Механикалық Жаратылыстар

Біз ешқашан өміріміздің әр сәтінде жүріп жатқан Қайталану заңын жоққа шығара алмаймыз.

Расында да, өміріміздің әр күнінде оқиғалардың, сана күйлерінің, сөздердің, тілектердің, ойлардың, қалаулардың және т.б. қайталануы бар.

Өзін-өзі бақыламаған кезде, адам күнделікті қайталануды түсіне алмайтыны анық.

Өзін бақылауға мүлдем қызығушылық танытпайтын адамның шынайы түбегейлі өзгеріске жету үшін жұмыс істегісі келмейтіні анық.

Ең сорақысы, өздерімен жұмыс істемей-ақ өзгеруді қалайтын адамдар бар.

Біз әркімнің рухтың нағыз бақытына құқығы бар екенін жоққа шығармаймыз, бірақ егер біз өзімізбен жұмыс істемесек, бақыт мүмкін емес нәрсе болып қалатыны да рас.

Адам күнделікті басына түсетін әртүрлі оқиғаларға реакциясын өзгерткенде ғана іштей өзгере алады.

Алайда, егер біз өздігімізбен байыпты түрде жұмыс істемесек, практикалық өмірдегі фактілерге реакция жасау тәсілімізді өзгерте алмаймыз.

Біз ойлау тәсілімізді өзгертуіміз керек, немқұрайлы болмауымыз керек, байыптырақ болуымыз керек және өмірге басқаша, оның нақты және практикалық мағынасында қарауымыз керек.

Алайда, егер біз бұрынғыдай болып қала берсек, күн сайын бірдей әрекет ете берсек, сол қателіктерді қайталай берсек, бұрынғыдай немқұрайлылықпен, кез келген өзгеріс мүмкіндігі жойылады.

Егер адам өзін шынымен білгісі келсе, өмірінің кез келген күніндегі оқиғаларға қатысты өзінің мінез-құлқын бақылаудан бастауы керек.

Бұл сіз күн сайын өзіңізді бақыламауыңыз керек дегенді білдірмейді, тек біз бірінші күнді бақылаудан бастау керек деп мәлімдегіміз келеді.

Бәрінде басталуы керек, ал өміріміздің кез келген күніндегі мінез-құлқымызды бақылаудан бастау жақсы бастама болып табылады.

Бөлменің, үйдің, асхананың, үйдің, көшенің, жұмыстың және т.б. барлық кішкентай бөлшектеріне біздің механикалық реакцияларымызды, біздің не айтатынымызды, не сезетінімізді және не ойлайтынымызды бақылау ең қолайлы нәрсе.

Ең бастысы, осы реакцияларды қалай немесе қалай өзгертуге болатынын көру, бірақ егер біз өзімізді жақсы адамбыз деп ойласақ, ешқашан бейсаналы және қате әрекет етпейміз, біз ешқашан өзгермейміз.

Ең алдымен біз адам-машиналар екенімізді, құпия агенттермен, жасырын “Мен”дермен басқарылатын қарапайым қуыршақтар екенімізді түсінуіміз керек.

Біздің ішімізде көптеген адамдар өмір сүреді, біз ешқашан бірдей болмаймыз; кейде бізде сараң адам, кейде ашуланшақ адам, кез келген басқа сәтте керемет, мейірімді адам, кейінірек жанжалшыл немесе жала жабушы, содан кейін әулие, содан кейін өтірікші және т.б. пайда болады.

Біздің әрқайсымыздың ішінде барлық түрдегі адамдар бар, барлық түрдегі “Мен”. Біздің тұлғамыз қуыршақтан, сөйлейтін қуыршақтан, механикалық нәрседен басқа ештеңе емес.

Күннің аз ғана бөлігінде саналы түрде әрекет етуден бастайық; біз күнделікті қысқа минуттарға болса да қарапайым машина болуды тоқтатуымыз керек, бұл біздің өмірімізге шешуші әсер етеді.

Біз өзімізді бақылап, белгілі бір “Мен” қалағанын істемеген кезде, біз машина болуды тоқтата бастағанымыз анық.

Өз еркімен жасалған машина болуды тоқтату үшін жеткілікті саналы болатын бір ғана сәт көптеген жағымсыз жағдайларды түбегейлі өзгертеді.

Өкінішке орай, біз күн сайын механистік, қарабайыр, мағынасыз өмір сүреміз. Біз оқиғаларды қайталаймыз, біздің әдеттеріміз бірдей, біз оларды ешқашан өзгерткіміз келген жоқ, олар біздің қайырсыз өміріміздің пойызы жүретін механикалық жол, бірақ біз өзіміз туралы ең жақсысын ойлаймыз…

Барлық жерде “МИТОМАНДАР” көп, өздерін құдайлар деп санайтындар; механикалық, қарапайым жаратылыстар, жердің батпағынан шыққан кейіпкерлер, әртүрлі “Мен”дер қозғалтатын қайырсыз қуыршақтар; мұндай адамдар өздерімен жұмыс істемейді…