სამი გონება

გარშემო უამრავი ინტელექტუალური თაღლითია, რომლებსაც არ გააჩნიათ დადებითი ორიენტაცია და მოწამლულნი არიან ამაზრზენი სკეპტიციზმით.

დარწმუნებით შეიძლება ითქვას, რომ სკეპტიციზმის საზიზღარმა შხამმა შემაშფოთებლად მოიცვა ადამიანის გონება მე-18 საუკუნიდან მოყოლებული.

ამ საუკუნემდე ცნობილი კუნძული ნონტრაბადა, იგივე დაფარული კუნძული, რომელიც ესპანეთის სანაპიროს პირდაპირ მდებარეობდა, მუდმივად ხილვადი და ხელშესახები იყო.

ეჭვგარეშეა, რომ ეს კუნძული მეოთხე ვერტიკალში მდებარეობს. ამ იდუმალ კუნძულთან დაკავშირებით ბევრი ანეკდოტი არსებობს.

მე-18 საუკუნის შემდეგ ზემოხსენებული კუნძული სამუდამოდ დაიკარგა, მის შესახებ არავინ არაფერი იცის.

მეფე არტურისა და მრგვალი მაგიდის რაინდების ეპოქაში ბუნების ელემენტალები ყველგან ვლინდებოდნენ და ღრმად აღწევდნენ ჩვენს ფიზიკურ ატმოსფეროში.

ბევრია ისტორია ელფებზე, ჯინებსა და ფერიებზე, რომლებიც დღემდე უხვადაა ირლანდიაში, მწვანე ერიმში. სამწუხაროდ, ყოველივე ეს უმანკო, ყოველივე ეს სამყაროს სულის მშვენიერება, აღარ აღიქმება კაცობრიობის მიერ ინტელექტუალური თაღლითების თავდაჯერებულობისა და ცხოველური ეგოს გადაჭარბებული განვითარების გამო.

დღესდღეობით ყოვლისმცოდნეები დასცინიან ამ ყველაფერს, არ იღებენ მას, თუმცა გულის სიღრმეში ბედნიერებასაც კი ვერ მიაღწიეს.

ხალხს რომ ესმოდეს, რომ სამი გონება გვაქვს, ყველაფერი სხვაგვარად იქნებოდა, შესაძლოა ამ კვლევებით უფრო მეტად დაინტერესებულიყვნენ.

სამწუხაროდ, გაუნათლებელ განათლებულებს, რომლებიც თავიანთ რთულ ერუდიციაში არიან ჩაფლულნი, სერიოზულად ჩვენი კვლევებისთვისაც კი არ სცალიათ.

ეს საწყალი ხალხი თავდაჯერებულია, აღტაცებულნი არიან ამაო ინტელექტუალიზმით, ჰგონიათ, რომ სწორ გზაზე დგანან და ვერც კი წარმოიდგენენ, რომ ჩიხში არიან შესულები.

ჭეშმარიტების სახელით უნდა ვთქვათ, რომ მოკლედ, სამი გონება გვაქვს.

პირველს შეგვიძლია და უნდა ვუწოდოთ გრძნობადი გონება, მეორეს ვუწოდებთ შუალედურ გონებას, ხოლო მესამეს შინაგან გონებას.

ახლა განვიხილოთ თითოეული ეს სამი გონება ცალ-ცალკე და გონივრულად.

უდავოა, რომ გრძნობადი გონება აყალიბებს შინაარსის ცნებებს გარეგანი სენსორული აღქმების საშუალებით.

ამ პირობებში გრძნობადი გონება საშინლად უხეში და მატერიალისტურია, მას არ შეუძლია მიიღოს რაიმე, რაც ფიზიკურად არ არის დამტკიცებული.

ვინაიდან გრძნობადი გონების შინაარსის ცნებების საფუძველია გარეგანი სენსორული მონაცემები, უდავოდ მას არაფერი შეუძლია იცოდეს რეალურის, ჭეშმარიტების, სიცოცხლისა და სიკვდილის საიდუმლოებების, სულისა და სულის შესახებ და ა.შ.

