მეცნიერული ჟარგონი

ლოგიკური დიალექტიკა ასევე განპირობებულია და კვალიფიცირდება წინადადებებით “შიგნით” და “შესახებ”, რომლებიც არასდროს მიგვიყვანს რეალურის უშუალო გამოცდილებამდე.

ბუნების მოვლენები ძალიან შორს არის იმისგან, როგორსაც მეცნიერები ხედავენ.

რა თქმა უნდა, როგორც კი რომელიმე ფენომენი აღმოჩნდება, მას მაშინვე აკვალიფიცირებენ ან ეტიკეტირებენ სამეცნიერო ჟარგონის ამა თუ იმ რთული ტერმინით.

ცხადია, თანამედროვე მეცნიერების ეს ძალიან რთული ტერმინები მხოლოდ იგნორირების დასაფარად გამოიყენება.

ბუნებრივი მოვლენები არანაირად არ არის ისეთი, როგორსაც მეცნიერები ხედავენ.

სიცოცხლე, ყველა მისი პროცესითა და მოვლენით, ვითარდება მომენტიდან მომენტამდე, წამიდან წამამდე და როდესაც მეცნიერული გონება აჩერებს მას ანალიზისთვის, ის ფაქტობრივად კლავს მას.

ნებისმიერი დასკვნა, რომელიც გამოტანილია რომელიმე ბუნებრივი მოვლენიდან, არანაირად არ არის ამ მოვლენის კონკრეტული რეალობის ტოლფასი, სამწუხაროდ, მეცნიერის გონებას, რომელიც საკუთარი თეორიებით არის მოხიბლული, მტკიცედ სჯერა თავისი დასკვნების რეალიზმის.

მოჯადოებული ინტელექტი არა მხოლოდ თავისი კონცეფციების ანარეკლს ხედავს მოვლენებში, არამედ, რაც ყველაზე ცუდია, დიქტატორული ფორმით სურს, რომ მოვლენები იყოს ზუსტი და აბსოლუტურად იდენტური ყველა იმ კონცეფციასთან, რომლებიც ინტელექტში ინახება.

ინტელექტუალური ჰალუცინაციის ფენომენი მომხიბლავია, არცერთი ეს ულტრათანამედროვე სულელი მეცნიერი არ აღიარებს საკუთარი ჰალუცინაციის რეალობას.

რა თქმა უნდა, ამ დროის ბრძენები არანაირად არ აღიარებენ, რომ მათ ჰალუცინაციებად კვალიფიცირებენ.

თვითშთაგონების ძალამ აიძულა ისინი დაეჯერებინათ ყველა ამ კონცეფციის რეალობა სამეცნიერო ჟარგონიდან.

ცხადია, მოჯადოებულ გონებას ყოვლისმცოდნეობის პრეტენზია აქვს და დიქტატორული ფორმით სურს, რომ ბუნების ყველა პროცესი მისი სიბრძნეების გზაზე წარიმართოს.

როგორც კი ახალი ფენომენი გამოჩნდება, მას აკლასიფიცირებენ, ეტიკეტირებენ და ათავსებენ ამა თუ იმ ადგილას, თითქოს მართლა გაიგეს.

ათასობით ტერმინი გამოიგონეს ფენომენების აღსანიშნავად, მაგრამ ფსევდომცოდნეებმა არაფერი იციან ამ ფენომენების რეალობის შესახებ.

როგორც ყველაფრის ცოცხალი მაგალითი, რასაც ამ თავში ვადასტურებთ, მოვიყვანთ ადამიანის სხეულს.

ჭეშმარიტების სახელით ხაზგასმით შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ეს ფიზიკური სხეული აბსოლუტურად უცნობია თანამედროვე მეცნიერებისთვის.

ამგვარი განცხადება შეიძლება ძალიან თავხედურად მოეჩვენოს თანამედროვე მეცნიერების პაპებს, უდავოდ, ჩვენ მათგან განკვეთას ვიმსახურებთ.

თუმცა, ჩვენ გვაქვს ძალიან მყარი საფუძველი ასეთი საშინელი განცხადების გასაკეთებლად; სამწუხაროდ, მოჯადოებულ გონებებს სჯერათ მათი ფსევდო-სიბრძნის, რომ მათ ვერც კი შეძლებენ თავიანთი უცოდინრობის მკაცრი რეალიზმის მიღებას.

რომ ვუთხრათ თანამედროვე მეცნიერების იერარქებს, რომ გრაფი კალიოსტრო, მე-16, მე-17, მე-18 საუკუნეების უაღრესად საინტერესო პიროვნება, ჯერ კიდევ ცხოვრობს მე-20 საუკუნეში, რომ ვუთხრათ, რომ გამოჩენილი პარაცელსუსი, შუა საუკუნეების ცნობილი ექიმი, ჯერ კიდევ არსებობს, დარწმუნებული იყავით, რომ დღევანდელი მეცნიერების იერარქები გაგვეცინებოდნენ და არასდროს მიიღებდნენ ჩვენს განცხადებებს.

თუმცა, ასეა: დედამიწის ზურგზე ამჟამად ცხოვრობენ ავთენტური მუტანტები, უკვდავი ადამიანები სხეულებით, რომლებიც ათასობით და მილიონობით წლის წინანდელია.

