Ավտոմատ Թարգմանություն
Բարին Եվ Չարը
ԲԱՐԻՆ և ՉԱՐԸ գոյություն չունեն։ Մի բան լավ է, երբ մեզ ձեռնտու է, և վատ, երբ մեզ ձեռնտու չէ։ ԲԱՐԻՆ և ՉԱՐԸ եսասեր հարմարավետությունների և մտքի քմահաճույքների հարց է։
Մարդը, ով հորինեց ճակատագրական ԲԱՐԻ և ՉԱՐ տերմինները, ատլանտացի էր, որի անունն էր ՄԱԿԱՐԻ ԿՐՈՆՎԵՐՆԿԶՅՈՆ, ԱԿԱԼԴԱՆ գիտական ընկերության նշանավոր անդամ, որը գտնվում էր Ատլանտյան սուզված մայրցամաքում։
Հին իմաստունը երբեք չէր կասկածում այն մեծ վնասի մասին, որը նա պատրաստվում էր պատճառել մարդկությանը իր երկու փոքրիկ բառերի գյուտով։
Ատլանտացի իմաստունները խորապես ուսումնասիրել են ԲՆՈՒԹՅԱՆ ԲՈԼՈՐ ԷՎՈԼՅՈՒՑԻՈՆ, ԻՆՎՈԼՅՈՒՑԻՈՆ և ՉԵԶՈՔ ՈՒԺԵՐԸ, բայց այս հին իմաստունին միտք է եկել սահմանել առաջին երկուսը ԲԱՐԻ ԵՎ ՉԱՐ տերմիններով։ Նա էվոլյուցիոն տիպի ուժերն անվանել է լավ, իսկ ինվոլյուցիոն տիպի ուժերը մկրտել է վատ տերմինով։ Չեզոք ուժերին նա որևէ անուն չի տվել։
Այդ ուժերը մշակվում են մարդու և բնության ներսում, չեզոք ուժը հանդիսանում է հենարան և հավասարակշռություն։
ԱՏԼԱՆՏԻԴԱՅԻ խորտակումից շատ դարեր անց իր հայտնի ՊՈԻՍԵԴՈՆԻՍԻ հետ միասին, որի մասին Պլատոնը խոսում է իր Հանրապետությունում, արևելյան ՏԻԿԼՅԱՄԻՇԱՅԱՆԱ քաղաքակրթության մեջ կար մի հնագույն քահանա, ով կատարեց ծանր սխալ՝ չարաշահելով ԲԱՐԻ և ՉԱՐ տերմինները՝ դրանք անշնորհք կերպով օգտագործելով բարոյականության հիմք դնելու համար։ Այդ քահանայի անունն էր ԱՐՄԱՆԱՏՈՈՐԱ։
Պատմության ընթացքում անթիվ դարերի ընթացքում մարդկությունը կախվածության մեջ ընկավ այս երկու փոքրիկ բառերից և դրանք դարձրեց իր բոլոր բարոյական օրենսգրքերի հիմքը։ Այսօր այս երկու փոքրիկ բառերը կարելի է գտնել նույնիսկ ապուրի մեջ։
Ներկայումս կան շատ ԲԱՐԵՓՈԽԻՉՆԵՐ, ովքեր ցանկանում են ԲԱՐՈՅԱԿԱՆ ՎԵՐԱԿԱՆԳՆՈՒՄ, բայց իրենց և այս տառապող աշխարհի դժբախտության համար նրանց միտքը շշալցված է ԲԱՐԻ և ՉԱՐԻ միջև։
Ամեն բարոյականություն հիմնված է ԲԱՐԻ և ՉԱՐ փոքրիկ բառերի վրա, ուստի յուրաքանչյուր ԲԱՐՈՅԱԿԱՆ ԲԱՐԵՓՈԽԻՉ իրականում ՀԵՏԱԴԻՄԱԿԱՆ Է։
ԲԱՐԻ և ՉԱՐ տերմինները միշտ ծառայում են արդարացնելու կամ դատապարտելու մեր սեփական սխալները։
Ով արդարացնում կամ դատապարտում է, չի հասկանում։ Խելամիտ է հասկանալ ԷՎՈԼՅՈՒՑԻՈՆ ՈՒԺԵՐԻ զարգացումը, բայց խելամիտ չէ արդարացնել դրանք ԼԱՎ տերմինով։ Խելամիտ է հասկանալ ինվոլյուցիոն ուժերի գործընթացները, բայց հիմար է դատապարտել դրանք ՎԱՏ տերմինով։
Ցանկացած կենտրոնախույս ուժ կարող է դառնալ կենտրոնաձիգ ուժ։ Ցանկացած ինվոլյուցիոն ուժ կարող է վերափոխվել ԷՎՈԼՅՈՒՑԻՈՆ։