ინტელექტუალური თაღლითებისთვის, რომლებიც მთლიანად გარე გრძნობებით არიან შეპყრობილნი და ჩაკეტილნი არიან გრძნობადი გონების შინაარსის ცნებებში, ჩვენი ეზოთერული კვლევები სიგიჟედ ეჩვენებათ.

უაზრობის მიზეზის ფარგლებში, აბსურდის სამყაროში, ისინი მართლები არიან, რადგან ისინი პირობითად არიან დამოკიდებულნი გარე სენსორულ სამყაროზე. როგორ შეუძლია გრძნობად გონებას მიიღოს რაიმე, რაც არ არის სენსორული?

თუ გრძნობათა მონაცემები საიდუმლო ზამბარასავითაა გრძნობადი გონების ყველა ფუნქციონალიზმისთვის, ცხადია, რომ ეს უკანასკნელი სენსორულ ცნებებს უნდა წარმოშობდეს.

შუალედური გონება განსხვავებულია, თუმცა მას ასევე არაფერი იცის პირდაპირ რეალურის შესახებ, ის მხოლოდ იჯერებს და ეს არის და ეს.

შუალედურ გონებაში არის რელიგიური რწმენები, ურყევი დოგმები და ა.შ.

შიდა გონება ფუნდამენტურია ჭეშმარიტების პირდაპირი გამოცდილებისთვის.

უდავოა, რომ შინაგანი გონება აყალიბებს შინაარსის ცნებებს არსის უმაღლესი ცნობიერების მიერ მოწოდებული მონაცემებით.

ეჭვგარეშეა, რომ ცნობიერებას შეუძლია რეალურის განცდა და გამოცდილება. ეჭვგარეშეა, რომ ცნობიერებამ ჭეშმარიტად იცის.

თუმცა, გამოსავლენად ცნობიერებას სჭირდება შუამავალი, მოქმედების ინსტრუმენტი და ეს თავისთავად არის შინაგანი გონება.

ცნობიერება პირდაპირ იცნობს თითოეული ბუნებრივი ფენომენის რეალობას და შინაგანი გონების საშუალებით შეუძლია მისი გამოვლენა.

შინაგანი გონების გახსნა მიზანშეწონილი იქნებოდა ეჭვებისა და უმეცრების სამყაროდან გამოსასვლელად.

ეს ნიშნავს, რომ მხოლოდ შინაგანი გონების გახსნით იბადება ავთენტური რწმენა ადამიანში.

ამ საკითხს სხვა კუთხით შევხედოთ და ვიტყვით, რომ მატერიალისტური სკეპტიციზმი უმეცრების დამახასიათებელი ნიშანია. ეჭვგარეშეა, რომ გაუნათლებელი განათლებულები ასი პროცენტით სკეპტიკურები არიან.

რწმენა არის რეალურის პირდაპირი აღქმა; ფუნდამენტური სიბრძნე; იმის განცდა, რაც სხეულს, გრძნობებსა და გონებას მიღმაა.

განასხვავეთ რწმენა და სჯერა. რწმენა დეპონირებულია შუალედურ გონებაში, რწმენა კი შინაგანი გონების დამახასიათებელი ნიშანია.

სამწუხაროდ, ყოველთვის არის ზოგადი ტენდენცია, რომ რწმენა რწმენაში აგვერიოს. თუმცა პარადოქსულად ჟღერდეს, ხაზს ვუსვამთ შემდეგს: “ვისაც ნამდვილი რწმენა აქვს, არ სჭირდება რწმენა”.

ეს იმიტომ, რომ ავთენტური რწმენა არის ცოცხალი სიბრძნე, ზუსტი შემეცნება, პირდაპირი გამოცდილება.

მრავალი საუკუნის განმავლობაში ხდებოდა რწმენის აღრევა რწმენასთან და ახლა ძალიან რთულია ხალხისთვის იმის გაგება, რომ რწმენა ჭეშმარიტი სიბრძნეა და არასოდეს არის ამაო რწმენა.

შინაგან გონების გონიერ ფუნქციონალიზმს მამოძრავებელ ძალად გააჩნია ის შესანიშნავი მონაცემები, რომლებიც ცნობიერებაშია მოცემული.

