Անցնել բովանդակությանը

Առյուծ

ՀՈՒԼԻՍԻ 22-ԻՑ ՕԳՈՍՏՈՍԻ 23

ԷՆՆԻ ԲԵԶԱՆՏԸ պատմում է ՏԵՐ ՆԱՆԱԿԻ մի դեպք, որն արժե արտագրել։

«Այդ օրը ուրբաթ էր, և աղոթքի ժամանակը գալուն պես տերն ու ծառան ուղևորվեցին դեպի մզկիթը։ Երբ ՔԱՐԻՆ (ՄՈՒՍՈՒԼՄԱՆ ՀՈԳԵՎՈՐԱԿԱՆ) սկսեց աղոթքները, ՆԱԲԱԲԸ և նրա շքախումբը խոնարհվեցին, ինչպես սահմանված է ՄԱՀՈՄԵՏԱԿԱՆ ԾԵՍԻ մեջ, ՆԱՆԱԿԸ կանգնած էր անշարժ և լուռ։ Աղոթքն ավարտվելուն պես, ՆԱԲԱԲԸ դիմեց երիտասարդին և զայրացած հարցրեց. Ինչո՞ւ չկատարեցիր Օրենքի արարողությունները։ Դու ստախոս ես և կեղծավոր։ Չպե՞տք է այստեղ գայիր սյունի պես կանգնած մնալու համար»։

ՆԱՆԱԿԸ ՊԱՏԱՍԽԱՆԵՑ.

«Դուք խոնարհվեցիք դեմքով դեպի գետին, մինչդեռ ձեր միտքը թափառում էր ամպերի մեջ, քանի որ դուք մտածում էիք ԿԱՆԴԱՐԻՑ ձիեր բերելու մասին, այլ ոչ թե աղոթք արտասանելու։ Ինչ վերաբերում է Հոգևորականին, նա ավտոմատ կերպով կատարում էր խոնարհման արարողությունները՝ միաժամանակ իր միտքը դնելով էշը փրկելու վրա, որը ծնել էր մի քանի օր առաջ։ Ինչպե՞ս կարող էի աղոթել մարդկանց հետ, ովքեր ծնկի են գալիս սովորության համաձայն և բառերը կրկնում են ինչպես թութակը»։

«ՆԱԲԱԲԸ խոստովանեց, որ իրականում ողջ արարողության ընթացքում մտածում էր ձիերի նախատեսվող գնման մասին։ Ինչ վերաբերում է ՔԱՐԻՆ, նա բացահայտորեն արտահայտեց իր դժգոհությունը և շատ հարցեր տվեց երիտասարդին»։

Իրոք, անհրաժեշտ է սովորել աղոթել գիտականորեն. ով սովորի խելամտորեն համատեղել ԱՂՈԹՔԸ ՄԵԴԻՏԱՑԻԱՅԻ հետ, կստանա հրաշալի ՕԲՅԵԿՏԻՎ արդյունքներ։

Բայց հրատապ է հասկանալ, որ կան տարբեր ԱՂՈԹՔՆԵՐ, և դրանց արդյունքները տարբեր են։

Կան ԱՂՈԹՔՆԵՐ, որոնք ուղեկցվում են խնդրանքներով, բայց ոչ բոլոր աղոթքներն են ուղեկցվում խնդրանքներով։

Կան շատ հին ԱՂՈԹՔՆԵՐ, որոնք ԿՈՍՄԻԿ իրադարձությունների իսկական ՌԵԿԱՊԻՏՈՒԼԱՑԻԱՆԵՐ են, և մենք կարող ենք զգալ դրանց ամբողջ բովանդակությունը, եթե խորհրդածենք յուրաքանչյուր բառի, յուրաքանչյուր արտահայտության շուրջ՝ իսկական գիտակցական նվիրվածությամբ։

ՄԵՐ ՀԱՅՐԸ մեծ ՔԱՀԱՆԱՅԱԿԱՆ զորության ՄԱԳԻԿԱԿԱՆ բանաձև է, բայց հրատապ է ամբողջությամբ և խորապես հասկանալ յուրաքանչյուր բառի, յուրաքանչյուր արտահայտության, յուրաքանչյուր աղաչանքի խորը նշանակությունը։

ՄԵՐ ՀԱՅՐԸ խնդրանքի աղոթք է, աղոթք՝ ՀԱՅՐԻ հետ խոսելու համար, ով գաղտնի է։ ՄԵՐ ՀԱՅՐԸ՝ զուգորդված խորը ՄԵԴԻՏԱՑԻԱՅԻ հետ, տալիս է հրաշալի ՕԲՅԵԿՏԻՎ արդյունքներ։

