Ogi Superesentziala

Gure bizitzako edozein egun arretaz aztertzen badugu, ikusiko dugu egiazki ez dakigula kontzienteki bizitzen.

Gure bizitza martxan dagoen tren bat dirudi, ohitura mekaniko, zurrun eta finkoen errailetan mugitzen dena, existentzia alferrikako eta azaleko batean.

Kasuko bitxia da ez zaigula inoiz ohiturak aldatzea bururatzen, badirudi ez garela aspertzen beti gauza bera bidaltzen egoteaz.

Ohiturek petrifikatuta gaituzte, baina libreak garela uste dugu; izugarri itsusiak gara baina Apoloak garela uste dugu…

Jende mekanikoa gara, bizitzan egiten ari denaren benetako sentimendu oroz gabetzeko arrazoi nahikoa.

Egunero gure ohitura zaharkitu eta absurdoen errail zaharrean mugitzen gara, eta argi dago ez dugula benetako bizitzarik; bizitzeaz ordez, miserableki begetatzen dugu, eta ez dugu inpresio berririk jasotzen.

Pertsona batek bere eguna kontzienteki hasiko balu, nabarmena da egun hori beste egunak baino oso desberdina izango litzatekeela.

Batek bere bizitza osoa hartzen duenean, bizi duen egun bera bezala, gaur egin behar dena biharko uzten ez duenean, benetan iristen da bere buruarekin lan egiteak zer esan nahi duen ezagutzera.

Inoiz ez da egun bat garrantzirik gabea; benetan eraldatu nahi badugu, egunero ikusi, behatu eta ulertu behar dugu geure burua.

Hala ere, jendeak ez du bere burua ikusi nahi, batzuk beren buruarekin lan egiteko gogoa izan arren, beren utzikeria justifikatzen dute honelako esaldiekin: “Bulegoko lanak ez du uzten norberaren buruarekin lan egiten”. Zentzurik gabeko hitzak, hutsak, alferrikakoak, absurdoak, nagitasuna, alferkeria, Kausa Handiarekiko maitasun falta justifikatzeko baino ez dutenak balio dutenak.

Horrelako jendeak, kezka espiritual asko izan arren, argi dago ez direla inoiz aldatuko.

Geure burua behatzea premiazkoa, ezin atzeratuzkoa, ezin geroratuzkoa da. Auto-Behaketa intimoa funtsezkoa da benetako aldaketarako.

Zein da zure egoera psikologikoa jaikitzean? Zein da zure aldartea gosaltzean? Pazientziarik gabe egon al zara zerbitzariarekin?, Emaztearekin? Zergatik egon zara pazientziarik gabe? Zerk asaldatzen zaitu beti?, etab.

Erretzea edo gutxiago jatea ez da aldaketa osoa, baina aurrerapen bat adierazten du. Ondo dakigu bizioa eta gloteria gizagabeak eta aberekeriak direla.

Ez dago ondo Bide Sekretuari dedikatutako norbaiten gorputz fisikoa gehiegizko gizena eta sabel handikoa eta perfekzioaren euritmiatik kanpo egotea. Horrek gloteria, gutizia eta baita nagitasuna ere adieraziko luke.

Eguneroko bizitza, lanbidea, enplegua, existentziarako funtsezkoak diren arren, kontzientziaren ametsa osatzen dute.

Bizitza ametsa dela jakiteak ez du esan nahi ulertu izana. Ulermena auto-behaketarekin eta norberaren buruarekiko lan biziarekin dator.

Zure buruarekin lan egiteko, ezinbestekoa da zure eguneroko bizitzan lan egitea, gaur bertan, eta orduan ulertuko da zer esan nahi duen Jaunaren Otoitzeko esaldi hark: “Eman iezaguzu eguneroko ogia”.

“Egunero” esaldiak “Ogi super-sustantziala” esan nahi du grezieraz edo “Goiko Ogi”.

Gnosiak Bizitzako Ogi hori ematen du ideia eta indarren zentzu bikoitzean, akats psikologikoak desintegratzeko aukera ematen digutenak.

Halako edo halako ‘Ni’ hauts kosmiko bihurtzen dugun bakoitzean, esperientzia psikologikoa irabazten dugu, “Jakituriaren Ogia” jaten dugu, ezagutza berri bat jasotzen dugu.

Gnosiak “Ogi Super-sustanziala”, “Jakituriaren Ogia” eskaintzen digu, eta zehaztasunez adierazten digu norberaren baitan, norberaren baitan, hemen eta orain hasten den bizitza berria.

Orain, ondo da, inork ezin du bere bizitza aldatu edo existentziaren erreakzio mekanikoekin erlazionatutako ezer aldatu, ideia berrien laguntza izan eta Laguntza Dibinoa jaso ezean.

Gnosiak ideia berri horiek ematen ditu eta adimena baino Goi-indarrek lagundu ahal izateko “modus operandi” irakasten du.

Gure organismoaren beheko zentroak prestatu behar ditugu Goi zentroetatik datozen ideiak eta indarra jasotzeko.

Norberaren buruarekin lan egitean ez dago gutxiets daitekeen ezer. Edozein pentsamenduk, txikia izan arren, behatua izatea merezi du. Edozein emozio negatibo, erreakzio, etab., behatu behar da.