ការបកប្រែដោយស្វ័យប្រវត្តិ
ជំពូកនេះត្រូវបានបកប្រែដោយស្វ័យប្រវត្តិពីភាសាអេស្ប៉ាញដើម។ វាមិនទាន់បានឆ្លងកាត់ការពិនិត្យដោយមនុស្សនៅឡើយទេ។ ប្រសិនបើអ្នកចង់ជួយក្នុងការពិនិត្យ សូមទាក់ទងមកយើងដោយចុចនៅទីនេះ។
បញ្ញា
យើងអាចផ្ទៀងផ្ទាត់បានថា គ្រូប្រវត្តិសាស្ត្រសកលលោកជាច្រើននៅបស្ចិមប្រទេសតែងតែចំអកឱ្យព្រះពុទ្ធ ខុងជឺ ម៉ូហាម៉ាត់ ហឺម៉េស Quetzacoal ម៉ូសេ គ្រឹស្នា ជាដើម។
ហួសពីការសង្ស័យផងដែរ យើងអាចផ្ទៀងផ្ទាត់បានយ៉ាងពេញលេញនូវការនិយាយចំអក ការសើចចំអក ការនិយាយបែបចំអកដែលគ្រូបានបោះទៅលើសាសនាបុរាណ ទៅលើព្រះ ទៅលើទេវកថា ជាដើម។ ទាំងអស់នេះគឺជាកង្វះបញ្ញាយ៉ាងពិតប្រាកដ។
នៅសាលារៀន មហាវិទ្យាល័យ និងសាកលវិទ្យាល័យ ប្រធានបទសាសនាគួរត្រូវបានដោះស្រាយដោយការគោរពកាន់តែច្រើន ដោយស្មារតីគោរពដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ ដោយបញ្ញាច្នៃប្រឌិតពិតប្រាកដ។
ទម្រង់សាសនារក្សាតម្លៃដ៏អស់កល្បជានិច្ច ហើយត្រូវបានរៀបចំឡើងតាមតម្រូវការផ្លូវចិត្ត និងប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ប្រជាជននីមួយៗ ជាតិសាសន៍នីមួយៗ។
សាសនាទាំងអស់មានគោលការណ៍ដូចគ្នា តម្លៃដ៏អស់កល្បជានិច្ចដូចគ្នា ហើយខុសគ្នាតែនៅក្នុងទម្រង់ប៉ុណ្ណោះ។
គ្មានប្រាជ្ញាទេដែលគ្រិស្តបរិស័ទចំអកឱ្យសាសនាព្រះពុទ្ធ ឬសាសនាហេប្រឺ ឬសាសនាហិណ្ឌូ ព្រោះសាសនាទាំងអស់ផ្អែកលើគ្រឹះដូចគ្នា។
ការសើចចំអករបស់បញ្ញវន្តជាច្រើនប្រឆាំងនឹងសាសនានិងស្ថាបនិករបស់ពួកគេគឺដោយសារតែជាតិពុលម៉ាក្សនិយមដែលកំពុងបំពុលគំនិតទន់ខ្សោយទាំងអស់នៅពេលនេះ។
គ្រូបង្រៀននៅសាលារៀន មហាវិទ្យាល័យ និងសាកលវិទ្យាល័យ គួរតែណែនាំសិស្សរបស់ខ្លួនតាមមាគ៌ានៃការគោរពពិតប្រាកដចំពោះមនុស្សដូចគ្នារបស់យើង។
វាពិតជាអាក្រក់និងមិនសក្តិសមចំពោះមនុស្សឈ្លើយដែលក្នុងនាមទ្រឹស្តីណាមួយ សើចចំអកឱ្យប្រាសាទ សាសនា និកាយ សាលារៀន ឬសង្គមខាងវិញ្ញាណ។
នៅពេលចាកចេញពីថ្នាក់រៀន សិស្សត្រូវតែទាក់ទងជាមួយមនុស្សមកពីសាសនា សាលារៀន និកាយទាំងអស់ ហើយគ្មានប្រាជ្ញាទេដែលអ្នកមិនដឹងពីរបៀបរក្សាឥរិយាបថត្រឹមត្រូវនៅក្នុងប្រាសាទផងនោះ។
នៅពេលចាកចេញពីថ្នាក់រៀនបន្ទាប់ពីសិក្សាអស់រយៈពេលដប់ឬដប់ប្រាំឆ្នាំ យុវជននិងយុវនារីរកឃើញថាខ្លួនខ្ជិលច្រអូសនិងងងុយដេកដូចមនុស្សដទៃទៀត ពោរពេញទៅដោយភាពទទេស្អាតនិងខ្វះប្រាជ្ញាដូចថ្ងៃដំបូងដែលពួកគេចូលរៀនដែរ។
