សេចក្ដីស្លាប់

វាជាការបន្ទាន់ក្នុងការយល់ឱ្យបានស៊ីជម្រៅ និងគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់នៃចិត្ត អំពីអ្វីដែលជា សេចក្តីស្លាប់ ពិតប្រាកដនោះ។ មានតែវិធីនោះទេ ដែលអាចយល់បានពិតប្រាកដ និងពេញលេញ អំពីអ្វីដែលជាអមតភាព។

ការឃើញសាកសពមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នក ដាក់ក្នុងមឈូស មិនមានន័យថាអ្នកបានយល់អាថ៌កំបាំងនៃការស្លាប់នោះទេ។

សេចក្តីពិត គឺជាអ្វីដែលមិនទាន់ដឹងពីមួយពេលទៅមួយពេល។ សេចក្តីពិតអំពីសេចក្តីស្លាប់ មិនអាចជាករណីលើកលែងបានទេ។

អត្តៈ តែងតែចង់បាន ដូចដែលធម្មជាតិមាន នូវការធានារ៉ាប់រងលើការស្លាប់ ការធានាបន្ថែម អាជ្ញាធរណាមួយដែលទទួលខុសត្រូវក្នុងការធានាឱ្យយើងនូវជំហរដ៏ល្អ និងអមតភាពប្រភេទណាមួយលើសពីផ្នូរដ៏គួរឱ្យខ្លាចនោះ។

ការ ខ្ញុំ ផ្ទាល់ មិនមានបំណងប្រាថ្នាចង់ស្លាប់ច្រើននោះទេ។ អត្តៈ ចង់បន្ត។ អត្តៈ ខ្លាចសេចក្តីស្លាប់ណាស់។

សេចក្តីពិត មិនមែនជាបញ្ហានៃការជឿ ឬសង្ស័យនោះទេ។ សេចក្តីពិត មិនមានអ្វីដែលត្រូវធ្វើជាមួយភាពឆោតល្ងង់ ឬការសង្ស័យនោះទេ។ សេចក្តីពិត មិនមែនជាបញ្ហានៃគំនិត ទ្រឹស្តី មតិ គំនិត គំនិតមុន ការសន្មត ការរើសអើង ការអះអាង ការចរចា ជាដើមនោះទេ។ សេចក្តីពិតអំពីអាថ៌កំបាំងនៃសេចក្តីស្លាប់ មិនមែនជាករណីលើកលែងនោះទេ។

សេចក្តីពិតអំពីអាថ៌កំបាំងនៃសេចក្តីស្លាប់ អាចត្រូវបានគេដឹង តែតាមរយៈបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ប៉ុណ្ណោះ។

វាមិនអាចទៅរួចទេក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងបទពិសោធន៍ពិតនៃការស្លាប់ ដល់អ្នកដែលមិនដឹងអំពីវា។

កវីណាម្នាក់អាចសរសេរសៀវភៅស្នេហាដ៏ស្រស់ស្អាតបាន ប៉ុន្តែវាមិនអាចទៅរួចទេក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងសេចក្តីពិតអំពីស្នេហា ដល់មនុស្សដែលមិនធ្លាប់មានបទពិសោធន៍វាឡើយ តាមរបៀបដូចគ្នា យើងនិយាយថា វាមិនអាចទៅរួចទេក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងសេចក្តីពិតអំពីសេចក្តីស្លាប់ ដល់មនុស្សដែលមិនធ្លាប់បានជួបប្រទះវា។

អ្នកដែលចង់ដឹងសេចក្តីពិតអំពីសេចក្តីស្លាប់ ត្រូវតែស៊ើបអង្កេត ពិសោធន៍ដោយខ្លួនឯង ស្វែងរកតាមរបៀបត្រឹមត្រូវ។ មានតែវិធីនោះទេ ដែលយើងអាចរកឃើញអត្ថន័យដ៏ស៊ីជម្រៅនៃសេចក្តីស្លាប់។

ការសង្កេត និងបទពិសោធន៍ជាច្រើនឆ្នាំ បានអនុញ្ញាតឱ្យយើងយល់ថា មនុស្សមិនចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការយល់ពិតប្រាកដអំពីអត្ថន័យដ៏ស៊ីជម្រៅនៃសេចក្តីស្លាប់នោះទេ។ អ្វីដែលមនុស្សចាប់អារម្មណ៍ពិតប្រាកដ គឺការបន្តនៅក្នុងជីវិតបន្ទាប់ ហើយនោះគឺជាអ្វីទាំងអស់។

មនុស្សជាច្រើនចង់បន្តតាមរយៈទ្រព្យសម្បត្តិ ភាពល្បីល្បាញ គ្រួសារ ជំនឿ គំនិត កូនចៅ ជាដើម ហើយនៅពេលដែលពួកគេយល់ថា ភាពបន្តខាងផ្លូវចិត្តប្រភេទណាមួយ គឺជារឿងឥតប្រយោជន៍ ជារឿងបណ្តោះអាសន្ន មិនស្ថិតស្ថេរ នោះដោយមានអារម្មណ៍ថាមិនមានការធានា មិនមានសុវត្ថិភាព ពួកគេភ័យខ្លាច ពួកគេរន្ធត់ ហើយពួកគេពោរពេញទៅដោយភេរវកម្មគ្មានទីបញ្ចប់។

