ნებისყოფა

„დიდი საქმე“ უპირველეს ყოვლისა არის ადამიანის მიერ საკუთარი თავის შექმნა, კონფიდენციალური სამუშაოებისა და ნებაყოფლობითი ტანჯვის საფუძველზე.

„დიდი საქმე“ არის საკუთარი თავის შინაგანი დაპყრობა, ჩვენი ჭეშმარიტი თავისუფლება ღმერთში.

მაქსიმალური, გადაუდებელი აუცილებლობით უნდა დავშალოთ ყველა ის „მე“, რომელიც ჩვენში ცხოვრობს, თუკი ნამდვილად გვსურს ნებისყოფის სრულყოფილი ემანსიპაცია.

ნიკოლას ფლამელმა და რაიმუნდო ლულიომ, ორივე ღარიბმა, გაათავისუფლეს თავიანთი ნება და განახორციელეს უამრავი გასაოცარი ფსიქოლოგიური საოცრება.

აგრიპა არასოდეს გასცდა „დიდი საქმის“ პირველ ნაწილს და მტკივნეულად გარდაიცვალა, იბრძოდა თავისი „მე“-ების დეზინტეგრაციისთვის, რათა დაუფლებოდა საკუთარ თავს და დაემყარებინა დამოუკიდებლობა.

ნებისყოფის სრულყოფილი ემანსიპაცია ბრძენს უზრუნველყოფს აბსოლუტურ იმპერიას ცეცხლზე, ჰაერზე, წყალსა და მიწაზე.

თანამედროვე ფსიქოლოგიის ბევრ სტუდენტს გადაჭარბებულად მოეჩვენება ის, რაც ზემოთ ვთქვით ემანსიპირებული ნებისყოფის უზენაეს ძალასთან დაკავშირებით; თუმცა ბიბლია საოცრებებს გვიყვება მოსეს შესახებ.

ფილონის თქმით, მოსე იყო ფარაონების ქვეყანაში ნილოსის ნაპირებზე ინიცირებული, ოსირისის მღვდელი, ფარაონის ბიძაშვილი, აღზრდილი ისისის, ღვთაებრივი დედის და ოსირისის, ჩვენი მამის სვეტებს შორის, რომელიც საიდუმლოშია.

მოსე იყო პატრიარქ აბრაამის, დიდი ქალდეველი ჯადოქრის და ძალიან პატივსაცემი ისააკის შთამომავალი.

მოსე, ადამიანი, რომელმაც გაათავისუფლა ნებისყოფის ელექტრული ძალა, ფლობს სასწაულების ნიჭს; ეს იციან ღვთაებრივმა და ადამიანურმა ძალებმა. ასე წერია.

ყველაფერი, რასაც საღვთო წერილები ამბობენ ამ ებრაელი ლიდერის შესახებ, ნამდვილად არაჩვეულებრივი და სასწაულებრივია.

მოსე გარდაქმნის თავის კვერთხს გველად, გარდაქმნის ერთ-ერთ ხელს კეთროვან ხელად, შემდეგ უბრუნებს მას სიცოცხლეს.

მაშინდელმა მოცეცხლე ბუჩქის გამოცდამ ნათლად აჩვენა მისი ძალა, ხალხი ხვდება, მუხლს იჩოქებს და თაყვანს სცემს.

მოსე იყენებს ჯადოსნურ ჯოხს, სამეფო ძალაუფლების ემბლემას, ინიციატორის სამღვდელო ძალაუფლებას სიცოცხლისა და სიკვდილის დიდ საიდუმლოებებში.

ფარაონის წინაშე მოსე სისხლად აქცევს ნილოსის წყალს, თევზები კვდებიან, წმინდა მდინარე ინფიცირდება, ეგვიპტელებს არ შეუძლიათ მისი დალევა და ნილოსის სარწყავი სისხლს ღვრის მინდვრებში.

მოსე მეტსაც აკეთებს; ის ახერხებს უზარმაზარი, გიგანტური, ურჩხული ბაყაყების მილიონების გამოჩენას, რომლებიც მდინარიდან გამოდიან და სახლებს იპყრობენ. შემდეგ, მისი ჟესტით, რომელიც მიუთითებს თავისუფალ და სუვერენულ ნებაზე, ეს საშინელი ბაყაყები ქრებიან.