វាជាការបន្ទាន់ដែលសិស្សក្នុងចំណោមរបស់ផ្សេងទៀតអភិវឌ្ឍមជ្ឈមណ្ឌលអារម្មណ៍ព្រោះមិនមែនអ្វីទាំងអស់សុទ្ធតែជាបញ្ញាទេ។ វាក្លាយជាការចាំបាច់ដើម្បីរៀនមានអារម្មណ៍ថាមានភាពសុខដុមខាងក្នុងនៃជីវិត ភាពស្រស់ស្អាតនៃដើមឈើឯកា ការច្រៀងរបស់សត្វស្លាបតូចនៅក្នុងព្រៃ ភ្លេងស៊ីមហ្វូនីនៃតន្ត្រីនិងពណ៌នៃថ្ងៃលិចដ៏ស្រស់ស្អាត។
វាក៏ចាំបាច់ផងដែរដើម្បីមានអារម្មណ៍និងយល់យ៉ាងជ្រាលជ្រៅនូវភាពផ្ទុយគ្នាដ៏គួរឱ្យខ្លាចទាំងអស់នៃជីវិត ដូចជាសណ្តាប់ធ្នាប់សង្គមដ៏ឃោរឃៅនិងគ្មានមេត្តានៃសម័យដែលយើងកំពុងរស់នៅ តាមដងផ្លូវពោរពេញទៅដោយម្តាយដែលគ្មានសុភមង្គលដែលមានកូនដែលខ្វះអាហារូបត្ថម្ភនិងឃ្លានសូមទានមួយដុំនំប៉័ង អគារអាក្រក់ដែលគ្រួសារក្រីក្ររាប់ពាន់នាក់រស់នៅ ផ្លូវថ្នល់គួរឱ្យស្អប់ខ្ពើមដែលរថយន្តរាប់ពាន់គ្រឿងធ្វើដំណើរដោយប្រើប្រាស់ប្រេងឥន្ធនៈទាំងនោះដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សារពាង្គកាយ ជាដើម។
សិស្សដែលចាកចេញពីថ្នាក់រៀនត្រូវតែប្រឈមមុខមិនត្រឹមតែភាពអាត្មានិយមរបស់ខ្លួននិងបញ្ហារបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏មានភាពអាត្មានិយមរបស់មនុស្សទាំងអស់និងបញ្ហាជាច្រើននៃសង្គមមនុស្សផងដែរ។
អ្វីដែលធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនោះគឺថា សិស្សដែលចាកចេញពីថ្នាក់រៀន ទោះបីជាមានការត្រៀមខ្លួនខាងបញ្ញាក៏ដោយ ក៏មិនមានប្រាជ្ញាដែរ មនសិការរបស់ពួកគេងងុយដេក ពួកគេបានត្រៀមខ្លួនមិនបានល្អសម្រាប់ការតស៊ូជាមួយជីវិត។
ពេលវេលាបានមកដល់ដើម្បីស៊ើបអង្កេតនិងរកឱ្យឃើញថាតើអ្វីដែលហៅថាបញ្ញា។ វចនានុក្រម សព្វវចនាធិប្បាយ គឺគ្មានសមត្ថភាពក្នុងការកំណត់បញ្ញាយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ។
បើគ្មានប្រាជ្ញាទេ នោះគ្មានការផ្លាស់ប្តូររ៉ាឌីកាល់ ឬសុភមង្គលពិតប្រាកដទេ ហើយវាកម្រណាស់ក្នុងជីវិតដែលរកឃើញមនុស្សដែលមានប្រាជ្ញាពិតប្រាកដ។
អ្វីដែលសំខាន់ក្នុងជីវិតគឺមិនត្រឹមតែដឹងពាក្យបញ្ញាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែត្រូវជួបប្រទះអត្ថន័យដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់វានៅក្នុងខ្លួនយើងផ្ទាល់។
មានមនុស្សជាច្រើនដែលអួតថាខ្លួនឆ្លាត គ្មានអ្នកសេពគ្រឿងស្រវឹងណាម្នាក់ដែលមិនអួតថាខ្លួនឆ្លាតនោះទេ ហើយលោក Carlos Marx ដោយគិតថាខ្លួនឆ្លាតពេក បានសរសេររឿងកំប្លែងខាងសម្ភារៈនិយមរបស់លោកដែលបានធ្វើឱ្យពិភពលោកខាតបង់នូវតម្លៃដ៏អស់កល្បជានិច្ច ការបាញ់សម្លាប់បូជាចារ្យរាប់ពាន់នាក់នៃសាសនាផ្សេងៗ ការរំលោភបូជាចារ្យសិល្ប៍សាសនាគ្រឹស្តជាដើម ការបំផ្លិចបំផ្លាញប្រាសាទជាច្រើន ការធ្វើទារុណកម្មមនុស្សរាប់ពាន់និងរាប់លាននាក់ ជាដើម។