ԳՆՈՍՏԻԿ ԾԵՍԵՐԸ, ԿՐՈՆԱԿԱՆ ԱՐԱՐՈՂՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ թաքնված ԻՄԱՍՏՈՒԹՅԱՆ իսկական աշխատություններ են նրանց համար, ովքեր գիտեն խորհրդածել, նրանց համար, ովքեր հասկանում են դրանք իրենց սրտով։

Ով ցանկանում է անցնել ԽԱՂԱՂ ՍՐՏԻ ՈՒՂՈՎ, պետք է ուղղի ՊՐԱՆԱՆ, ԿՅԱՆՔԸ, ՍԵՔՍՈՒԱԼ ՈՒԺԸ դեպի ուղեղը, իսկ միտքը՝ դեպի ՍԻՐՏԸ։

ՀՐԱՏԱՊ է սովորել մտածել սրտով, տեղադրել միտքը ՍՐՏԻ ՏԱՃԱՐՈՒՄ։ ՆՎԻՐԱԿԱՆ ԽԱՉԸ միշտ ստանում են սրտի հրաշալի ՏԱՃԱՐՈՒՄ։

ՆԱՆԱԿԸ՝ ՎԵԴԱՆԵՐԻ սուրբ հողում ՍԻՔՀԱԿԱՆ ԿՐՈՆԻ հիմնադիր ՎԱՐՊԵՏԸ, սովորեցրեց ՍՐՏԻ ուղին։

ՆԱՆԱԿԸ սովորեցրեց բոլոր ԿՐՈՆՆԵՐԻ, ԴՊՐՈՑՆԵՐԻ, աղանդների և այլնի միջև եղբայրությունը։

Երբ մենք հարձակվում ենք բոլոր Կրոնների կամ մասնավորապես որևէ կրոնի վրա, մենք կատարում ենք ՍՐՏԻ ՕՐԵՆՔԸ խախտելու հանցանքը։

ՍԻՐՏ-ՏԱՃԱՐՈՒՄ տեղ կա բոլոր ԿՐՈՆՆԵՐԻ, ԱՂԱՆԴՆԵՐԻ, ՕՐԴԵՆՆԵՐԻ և այլնի համար։

Բոլոր ԿՐՈՆՆԵՐԸ թանկարժեք մարգարիտներ են, որոնք միահյուսված են ԱՍՏՎԱԾՈՒԹՅԱՆ ոսկե թելով։

Մեր ԳՆՈՍՏԻԿ ՇԱՐԺՈՒՄԸ կազմված է բոլոր Կրոնների, Դպրոցների, Աղանդների, հոգևոր Ընկերությունների և այլնի մարդկանցից։

ՍԻՐՏ-ՏԱՃԱՐՈՒՄ տեղ կա բոլոր Կրոնների, բոլոր պաշտամունքների համար։ Հիսուսն ասաց. «Եթե սիրեք միմյանց, ապա դրանով կապացուցեք, որ իմ Աշակերտներն եք»։

ՍԻՔԱԿԱՆ Գրությունները, ինչպես բոլոր ԿՐՈՆՆԵՐԻ գրությունները, իսկապես անբացատրելի են։

ՍԻՔԵՐԻ մոտ ՕՄԿԱՐԱՆ ԳԵՐԱԳՈՒՅՆ ԱՍՏՎԱԾԱՅԻՆ ԷԱԿՆ Է, որը ստեղծեց երկինքը, երկիրը, ջրերը, ամեն ինչ, ինչ գոյություն ունի։

ՕՄԿԱՐԱՆ ԳԵՐԱԳՈՒՅՆ ՀՈԳԻՆ Է, ՉՀԱՅՏՆՎԱԾ, ԱՆՄԱՀ, առանց օրերի սկզբի, առանց օրերի վերջի, որի Լույսը լուսավորում է ՏԱՍՆՉՈՐՍ ԲՆԱԿԱՎԱՅՐԵՐԸ, ակնթարթային գիտակցող, յուրաքանչյուր սրտի ներքին կարգավորիչ»։

