Тәртіп

Мектептердің, колледждердің және университеттердің мұғалімдері тәртіпке үлкен мән береді, сондықтан біз бұл тарауда оны мұқият зерттеуіміз керек. Мектептерден, колледждерден, университеттерден және т.б. өткендердің бәрі тәртіп, ереже, сызғышпен ұру, ұрысу және т.б. дегеннің не екенін жақсы біледі. Тәртіп дегеніміз – ҚАРСЫЛЫҚТЫ ДАМЫТУ деп аталады. Мектеп мұғалімдері ҚАРСЫЛЫҚТЫ дамытуды жақсы көреді.

Бізге қарсы тұру, бір нәрсені басқа нәрсеге қарсы қою үйретіледі. Бізге тән құмарлықтарға қарсы тұру үйретіледі, біз өзімізді жазалап, тәубеге келеміз. Бізге жалқаулықтың азғыруларына, оқуға құлықсыздыққа, мектепке бармауға, ойнауға, күлуге, мұғалімдерді мазақтауға, ережелерді бұзуға және т.б. қарсы тұру үйретіледі.

Мұғалімдер тәртіп арқылы біз мектеп тәртібін сақтау қажеттілігін, оқу қажеттілігін, мұғалімдер алдында ұстамдылықты, сыныптастарымызбен жақсы қарым-қатынаста болуды және т.б. түсінеміз деген қате түсінікке ие.

Адамдар арасында қаншалықты қарсы тұрсақ, қаншалықты қабылдамасақ, соншалықты түсінікті, еркін, толық, жеңімпаз боламыз деген қате түсінік бар. Адамдар қаншалықты бір нәрсемен күрессек, қаншалықты қарсы тұрсақ, қаншалықты қабылдамасақ, ТҮСІНУ соғұрлым аз болатынын түсінгісі келмейді.

Егер біз ішімдік ішу әдетімен күресетін болсақ, ол біраз уақытқа жоғалады, бірақ біз оны АҚЫЛДЫҢ барлық ДЕҢГЕЙІНДЕ толық ТҮСІНБЕГЕНДІКТЕН, біз күзетімізді босаңсытқаннан кейін қайта оралады және бірден бүкіл жылға ішеміз. Егер біз азғындық әдетінен бас тартсақ, біз біраз уақытқа сыртқы жағынан өте пәк боламыз (тіпті АҚЫЛДЫҢ басқа ДЕҢГЕЙЛЕРІНДЕ біз қорқынышты САТИРЛЕР болып қала берсек те, оны ЭРОТИКАЛЫҚ түстер мен түнгі ластанулар дәлелдей алады), содан кейін біз азғындықтың не екенін терең түсінбегендіктен, бұрынғы АЗҒЫНДЫҚ әрекеттерімізге одан да күштірек ораламыз.

Көптеген адамдар САРАҢДЫҚТЫ қабылдамайды, онымен күреседі, оған қарсы белгілі бір МІНЕЗ-ҚҰЛЫҚ НОРМАЛАРЫН ұстанады, бірақ олар САРАҢДЫҚТЫҢ барлық процесін шынымен түсінбегендіктен, түптеп келгенде САРАҢ болмауды САРАҢДЫҚ етеді.

Көптеген адамдар АШУҒА қарсы тәртіп орнатады, оған қарсы тұруды үйренеді, бірақ ол санасыз ақылдың басқа деңгейлерінде бар болып қала береді, тіпті біздің мінезімізден жоғалған сияқты болса да және күзеттің ең аз немқұрайлылығында санасыз ақыл бізге опасыздық жасайды, содан кейін біз АШУҒА толы күркірейміз және жарқырап, оны ең аз күткен кезде және тіпті ЕШҚАНДАЙ МАҢЫЗЫ жоқ себеппен болуы мүмкін.

Көптеген адамдар қызғанышқа қарсы тәртіп орнатады және олар оны жойды деп сенеді, бірақ оны түсінбегендіктен, біз оны жақсы өлді деп ойлаған кезде, ол қайтадан пайда болады.