ამ ნაწარმოების ავტორმა იცის მუტანტების შესახებ, თუმცა არ უგულებელყოფს თანამედროვე სკეპტიციზმს, მეცნიერების ჰალუცინაციებსა და ბრძენთა უცოდინრობის მდგომარეობას.

ყოველივე ამის გამო, ჩვენ არავითარ შემთხვევაში არ დავუშვებთ ილუზიას, რომ სამეცნიერო ჟარგონის ფანატიკოსები მიიღებენ ჩვენი უჩვეულო განცხადებების რეალობას.

ნებისმიერი მუტანტის სხეული ღია გამოწვევაა ამ დროის სამეცნიერო ჟარგონისთვის.

ნებისმიერი მუტანტის სხეულს შეუძლია შეცვალოს ფორმა და შემდეგ დაუბრუნდეს ნორმალურ მდგომარეობას ყოველგვარი ზიანის მიყენების გარეშე.

ნებისმიერი მუტანტის სხეულს შეუძლია მყისიერად შეაღწიოს მეოთხე ვერტიკალში და მიიღოს ნებისმიერი მცენარეული ან ცხოველური ფორმა და შემდგომში დაუბრუნდეს ნორმალურ მდგომარეობას ყოველგვარი ზიანის მიყენების გარეშე.

ნებისმიერი მუტანტის სხეული ძალადობრივად ეწინააღმდეგება ოფიციალური ანატომიის ძველ ტექსტებს.

სამწუხაროდ, ვერცერთი ეს განცხადება ვერ დაამარცხებს სამეცნიერო ჟარგონის მოჯადოებულებს.

ეს ბატონები, რომლებიც თავიანთ საპონტიფიკოსო ტახტებზე სხედან, უდავოდ ზიზღით შემოგვხედავენ, შესაძლოა რისხვით და შესაძლოა ცოტაოდენი თანაგრძნობითაც კი.

თუმცა, სიმართლე ის არის, რაც არის და მუტანტების რეალობა ღია გამოწვევაა ნებისმიერი ულტრათანამედროვე თეორიისთვის.

ნაწარმოების ავტორმა იცის მუტანტების შესახებ, მაგრამ არ ელის, რომ ვინმე დაიჯერებს მას.

ადამიანის სხეულის თითოეულ ორგანოს აკონტროლებს კანონები და ძალები, რომლებიც არც კი იციან სამეცნიერო ჟარგონის მოჯადოებულებმა.

ბუნების ელემენტები თავისთავად უცნობია ოფიციალური მეცნიერებისთვის; საუკეთესო ქიმიური ფორმულები არასრულია: H2O, წყალბადის ორი ატომი და ჟანგბადის ერთი ატომი წყლის ფორმირებისთვის, ემპირიულია.

თუ ლაბორატორიაში შევეცდებით ჟანგბადის ატომის შეერთებას წყალბადის ორ ატომთან, წყალი არ გამოვა, რადგან ეს ფორმულა არასრულია, მას ცეცხლის ელემენტი აკლია, მხოლოდ ამ ციტირებული ელემენტით შეიძლებოდა წყლის შექმნა.

ინტელექტი, რაც არ უნდა ბრწყინვალედ ჩანდეს, ვერასოდეს მიგვიყვანს რეალურის გამოცდილებამდე.

ნივთიერებების კლასიფიკაცია და რთული ტერმინები, რომლითაც ისინი ეტიკეტირდება, მხოლოდ იგნორირების დასაფარად გამოიყენება.

ის, რომ ინტელექტს სურს, რომ ამა თუ იმ ნივთიერებას ჰქონდეს გარკვეული სახელი და მახასიათებლები, აბსურდული და აუტანელია.

რატომ აცხადებს ინტელექტი ყოვლისმცოდნეობას? რატომ ეჩვენება, რომ ნივთიერებები და მოვლენები ისეთია, როგორიც მას ჰგონია, რომ არის? რატომ სურს ინტელექტს, რომ ბუნება იყოს მისი ყველა თეორიის, კონცეფციის, მოსაზრების, დოგმის, წინასწარი კონცეფციის, ცრურწმენის სრულყოფილი ასლი?

სინამდვილეში, ბუნებრივი მოვლენები არ არის ისეთი, როგორიც ჰგონიათ და ბუნების ნივთიერებები და ძალები არანაირად არ არის ისეთი, როგორსაც ინტელექტი ფიქრობს.

გაღვიძებული ცნობიერება არ არის გონება, არც მეხსიერება და არც მსგავსი რამ. მხოლოდ გათავისუფლებულ ცნობიერებას შეუძლია თავად განიცადოს და უშუალოდ შეიგრძნოს თავისუფალი ცხოვრების რეალობა მის მოძრაობაში.

თუმცა, ხაზგასმით უნდა განვაცხადოთ, რომ სანამ ჩვენში რაიმე სუბიექტური ელემენტი არსებობს, ცნობიერება გააგრძელებს ამ ელემენტში ჩაყოლას და შესაბამისად ვერ ისიამოვნებს უწყვეტი და სრულყოფილი განათებით.