Hiru Adimenak

Orientazio positiborik gabeko eta eszeptizismo nazkagarriak pozoindutako adimen-lapur asko dago nonahi.

Egia da eszeptizismoaren pozoi higuingarriak adimenak izugarri kutsatu dituela XVIII. mendetik.

Mende hori baino lehen, Espainiaren aurreko kostaldean kokatutako Nontrabada edo Ezkutuko uharte famatua etengabe ikusgai eta ukigarri bihurtzen zen.

Zalantzarik gabe, uharte hori laugarren bertikalaren barruan dago. Uharte misteriotsu horrekin lotutako anekdota asko daude.

XVIII. mendearen ondoren, aipatutako uhartea betikotasunean galdu zen, inork ez daki ezer horri buruz.

Arturo erregearen eta mahai biribileko zaldunen garaian, naturaren elementuak nonahi agertu ziren, gure atmosfera fisikoan sakonki sartuz.

Ipuin asko daude iratxo, jenio eta maitagarriei buruz, oraindik ere Erim berdean, Irlandan, ugariak direnak; zoritxarrez, gauza errugabe horiek guztiak, munduko arimaren edertasun hori guztia, jada ez du gizateriak hautematen, adimen-lapurren jakintzagatik eta animalia-egoaren neurriz kanpoko garapenagatik.

Gaur egun, jakintsuak gauza horiez guztiez barre egiten dute, ez dituzte onartzen, nahiz eta funtsean ez duten zoriontasuna lortu.

Jendeak hiru adimen ditugula ulertuko balu, beste oilar batek joko luke, agian are gehiago interesatuko lirateke ikasketa hauekiko.

Zoritxarrez, ezjakin ilustratuek, beren erudizio zailen zirrikituetan sartuta, ez dute denborarik ere gure ikasketekin serioski arduratzeko.

Jende pobre hori auto-nahikoa da, intelektualismo hutsalarekin harro daude, bide zuzenetik doazela uste dute eta ez dute inondik ere uste kalexoi batean sartuta daudenik.

Egiaren izenean esan behar dugu, laburbilduz, hiru adimen ditugula.

Lehenengoari Adimen Sentsual deitu diezaiokegu eta egin behar dugu, bigarrenari Adimen Bitartekoa izenarekin bataiatuko dugu. Hirugarrenari Adimen Barnekoa deituko diogu.

Goazen orain hiru Adimen horiek banan-banan eta zentzuz aztertzera.

Ukaezina da Adimen Sentsualak edukiaren kontzeptuak kanpoko pertzepzio sentsorialen bidez lantzen dituela.

Baldintza hauetan Adimen Sentsuala izugarri gordina eta materialista da, ezin du fisikoki frogatuta ez dagoen ezer onartu.

Adimen Sentsualaren edukiaren kontzeptuek oinarri gisa kanpoko datu sentsorialak dituztenez, zalantzarik gabe ezin du ezer jakin errealaz, egiaz, bizitza eta heriotzaren misterioez, arimaz eta izpirituaz, etab.

Adimen-lapurrentzat, erabat kanpoko zentzumenek harrapatuta eta adimen sentsualaren edukiaren kontzeptuen artean botilaratuta, gure ikasketa esoterikoak eromen dira.

Arrazoiaren arrazoirik ezaren barruan, zentzugabekeriaren munduan, arrazoi dute mundu sentsorialaren arabera baldintzatuta daudelako. Nola onar dezake Adimen Sentsualak sentsuala ez den zerbait?

Zentzumenen datuak Adimen Sentsualaren funtzionalismo guztien iturburu sekretu badira, argi dago azken horiek kontzeptu sentsualak eragin behar dituztela.

Adimen Bitartekoa ezberdina da, hala ere, ez daki ezer zuzenean errealaz, sinestera mugatzen da eta hori da dena.

Adimen Bitartekoan daude erlijio-sinesmenak, dogma zatiezinak, etab.

Adimen Barnekoa funtsezkoa da egiaren zuzeneko esperientziarako.

Zalantzarik gabe, Adimen Barnekoak edukiaren kontzeptuak Ser izakiaren kontzientzia superlatiboak emandako datuekin lantzen ditu.

Ukaezina da kontzientziak erreala bizitu eta esperimentatu dezakeela. Ez dago zalantzarik kontzientziak egiaz dakiela.

Hala ere, manifestaziorako kontzientziak bitartekari bat behar du, ekintza-tresna bat eta hau berez Adimen Barnekoa da.

Kontzientziak zuzenean ezagutzen du fenomeno natural bakoitzaren errealitatea eta Adimen Barnekoaren bidez manifestatu dezake.

Adimen Barnekoa irekitzea egokiena litzateke zalantzen eta ezjakintasunaren mundutik irteteko.