Тек тәртіптің толық болмауымен, тек нағыз еркіндікте ақылда ТҮСІНУдің жалынды жалыны пайда болады. ШЫҒАРМАШЫЛЫҚ ЕРКІНДІК ешқашан ҚҰРЫЛЫМДА бола алмайды. ПСИХОЛОГИЯЛЫҚ кемшіліктерімізді ТОЛЫҚ түсіну үшін бізге еркіндік керек. Еркін болу үшін бізге дереу қабырғаларды құлатып, болат бұғауларды сындыру керек.

Мектептегі мұғалімдеріміз бен ата-аналарымыздың жақсы және пайдалы деп айтқан барлық нәрсені өзіміз бастан кешіруіміз керек. Жадында сақтап, еліктеу жеткіліксіз. Біз түсінуіміз керек.

Мұғалімдердің барлық күш-жігері оқушылардың санасына бағытталуы керек. Олардың ТҮСІНУ жолына түсуі үшін күш салу керек. Оқушыларға мұндай немесе басқа болу керек деп айту жеткіліксіз, оқушылар еркін болуды үйренуі керек, осылайша олар адамдардың пайдалы, игі, асыл деп айтқан барлық құндылықтарын, барлық нәрселерді өз бетінше зерттей, зерделей, талдай алсын және оларды жай ғана қабылдап, еліктемесін.

Адамдар өз бетінше ашқысы келмейді, олардың жабық, ақымақ ақылдары бар, зерттегісі келмейтін ақылдары, ешқашан зерттемейтін және тек ЕЛІКТЕЙТІН механистік ақылдары бар.

Оқушылардың ең кішкентай жасынан бастап, СЫНЫПТАРДАН шыққанға дейін өз бетінше ашуға, ізденуге, түсінуге шынайы еркіндігі болуы қажет, бұған тыйым салулардың, ұрысулардың және тәртіптің қорқынышты қабырғалары кедергі келтірмеуі керек.

Егер оқушыларға не істеу керектігі және не істемеу керектігі айтылса және оларға ТҮСІНУге және тәжірибе жасауға рұқсат етілмесе, онда олардың ақыл-ойы қайда? Ақылға қандай мүмкіндік берілді? Ақылды болмасақ, емтихан тапсырғанымыздың, жақсы киінгеніміздің, көп достарымыздың не пайдасы бар?

Ақыл бізге тек өзіміз зерттеуге, түсінуге, ұрысудан қорықпай және Тәртіптің сызғышынсыз талдауға шынымен еркін болғанда ғана келеді. Қорқақ, үрейленген, қорқынышты тәртіпке бағынған студенттер ЕШҚАШАН БІЛЕ АЛМАЙДЫ. ЕШҚАШАН ақылды бола алмайды.

Қазіргі уақытта ата-аналар мен мұғалімдерді қызықтыратыны тек оқушылардың мансап жасауы, дәрігер, заңгер, инженер, кеңсе қызметкері, яғни тірі автоматқа айналуы, содан кейін үйленіп, бала жасау МАШИНАЛАРЫНА айналуы және бәрі осы.

Жастар немесе қыздар жаңа нәрсе жасағысы келгенде, басқаша нәрсе жасағысы келгенде, осы құрылымнан, қалыптасқан пікірлерден, ескі әдеттерден, отбасы немесе ұлттың салт-дәстүрлерінен және т.б. шығу қажеттілігін сезінгенде, онда ата-аналар түрменің бұғауын қатайта түседі және жасқа немесе қызға: Олай жасама! біз сізді қолдауға дайын емеспіз, бұл нәрселер ақымақтық және т.б., т.б. деп айтады. ЖАЛПЫ жас немесе қыз тәртіптің, салт-дәстүрлердің ескі әдет-ғұрыптарының, ескірген идеялардың және т.б. түрмесінде ресми түрде қамауда отыр.

НЕГІЗГІ БІЛІМ БЕРУ ТӘРТІПТІ ЕРКІНДІКпен үйлестіруді үйретеді. ЕРКІНДІКСІЗ ТӘРТІП – ТИРАНИЯ. ТӘРТІПСІЗ ЕРКІНДІК – АНАРХИЯ. Ақылмен үйлестірілген ЕРКІНДІК ЖӘНЕ ТӘРТІП НЕГІЗГІ БІЛІМ БЕРУДІҢ негізін құрайды.