მაგრამ რადგან ფარაონი არ ათავისუფლებს ისრაელიანებს, მოსე ახალ საოცრებებს ახდენს: ის დედამიწას სიბინძურით ფარავს, იწვევს ამაზრზენი და უწმინდური ბუზების ღრუბლებს, რომლებსაც შემდეგ განდევნის.

იწვევს საშინელ ჭირი და ყველა ნახირი, ებრაელების გარდა, კვდება.

ღუმელის ნამწვი აიღო — ამბობს საღვთო წერილი — ჰაერში ისვრის და ეგვიპტელებზე დაცემით მათ წყლულებსა და იარებს აყენებს.

ცნობილი ჯადოსნური ჯოხის გაჭიმვით მოსე ციდან სეტყვას ახდენს, რომელიც დაუნდობლად ანადგურებს და კლავს. შემდეგ აფეთქებს მქუხარე ელვას, ისმის საშინელი ჭექა-ქუხილი და საშინლად წვიმს, შემდეგ ჟესტით სიმშვიდეს უბრუნებს.

თუმცა ფარაონი კვლავ ურყევია. მოსე ჯადოსნური ჯოხით საშინელი დარტყმით, თითქოს ჯადოსნურად, კალიების ღრუბლებს იწვევს, შემდეგ მოდის სიბნელე. კიდევ ერთი დარტყმა ჯოხით და ყველაფერი უბრუნდება პირვანდელ მდგომარეობას.

ძალიან ცნობილია ძველი აღთქმის მთელი ამ ბიბლიური დრამის დასასრული: ერევა იეჰოვა, კლავს ყველა ეგვიპტელის პირმშოს და ფარაონს სხვა გზა არ რჩება, გარდა იმისა, რომ ებრაელები გაუშვას.

მოგვიანებით მოსე იყენებს თავის ჯადოსნურ ჯოხს წითელი ზღვის წყლების გასაყოფად და მშრალი ფეხით გასავლელად.

როდესაც ეგვიპტელი მეომრები იქ ისრაელიანების დევნაში მიიჩქარიან, მოსე ჟესტით წყლებს ისევ ხურავს და მდევნელებს შთანთქავს.

უდავოა, ბევრ ფსევდო-ოკულტისტს, ამ ყველაფრის წაკითხვისას, იგივეს გაკეთება მოუნდება, მოსეს მსგავსი ძალა ჰქონდეს, თუმცა ეს იმაზე მეტია, ვიდრე შეუძლებელია, სანამ ნებისყოფა ჩაკეტილია ყველა იმ „მე“-ს შორის, რომლებსაც ჩვენი ფსიქიკის სხვადასხვა ფონზე ვატარებთ.

„მე“-ში ჩაკეტილი არსი არის ალადინის ლამპრის ჯინი, რომელიც თავისუფლებას ნატრობს… თავისუფალ ჯინს შეუძლია სასწაულების მოხდენა.

არსი არის „ნება-ცნობიერება“, რომელიც, სამწუხაროდ, მუშავდება ჩვენივე პირობითობის გამო.

როდესაც ნებისყოფა თავისუფლდება, ის ერევა ან ერწყმის უნივერსალურ ნებას, რითაც ხდება სუვერენული.

ინდივიდუალური ნება, რომელიც შერწყმულია უნივერსალურ ნებასთან, შეუძლია მოსეს ყველა სასწაულის მოხდენა.

არსებობს სამი სახის ქმედება: A) ის ქმედებები, რომლებიც შეესაბამება უბედური შემთხვევების კანონს. B) ის ქმედებები, რომლებიც მიეკუთვნება განმეორების კანონს, ყოველ არსებობაში ყოველთვის განმეორებადი ფაქტები. C) ქმედებები, რომლებიც განზრახ არის განსაზღვრული ნება-ცნობიერების მიერ.

