La Maternidad

ადამიანის სიცოცხლე იწყება მარტივი უჯრედით, რომელიც, ბუნებრივია, ექვემდებარება ცოცხალი უჯრედების არაჩვეულებრივად სწრაფ დროს.

ჩასახვა, ორსულობა, დაბადება - ეს არის ყოველთვის ის შესანიშნავი და შთამბეჭდავი ტრიო, რომლითაც იწყება ნებისმიერი არსების სიცოცხლე.

მართლაც გასაოცარია იმის ცოდნა, რომ არსებობის პირველი წუთები უსასრულოდ პატარა სამყაროში უნდა განვიცადოთ, თითოეული ჩვენგანი მარტივ მიკროსკოპულ უჯრედად გარდაქმნილი.

ჩვენ ვიწყებთ არსებობას უმნიშვნელო უჯრედის სახით და ვასრულებთ სიცოცხლეს მოხუცებულები, ხანდაზმულები და მოგონებებით გადატვირთულები.

„მე“ მეხსიერებაა. ბევრი მოხუცი ახლოსაც კი არ ცხოვრობს აწმყოში, ბევრი მხოლოდ წარსულის გახსენებით ცხოვრობს. ყველა მოხუცი მხოლოდ ხმა და აჩრდილია. ყველა ხანდაზმული წარსულის მოჩვენებაა, დაგროვილი მეხსიერება და ეს გრძელდება ჩვენი შთამომავლების გენებში.

ადამიანის ჩასახვა იწყება არაჩვეულებრივად სწრაფი ტემპით, მაგრამ ცხოვრების სხვადასხვა პროცესების გავლისას ისინი უფრო და უფრო ნელდება.

ბევრ მკითხველს უნდა ახსოვდეს დროის ფარდობითობა. უმნიშვნელო მწერი, რომელიც მხოლოდ რამდენიმე საათს ცოცხლობს ზაფხულის საღამოს, თითქოს თითქმის არ ცხოვრობს, მაგრამ რეალურად ცხოვრობს იმდენს, რამდენსაც ადამიანი ცხოვრობს ოთხმოცი წლის განმავლობაში, უბრალოდ ის სწრაფად ცხოვრობს, ადამიანი ოთხმოცი წლის განმავლობაში ცხოვრობს იმდენს, რამდენსაც პლანეტა მილიონობით წლის განმავლობაში.

როდესაც სპერმატოზოიდი კვერცხუჯრედს ერწყმის, იწყება ორსულობა. უჯრედი, რომლითაც ადამიანის სიცოცხლე იწყება, შეიცავს ორმოცდარვა ქრომოსომას.

ქრომოსომები იყოფა გენებად, ასი ან ცოტა მეტი გენი ნამდვილად ქმნის იმას, რასაც ქრომოსომა ეწოდება.

გენების შესწავლა ძალიან რთულია, რადგან თითოეული მათგანი შედგება რამდენიმე მოლეკულისგან, რომლებიც წარმოუდგენელი სისწრაფით ვიბრირებენ.

გენების საოცარი სამყარო წარმოადგენს შუალედურ ზონას სამგანზომილებიან სამყაროსა და მეოთხე განზომილების სამყაროს შორის.

გენებში არის მემკვიდრეობის ატომები. ჩვენი წინაპრების ფსიქოლოგიური „მე“ აჟღენთავს განაყოფიერებულ კვერცხუჯრედს.

ელექტროტექნიკისა და ატომური მეცნიერების ამ ეპოქაში, არანაირად არ არის გაზვიადებული იმის მტკიცება, რომ ელექტრომაგნიტური კვალი, რომელიც დატოვა წინაპარმა, რომელმაც უკანასკნელი ამოსუნთქვა ამოუშვა, აღიბეჭდა შთამომავლის მიერ განაყოფიერებული კვერცხუჯრედის გენებსა და ქრომოსომებში.

სიცოცხლის გზა სიკვდილის ცხენის ჩლიქების კვალისაგან შედგება.

არსებობის განმავლობაში ადამიანის ორგანიზმში ენერგიის სხვადასხვა ტიპი მიედინება; ენერგიის თითოეულ ტიპს აქვს თავისი მოქმედების სისტემა, ენერგიის თითოეული ტიპი თავის დროზე და საათზე ვლინდება.

ჩასახვიდან ორი თვის შემდეგ გვაქვს საჭმლის მომნელებელი ფუნქცია და ჩასახვიდან ოთხი თვის შემდეგ მოქმედებაში შედის მამოძრავებელი ძალა, რომელიც მჭიდროდ არის დაკავშირებული სასუნთქ და კუნთოვან სისტემებთან.

ყველა ნივთის დაბადებისა და სიკვდილის სამეცნიერო სანახაობა საოცარია.