ვინც გახსნა შინაგანი გონება, იხსენებს თავის წინა ცხოვრებებს, იცნობს სიცოცხლისა და სიკვდილის საიდუმლოებებს, არა იმიტომ, რაც წაიკითხა ან არ წაუკითხავს, ​​არა იმიტომ, რაც სხვამ თქვა ან არ თქვა, არა იმიტომ, რაც ირწმუნა ან არ ირწმუნა, არამედ პირდაპირი, ცოცხალი, საშინლად რეალური გამოცდილებით.

რასაც ახლა ვამბობთ, არ მოსწონს გრძნობად გონებას, მას არ შეუძლია მისი მიღება, რადგან ის სცილდება მის დომენებს, მას არაფერი აქვს საერთო გარე სენსორულ აღქმებთან, ეს არის რაღაც უცხო მისი შინაარსის ცნებებისთვის, იმისთვის, რაც სკოლაში ასწავლეს, იმისთვის, რაც სხვადასხვა წიგნებში ისწავლა და ა.შ.

რასაც ახლა ვამბობთ, ასევე არ მიიღება შუალედური გონების მიერ, რადგან ის ეწინააღმდეგება მის რწმენას, ამახინჯებს იმას, რაც მისმა რელიგიურმა მასწავლებლებმა ზეპირად ასწავლეს და ა.შ.

იესო, დიდი კაბირი, აფრთხილებს თავის მოწაფეებს და ეუბნება მათ: “უფრთხილდით სადუკეველთა საფუარს და ფარისეველთა საფუარს”.

აშკარაა, რომ იესო ქრისტე ამ გაფრთხილებით გულისხმობდა მატერიალისტი სადუკეველებისა და თვალთმაქცი ფარისევლების დოქტრინებს.

სადუკეველთა დოქტრინა გრძნობად გონებაშია, ეს არის ხუთი გრძნობის დოქტრინა.

ფარისეველთა დოქტრინა შუალედურ გონებაშია განთავსებული, ეს უდავოა, უარყოფილი.

აშკარაა, რომ ფარისევლები თავიანთ რიტუალებზე დადიან იმისთვის, რომ მათზე თქვან, რომ კარგი ადამიანები არიან, სხვების წინაშე თავი მოაჩვენონ, მაგრამ არასდროს მუშაობენ საკუთარ თავზე.

შეუძლებელი იქნებოდა შინაგანი გონების გახსნა, ფსიქოლოგიურად აზროვნება რომ არ გვესწავლა.

უდავოა, როდესაც ვინმე იწყებს საკუთარი თავის დაკვირვებას, ეს იმის ნიშანია, რომ მან დაიწყო ფსიქოლოგიურად აზროვნება.

სანამ ადამიანი არ აღიარებს საკუთარი ფსიქოლოგიის რეალობას და მისი ფუნდამენტურად შეცვლის შესაძლებლობას, ის ვერ იგრძნობს ფსიქოლოგიური თვითდაკვირვების საჭიროებას.

როდესაც ადამიანი იღებს მრავალთა დოქტრინას და ესმის სხვადასხვა “მე”-ს აღმოფხვრის აუცილებლობა, რომელსაც ფსიქიკაში ატარებს, ცნობიერების, არსის გასათავისუფლებლად, უდავოდ, ფაქტობრივად და კანონიერად იწყებს ფსიქოლოგიურ თვითდაკვირვებას.

ცხადია, არასასურველი ელემენტების აღმოფხვრა, რომლებსაც ჩვენს ფსიქიკაში ვატარებთ, იწვევს შინაგანი გონების გახსნას.

ეს ყველაფერი ნიშნავს, რომ აღნიშნული გახსნა ხორციელდება თანდათანობით, იმის მიხედვით, თუ რამდენად გავანადგურებთ არასასურველ ელემენტებს, რომლებსაც ჩვენს ფსიქიკაში ვატარებთ.

ვინც შინაგანად ასი პროცენტით აღმოფხვრა არასასურველი ელემენტები, ცხადია, ასევე გახსნის თავის შინაგან გონებას ასი პროცენტით.

ასეთ ადამიანს ექნება აბსოლუტური რწმენა. ახლა გაიგებთ ქრისტეს სიტყვებს, როდესაც მან თქვა: “მდოგვის მარცვლისოდენა რწმენა რომ გქონდეთ, მთებს ამოძრავებდით”.