ОҚУШЫЛАР өз бетінше анықтау, ІЗДЕНУ, өмірде шынымен кім екенін және не істей алатынын АШУ үшін толық еркіндікке ие болуы керек. Оқушылар мен оқушылар, сарбаздар мен полицейлер және жалпы қатаң тәртіпке бағынуға мәжбүр болатын барлық адамдар қатыгез, адам азабына сезімсіз, мейірімсіз болып кетеді.

ТӘРТІП адамның СЕЗІМТАЛДЫҒЫН жояды және бұл БАҚЫЛАУ мен ТӘЖІРИБЕ арқылы толығымен дәлелденген. Осыншама тәртіптер мен ережелердің салдарынан осы дәуірдің адамдары СЕЗІМТАЛДЫҚТАН мүлдем айырылды және қатыгез әрі мейірімсіз болды. Шынымен еркін болу үшін өте сезімтал және гуманист болу керек.

Мектептерде, колледждерде және университеттерде студенттерге сабаққа НАЗАР АУДАРУ үйретіледі, ал оқушылар ұрысқа, құлақты жұлқуға, сызғышпен немесе тақтайшамен ұруға және т.б. жол бермеу үшін назар аударады. Бірақ өкінішке орай, оларға НАҒЫЗ САНАЛЫ НАЗАР дегеніміз не екенін ТҮСІНУ үйретілмейді.

Тәртіп бойынша студент назар аударады және көбінесе пайдасыз түрде шығармашылық энергияны жұмсайды. Шығармашылық энергия – ОРГАНИКАЛЫҚ МАШИНА жасаған ең нәзік күш түрі. Біз жеп, ішеміз, ал ас қорытудың барлық процестері түптеп келгенде дөрекі заттар пайдалы заттар мен күштерге айналатын нәзіктеу процестері болып табылады. Шығармашылық энергия – ағза жасаған ең нәзік МАТЕРИЯ мен КҮШ түрі.

Егер біз САНАЛЫ НАЗАР аудара білсек, шығармашылық энергияны үнемдей аламыз. Өкінішке орай, мұғалімдер шәкірттеріне САНАЛЫ НАЗАР дегеніміз не екенін үйретпейді. НАЗАРДЫ қайда бағыттасақ та, ШЫҒАРМАШЫЛЫҚ ЭНЕРГИЯ жұмсаймыз. Егер назарды бөлсек, заттармен, адамдармен, идеялармен сәйкестендірмесек, бұл энергияны үнемдей аламыз.

Біз адамдармен, заттармен, идеялармен сәйкестендірген кезде, өзімізді ұмытып, содан кейін ШЫҒАРМАШЫЛЫҚ ЭНЕРГИЯНЫ ең аянышты түрде жоғалтамыз. САНАНЫ ОЯТУ үшін ШЫҒАРМАШЫЛЫҚ ЭНЕРГИЯНЫ үнемдеуіміз керектігін және ШЫҒАРМАШЫЛЫҚ ЭНЕРГИЯ – САНАНЫҢ ТІРІ ПОТЕНЦИАЛЫ, САНАНЫҢ КӨЛІГІ, САНАНЫ ОЯТУ құралы екенін білу ШАҚЫРЫС.

ӨЗІМІЗДІ ұмытпауды үйренгенде, НАЗАРДЫ СУБЪЕКТІ, ОБЪЕКТ және ОРЫН арасында бөлуді үйренгенде, САНАНЫ ОЯТУ үшін ШЫҒАРМАШЫЛЫҚ ЭНЕРГИЯНЫ үнемдейміз. Сананы ояту үшін НАЗАРДЫ басқаруды үйрену қажет, бірақ оқушылар бұл туралы ештеңе білмейді, өйткені олардың МҰҒАЛІМДЕРІ оларға үйретпеген.

НАЗАРДЫ саналы түрде пайдалануды үйренгЕНДЕ, тәртіптің қажеті жоқ. Сабақтарына, сабақтарына, тәртіпке НАЗАР АУДАРҒАН студентке ешқандай тәртіптің қажеті жоқ.