«Տարածությունը քո իշխանությունն է։ ԱՐԵՎԸ և ԼՈՒՍԻՆԸ քո լամպերն են։ Աստղերի բանակը քո մարգարիտներն են։ Ո՜վ Հայր։ Հիմալայների բուրավետ քամին քո խունկն է։ Քամին քեզ մաքրում է։ Բուսական աշխարհը քեզ ծաղիկներ է մատուցում, ո՜վ լույս։ Քեզ համար են փառաբանության օրհներգերը, ո՜վ վախի ոչնչացնող։ ԱՆԱՏԱԼ ՇԱԲԴՀԱՆ (ԱՆՄԵՂ ՁԱՅՆ) հնչում է ինչպես քո թմբուկները։ Դու աչքեր չունես, և հազարավոր ունես։ Դու ոտքեր չունես, և հազարավոր ունես։ Դու քիթ չունես, և հազարավոր ունես։ Այս քո հրաշալի գործը մեզ օտարում է։ Քո լույսը, ո՜վ փառք, ամեն ինչի մեջ է։ Բոլոր էակներից ճառագում է քո Լույսի Լույսը։ Վարպետի ուսմունքներից ճառագում է այս լույսը։ Դա ԱՐԱՏԻ է»։

ՄԵԾ ՎԱՐՊԵՏ ՆԱՆԱԿԸ, համաձայն ՈՒՊԱՆԻՇԱԴՆԵՐԻ, հասկանում է, որ ԲՐԱՀՄԱՆ (ՀԱՅՐԸ) ՄԵԿՆ Է, և որ ԱՆԲԱՑԱՏՐԵԼԻ ԱՍՏՎԱԾՆԵՐԸ ընդամենը նրա հազարավոր մասնակի դրսևորումներն են՝ ԱԲՍՈԼՈՒՏ ԳԵՂԵՑԿՈՒԹՅԱՆ արտացոլումները։

ԳՈՒՐՈՒ-ԴԵՎԱՆ այն է, ով արդեն մեկ է ՀԱՅՐԻ (ԲՐԱՀՄԱ) հետ։ Երանի նրան, ով ԳՈՒՐՈՒ-ԴԵՎԱ ունի որպես ուղեցույց և կողմնորոշիչ։ Երանելի է նա, ով գտել է ԿԱՏԱՐԵԼՈՒԹՅԱՆ ՎԱՐՊԵՏԻՆ։

Ճանապարհը նեղ է, սեղմված և սարսափելի դժվար։ Անհրաժեշտ է ԳՈՒՐՈՒ-ԴԵՎԱՆ, կողմնորոշիչը, ուղեցույցը։

ՍԻՐՏ-ՏԱՃԱՐՈՒՄ մենք կգտնենք ՀԱՐԻ ԷԱԿԻՆ։ ՍԻՐՏ-ՏԱՃԱՐՈՒՄ մենք կգտնենք ԳՈՒՐՈՒ-ԴԵՎԱՅԻՆ։

Այժմ մենք կարտագրենք ԳՈՒՐՈՒ-ԴԵՎԱՅԻՆ նվիրվածության մասին ՑԻԿԻԱԿԱՆ որոշ տողեր։

«Ո՜վ ՆԱՆԱԿ, ճանաչիր նրան որպես ճշմարիտ ԳՈՒՐՈՒ, սիրելիին, ով քեզ միավորում է ամբողջի հետ…»

«Օրական հարյուր անգամ կուզենայի զոհաբերել ինձ իմ ԳՈՒՐՈՒԻ համար, ով ինձ ԱՍՏՎԱԾ դարձրեց կարճ ժամանակում»։

«Թեև լուսավորվեին հարյուր Լուսիններ և հազարավոր Արևներ, առանց ԳՈՒՐՈՒ կթագավորեին խորը խավարներ»։

«Օրհնյալ լինի իմ Պատվարժան ԳՈՒՐՈՒՆ, ով ճանաչում է ՀԱՐԻԻՆ (ԷԱԿԻՆ) և մեզ սովորեցրել է հավասար վերաբերվել ընկերներին և թշնամիներին»։

«Ո՜վ Տեր։ Բարեհաճիր մեզ ԳՈՒՐՈՒ-ԴԵՎԱՅԻ ուղեկցությամբ, որպեսզի նրա հետ միասին մենք՝ մոլորված մեղավորներս, կարողանանք լողալով անցնել անցումը»։

«ԳՈՒՐՈՒ-ԴԵՎԱՆ՝ ճշմարիտ ԳՈՒՐՈՒՆ, ԳԵՐԱԳՈՒՅՆ ՏԵՐ ՊԱՐԱԲՐԱՀՄԱՆՆ Է։ ՆԱՆԱԿԸ խոնարհվում է ԳՈՒՐՈՒ ԴԵՎԱ ՀԱՐԻԻ առջև»։

