Hin Hråi Veruleiki Staðreyndanna

Brátt munu milljónir íbúa í Afríku, Asíu og Rómönsku Ameríku deyja úr hungri.

Gasið sem stafar frá úða getur útrýmt ósónlaginu í andrúmslofti jarðarinnar.

Sumir vitringar spá því að árið tvö þúsund muni jarðlög jarðarinnar tæmast.

Sjávardýr deyja vegna mengunar hafsins, þetta hefur þegar verið sannað.

Án nokkurs vafa, á þessum hraða, munu allir íbúar stórborga þurfa að nota súrefnisgrímur til að verjast reyknum undir lok þessarar aldar.

Ef mengun heldur áfram í núverandi ógnvekjandi mynd mun það ekki líða á löngu þar til ekki verður hægt að borða fisk, þar sem þeir lifa í vatni sem er svo mengað að þeir verða hættulegir heilsu manna.

Fyrir árið tvö þúsund verður næstum ómögulegt að finna strönd þar sem hægt er að baða sig í hreinu vatni.

Vegna óhóflegrar neyslu og nýtingu jarðvegs og jarðlaga munu lönd brátt ekki geta framleitt þá landbúnaðarafurðir sem þarf til að fæða fólk.

„Vitsmunaveran“, sem ranglega er kölluð maðurinn, með því að menga hafið af svo miklu óhreinindum, eitra loftið með reyk frá bílum og verksmiðjum og eyðileggja jörðina með neðanjarðarsprengingum sínum og misnotkun á þáttum sem eru skaðlegir jarðskorpunni, hefur greinilega dæmt jörðina til langrar og hræðilegrar dauðastríðs sem án efa mun enda með miklum hamförum.

Heimurinn mun varla geta farið yfir þröskuld ársins tvö þúsund, þar sem „vitsmunaveran“ er að eyðileggja náttúruna á þúsund kílómetra hraða á klukkustund.

„Rökrétta spendýrið“, sem ranglega er kallað maðurinn, er staðráðið í að eyðileggja jörðina, vill gera hana óbyggilega og er augljóslega að ná því.

Hvað höfin varðar, er augljóst að öll lönd hafa breytt þeim í eins konar stóran ruslahaug.

Sjötíu prósent af öllu rusli heimsins fer í hvert einasta haf.

Gríðarlegt magn af olíu, skordýraeitri af öllum gerðum, margvísleg efni, eiturgös, taugaeiturgös, þvottaefni o.s.frv. eru að útrýma öllum lifandi tegundum í hafinu.

Sjófuglar og svif, sem eru svo ómissandi fyrir lífið, eru að eyðileggjast.

Útrýming svifs í hafinu er án efa óendanlega alvarleg vegna þess að þessi örvera framleiðir sjötíu prósent af súrefni jarðarinnar.

Með vísindarannsóknum hefur verið staðfest að ákveðnir hlutar Atlantshafsins og Kyrrahafsins eru nú þegar mengaðir af geislavirkum úrgangi, afleiðingu af kjarnorkusprengingum.

Í ýmsum stórborgum heimsins og sérstaklega í Evrópu er ferskvatn drukkið, losað, hreinsað og síðan drukkið aftur.

Í stórum „ofur-siðmenntuðum“ borgum fer vatnið sem borið er fram á borðum í gegnum líkama manna mörgum sinnum.

Í borginni Cúcuta, á landamærum Venesúela, Lýðveldinu Kólumbíu, Suður-Ameríku, neyðast íbúar til að drekka svarta og óhreina vatnið úr ánni sem ber með sér allan óþverrann sem kemur frá Pamplona.

Ég vil vísa á áherslulegan hátt til Pamplonita árinnar sem hefur verið svo skaðleg fyrir „Perlu Norðursins“ (Cúcuta).

Sem betur fer er nú annar vatnsveita sem sér borginni fyrir vatni, án þess þó að hætt sé að drekka svarta vatnið úr Pamplonita ánni.

Risastórar síur, risastórar vélar, efni, reyna að hreinsa svarta vatnið í stórborgum Evrópu, en faraldrar halda áfram að breiðast út með þessu svarta óhreina vatni sem hefur farið í gegnum líkama manna svo oft.

Frægir bakteríufræðingar hafa fundið í drykkjarvatni stórra höfuðborga alls kyns: vírusa, kólíbakteríur, sýkla, berkla bakteríur, taugaveiki, bólusótt, lirfur o.s.frv.

Þótt það virðist ótrúlegt hafa vírusa úr lömunarveikibóluefninu fundist inni í drykkjarvatnsverksmiðjum í Evrópulöndum.

Að auki er sóunin á vatni hræðileg: Nútíma vísindamenn halda því fram að árið 1990 muni rökrétti manninn deyja úr þorsta.

Það sem er verst af öllu er að neðanjarðarbirgðir af ferskvatni eru í hættu vegna misnotkunar vitsmunaverunnar.

Nýtingin án miskunnar á olíubrunnum heldur áfram að vera banvæn. Olían sem dregin er upp úr jörðinni fer í gegnum neðanjarðarvatnið og mengar það.

Í kjölfarið hefur olía gert neðanjarðarvatn jarðarinnar óhæft til drykkjar í meira en öld.

Augljóslega, vegna alls þessa, deyja plöntur og jafnvel fjöldi fólks.