Էներգիայի անվերջ գործընթացների ներսում ԷՎՈԼՅՈՒՑԻՈՆ վիճակում գոյություն ունեն անվերջ էներգիայի գործընթացներ ԻՆՎՈԼՅՈՒՑԻՈՆ վիճակում։
Յուրաքանչյուր մարդու ներսում կան տարբեր տեսակի էներգիաներ, որոնք ԷՎՈԼՅՈՒՑԻԱ են ապրում, ԻՆՎՈԼՅՈՒՑԻԱ են ապրում և անդադար փոխակերպվում։
Էներգիայի որոշակի տեսակ արդարացնելը և մյուսը դատապարտելը հասկանալ չէ։ Կարևորն է հասկանալը։
ՃՇՄԱՐՏՈՒԹՅԱՆ փորձը շատ հազվադեպ է եղել մարդկության շրջանում մտքի շշալցման կոնկրետ փաստի պատճառով։ Մարդիկ շշալցված են ԲԱՐԻ և ՉԱՐ հակադրությունների միջև։
ԳՆՈՍՏԻԿԱԿԱՆ ՇԱՐԺՄԱՆ ՀԵՂԱՓՈԽԱԿԱՆ ՀՈԳԵԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ հիմնված է մարդկային օրգանիզմում և բնության մեջ գործող էներգիայի տարբեր տեսակների ուսումնասիրության վրա։
ԳՆՈՍՏԻԿԱԿԱՆ ՇԱՐԺՈՒՄՆ ունի ՀԵՂԱՓՈԽԱԿԱՆ ԷԹԻԿԱ, որը ոչ մի կապ չունի հետադիմականների բարոյականության հետ, ոչ էլ ԲԱՐԻ և ՉԱՐ պահպանողական և հետամնաց տերմինների հետ։
Մարդկային օրգանիզմի հոգեբանա-ֆիզիոլոգիական լաբորատորիայի ներսում կան էվոլյուցիոն, ինվոլյուցիոն և չեզոք ուժեր, որոնք պետք է խորապես ուսումնասիրվեն և հասկացվեն։
ԲԱՐԻ տերմինը խոչընդոտում է ԷՎՈԼՅՈՒՑԻՈՆ էներգիաների ՀԱՍԿԱՑՈՒՄԸ՝ արդարացման պատճառով։
ՉԱՐ տերմինը խոչընդոտում է ԻՆՎՈԼՅՈՒՑԻՈՆ ուժերի հասկացումը՝ դատապարտման պատճառով։
Արդարացնելը կամ դատապարտելը չի նշանակում հասկանալ։ Ով ցանկանում է վերջ տալ իր թերություններին, չպետք է արդարացնի կամ դատապարտի դրանք։ Շտապ է ՀԱՍԿԱՆԱԼ մեր սխալները։
Մտքի բոլոր մակարդակներում Զայրույթը հասկանալը հիմնարար է, որպեսզի մեր մեջ ծնվի հանգստությունն ու քաղցրությունը։
Ագահության անսահման երանգները հասկանալը անհրաժեշտ է, որպեսզի մեր մեջ ծնվի մարդասիրությունն ու անձնազոհությունը։
Մտքի բոլոր մակարդակներում ցանկասիրությունը հասկանալը անհրաժեշտ պայման է, որպեսզի մեր մեջ ծնվի իսկական առաքինությունը։
Մտքի բոլոր ոլորտներում նախանձը հասկանալը բավարար է, որպեսզի մեր մեջ ծնվի համագործակցության զգացումը և ուրախությունը ուրիշների բարեկեցությամբ և առաջընթացով։
Բոլոր երանգներով և աստիճաններով հպարտությունը հասկանալը հիմք է, որպեսզի մեր մեջ բնական և պարզ ձևով ծնվի խոնարհության էկզոտիկ ծաղիկը։
Հասկանալ, թե ինչ է ծուլություն կոչվող իներցիայի այդ տարրը, ոչ միայն իր գրոտեսկային ձևերով, այլ նաև իր ավելի նուրբ ձևերով, անհրաժեշտ է, որպեսզի մեր մեջ ծնվի գործունեության զգացումը։
