Andkristur

Hið glimrandi vitsmunalíf sem augljós virkni sálræns sjálfs, er óumdeilanlega ANTIKRISTUR.

Þeir sem halda að ANTIKRISTUR sé undarleg persóna fædd á einhverjum stað á jörðinni eða komin frá þessu eða hinu landinu, skjátlast vissulega algerlega.

Við höfum sagt á áherslufullan hátt að ANTIKRISTUR sé alls ekki ákveðinn einstaklingur, heldur allir einstaklingar.

Augljóslega er ANTIKRISTUR rótfastur í hjarta hvers og eins og birtist á margvíslegan hátt.

Vitsmunir í þjónustu anda eru gagnlegir; vitsmunir aðskildir frá anda verða gagnslausir.

Af vitsmunahyggju án andlegs eðlis koma skálkar, lifandi birtingarmynd ANTIKRISTS.

Augljóslega er skálkurinn í sjálfu sér og fyrir sjálfan sig ANTIKRISTUR. Því miður er núverandi heimur með öllum sínum hörmungum og eymd stjórnað af ANTIKRISTI.

Óreiðuástandið sem mannkynið er í um þessar mundir er óumdeilanlega vegna ANTIKRISTS.

Hinn rangláti sem Páll frá Tarsus talaði um í bréfum sínum er vissulega gróf raunsæi þessara tíma.

Hinn rangláti er þegar kominn og birtist alls staðar, hann hefur vissulega hæfileikann til að vera alls staðar.

Hann ræðir á kaffihúsum, stundar viðskipti hjá Sameinuðu þjóðunum, situr þægilega í Genf, gerir tilraunir á rannsóknarstofum, finnur upp atómsprengjur, fjarstýrðar eldflaugar, köfnunarefni, bakteríusprengjur o.s.frv., o.s.frv., o.s.frv.

Heillaður ANTIKRISTUR af eigin vitsmunahyggju, algjörum einkarétti hinna vísu, telur sig þekkja öll fyrirbæri náttúrunnar.

ANTIKRISTUR, sem telur sig alvitran, innilokaður í öllu draslinu af kenningum sínum, hafnar alfarið öllu sem líkist Guði eða er tilbeðið.

Sjálfsánægja ANTIKRISTS, hroki og dramb sem hann býr yfir, er óþolandi.

ANTIKRISTUR hatar af lífi og sál kristnar dyggðir trúar, þolinmæði og auðmýkt.

Öll kné beygjast fyrir ANTIKRISTI. Augljóslega hefur hann fundið upp hljóðfráa flugvélar, stórkostleg skip, glæsilega bíla, ótrúleg lyf o.s.frv.

Við þessar aðstæður, hver gæti efast um ANTIKRIST? Hver sem dirfist á þessum tímum að tala gegn öllum þessum undrum og táknum sonar glötunarinnar, dæmir sjálfan sig til háðungar jafnaldra sinna, til kaldhæðni, til kaldhæðni, til þess að vera kallaður heimskur og fáfróður.

Það er erfitt að fá alvarlegt og lærð fólk til að skilja þetta, þeir bregðast við í sjálfu sér, standa á móti.

Það er ljóst að hið vitsmunalega dýr, ranglega kallað maður, er vélmenni forritað með leikskóla, grunnskóla, framhaldsskóla, undirbúningsskóla, háskóla o.s.frv.

Enginn getur neitað því að forritað vélmenni virkar í samræmi við forritið, á engan hátt gæti það virkað ef það væri tekið úr forritinu.

ANTIKRISTUR hefur útbúið forritið sem mannleg vélmenni þessara hnignandi tíma eru forrituð með.

Að útskýra þetta, leggja áherslu á það sem ég er að segja, er hræðilega erfitt vegna þess að það er utan forritsins, ekkert mannvélmenni gæti viðurkennt hluti sem eru utan forritsins.

Þetta mál er svo alvarlegt og hugurinn svo innviklaður að á engan hátt myndi eitthvert mannvélmenni gruna fjarskyldlega að forritið virki ekki, því það hefur verið lagað í samræmi við forritið og að efast um það myndi virðast vera villutrú, eitthvað ósamræmi og fáránlegt.

Að vélmenni efist um forritið sitt er afbrigði, eitthvað algerlega ómögulegt því sjálf tilvist þess er vegna forritsins.

Því miður eru hlutirnir ekki eins og mannvélmennið heldur; það er til önnur vísindi, önnur viska, óásættanleg fyrir mannvélmennið.

Mannvélmennið bregst við og hefur rétt fyrir sér að bregðast við því það hefur ekki verið forritað fyrir önnur vísindi eða aðra menningu eða neitt annað en sitt þekkta forrit.

ANTIKRISTUR hefur útbúið forrit mannvélmennisins, vélmennið krýpur auðmjúkt fyrir meistara sínum. Hvernig gæti vélmennið efast um visku meistara síns?

Barn fæðist saklaust og hreint; kjarninn sem tjáir sig í hverri skepnu er dýrmætur mjög.

Óumdeilanlega leggur náttúran í heila nýbura öll þessi villtu, náttúrulegu, ótemju, kosmísku, sjálfsprottnu gögn, ómissandi til að fanga eða átta sig á sannleikanum sem er að finna í hvaða náttúrufyrirbæri sem er sem er skynjanlegt fyrir skynfærin.

Þetta þýðir að nýfætt barn gæti af sjálfu sér uppgötvað raunveruleika hvers náttúrufyrirbæris, því miður truflar forrit ANTIKRISTS og hin dásamlegu eigindi sem náttúran hefur lagt í heila nýburans eru fljótlega eyðilögð.

ANTIKRISTUR bannar að hugsa á annan hátt; hver skepna sem fæðist, að skipun ANTIKRISTS, verður að forrita.

Það er enginn vafi á því að ANTIKRISTUR hatar af lífi og sál þessa dýrmætu tilfinningu fyrir Veru, þekkt sem “hæfileikinn til að skynja ósjálfrátt kosmískan sannleika”.

Hrein vísindi, ólík öllu draslinu af háskólakenningum sem eru til hér, þar og hvarvetna, er eitthvað óásættanlegt fyrir vélmenni ANTIKRISTS.

ANTIKRISTUR hefur útbreitt mörg stríð, hungur og sjúkdóma um allan heim og það er enginn vafi á því að hann mun halda áfram að útbreiða þau áður en lokahörmungarnar koma.

Því miður er kominn tími hinnar miklu fráhvarfs sem allir spámenn boðuðu og engin mannvera myndi dirfast að tala gegn ANTIKRISTI.