Ræðum nú aðeins um loftið sem er svo ómissandi fyrir líf skepnanna.

Með hverri innöndun og útöndun taka lungun hálfan lítra af lofti, það er um tólf rúmmetra á dag, margfaldið það magn með fjögur þúsund og fimm hundruð milljónum íbúa jarðar og þá fáum við nákvæmt magn af súrefni sem allt mannkynið notar daglega, án þess að telja með það sem allar aðrar dýrategundir sem byggja yfirborð jarðarinnar nota.

Allt súrefnið sem við öndum að okkur er í andrúmsloftinu og er vegna svifsins sem við erum nú að eyðileggja með mengun og einnig vegna ljóstillífunar plantna.

Því miður eru birgðir af súrefni þegar að tæmast.

Rökrétta spendýrið, sem ranglega er kallað maðurinn, er með óteljandi iðnaði sínum stöðugt að draga úr magni sólargeislunar, sem er svo nauðsynleg og ómissandi fyrir ljóstillífun, og þess vegna er súrefnismagnið sem plöntur framleiða núna mun minna en á síðustu öld.

Það sem er alvarlegast við allan þennan heimsvandamál er að „vitsmunaveran“ heldur áfram að menga höfin, eyðileggja svifið og útrýma gróðrinum.

„Rökrétta veran“ heldur áfram að eyðileggja uppsprettur sínar af súrefni á sorglegan hátt.

„Smog“, sem „rökrétti manninn“ er stöðugt að losa út í loftið, drepur ekki aðeins heldur stofnar lífi jarðarinnar í hættu.

„Smog“ er ekki aðeins að útrýma súrefnisbirgðum, heldur er hann einnig að drepa fólk.

„Smog“ veldur undarlegum og hættulegum sjúkdómum sem ekki er hægt að lækna, þetta hefur þegar verið sannað.

„Smog“ hindrar aðgang sólarljóss og útfjólubláa geisla, sem veldur því alvarlegum truflunum í andrúmsloftinu.

Tímabil loftslagsbreytinga, jökla, framrásar heimskautaísa að miðbaug, hræðilegra fellibylja, jarðskjálfta o.s.frv. er í vændum.

Vegna ekki notkunar, heldur misnotkunar á raforku á árinu tvö þúsund, verður meiri hiti á sumum svæðum jarðar og þetta mun stuðla að ferlinu við byltingu á ás jarðarinnar.

Brátt munu pólarnir verða miðbaug jarðarinnar og sá síðarnefndi mun verða pólarnir.

Ísafall frá pólunum er hafið og nýtt alheimsflóð undanfarið eldi er í aðsigi.

Á næstu áratugum mun „koltvísýringur“ margfaldast, þá mun þetta efnafræðilega efni mynda þykkt lag í andrúmslofti jarðar.

Slík sía eða lag mun því miður gleypa hitageislun og virka sem gróðurhús ógæfunnar.

Loftslag jarðar mun hitna á mörgum stöðum og hitinn mun bræða ísinn á pólunum, sem mun hækka yfirborð hafsins á hneykslanlegan hátt.

Ástandið er mjög alvarlegt, frjósamur jarðvegur er að hverfa og daglega fæðast tvö hundruð þúsund manns sem þurfa á mat að halda.

Heimshamfarirnar af völdum hungurs sem eru í aðsigi verða vissulega skelfilegar, þetta er þegar á næsta leiti.

Nú deyja fjörutíu milljónir manna árlega úr hungri, vegna matarskorts.

Glæpsamleg iðnvæðing skóga og miskunnarlaus nýting námna og olíu er að breyta jörðinni í eyðimörk.

Þótt það sé rétt að kjarnorka sé banvæn fyrir mannkynið, þá er það ekki síður rétt að til séu einnig „dauðageislar“, „örverusprengjur“ og mörg önnur hræðilega eyðileggjandi, illkynja efni, fundin upp af vísindamönnum.

Án nokkurs vafa þarf mikið magn af hita til að fá kjarnorku, sem er erfitt að stjórna og getur hvenær sem er valdið hamförum.

Til að fá kjarnorku er þörf á gríðarlegu magni af geislavirkum steinefnum, sem aðeins þrjátíu prósent nýtast af, þetta veldur því að jarðlög jarðarinnar tæmast hratt.

Kjarnorkuúrgangurinn sem verður eftir í jörðu er skelfilega hættulegur. Enginn öruggur staður er til fyrir kjarnorkuúrgang.

Ef gas úr kjarnorkuruslahaug sleppur út, jafnvel þótt það sé aðeins lítill hluti, munu milljónir manna deyja.

Mengun matvæla og vatns veldur erfðabreytingum og mannlegum skrímslum: skepnum sem fæðast afmyndaðar og skrímslalegar.

Fyrir árið 1999 verður alvarlegt kjarnorkuslys sem mun valda sannri skelfingu.

Vissulega veit mannkynið ekki hvernig á að lifa, það hefur afbakað sig hræðilega og hefur hreinskilnislega steypt sér í hyldýpi.

Það sem er alvarlegast við allt þetta er að þættir slíkrar eyðingar, eins og: hungur, styrjaldir, eyðilegging reikistjörnunnar sem við lifum á o.s.frv., eru innra með okkur sjálfum, við berum þá innra með okkur, í sálarlífi okkar.