МҰҒАЛІМДЕР ЕРКІНДІК пен ТӘРТІПТІ ақылды түрде үйлестіру қажеттілігін түсінуі ШАҚЫРЫС, және бұл САНАЛЫ НАЗАР арқылы мүмкін болады. САНАЛЫ НАЗАР сәйкестендіру деп аталатын нәрсені жоққа шығарады. Адамдармен, заттармен, идеялармен СӘЙКЕСТЕНДІРГЕНДЕ, ҚЫЗЫҚУ келеді, ал соңғысы САНАДА ҰЙҚЫ тудырады.

СӘЙКЕСТЕНДІРМЕЙ НАЗАР АУДАРУДЫ білу керек. Біз бір нәрсеге немесе біреуге назар аударып, өзімізді ұмытқанДА, нәтижесінде ҚЫЗЫҚУ және САНАНЫҢ ҰЙҚЫСЫ пайда болады. КИНЕМАТОГРАФИСТКЕ мұқият қараңыз. Ол ұйықтап жатыр, бәрін білмейді, өзін білмейді, ол қуыс, лунатикке ұқсайды, көріп отырған фильмін, фильмнің кейіпкерін армандайды.

ОҚУШЫЛАР САНАНЫҢ ҚОРҚЫНЫШТЫ ҰЙҚЫСЫНА түсіп қалмас үшін, сабақтарға ӨЗІМІЗДІ ұмытпай НАЗАР АУДАРУ керек. Оқушы емтихан тапсырып жатқанда немесе мұғалімнің бұйрығымен тақтаның алдында тұрғанда немесе сабақ оқып жатқанда немесе демалып жатқанда немесе сыныптастарымен ойнап жатқанда өзін сахнада көруі керек.

ҮШ БӨЛІККЕ бөлінгЕН НАЗАР: СУБЪЕКТ, ОБЪЕКТ, ОРЫН, іс жүзінде САНАЛЫ НАЗАР болып табылады. Адамдармен, заттармен, идеялармен және т.б. СӘЙКЕСТЕНДІРУ қателігін жасамаған кезде, біз ШЫҒАРМАШЫЛЫҚ ЭНЕРГИЯНЫ үнемдейміз және өзімізде САНАНЫҢ оянуын тездетеміз.

ЖОҒАРЫ ӘЛЕМДЕРДЕ САНАНЫ оятқысы келетін адам мұнда және қазір ОЯТУДАН бастауы керек. СТУДЕНТ адамдармен, заттармен, идеялармен СӘЙКЕСТЕНДІРУ қателігін жасағанда, өзін ұмыту қателігін жасағанда, онда ол қызығушылыққа және ұйқыға түседі.

Тәртіп студенттерге САНАЛЫ НАЗАР АУДАРУДЫ үйретпейді. Тәртіп – бұл ақыл үшін нағыз түрме. Оқушылар САНАЛЫ НАЗАРДЫ мектеп партасынан бастап басқаруды үйренуі керек, осылайша кейінірек іс жүзінде, мектептен тыс жерде өзін ұмыту қателігін жасамасын.

Қорлаушының алдында өзін ұмытып кететін адам, онымен сәйкестендіреді, қызығады, санасыздықтың ұйқысына түседі, содан кейін жарақаттайды немесе өлтіреді және сөзсіз түрмеге түседі. Қорлаушының қызығушылығына жол бермейтін, онымен сәйкестендірмейтін, өзін ұмытпайтын, САНАЛЫ НАЗАР АУДАРУДЫ білетін адам, қорлаушының сөздеріне мән беруге, немесе оған зиян келтіруге немесе өлтіруге қабілетсіз болар еді.

Адам өмірінде жіберетін барлық қателіктері өзін ұмытып кететіндігіне, сәйкестендіретіндігіне, қызығатындығына және ұйқыға кететіндігіне байланысты. Жастар үшін, барлық студенттер үшін, көптеген ақылсыз тәртіппен құлдыққа салудың орнына, САНАНЫҢ ОЯНУЫН үйретсе жақсы болар еді.