Որկրամոլության և լկտիության տարբեր ձևերը հասկանալը համարժեք է ինստինկտիվ կենտրոնի արատները ոչնչացնելուն, ինչպիսիք են խնջույքները, հարբեցողությունը, որսը, մսակերությունը, մահվան վախը, ԵՍ-ը հավերժացնելու ցանկությունները, ոչնչացման վախը և այլն։
Դպրոցների, քոլեջների և համալսարանների ուսուցիչները խորհուրդ են տալիս իրենց աշակերտներին և ուսանողուհիներին բարելավվել, կարծես ԵՍ-ը կարող է բարելավվել, որ ձեռք բերեն որոշակի առաքինություններ, կարծես ԵՍ-ը կարող է ձեռք բերել առաքինություններ և այլն։
Շտապ է հասկանալ, որ ԵՍ-ը երբեք չի բարելավվում, որ այն երբեք ավելի կատարյալ չէ, և որ ով առաքինություններ է ցանկանում, ամրապնդում է ԵՍ-ը։
ԼՐԻՎ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒԹՅՈՒՆԸ ծնվում է միայն մեր մեջ ԵՍ-ի լուծարմամբ։ Առաքինությունները ծնվում են մեր մեջ բնական և պարզ ձևով, երբ մենք հասկանում ենք մեր հոգեբանական թերությունները ոչ միայն մտավոր մակարդակում, այլև մտքի բոլոր ենթագիտակցական և անգիտակցական ոլորտներում։
Բարելավվել ցանկանալը հիմար է, սրբություն ցանկանալը նախանձ է, առաքինություններ ցանկանալը նշանակում է ԵՍ-ը ամրապնդել ագահության թույնով։
Մեզ անհրաժեշտ է ԵՍ-ի լիակատար մահը ոչ միայն մտավոր մակարդակում, այլև մտքի բոլոր անկյուններում, շրջաններում, ոլորտներում և միջանցքներում։ Երբ մենք բացարձակապես մահացել ենք, մեր մեջ մնում է միայն ԱՅՆ, ինչ ԿԱՏԱՐՅԱԼ Է։ ԱՅՆ, ինչ հագեցած է առաքինություններով, ԱՅՆ, ինչ մեր ՆԵՐՍԻՆ ԲՆԱԿՎՈՂ ԷՈՒԹՅԱՆ ԷՈՒԹՅՈՒՆՆ Է, ԱՅՆ, ինչ ժամանակի հետ կապ չունի։
Միայն խորապես հասկանալով էվոլյուցիոն ուժերի բոլոր անսահման գործընթացները, որոնք զարգանում են մեր ներսում այստեղ և հիմա։ Միայն ամբողջությամբ հասկանալով ԻՆՎՈԼՅՈՒՑԻՈՆ ուժերի տարբեր ասպեկտները, որոնք մշակվում են մեր ներսում րոպեից րոպե, մենք կարող ենք լուծարել ԵՍ-ը։
ԲԱՐԻ և ՉԱՐ տերմինները ծառայում են ԱՐԴԱՐԱՑՆԵԼՈՒ և ԴԱՏԱՊԱՐՏԵԼՈՒ համար, բայց երբեք չեն ծառայում հասկանալու համար։
Յուրաքանչյուր թերություն ունի շատ երանգներ, ֆոններ, ենթաֆոններ և խորություններ։ Թերությունը մտավոր մակարդակում հասկանալը չի նշանակում, որ այն հասկացվել է մտքի տարբեր ենթագիտակցական, անգիտակցական և ենթաանգիտակցական ոլորտներում։
Ցանկացած թերություն կարող է անհետանալ մտավոր մակարդակից և շարունակվել մտքի մյուս ոլորտներում։
Զայրույթը քողարկվում է դատավորի թիկնոցով։ Շատերը ցանկանում են ագահ չլինել, կան մարդիկ, ովքեր գումար չեն ցանկանում, բայց ցանկանում են հոգեկան ուժեր, առաքինություններ, սեր, երջանկություն այստեղ կամ մահից հետո և այլն, և այլն։