ՀՆԴԿԱՍՏԱՆՈՒՄ մտքի ՍԱՄՅԱՍԻՆԸ նա է, ով ծառայում է ճշմարիտ ԳՈՒՐՈՒ-ԴԵՎԱՅԻՆ, ով արդեն գտել է նրան սրտում, ով աշխատում է ԼՈՒՆԱՐ ԷԳՈՅԻ ԼՈՒԾՄԱՆ վրա։

Ով ցանկանում է վերջ տալ ԷԳՈՅԻՆ, ԵՍ-ին, պետք է ոչնչացնի ԶայրույթԸ, ԱԳԱՀՈՒՏՅՈՒՆԸ, ՑԱՆԿԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆԸ, ՆԱԽԱՆՁԸ, ՀՊԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆԸ, ԾՈՒԼՈՒԹՅՈՒՆԸ, ՀԵՏԵՎԱՆՔՆԵՐԸ։ Միայն այս բոլոր թերությունների հետ բոլոր ՄՏՔԻ ՄԱԿԱՐԴԱԿՆԵՐՈՒՄ վերջ տալով է, որ ԵՍ-ը մահանում է ՌԱԴԻԿԱԼ, լիակատար և վերջնական կերպով։

ՀԱՐԻԻ (ԷԱԿԻ) անվան մեջ ՄԵԴԻՏԱՑԻԱՆ մեզ թույլ է տալիս զգալ ԻՐԱԿԱՆԸ, ճշմարիտը։

Անհրաժեշտ է սովորել ԱՂՈԹԵԼ ՄԵՐ ՀԱՅՐԸ, սովորել զրուցել ԲՐԱՀՄԱՅԻ (ՀԱՅՐԻ) հետ, ով գաղտնի է։

ՄԵՐ ՀԱՅՐԸ միայնակ, լավ աղոթված և իմաստուն կերպով զուգորդված ՄԵԴԻՏԱՑԻԱՅԻ հետ, բարձր մոգության մի ամբողջ աշխատանք է։

ՄԵՐ ՀԱՅՐԸ միայնակ, լավ աղոթված, կատարվում է մեկ ժամում կամ մեկ ժամից մի փոքր ավել։

Աղոթքից հետո պետք է իմանալ սպասել ՀԱՅՐԻ պատասխանին, և դա նշանակում է իմանալ խորհրդածել, ունենալ միտքը հանգիստ և լուռ, դատարկ ամեն տեսակի մտքերից, սպասել ՀԱՅՐԻ պատասխանին։

Երբ ՄԻՏՔԸ հանգիստ է ներսից և դրսից, երբ ՄԻՏՔԸ ԼՌՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ Է ներսից և դրսից, երբ միտքն ազատվել է ԵՐԿՎՈՒԹՅՈՒՆԻՑ, ապա մեր մոտ է գալիս ՆՈՐԸ։

Անհրաժեշտ է ԴԱՏԱՐԿԵԼ միտքը ամեն տեսակի մտքերից, ցանկություններից, կրքերից, ախորժակներից, վախերից և այլն, որպեսզի մեզ մոտ գա ԻՐԱԿԱՆԻ փորձը։

ԴԱՏԱՐԿՈՒԹՅԱՆ ներխուժումը, ԼՈՒՍԱՎՈՐԻՉ ԴԱՏԱՐԿՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ ՓՈՐՁԸ հնարավոր են միայն այն ժամանակ, երբ ԷՈՒԹՅՈՒՆԸ, ՀՈԳԻՆ, ԲՈՒԴՀԱՏԱՆ ազատվում են ինտելեկտուալ շշից։

ԷՈՒԹՅՈՒՆԸ շշալցված է հակադրությունների ահռելի կռիվների մեջ՝ ցուրտ և տաք, համ և անհամ, այո և ոչ, լավ և վատ, հաճելի և տհաճ։

Երբ ՄԻՏՔԸ հանգիստ է, երբ ՄԻՏՔԸ լռության մեջ է, ապա ԷՈՒԹՅՈՒՆԸ ազատ է մնում, և գալիս է ԻՐԱԿԱՆԻ ՓՈՐՁԸ ԼՈՒՍԱՎՈՐԻՉ ԴԱՏԱՐԿՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ։

