Etxejabe On

Garai ilun hauetan, bizitzaren efektu desastrosuetatik aldentzea oso zaila baina ezinbestekoa da, bestela bizitzak irentsiko zaitu.

Animo eta garapen espirituala lortzeko norberak egiten duen edozein lan ondo ulertutako isolamenduarekin lotuta dago beti, bizitzaren eraginpean, beti bizi izan dugun bezala, ezin baita nortasuna baino beste ezer garatu.

Ez dugu inola ere nortasunaren garapenari aurre egin nahi, jakina, hau beharrezkoa da existentzian, baina, zalantzarik gabe, artifiziala baino ez da, ez da benetakoa, gure baitan dagoena.

Gizaki deitutako ugaztun intelektual pobreak isolatzen ez badu bere burua, bizitza praktikoko gertaera guztiekin identifikatzen bada eta bere indarrak emozio negatiboetan, auto-kontsiderazio pertsonaletan eta ezertarako balio ez duen hitzontzikeria hutsalean xahutzen baditu, ezinezkoa zaio mekanizitatearen munduari dagokiona ez den elementu errealik garatzea.

Zalantzarik gabe, bere baitan Esentziaren garapena lortu nahi duenak hermetikoki itxita egon behar du. Hori isiltasunarekin estuki lotutako zerbait intimoari dagokio.

Esaldi hori antzinako garaietatik dator, Hermes izenarekin lotutako gizakiaren barne garapenari buruzko Doktrina bat ezkutuan irakasten zenean.

Norbaitek bere barnean zerbait erreal haztea nahi badu, argi dago bere energia psikikoen ihesa saihestu behar duela.

Energia ihesak ditugunean eta gure intimitaterik ez badago, zalantzarik gabe ezingo dugu ezer erreal garatu gure psikean.

Bizitza arrunt eta ohikoak errukirik gabe irentsi nahi gaitu; bizitzaren aurka borrokatu behar dugu egunero, korrontearen aurka igeri egiten ikasi behar dugu…

Lan hau bizitzaren aurkakoa da, egunerokoarekin zerikusirik ez duen zerbait da eta, hala ere, uneoro praktikatu behar dugu; Kontzientziaren Iraultzari buruz ari naiz.

Bistakoa da eguneroko bizitzarekiko gure jarrera funtsean okerra bada; dena ondo goazela uste badugu, horrela, hutsuneak etorriko dira…

Jendeak gauzak ondo ateratzea nahi du, “horrela”, dena beren planen arabera joan behar delako, baina errealitate gordina bestelakoa da, barruan aldatzen ez den bitartean, gustatu ala ez, zirkunstantzien biktima izango da beti.

Bizitzari buruz esaten eta idazten dira sentimentalismozko astakeria asko, baina Psikologia Iraultzaileko Tratatu hau ezberdina da.

Doktrina hau zuzenean doa, gertakari zehatzetara, argietara eta behin betikoetara; enfasi handiz baieztatzen du “Animalia Intelektuala” gizaki deitutakoa, bi hankako mekaniko bat dela, inkontzientea, lo dagoena.

“Etxeko Jabe Onak” ez luke inoiz Psikologia Iraultzailea onartuko; bere betebehar guztiak betetzen ditu aita, senar eta abar bezala, eta horregatik bere buruaz onena pentsatzen du, baina naturaren helburuetarako baino ez du balio eta hori da dena.

Oposizioz esango dugu badagoela “Etxeko Jabe Ona” ere korrontearen aurka egiten duena, bizitzak irentsi nahi ez duena; hala ere, subjektu hauek oso urriak dira munduan, inoiz ez dira ugariak.

Psikologia Iraultzaileko Tratatu honen ideien arabera pentsatzen dugunean, bizitzaren ikuspegi zuzena lortzen dugu.