უდავოა, მხოლოდ ის ადამიანები, რომლებმაც გაათავისუფლეს თავიანთი ნება „მე“-ს სიკვდილით, შეძლებენ ახალი ქმედებების განხორციელებას, რომლებიც თავისუფალი ნებისგან იბადება.

კაცობრიობის ჩვეულებრივი ქმედებები ყოველთვის არის განმეორების კანონის შედეგი ან მექანიკური შემთხვევების უბრალო პროდუქტი.

ვისაც ჭეშმარიტად თავისუფალი ნება აქვს, შეუძლია ახალი გარემოებების შექმნა; ვისაც ნება „გამრავლებულ მე“-ში აქვს ჩაკეტილი, გარემოებების მსხვერპლია.

ბიბლიის ყველა გვერდზე არსებობს მაღალი მაგიის, ხილვის, წინასწარმეტყველების, სასწაულების, ფერისცვალების, მკვდრების აღდგომის საოცარი გამოვლინება, ან შთაბერვით, ან ხელების დადებით, ან ცხვირის ხიდზე მზერის დაფიქსირებით და ა.შ.

ბიბლიაში უხვადაა მასაჟი, წმინდა ზეთი, მაგნიტური პასები, ცოტა ნერწყვის წასმა დაავადებულ ადგილზე, სხვისი აზრების წაკითხვა, ტრანსპორტირება, გამოცხადებები, ციდან მომდინარე სიტყვები და ა.შ., ნამდვილი საოცრებები ცნობიერი ნებისყოფის, რომელიც თავისუფალია, ემანსიპირებულია და სუვერენულია.

ჯადოქრები? ჯადოქრები? შავი ჯადოქრები? ისინი უხვადაა, როგორც სარეველა; თუმცა ისინი არ არიან წმინდანები, არც წინასწარმეტყველები და არც თეთრი საძმოს ადეპტები.

ვერავინ მიაღწევდა „ნამდვილ განმანათლებლობას“ და ვერ განახორციელებდა ნება-ცნობიერების აბსოლუტურ მღვდელმსახურებას, თუკი მანამდე რადიკალურად არ მოკვდებოდა საკუთარ თავში, აქ და ახლა.

ბევრი ადამიანი ხშირად მოგვწერს და წუწუნებს, რომ არ აქვთ განმანათლებლობა, ითხოვენ ძალებს, გვთხოვენ გასაღებს, რომელიც მათ ჯადოქრებად გადააქცევს და ა.შ., თუმცა მათ არასოდეს აინტერესებთ საკუთარი თავის დაკვირვება, საკუთარი თავის შეცნობა, იმ ფსიქიკური აგრეგატების, იმ „მე“-ების დეზინტეგრაცია, რომლებშიც ნება, არსი არის ჩაფლული.

ასეთი ადამიანები, ცხადია, განწირულნი არიან წარუმატებლობისთვის. ისინი არიან ადამიანები, რომლებსაც შურთ წმინდანების ნიჭი, მაგრამ არანაირად არ არიან მზად საკუთარ თავში მოკვდნენ.

შეცდომების აღმოფხვრა არის ჯადოსნური, თავისთავად საოცარი რამ, რაც გულისხმობს მკაცრ ფსიქოლოგიურ თვითდაკვირვებას.

ძალების გამოყენება შესაძლებელია, როდესაც ნებისყოფის საოცარი ძალა რადიკალურად გათავისუფლდება.

სამწუხაროდ, რადგან ადამიანებს ნებისყოფა ჩაფლული აქვთ თითოეულ „მე“-ში, ცხადია, ის იყოფა მრავალ ნებად, რომლებიც მუშავდება თითოეული საკუთარი პირობითობის საფუძველზე.

ნათელია იმის გაგება, რომ თითოეულ „მე“-ს ამ მიზეზით გააჩნია თავისი არაცნობიერი, განსაკუთრებული ნება.

„მე“-ში ჩაფლული უთვალავი ნება ხშირად ეჯახება ერთმანეთს, რაც ამ მიზეზით გვაქცევს უძლურებად, სუსტებად, საწყალობელებად, გარემოებების მსხვერპლად და უუნაროებად.