អ្នកណាក៏អាចអួតថាខ្លួនឆ្លាតដែរ អ្វីដែលពិបាកគឺក្លាយជាមនុស្សពិតប្រាកដ។
វាមិនមែនជាការទទួលបានព័ត៌មានពីសៀវភៅកាន់តែច្រើន ចំណេះដឹងកាន់តែច្រើន បទពិសោធន៍កាន់តែច្រើន របស់កាន់តែច្រើនដើម្បីធ្វើឱ្យមនុស្សភ្ញាក់ផ្អើល លុយកាន់តែច្រើនដើម្បីទិញចៅក្រមនិងប៉ូលិស ជាដើម ដែលអ្នកនឹងសម្រេចបានអ្វីដែលហៅថាបញ្ញានោះទេ។
វាមិនមែនជាមួយនឹងអ្វីដែលច្រើនជាងនេះទេ ដូចដែលអ្នកអាចទទួលបានបញ្ញានោះទេ។ អ្នកដែលសន្មតថាបញ្ញាអាចត្រូវបានសញ្ជ័យជាមួយដំណើរការនៃអ្វីដែលច្រើនជាងនេះនោះ គឺយល់ខុសទាំងស្រុងហើយ។
វាជាការបន្ទាន់ក្នុងការយល់យ៉ាងស៊ីជម្រៅនិងនៅគ្រប់វិស័យនៃគំនិតដែលស្ថិតនៅក្រោមមនសិការនិងមិនដឹងខ្លួន អ្វីដែលជាដំណើរការដ៏គ្រោះថ្នាក់នៃអ្វីដែលច្រើនជាងនេះ ព្រោះនៅក្នុងជម្រៅអ្វីដែលលាក់កំបាំងគឺអត្តដ៏ជាទីស្រឡាញ់ ខ្ញុំ ខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ ដែលតែងតែចង់បានអ្វីដែលច្រើនជាងនេះនិងច្រើនជាងនេះដើម្បីពង្រីកនិងពង្រឹង។
មេហ្វីសតូហ្វីលដែលយើងដឹកនៅខាងក្នុងនេះ សាតាំងនេះ ខ្ញុំនេះ និយាយថា ខ្ញុំមានលុយច្រើនជាង ភាពស្រស់ស្អាតច្រើនជាង ប្រាជ្ញាច្រើនជាងអ្នកនោះ កិត្យានុភាពច្រើនជាង ភាពប៉ិនប្រសប់ច្រើនជាង ជាដើម។
អ្នកដែលពិតជាចង់យល់ពីអ្វីដែលជាបញ្ញា ត្រូវតែរៀនមានអារម្មណ៍ថាវា ត្រូវតែរស់នៅនិងជួបប្រទះវាតាមរយៈការធ្វើសមាធិដ៏ជ្រាលជ្រៅ។
អ្វីទាំងអស់ដែលមនុស្សប្រមូលផ្តុំនៅចន្លោះផ្នូររលួយនៃការចងចាំមិនស្មោះត្រង់ ព័ត៌មានបញ្ញា បទពិសោធន៍នៃជីវិត តែងតែបកប្រែយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរនៅក្នុងលក្ខខណ្ឌនៃអ្វីដែលច្រើនជាងនេះនិងច្រើនជាងនេះ។ ដូច្នេះពួកគេមិនដែលបានដឹងពីអត្ថន័យដ៏ជ្រាលជ្រៅនៃអ្វីទាំងអស់ដែលពួកគេប្រមូលផ្តុំនោះទេ។
មនុស្សជាច្រើនអានសៀវភៅមួយក្បាល ហើយបន្ទាប់មកដាក់វានៅក្នុងការចងចាំដោយពេញចិត្តចំពោះការប្រមូលផ្តុំព័ត៌មានកាន់តែច្រើន ប៉ុន្តែនៅពេលពួកគេត្រូវបានគេហៅឱ្យឆ្លើយតបចំពោះគោលលទ្ធិដែលបានសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅដែលពួកគេបានអាន វាបានបង្ហាញថាពួកគេមិនបានដឹងពីអត្ថន័យដ៏ជ្រាលជ្រៅនៃការបង្រៀននោះទេ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំចង់បានព័ត៌មានកាន់តែច្រើននិងច្រើនជាងនេះសូម្បីតែពួកគេមិនបានជួបប្រទះគោលលទ្ធិនៃសៀវភៅណាមួយក្នុងចំណោមសៀវភៅទាំងនោះក៏ដោយ។