ბევრი ბრძენი ადასტურებს, რომ არსებობს ინტიმური ანალოგია ადამიანის არსების დაბადებასა და ციურ სხეულთა დაბადებას შორის ვარსკვლავურ სივრცეში.

ცხრა თვის შემდეგ იბადება ბავშვი, ათი თვის შემდეგ იწყება ზრდა ყველა მისი საოცარი მეტაბოლიზმით და შემაერთებელი ქსოვილების სიმეტრიული და სრულყოფილი განვითარებით.

როდესაც ახალშობილთა შუბლის ყიფლიბანდი იხურება ორი-სამი წლის ასაკში, ეს იმის ნიშანია, რომ ცერებროსპინალური სისტემა სრულყოფილად დასრულებულია.

ბევრმა მეცნიერმა თქვა, რომ ბუნებას აქვს წარმოსახვა და რომ ეს წარმოსახვა ცოცხალ ფორმას აძლევს ყველაფერს, რაც არის, ყველაფერს, რაც იყო, ყველაფერს, რაც იქნება.

უამრავი ხალხი დასცინის წარმოსახვას და ზოგი მას “სახლის შეშლილსაც” კი უწოდებს.

სიტყვა „წარმოსახვის“ გარშემო დიდი გაუგებრობაა და ბევრი წარმოსახვას ფანტაზიაში ერევა.

ზოგიერთი ბრძენი ამბობს, რომ არსებობს ორი სახის წარმოსახვა. პირველს ისინი უწოდებენ მექანიკურ წარმოსახვას, ხოლო მეორეს - განზრახულ წარმოსახვას: პირველი შედგება გონების ნარჩენებისგან, ხოლო მეორე შეესაბამება ყველაზე ღირსეულს და წესიერს, რაც ჩვენშია.

დაკვირვებისა და გამოცდილების საშუალებით ჩვენ შევძელით იმის გადამოწმება, რომ არსებობს აგრეთვე ქვემექანიკური მტკივნეული ინფრაცნობიერი და სუბიექტური ტიპი.

ავტომატური ქვემექანიკური წარმოსახვის ეს ტიპი ინტელექტუალური ზონის ქვემოთ ფუნქციონირებს.

ეროტიკული სურათები, მტკივნეული კინო, პიკანტური ისტორიები ორმაგი მნიშვნელობით, მტკივნეული ხუმრობები და ა.შ., როგორც წესი, არაცნობიერად აიძულებს ქვემექანიკურ წარმოსახვას მუშაობას.

საფუძვლიანმა ანალიზმა მიგვიყვანა ლოგიკურ დასკვნამდე, რომ ეროტიკული სიზმრები და ღამის პოლუციები გამოწვეულია ქვემექანიკური წარმოსახვით.

აბსოლუტური უმანკოება შეუძლებელია, სანამ არსებობს ქვემექანიკური წარმოსახვა.

ყველასთვის აშკარაა, რომ ცნობიერი წარმოსახვა რადიკალურად განსხვავდება იმისგან, რასაც მექანიკური, სუბიექტური, ინფრაცნობიერი, ქვეცნობიერი წარმოსახვა ეწოდება.

ნებისმიერი წარმოდგენა შეიძლება აღქმულ იქნას როგორც თვითამაღლებული და ღირსეული, მაგრამ მექანიკური ტიპის ქვემექანიკურმა, ინფრაცნობიერმა, ქვეცნობიერმა, არაცნობიერმა წარმოსახვამ შეიძლება გვიღალატოს და ავტომატურად იმუშაოს მგრძნობიარე, ვნებიანი, ჩაძირული ნიუანსებითა და სურათებით.

თუ გვინდა სრული, ერთობლივი, ფუნდამენტური უმანკოება, უნდა ვაკონტროლოთ არა მხოლოდ ცნობიერი წარმოსახვა, არამედ მექანიკური წარმოსახვა და არაცნობიერი, ავტომატური, ქვეცნობიერი, ჩაძირული ქვემექანიკური წარმოსახვაც.

არასოდეს უნდა დავივიწყოთ სექსსა და წარმოსახვას შორის არსებული მჭიდრო კავშირი.

საფუძვლიანი მედიტაციის გზით უნდა გარდავქმნათ მექანიკური წარმოსახვის ყველა ტიპი და ავტომატური ქვემექანიკური და ინფრაწარმოსახვის ყველა ფორმა ცნობიერ, ობიექტურ წარმოსახვად.

ობიექტური წარმოსახვა თავისთავად არსებითად შემოქმედებითია, მის გარეშე გამომგონებელი ვერ შეძლებდა ტელეფონის, რადიოს, თვითმფრინავის და ა.შ. ჩამოყალიბებას.

ორსული ქალის წარმოსახვა ფუნდამენტურია ნაყოფის განვითარებისთვის. დამტკიცებულია, რომ ყველა დედას თავისი წარმოსახვით შეუძლია შეცვალოს ნაყოფის ფსიქიკა.

