beharrezkoa da, premiazkoa da, ezin da atzeratu EGO edo NIk JAINKOTIK ezer ez duela ulertzea.

EGO edo NI BIBLIAREN SATAN da, oroitzapenen, desioen, pasioen, gorrotoen, erresentimenduen, lizunkerien, adulterioen, familiaren herentziaren, arrazen, nazioaren, etab., etab., etab. sorta bat.

Askok modu ergel batean baieztatzen dute gure baitan NI GOREN edo JAINARRIA eta NI BAXUAGO bat daudela.

GORENA eta BAXUAGOA gauza beraren bi atal dira beti. NI GORENA, NI BAXUAGOA, EGO beraren bi atal dira.

IZATE JAINARRIAK, MONADAK, BARRUKOAK, ez du Zerikusirik NIren inongo formarekin. IZATEA IZATEA da eta hori da guztia. IZATEKO Arrazoia IZATE bera da.

PERTSONALITATEA berez ibilgailu bat baino ez da eta ezer gehiago. Pertsonalitatearen bidez EGOa edo IZATEA ager daitezke, dena geure araberakoa da.

PREMIAZKOA da NI, EGO disolbatzea, gure PERTSONALITATEAREN bidez, gure BENETAKO IZATEAREN ESENTZIA PSIKOLOGIKOA soilik ager dadin.

Ezinbestekoa da HEZITZAILEEK GIZA PERTSONALITATEAREN hiru alderdiak harmoniatsuki lantzeko beharra guztiz ulertzea.

PERTSONALITATEA eta ESENTZIAren arteko oreka perfektua, PENTSAMENDU, EMOCIO eta MUGIMENDUaren garapen harmoniatsua, ETICA IRAULTZAILEA, HEZKUNTZA FUNDAMENTALAREN oinarriak osatzen dituzte.