Pentsamendu Negatiboak

Garai dekadente eta inbolutibo honetan, arraroa da sakon eta arretaz pentsatzea. Zentro Intelektualetik hainbat pentsamendu sortzen dira, ez Yo iraunkor batetik, jakintsu itxurazaleek uste duten bezala, baizik eta gutako bakoitzaren barruan dauden “Yo” ezberdinetatik.

Gizaki bat pentsatzen ari denean, irmo sinesten du berak, berez eta bere borondatez, pentsatzen ari dela. Ez du konturatu nahi ugaztun intelektual pobreak bere adimenetik igarotzen diren pentsamendu ugariak barruan daramatzagun “Yo” ezberdinetatik datozela.

Horrek esan nahi du ez garela benetako pentsalari indibidualak; benetan oraindik ez dugu adimen indibidualik. Hala ere, barruan daramatzagun “Yo” ezberdin bakoitzak gure Zentro Intelektuala erabiltzen du, ahal duen guztietan erabiltzen du pentsatzeko. Absurdoa litzateke, beraz, pentsamendu negatibo eta kaltegarri batekin identifikatzea, norberaren jabetza dela sinetsiz.

Bistan da, pentsamendu negatibo hau edo hura gure Zentro Intelektuala gehiegikeriaz erabili duen edozein “Yo”-tik datorrela une jakin batean. Hainbat motatako pentsamendu negatiboak daude: susmoa, mesfidantza, beste pertsona bati buruzko borondate txarra, jeloskortasun pasionala, jeloskortasun erlijiosoa, jeloskortasun politikoa, adiskidetasun edo familia motako jeloskortasuna, gutizia, lizunkeria, mendekua, haserrea, harrotasuna, inbidia, gorrotoa, erresumina, lapurreta, adulterioa, nagikeria, gosea, eta abar, eta abar, eta abar.

Benetan hainbeste akats psikologiko ditugu, ezen altzairuzko jauregia eta hitz egiteko mila hizkuntza izan arren, ezingo genituzke zehaztasunez zenbatu. Aurretik esandakoaren ondorioz edo korolarioz, burugabea da pentsamendu negatiboekin identifikatzea.

Ezin baita kausarik gabeko efekturik egon, solemneki baieztatzen dugu inoiz ezingo litzatekeela pentsamendurik egon berez, bat-bateko sorreraz… Pentsalari eta pentsamenduaren arteko harremana agerikoa da; pentsamendu negatibo bakoitzak jatorri ezberdin bat du.

Gutako bakoitzean hainbeste pentsalari negatibo daude, izaera bereko hainbeste pentsamendu. Gai hau “Pentsalariak eta Pentsamenduak” ikuspegi pluralizatutik begiratuta, gure psikean daramagun “Yo” bakoitza, hain zuzen ere, pentsalari ezberdin bat da.

Ukaezina da, gutako bakoitzaren barruan pentsalari gehiegi daudela; hala ere, horietako bakoitzak, zati bat besterik ez izan arren, momentu jakin batean dena dela uste du… Mitomanoek, egolatreek, nartzisistek, paranoikoek, inoiz ez lukete onartuko “Pentsalarien Aniztasunaren” tesia, gehiegi maite dutelako beren burua, “Tarzanen aita” edo “txitategien ama” sentitzen direlako…

Nola onartuko lukete pertsona anormal horiek adimen indibidual, bikain eta zoragarririk ez dutenaren ideia?… Hala ere, “jakintsu” horiek beren buruaz onena pentsatzen dute eta Aristiporen tunika janzten dute jakinduria eta apaltasuna erakusteko…

Mendeetako kondairak kontatzen du Aristipok, jakinduria eta apaltasuna erakutsi nahi zuela, adabaki eta zulo betez betetako tunika zahar bat jantzi zuela; eskuineko eskuarekin filosofiaren makila hartu eta Atenasko kaleetatik joan zen… Diotenez, Sokratesek etortzen ikusi zuenean, ozenki oihukatu zuen: “Oh Aristipo, zure hutsaltasuna ikusten da zure jantziaren zuloetatik!”.

Beti alerta egoeran bizi ez denak, alerta pertzepzioan, pentsatzen ari dela pentsatuz, erraz identifikatzen da edozein pentsamendu negatiborekin. Horren ondorioz, tamalez indartu egiten du dagokion pentsamenduaren egilea den “Yo Negatiboaren” botere iluna.

Zenbat eta gehiago identifikatu pentsamendu negatibo batekin, orduan eta esklaboago izango gara ezaugarritzen duen “Yo”-ren menpe. Gnosiari, Bide Sekretuari, norberaren gaineko lanari dagokionez, gure tentazio partikularrak Gnosia gorrotatzen duten “Yo”-etan aurkitzen dira, lan esoterikoa, ez baitute baztertzen beren existentzia gure psikearen barruan Gnosiak eta lanak hilgarriki mehatxatuta dagoenik.

“Yo Negatibo” eta liskarzale horiek erraz bereganatzen dituzte gure Zentro Intelektualean gordetako zenbait txoko mental eta sekuentzialki korronte mental kaltegarri eta kaltegarriak sortzen dituzte. Pentsamendu horiek onartzen baditugu, une jakin batean gure Zentro Intelektuala kontrolatzen duten “Yo Negatibo” horiek, orduan ez gara gai izango haien emaitzetatik askatzeko.

Inoiz ez dugu ahaztu behar “Yo Negatibo” orok “Auto-Engainatu” egiten duela eta “Engainatu”, ondorioa: Gezurra esaten du. Indarra bat-batean galtzen dugun bakoitzean, hautagaia Gnosiarekin, lan esoterikoarekin, desilusionatzen denean, ilusioa galtzen duenean eta onena uzten duenean, nabaria da Yo Negatibo batek engainatu duela.

“Adulterioaren Yo Negatiboak” etxe nobleak suntsitzen ditu eta seme-alabak zorigaitz bihurtzen ditu. “Jeloskortasunaren Yo Negatiboak” elkar adoratzen duten izakiak engainatzen ditu eta horien zoriona suntsitzen du. “Harrotasun Mistikoaren Yo Negatiboak” Bideko debozioak engainatzen ditu eta hauek, jakintsu sentituz, beren Maisua gorrotatzen dute edo traizionatu egiten dute…

Yo Negatiboak gure esperientzia pertsonalak, gure oroitzapenak, gure nahi onenak, gure zintzotasuna aipatzen ditu, eta, horren guztiaren aukeraketa zorrotz baten bidez, zerbait argi faltsu batean aurkezten du, liluragarria den zerbait eta porrota dator… Hala ere, norberak “Yo” ekintzan aurkitzen duenean, alerta egoeran bizitzen ikasi duenean, halako engainu bat ezinezkoa da…