Horrek esan nahi du Adimen Barnekoa irekiz bakarrik jaiotzen dela gizakiarengan fede autentikoa.

Gai honi beste ikuspegi batetik begiratuta, esan genezake eszeptizismo materialista dela ezjakintasunaren ezaugarri berezia. Ez dago zalantzarik ezjakin ilustratuak ehuneko ehun eszeptikoak direla.

Fedea errealaren pertzepzio zuzena da; funtsezko jakinduria; gorputzetik, afektuetatik eta adimenetik haratago dagoen horren bizipena.

Bereiztu fedea eta sinesmena. Sinesmenak Adimen Bitartekoan daude gordeta, fedea Adimen Barnekoaren ezaugarria da.

Zoritxarrez, beti dago sinesmena fedearekin nahasteko joera orokorra. Paradoxikoa badirudi ere, honako hau azpimarratuko dugu: “EGIAZKO FEDEA DUENAK EZ DU SINISTEKO BEHARRIK”.

Fede autentikoa jakinduria bizia, ezagutza zehatza, zuzeneko esperientzia da.

Gertatzen da mendeetan zehar fedea sinesmenarekin nahastu dela eta orain lan handia kostatzen zaiela jendeari ulertaraztea fedea benetako jakinduria dela eta inoiz ez sinesmen hutsalak.

Adimen barneko funtzionalismo jakintsuenek kontzientzian jasotako jakinduriaren datu izugarri horiek guztiak dituzte iturri intimo gisa.

Adimen Barnekoa ireki duenak aurreko bizitzak gogoratzen ditu, bizitza eta heriotzaren misterioak ezagutzen ditu, ez irakurri duelako edo irakurri ez duelako, ez beste batek esan duelako edo esan ez duelako, ez sinetsi duelako edo sinetsi ez duelako, zuzeneko esperientziagatik baizik, biziagatik, izugarri errealagatik.

Esaten ari garena ez zaio gustatzen adimen sentsualari, ezin du onartu bere domeinuetatik ateratzen delako, ez du zerikusirik kanpoko pertzepzio sentsorialekin, arrotza zaio bere edukiaren kontzeptuei, eskolan irakatsi ziotenari, hainbat liburutan ikasi zuenari, etab., etab., etab.

Esaten ari garena ere ez du onartzen Adimen Bitartekoak, izan ere, bere sinesmenen aurka doa, bere erlijio-prezeptoreek buruz ikasterazi ziotena desitxuratzen du, etab.

Jesus Kabir Handiak bere ikasleei ohartarazi die: “Irakin ezazue saduzeoen legamiatik eta fariseoen legamiatik”.

Agiria da Jesus Kristok ohartarazpen honekin saduzeo materialisten eta fariseo hipokriten doktrinei buruz hitz egin zuela.

Saduzeoen doktrina Adimen Sentsualean dago, bost zentzumenen doktrina da.

Fariseoen doktrina Adimen Bitartekoan dago, hau ukaezina da, ezin da ezeztatu.

Bistakoa da fariseoak beren erritoetara joaten direla pertsona onak direla esateko, besteen aurrean itxura egiteko, baina inoiz ez dira beren buruarekin lan egiten.

Ezinezkoa litzateke Adimen Barnekoa irekitzea psikologikoki pentsatzen ikasiko ez bagenu.

Ukaezina da norbait bere burua behatzen hasten denean psikologikoki pentsatzen hasi denaren seinale dela.

Batek bere Psikologiaren errealitatea eta funtsean aldatzeko aukera onartzen ez duen bitartean, zalantzarik gabe ez du auto-behaketa psikologikoaren beharrik sentitzen.

Batek askoren doktrina onartzen duenean eta bere psikean daramatzan ni desberdinak ezabatzeko beharra ulertzen duenean, kontzientzia, esentzia, askatzeko helburuarekin, zalantzarik gabe, egitatez eta berez auto-behaketa psikologikoa hasten du.

Bistan da gure psikean daramagun nahi ez diren elementuak ezabatzeak Adimen Barnekoaren irekiera eragiten duela.

Honek guztiak esan nahi du aipatutako irekiera modu graduatuan egiten den zerbait dela, gure psikean daramatzagun nahi ez diren elementuak suntsitzen goazen heinean.

Bere barnean nahi ez diren elementuak ehuneko ehunean ezabatu dituenak, bistan da bere barne-adimen ere ehuneko ehunean ireki duela.

Horrelako pertsona batek fede absolutu izango du. Orain ulertuko dituzue Kristoren hitzak honako hau esan zuenean: “Mostaza-ale baten adinako fedea izango bazenute mendiak mugituko zenituzkete”.