ԱՂՈԹԵՔ, ուրեմն, բարի ԱՇԱԿԵՐՏՆԵՐ, և հետո, ունենալով միտքը շատ հանգիստ և լռության մեջ, ԴԱՏԱՐԿ ամեն տեսակի մտքերից, սպասեք ՀԱՅՐԻ պատասխանին. «Խնդրեք, և ձեզ կտրվի, հարվածեք, և ձեզ կբացվի»։

ԱՂՈԹԵԼ նշանակում է զրուցել ԱՍՏԾՈ հետ, և հաստատ պետք է սովորել զրուցել ՀԱՅՐԻ, ԲՐԱՀՄԱՅԻ հետ։

ՍՐՏԻ ՏԱՃԱՐԸ ԱՂՈԹՔԻ տուն է։ Սրտի տաճարում հանդիպում են վերևից եկող ուժերը ներքևից եկող ուժերի հետ՝ ձևավորելով ՍՈՂՈՄՈՆԻ ԿՆԻՔԸ։

Անհրաժեշտ է խորապես աղոթել և ԽՈՐՀՐԴԱԾԵԼ։ Հրատապ է իմանալ թուլացնել ֆիզիկական մարմինը, որպեսզի ԽՈՐՀՐԴԱԾՈՒԹՅՈՒՆԸ ճիշտ լինի։

Միավորված ԱՂՈԹՔԻ և ԽՈՐՀՐԴԱԾՈՒԹՅԱՆ Գործնականից սկսելուց առաջ լավ թուլացրեք մարմինը։

ԳՆՈՍՏԻԿ ԱՇԱԿԵՐՏԸ պառկեք ԴԵԿՈՒԲԻՏՈ ԴՈՐՍԱԼ դիրքում, այսինքն՝ մեջքի վրա պառկած հատակին կամ մահճակալին, ոտքերն ու ձեռքերը բացված աջ և ձախ՝ հինգ ծայր ունեցող ԱՍՏՂԻ ձևով։

ԱՍՏՂԱՁԵՎ ՊԵՆՏԱԳՈՆԱԼ ԱՍՏՂԻ այս դիրքը հիանալի է իր խորը նշանակության համար, բայց այն մարդիկ, ովքեր որոշ հանգամանքներով չեն կարող խորհրդածել այս դիրքում, ապա թող խորհրդածեն իրենց մարմինը ՏԱՌԱՊԱԾ ՄԱՐԴՈՒ ԴԻՐՔՈՒՄ տեղադրելով՝ կրունկները միասին, ոտքերի մատները բացվելով հովհարի ձևով, ձեռքերը մարմնի կողքերին, առանց ծալվելու, տեղադրված մարմնի երկայնքով։

Աչքերը պետք է փակ լինեն, որպեսզի ֆիզիկական աշխարհի իրերը ձեզ չշեղեն։ Քունը՝ պատշաճ կերպով զուգորդված ԽՈՐՀՐԴԱԾՈՒԹՅԱՆ հետ, շատ անհրաժեշտ է ԽՈՐՀՐԴԱԾՈՒԹՅԱՆ լավ հաջողության համար։

Անհրաժեշտ է փորձել ամբողջությամբ թուլացնել մարմնի բոլոր մկանները, և հետո կենտրոնացնել ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆԸ քթի ծայրին, մինչև ամբողջությամբ զգալ սրտի զարկը հոտառության այդ օրգանում, հետո մենք կշարունակենք աջ ականջով, մինչև զգանք սրտի զարկը դրա մեջ, հետո կշարունակենք աջ ձեռքով, աջ ոտքով, ձախ ոտքով, ձախ ձեռքով, ձախ ականջով և նորից՝ ամբողջությամբ զգալով սրտի զարկը առանձին-առանձին այս օրգաններից յուրաքանչյուրում, որտեղ մենք ուղղել ենք ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆԸ։

Ֆիզիկական մարմնի վրա վերահսկողությունը սկսվում է զարկի վրա վերահսկողությունից։ Սրտի հանգիստ զարկը միանգամից ամբողջությամբ զգացվում է օրգանիզմի ներսում, բայց ԳՆՈՍՏԻԿՆԵՐԸ կարող են այն կամքով զգալ մարմնի ցանկացած մասում՝ քթի ծայրին, ականջին, ձեռքին, ոտքին և այլն։

Գործնականում ապացուցված է, որ ձեռք բերելով զարկը կարգավորելու, արագացնելու կամ դանդաղեցնելու հնարավորությունը, կարելի է արագացնել կամ դանդաղեցնել սրտի զարկերը։