Շատ տղամարդիկ և կանայք հուզվում են և հմայվում հակառակ սեռի մարդկանցով «ԿԱՐԾԵՍ» որովհետև սիրում են գեղեցկությունը, նրանց սեփական ենթագիտակցությունը դավաճանում է իրենց, ՑԱՆԿԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆԸ քողարկվում է գեղագիտական զգացողությամբ։
Շատ նախանձ մարդիկ նախանձում են սրբերին և ապաշխարություններ են անում և մտրակահարում են իրենց, որովհետև իրենք էլ են ցանկանում դառնալ ՍՐԲԵՐ։
Շատ նախանձ մարդիկ նախանձում են նրանց, ովքեր զոհաբերվում են մարդկության համար, և հետո, ցանկանալով նույնպես մեծ լինել, ծաղրում են նրանց, ում նախանձում են, և նետում են իրենց ամբողջ զրպարտիչ թուքը նրանց վրա։
Կան մարդիկ, ովքեր հպարտանում են պաշտոնով, փողով, փառքով և հեղինակությամբ, և կան մարդիկ, ովքեր հպարտանում են իրենց համեստությամբ։
Դիոգենեսը հպարտանում էր իր տակառով, որի մեջ քնում էր, և երբ հասավ Սոկրատեսի տուն, ողջունեց ասելով. «Քո հպարտությանը ոտք դնելով Սոկրատես, քո հպարտությանը ոտք դնելով»։ «Այո՛, Դիոգենես, քո հպարտությամբ ոտք ես դնում իմ հպարտությանը»։ Սա էր Սոկրատեսի պատասխանը։
Սնապարծ կանայք գանգրացնում են մազերը, հագնվում և զարդարվում են այն ամենով, ինչ կարող են, որպեսզի արթնացնեն մյուս կանանց նախանձը, բայց ՍՆԱՊԱՐԾՈՒԹՅՈՒՆԸ նույնպես քողարկվում է խոնարհության թիկնոցով։
Ավանդությունը պատմում է, որ հույն փիլիսոփա Արիստիպոսը, ցանկանալով ամբողջ աշխարհին ցույց տալ իր իմաստությունն ու խոնարհությունը, հագավ շատ հին և անցքերով լի թիկնոց, աջ ձեռքում բռնեց փիլիսոփայության գավազանը և գնաց Աթենքի փողոցներով։ Երբ Սոկրատեսը տեսավ նրան գալիս, բացականչեց. «Քո սնապարծությունը երևում է քո հագուստի անցքերի միջով, ո՛վ Արիստիպոս»։
Շատերն են աղքատության մեջ ծուլության տարրի պատճառով, բայց կան մարդիկ, ովքեր չափազանց շատ են աշխատում իրենց կյանքը վաստակելու համար, բայց ծուլանում են ուսումնասիրել և ճանաչել իրենց, որպեսզի լուծարեն ԵՍ-ը։
Շատերն են հրաժարվել որկրամոլությունից և լկտիությունից, բայց, ցավոք, հարբում են և գնում որսի։
Յուրաքանչյուր թերություն բազմակողմանի է և զարգանում և մշակվում է աստիճանաբար հոգեբանական սանդղակի ամենացածր աստիճանից մինչև ամենաբարձր աստիճանը։
Բանաստեղծության հիասքանչ կադենցիայի ներսում նույնպես թաքնված է հանցանքը։
Հանցանքը նույնպես հագնվում է սրբի, նահատակի, առաքինու, առաքյալի և այլնի զգեստներ։
ԲԱՐԻՆ և ՉԱՐԸ գոյություն չունեն, այդ տերմինները միայն ծառայում են խուսափումներ փնտրելուն և մեր սեփական թերությունների խորը և մանրամասն ուսումնասիրությունից խուսափելուն։