ავტომატური თარგმანი
ეს თავი ავტომატურად ითარგმნა ესპანური ორიგინალიდან. ის ჯერ არ გაუვლია ადამიანის მიერ გადახედვას. თუ გსურთ დაგვეხმაროთ გადახედვაში, დაგვიკავშირდით აქ დაწკაპუნებით.
შინაგანი მდგომარეობა
შინაგანი მდგომარეობების სწორად შეთავსება გარეგან მოვლენებთან, ეს არის ჭკვიანურად ცხოვრება… ნებისმიერი ჭკვიანურად განცდილი მოვლენა მოითხოვს მის შესაბამის შინაგან მდგომარეობას…
სამწუხაროდ, ადამიანები თავიანთი ცხოვრების გადახედვისას ფიქრობენ, რომ ის მხოლოდ გარეგანი მოვლენებისგან შედგება… საწყალი ხალხი! ჰგონიათ, რომ ესა თუ ის მოვლენა რომ არ მომხდარიყო, მათი ცხოვრება უკეთესი იქნებოდა…
ვარაუდობენ, რომ ბედი არ ეწვიათ და ბედნიერების შანსი დაკარგეს… ნანობენ დაკარგულს, ტირიან იმას, რაც ზიზღით უარყვეს, კვნესიან ძველი შეცდომებისა და უბედურებების გახსენებისას…
არ სურთ გააცნობიერონ, რომ ვეგეტაცია არ არის ცხოვრება და რომ შეგნებულად არსებობის უნარი მხოლოდ სულის შინაგანი მდგომარეობების ხარისხზეა დამოკიდებული… არ აქვს მნიშვნელობა, ცხოვრების გარეგანი მოვლენები რაოდენ მშვენიერიც არ უნდა იყოს, თუკი შესაბამის შინაგან მდგომარეობაში არ ვიმყოფებით, საუკეთესო მოვლენებიც კი შეიძლება ერთფეროვნად, დამღლელად ან უბრალოდ მოსაწყენად მოგვეჩვენოს…
ვიღაც მოუთმენლად ელის ქორწილს, ეს მოვლენაა, მაგრამ შეიძლება მოხდეს ისე, რომ მოვლენის ზუსტ დროს იმდენად შეწუხებული იყოს, რომ ვერანაირი სიამოვნება ვერ იგრძნოს და ყველაფერი პროტოკოლივით მშრალი და ცივი გახდეს…
გამოცდილებამ გვასწავლა, რომ ყველა ადამიანი, რომელიც ბანკეტს ან წვეულებას ესწრება, ჭეშმარიტად არ ტკბება… საუკეთესო დღესასწაულზეც კი ყოველთვის მოიძებნება მოწყენილი, ხოლო ყველაზე გემრიელი კერძები ზოგს ახარებს, ზოგს კი ატირებს…
ძალიან იშვიათია ადამიანი, რომელმაც იცის, როგორ შეათავსოს კონფიდენციალურად გარეგანი მოვლენა შესაბამის შინაგან მდგომარეობასთან… სამწუხაროა, რომ ადამიანებმა არ იციან შეგნებულად ცხოვრება: ტირიან, როცა უნდა იცინონ და იცინიან, როცა უნდა იტირონ…
კონტროლი განსხვავებულია: ბრძენი შეიძლება იყოს მხიარული, მაგრამ არასოდეს შეპყრობილი შეშლილი აღტაცებით; მოწყენილი, მაგრამ არასოდეს სასოწარკვეთილი და დამწუხრებული… მშვიდი ძალადობის შუაგულში; თავშეკავებული ორგიაში; უმანკო ვნებათაღელვაში და ა.შ.
მელანქოლიური და პესიმისტი ადამიანები ცხოვრებაზე ყველაზე ცუდს ფიქრობენ და გულწრფელად არ სურთ ცხოვრება… ყოველდღე ვხედავთ ადამიანებს, რომლებიც არა მხოლოდ უბედურები არიან, არამედ, რაც კიდევ უფრო უარესია, სხვებსაც უმწარებენ ცხოვრებას…
ასეთი ადამიანები არ შეიცვლებიან, ყოველდღე რომ დღესასწაული ჰქონდეთ; ფსიქოლოგიური დაავადება მათ შიგნით აქვთ… ასეთ ადამიანებს შინაგანი მდგომარეობები საბოლოოდ გარყვნილი აქვთ…
თუმცა, ეს სუბიექტები საკუთარ თავს სამართლიანად, წმინდანად, სათნოდ, დიდებულად, გამხმარედ, მოწამედ და ა.შ., აფასებენ. ეს ის ხალხია, ვინც საკუთარ თავზე ზედმეტად ბევრს ფიქრობს; ადამიანები, რომლებსაც საკუთარი თავი ძალიან უყვართ…
ინდივიდები, რომლებიც საკუთარ თავს ძალიან სწყალობენ და ყოველთვის ეძებენ გზებს საკუთარი პასუხისმგებლობების თავიდან ასაცილებლად… ასეთი ადამიანები მიჩვეულები არიან ქვედა ემოციებს და აშკარაა, რომ ამ მიზეზით ყოველდღიურად ქმნიან არაადამიანურ ფსიქიკურ ელემენტებს.
უბედური მოვლენები, ბედის უკუღმართობა, სიღარიბე, ვალები, პრობლემები და ა.შ., მხოლოდ იმ ადამიანების ხვედრია, რომლებმაც არ იციან ცხოვრება… ნებისმიერს შეუძლია ჩამოაყალიბოს მდიდარი ინტელექტუალური კულტურა, მაგრამ ძალიან ცოტა ადამიანმა ისწავლა სწორად ცხოვრება…
როდესაც ადამიანს სურს გარეგანი მოვლენების ცნობიერების შინაგან მდგომარეობებთან გამიჯვნა, ის კონკრეტულად ამტკიცებს ღირსეულად არსებობის უუნარობას. ვინც ისწავლის შეგნებულად შეუთავსოს გარეგანი მოვლენები და შინაგანი მდგომარეობები, წარმატების გზაზე მიდის…