Littafin Rayuwa

Mutum shi ne rayuwarsa. Abin da ya ci gaba bayan mutuwa, shi ne rayuwa. Wannan shi ne ma’anar littafin rayuwa da ake buɗewa da mutuwa.

Idan aka kalli wannan batu daga mahangar ilimin halin dan Adam kawai, ranar da ta gabata a rayuwarmu, a zahiri ƙaramin kwafin rayuwa ne gaba ɗaya.

Daga duk wannan za mu iya fahimtar abubuwa masu zuwa: Idan mutum bai yi aiki a kan kansa ba a yau, ba zai taɓa canzawa ba.

Lokacin da aka ce ana son yin aiki a kan kai, kuma ba a yi aiki a yau ba a jinkirta har zuwa gobe, irin wannan magana za ta zama aiki ne kawai kuma ba komai ba, saboda a cikinsa yau akwai kwafin dukan rayuwarmu.

Akwai wata magana da ba ta dace ba da ke cewa: “Kada ku bar abin da za ku iya yi yau zuwa gobe”.

Idan mutum ya ce: “Zan yi aiki a kan kaina, gobe”, ba zai taɓa yin aiki a kan kansa ba, domin za a sami gobe a koyaushe.

Wannan yana kama da wani sanarwa, talla ko alamar da wasu ‘yan kasuwa ke sanyawa a cikin shagunan su: “BA A BASHI YAU, GOBE EH”.

Lokacin da wani mai bukata ya zo neman bashi, ya gamu da mummunan sanarwar, kuma idan ya dawo washegari, ya sake samun wannan sanarwar mara dadi ko alamar.

Wannan shi ake kira a cikin ilimin halin dan Adam “cutar gobe”. Muddin mutum ya ce “gobe”, ba zai taɓa canzawa ba.

Muna bukatar gaggawa sosai, ba tare da bata lokaci ba, don yin aiki a kan kanmu a yau, kada mu yi mafarki da kasala a nan gaba ko kuma wata dama ta musamman.

Waɗanda suke cewa: “Zan fara yin wannan ko wancan sannan in yi aiki”. Ba za su taɓa yin aiki a kan kansu ba, waɗannan su ne mazaunan duniya da aka ambata a cikin Nassosi Masu Tsarki.

Na san wani babban mai gida wanda ya ce: “Ina buƙatar fara zagayawa sannan in yi aiki a kan kaina”.

Lokacin da ya kamu da rashin lafiya mai kisa na ziyarce shi, sai na yi masa tambaya mai zuwa: “Har yanzu kuna son zagayawa?”

“Na yi nadamar ɓata lokaci”, ya amsa mini. Kwanaki bayan haka ya mutu, bayan ya yarda da kuskurensa.

Wannan mutumin yana da filaye da yawa, amma yana son mallakar kadarorin da ke kusa, “ya zagaya”, don gonarsa ta kasance daidai iyaka da hanyoyi huɗu.

“Kowace rana ta isa da damuwarta!”, in ji Babban KABIR YESU. Mu kalli kanmu a yau, game da ranar da ke dawowa koyaushe, ƙaramin hoton dukan rayuwarmu.

Lokacin da mutum ya fara aiki a kan kansa, a yau lokacin da ya lura da baƙin ciki da baƙin cikinsa, yana tafiya a kan hanyar samun nasara.

Ba zai yiwu a kawar da abin da ba mu sani ba. Dole ne mu fara lura da kurakuranmu.

Muna buƙatar ba wai kawai sanin ranarmu ba, har ma da alaƙar da ke tsakaninmu. Akwai wata rana ta yau da kullun da kowane mutum ke fuskanta kai tsaye, sai dai abubuwan da ba a saba gani ba, na ban mamaki.

Yana da ban sha’awa don lura da dawowar yau da kullun, maimaita kalmomi da abubuwan da suka faru, ga kowane mutum, da dai sauransu.

Wannan maimaitawar ko dawowar abubuwan da suka faru da kalmomi, ya cancanci a yi nazari a kai, yana kai mu ga sanin kanmu.