Սրտի զարկերակի վրա վերահսկողությունը երբեք չի կարող գալ սրտի մկաններից, այլ ամբողջությամբ կախված է զարկի վրա վերահսկողությունից։ Դա, առանց որևէ կասկածի, ԵՐԿՐՈՐԴ ԶԱՐԿՆ Է կամ ՄԵԾ ՍԻՐՏԸ։

Զարկի վրա վերահսկողությունը կամ երկրորդ սրտի վրա վերահսկողությունը ամբողջությամբ ձեռք է բերվում բոլոր մկանների ԱԲՍՈԼՈՒՏ ԹՈՒԼԱՑՄԱՆ միջոցով։

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅԱՆ միջոցով մենք կարող ենք արագացնել կամ դանդաղեցնել ԵՐԿՐՈՐԴ ՍՐՏԻ ԶԱՐԿԵՐԸ և առաջին սրտի զարկերը։

ՇԱՄԱԴՀԻՆ, ԷԿՍՏԱԶԸ, ՍԱՏՈՐԻՆ միշտ հաջորդում են շատ դանդաղ զարկերով, իսկ ՄԱՀԱ-ՇԱՄԱԴՀԻՈՒՄ զարկերը ավարտվում են։

ՇԱՄԱԴՀԻԻ ընթացքում ԷՈՒԹՅՈՒՆԸ, ԲՈՒԴՀԱՏԱՆ փախչում են ԱՆՁԻՑ, ապա ՄԻԱԽԱՌՆՎՈՒՄ են ԷԱԿԻ հետ, և գալիս է ԻՐԱԿԱՆԻ ՓՈՐՁԸ ԼՈՒՍԱՎՈՐԻՉ ԴԱՏԱՐԿՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ։

Միայն ԵՍ-ի բացակայության դեպքում մենք կարող ենք զրուցել ՀԱՅՐԻ, ԲՐԱՀՄԱՅԻ հետ։

ԱՂՈԹԵՔ և ԽՈՐՀՐԴԱԾԵՔ, որպեսզի կարողանաք լսել ԼՌՈՒԹՅԱՆ ՁԱՅՆԸ։

ԱՌՅՈՒԾԸ ԱՐԵՎԻ գահն է, Կենդանակերպի սիրտը։ ԱՌՅՈՒԾԸ կառավարում է մարդկային սիրտը։

Օրգանիզմի ԱՐԵՎԸ ՍԻՐՏՆ Է։ Սրտում վերևից եկող ուժերը խառնվում են ներքևից եկող ուժերի հետ, որպեսզի ներքևի ուժերն ազատվեն։

ԱՌՅՈՒԾԻ մետաղը մաքուր ՈՍԿԻՆ է։ ԱՌՅՈՒԾԻ քարը ԱԴԱՄԱՆԴՆ Է, ԱՌՅՈՒԾԻ գույնը ՈՍԿԵԳՈՒՅՆՆ Է։

Գործնականում մենք կարողացել ենք ստուգել, որ ԱՌՅՈՒԾԻ բնակիչները նման են ԱՌՅՈՒԾԻՆ՝ քաջարի, զայրացկոտ, ազնիվ, արժանապատիվ, հաստատուն։

Այնուամենայնիվ, մարդիկ շատ են, և պարզ է, որ ԱՌՅՈՒԾԻ բնակիչների մեջ մենք գտնում ենք նաև մեծամիտներ, հպարտներ, անհավատարիմներ, բռնակալներ և այլն։

ԱՌՅՈՒԾԻ բնակիչներն ունեն կազմակերպիչի ընդունակություններ, զարգացնում են զգացմունքը և ԱՌՅՈՒԾԻ խիզախությունը։ Այս նշանի զարգացած մարդիկ դառնում են ՄԵԾ ՊԱՇՏՊԱՆՆԵՐ։

ԱՌՅՈՒԾԻ միջակ տեսակը շատ զգացմունքային է և զայրացկոտ։ ԱՌՅՈՒԾԻ միջակ տեսակը չափազանց է գնահատում իր սեփական կարողությունները։

ԱՌՅՈՒԾԻ յուրաքանչյուր բնակչի մեջ միշտ առկա է ՄԻՍՏԻԿԱՆ, որն արդեն բարձրացված է սկզբնական վիճակում. ամեն ինչ կախված է մարդու տեսակից։

ԱՌՅՈՒԾԻ բնակիչները միշտ հակված են ձեռքերի և դաստակների հետ կապված դժբախտ պատահարների ենթարկվելուն։