აუცილებელია, რომ ორსულმა ქალმა იხილოს ლამაზი ნახატები, დიდებული პეიზაჟები და მოუსმინოს კლასიკურ მუსიკას და ჰარმონიულ სიტყვებს, ამ გზით მას შეუძლია ჰარმონიულად იმოქმედოს იმ არსების ფსიქიკაზე, რომელსაც მუცელში ატარებს.

ორსულმა ქალმა არ უნდა დალიოს ალკოჰოლი, არ მოწიოს, არ უყუროს მახინჯს, უსიამოვნოს, რადგან ეს ყველაფერი საზიანოა არსების ჰარმონიული განვითარებისთვის.

უნდა შეგვეძლოს ორსული ქალის ყველა ახირებისა და შეცდომის პატიება.

ბევრი შეუწყნარებელი და ჭეშმარიტი გაგების უნარის არმქონე მამაკაცი ბრაზობს და შეურაცხყოფს ორსულ ქალს. ამ უკანასკნელის სიმწარე, იმ ხარისხის არმქონე ქმრის მიერ გამოწვეული მწუხარება, გავლენას ახდენს გესტაციის მდგომარეობაში მყოფ ნაყოფზე არა მხოლოდ ფიზიკურად, არამედ ფსიქიკურადაც.

შემოქმედებითი წარმოსახვის ძალის გათვალისწინებით, ლოგიკურია იმის თქმა, რომ ორსულმა ქალმა არ უნდა უყუროს მახინჯს, უსიამოვნოს, არაჰარმონიულს, ამაზრზენს და ა.შ.

დადგა დრო, როდესაც მთავრობებმა უნდა იზრუნონ დედობასთან დაკავშირებული დიდი პრობლემების გადაჭრაზე.

შეუსაბამოა, რომ საზოგადოებაში, რომელიც თავს ქრისტიანულად და დემოკრატიულად თვლის, არ იციან დედობის რელიგიური მნიშვნელობის პატივისცემა და თაყვანისცემა. საზარელია ათასობით ორსული ქალის დანახვა ყოველგვარი დაცვის გარეშე, ქმრისა და საზოგადოების მიერ მიტოვებულების, პურის ნაჭრის ან სამუშაოს მათხოვრების და ხშირად უხეში ფიზიკური სამუშაოს შესრულების, რათა შეძლონ გადარჩენა იმ არსებასთან ერთად, რომელსაც მუცელში ატარებენ.

საზოგადოების ეს არაადამიანური მდგომარეობა, მმართველებისა და ხალხების ეს სისასტიკე და უპასუხისმგებლობა ნათლად მიგვითითებს იმაზე, რომ დემოკრატია ჯერ კიდევ არ არსებობს.

საავადმყოფოებს სამშობიარო განყოფილებებით ჯერ კიდევ არ მოუგვარებიათ პრობლემა, რადგან ამ საავადმყოფოებში ქალები მხოლოდ მშობიარობის მოახლოებისას ხვდებიან.

აუცილებელია კოლექტიური სახლების, ჭეშმარიტი ბაღების ქალაქების შექმნა, რომლებიც აღჭურვილია დარბაზებითა და რეზიდენციებით უღარიბესი ორსული ქალებისთვის, კლინიკებითა და ბაღებით ამ უკანასკნელთა შვილებისთვის.

ეს კოლექტიური სახლები საცხოვრებელია უღარიბესი ორსული ქალებისთვის, სავსე ყველა სახის კეთილმოწყობით, ყვავილებით, მუსიკით, ჰარმონიით, სილამაზით და ა.შ., მთლიანად მოაგვარებს დედობის დიდ პრობლემას.

ჩვენ უნდა გვესმოდეს, რომ ადამიანთა საზოგადოება დიდი ოჯახია და არ არსებობს სხვისი პრობლემა, რადგან ყველა პრობლემა ამა თუ იმ ფორმით თავის წრეში აზიანებს საზოგადოების ყველა წევრს. აბსურდულია ორსული ქალების დისკრიმინაცია იმის გამო, რომ ისინი უღარიბესები არიან. კრიმინალურია მათი შეუფასებლობა, ზიზღით მოპყრობა ან ღატაკთა თავშესაფარში გადაყრა.

ამ საზოგადოებაში, რომელშიც ვცხოვრობთ, არ შეიძლება იყვნენ საკუთარი და გერი შვილები, რადგან ყველა ჩვენგანი ადამიანი ვართ და გვაქვს თანაბარი უფლებები.

ჩვენ უნდა შევქმნათ ჭეშმარიტი დემოკრატია, თუ ნამდვილად არ გვინდა, რომ კომუნიზმმა გადაგვყლაპოს.