Қайтару және Қайталану

Адам дегеніміз – оның өмірі. Егер адам өзінің ішінде ештеңені өзгертпесе, егер өмірін түбегейлі өзгертпесе, егер өзімен жұмыс істемесе, онда ол өз уақытын босқа өткізіп жатыр.

Өлім дегеніміз – өмірінің басына қайта оралып, оны қайталау мүмкіндігі.

Псевдо-эзотерикалық және псевдо-оккульттік әдебиетте мұрагерлік өмірлер тақырыбында көп айтылған, бірақ біз мұрагерлік тіршілікпен айналысқанымыз дұрыс.

Әрқайсымыздың өмірі барлық уақытымен бірге сансыз ғасырлар бойы өмірден өмірге қайталанып отырады.

Біздің ұрпақтарымыздың тұқымында жалғасатынымыз сөзсіз; бұл дәлелденген нәрсе.

Әрқайсымыздың өмірі – бұл тірі фильм, біз өлген кезде мәңгілікке алып кетеміз.

Әрқайсымыз өз фильмін алып, оны жаңа тіршілік экранында қайтадан көрсету үшін қайта әкелеміз.

Драмалардың, комедиялардың және трагедиялардың қайталануы – қайталану заңының негізгі аксиомасы.

Әрбір жаңа тіршілікте әрқашан бірдей жағдайлар қайталанады. Бұл қайталанатын көріністердің актерлері – біздің ішімізде өмір сүретін адамдар, «Мендер».

Егер біз өміріміздің әрқашан қайталанатын көріністерін тудыратын сол актерлерді, сол «Мендерді» жойсақ, онда мұндай жағдайлардың қайталануы мүмкін емес болады.

Актерлер болмаса, көріністер болуы мүмкін емес; бұл даусыз, жоққа шығаруға болмайтын нәрсе.

Осылайша біз Қайтару және Қайталану заңдарынан құтыла аламыз; осылайша біз шынымен еркін бола аламыз.

Әрине, біздің ішімізде алып жүрген әрбір кейіпкер (Мен) өмірден өмірге бірдей рөлді қайталайды; егер біз оны жойсақ, егер актер өлсе, рөл аяқталады.

Қайталану заңы немесе әрбір Қайтарудағы көріністердің қайталануы туралы ойлана отырып, біз ішкі өзін-өзі бақылау арқылы бұл мәселенің құпия механизмдерін табамыз.

Егер өткен тіршілікте жиырма бес (25) жасымызда махаббат оқиғасы болса, онда мұндай міндеттеменің «Мені» жаңа тіршіліктің жиырма бес (25) жасында өз арманындағы ханымды іздейтіні сөзсіз.

Егер ол кезде ханым он бес (15) жаста ғана болса, онда мұндай оқиғаның «Мені» жаңа тіршілікте өз сүйіктісін дәл осы жаста іздейді.

Олардың да, оның да «Мендерінің» телепатиялық түрде іздеп, өткен тіршіліктің бірдей махаббат оқиғасын қайталау үшін қайта кездесетінін түсіну анық…

Өткен тіршілікте өлімге дейін соғысқан екі жау қайғыларын қайталау үшін жаңа тіршілікте қайтадан кездеседі.

Егер екі адамның өткен тіршілікте қырық (40) жасында жылжымайтын мүлікке байланысты дауы болса, онда олар жаңа тіршілікте телепатиялық түрде іздеп, бірдей нәрсені қайталайды.

Әрқайсымыздың ішінде міндеттемелерге толы көптеген адамдар өмір сүреді; бұл жоққа шығаруға болмайды.

Ұры өз ішінде әртүрлі қылмыстық міндеттемелері бар ұрылар үңгірін алып жүреді. Кісі өлтіруші өзінің ішінде кісі өлтірушілер «клубын», ал азғын өзінің жанында «Танысу үйін» алып жүреді.

Мұның бәрінің ауырлығы сол, интеллект өзінің ішінде мұндай адамдардың немесе «Мендердің» және өлімге әкелетін осындай міндеттемелердің бар екенін білмейді.

Біздің ішімізде өмір сүретін Мендердің барлық осы міндеттемелері біздің ақылымыздан төмен орындалады.

Бұл біз білмейтін фактілер, бізбен болған нәрселер, санасыз және саналы емес түрде өтетін оқиғалар.

Сондықтан да бізге бәрі жаңбыр жауғандай немесе күн күркірегендей болады деп айтылған.

Бізде істеу иллюзиясы бар, бірақ біз ештеңе істемейміз, бізбен болады, бұл өлімге әкелетін, механикалық…

Біздің тұлғамыз – әртүрлі адамдардың (Мендердің) құралы ғана, оның көмегімен әрбір адам (Мен) өз міндеттемелерін орындайды.

Біздің танымдық қабілетімізден төмен көптеген нәрселер болады, өкінішке орай, біздің ақылымыздан төмен не болып жатқанын білмейміз.

Шындығында ештеңе білмейтінімізді де білмегенде, өзімізді ақылды санаймыз.

Біз өмір теңізінің ашулы толқындары алып бара жатқан қайғылы бөренеміз.

Осы қайғыдан, санасыздықтан, біз тап болған осындай аянышты жағдайдан шығу тек өзімізде өлу арқылы ғана мүмкін…

Өлмей қалай ояна аламыз? Тек өлім арқылы ғана жаңалық келеді! Егер дән өлмесе, өсімдік туылмайды.

Шынымен оянған адам осы себепті өз санасының толық объективтілігіне, шынайы жарыққа, бақытқа ие болады…