បញ្ញាមិនត្រូវបានទទួលបានជាមួយនឹងព័ត៌មានពីសៀវភៅកាន់តែច្រើននោះទេ មិនមែនជាមួយនឹងបទពិសោធន៍កាន់តែច្រើននោះទេ មិនមែនជាមួយនឹងលុយកាន់តែច្រើននោះទេ មិនមែនជាមួយនឹងកិត្យានុភាពកាន់តែច្រើននោះទេ បញ្ញាអាចរីកដុះដាលនៅក្នុងខ្លួនយើងនៅពេលដែលយើងយល់ពីដំណើរការទាំងមូលនៃខ្ញុំ នៅពេលដែលយើងយល់យ៉ាងស៊ីជម្រៅនូវស្វ័យប្រវត្តិកម្មផ្លូវចិត្តទាំងមូលនៃអ្វីដែលច្រើនជាងនេះ។
វាជាការចាំបាច់ក្នុងការយល់ថាគំនិតគឺជាមជ្ឈមណ្ឌលមូលដ្ឋាននៃអ្វីដែលច្រើនជាងនេះ។ ពិតណាស់ អ្វីដែលច្រើនជាងនេះគឺខ្ញុំផ្លូវចិត្តដូចគ្នាដែលទាមទារ ហើយគំនិតគឺជាស្នូលគ្រឹះរបស់វា។
អ្នកដែលចង់ក្លាយជាមនុស្សឆ្លាតពិតប្រាកដ ត្រូវតែដោះស្រាយដើម្បីស្លាប់មិនត្រឹមតែនៅកម្រិតបញ្ញាលើផ្ទៃប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏នៅគ្រប់វិស័យដែលស្ថិតនៅក្រោមមនសិការនិងមិនដឹងខ្លួននៃគំនិតផងដែរ។
នៅពេលដែលខ្ញុំស្លាប់ នៅពេលដែលខ្ញុំត្រូវបានរំលាយទាំងស្រុង អ្វីដែលនៅសល់តែមួយគត់នៅក្នុងខ្លួនយើងគឺជាសត្វពិតប្រាកដ សត្វពិតប្រាកដ បញ្ញាត្រឹមត្រូវដែលត្រូវបានគេប្រាថ្នាចង់បាននិងពិបាកខ្លាំងណាស់។
មនុស្សជឿថាគំនិតគឺជាអ្នកបង្កើត ពួកគេយល់ខុសហើយ។ ខ្ញុំមិនមែនជាអ្នកបង្កើតទេ ហើយគំនិតគឺជាស្នូលគ្រឹះនៃខ្ញុំ។
បញ្ញាគឺជាអ្នកបង្កើតព្រោះវាគឺជារបស់សត្វ វាគឺជាគុណសម្បត្តិរបស់សត្វ។ យើងមិនត្រូវច្រឡំគំនិតជាមួយនឹងបញ្ញានោះទេ។
ពួកគេយល់ខុសទាំងស្រុងនិងក្នុងទម្រង់រ៉ាឌីកាល់ដែលអ្នកសន្មតថាបញ្ញាគឺជាអ្វីមួយដែលអាចត្រូវបានដាំដុះដូចជាផ្កាផ្ទះកញ្ចក់ឬអ្វីមួយដែលអាចទិញបានដូចដែលគេទិញងារថ្លៃថ្នូរ ឬកាន់កាប់បណ្ណាល័យដ៏អស្ចារ្យ។
វាជាការចាំបាច់ក្នុងការយល់យ៉ាងជ្រាលជ្រៅនូវដំណើរការទាំងអស់នៃគំនិត ប្រតិកម្មទាំងអស់ អ្វីដែលផ្លូវចិត្តច្រើនជាងនេះដែលប្រមូលផ្តុំ ជាដើម។ មានតែពេលនោះទេដែលអណ្តាតភ្លើងដ៏ក្តៅគគុកនៃបញ្ញាលេចឡើងនៅក្នុងខ្លួនយើងក្នុងទម្រង់ធម្មជាតិនិងដោយឯកឯង។
នៅពេលដែលមេហ្វីសតូហ្វីលដែលយើងដឹកនៅខាងក្នុងត្រូវបានរំលាយ ភ្លើងនៃបញ្ញាច្នៃប្រឌិតនឹងបង្ហាញខ្លួនបន្តិចម្តងៗនៅក្នុងខ្លួនយើង រហូតដល់ចាំងពន្លឺយ៉ាងខ្លាំង។
សត្វពិតប្រាកដរបស់យើងគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់ ហើយពីសេចក្តីស្រឡាញ់នោះបញ្ញាពិតប្រាកដនិងត្រឹមត្រូវដែលមិនមែនជារបស់ពេលវេលាបានកើតឡើង។