មនុស្សក្រីក្រទាំងនោះ មិនចង់យល់ មិនចង់ដឹងថា អ្វីៗទាំងអស់ដែលបន្តកើតឡើងតាមពេលវេលានោះទេ។

មនុស្សក្រីក្រទាំងនោះ មិនចង់យល់ថា អ្វីៗទាំងអស់ដែលបន្តចុះខ្សោយទៅតាមពេលវេលានោះទេ។

មនុស្សក្រីក្រទាំងនោះ មិនចង់យល់ថា អ្វីៗទាំងអស់ដែលបន្តក្លាយជាមេកានិច ជាទម្លាប់ គួរឱ្យធុញនោះទេ។

វាជាការបន្ទាន់ វាចាំបាច់ វាជៀសមិនរួច ក្នុងការធ្វើឱ្យខ្លួនយើងដឹងយ៉ាងពេញលេញ អំពីអត្ថន័យដ៏ស៊ីជម្រៅនៃសេចក្តីស្លាប់។ មានតែវិធីនោះទេ ដែលការភ័យខ្លាចក្នុងការឈប់មានជីវិតរស់រាន បាត់ទៅវិញ។

ដោយសង្កេតដោយប្រុងប្រយ័ត្នលើមនុស្សជាតិ យើងអាចផ្ទៀងផ្ទាត់បានថា ចិត្តតែងតែជាប់នៅក្នុងអ្វីដែលគេដឹង ហើយចង់ឱ្យអ្វីដែលគេដឹងនោះ បន្តលើសពីផ្នូរទៅទៀត។

ចិត្តដែលជាប់នៅក្នុងអ្វីដែលគេដឹង មិនអាចជួបប្រទះអ្វីដែលមិនស្គាល់ អ្វីដែលពិត អ្វីដែលត្រឹមត្រូវនោះទេ។

មានតែការបំបែកដបនៃពេលវេលា តាមរយៈការធ្វើសមាធិឱ្យបានត្រឹមត្រូវទេ ដែលយើងអាចជួបប្រទះភាពអស់កល្បជានិច្ច ភាពគ្មានពេលវេលា អ្វីដែលពិត។

អ្នកដែលមានបំណងបន្តភ័យខ្លាចសេចក្តីស្លាប់ ហើយជំនឿ និងទ្រឹស្តីរបស់ពួកគេ គ្រាន់តែជាគ្រឿងញៀនសម្រាប់ពួកគេប៉ុណ្ណោះ។

សេចក្តីស្លាប់ដោយខ្លួនវា គ្មានអ្វីដែលគួរឱ្យខ្លាចនោះទេ វាជារឿងដ៏ស្រស់ស្អាត ឧត្តុង្គឧត្តម មិនអាចពិពណ៌នាបាន ប៉ុន្តែចិត្តដែលជាប់នៅក្នុងអ្វីដែលគេដឹង គ្រាន់តែធ្វើចលនានៅក្នុងរង្វង់ដ៏កាចសាហាវ ដែលចាប់ពីភាពឆោតល្ងង់ ទៅជាការសង្ស័យប៉ុណ្ណោះ។

នៅពេលដែលយើងពិតជាដឹងយ៉ាងពេញលេញ អំពីអត្ថន័យដ៏ស៊ីជម្រៅ និងជ្រាលជ្រៅនៃសេចក្តីស្លាប់ នោះយើងរកឃើញដោយខ្លួនឯង តាមរយៈបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ថា ជីវិត និងសេចក្តីស្លាប់ បង្កើតបានជាភាពពេញលេញទាំងមូល ឯកភាព។

សេចក្តីស្លាប់ គឺជាឃ្លាំងនៃជីវិត។ ផ្លូវនៃជីវិតត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយស្នាមជើងនៃសេចក្តីស្លាប់។

ជីវិត គឺជាថាមពលដែលបានកំណត់ និងកំណត់។ ចាប់ពីកំណើតដល់ការស្លាប់ ថាមពលប្រភេទផ្សេងៗគ្នា ហូរនៅក្នុងសារពាង្គកាយមនុស្ស។

ថាមពលតែមួយគត់ដែលសារពាង្គកាយមនុស្សមិនអាចទប់ទល់បាន គឺកាំរស្មីនៃសេចក្តីស្លាប់។ កាំរស្មីនេះមានវ៉ុលអគ្គិសនីខ្ពស់ពេក។ សារពាង្គកាយមនុស្សមិនអាចទប់ទល់នឹងវ៉ុលបែបនេះបានទេ។

ដូចជាផ្លេកបន្ទោរអាចបំបែកដើមឈើមួយ ដូច្នេះកាំរស្មីនៃសេចក្តីស្លាប់ នៅពេលហូរឆ្លងកាត់សារពាង្គកាយមនុស្ស បំផ្លាញវាយ៉ាងជៀសមិនរួច។

កាំរស្មីនៃសេចក្តីស្លាប់ ភ្ជាប់បាតុភូតនៃការស្លាប់ ជាមួយនឹងបាតុភូតកំណើត។

កាំរស្មីនៃសេចក្តីស្លាប់ បង្កឱ្យមានភាពតានតឹងអគ្គិសនីយ៉ាងខ្លាំង និងកំណត់ចំណាំសំខាន់មួយចំនួន ដែលមានអំណាចកំណត់ក្នុងការបញ្ចូលហ្សែននៅក្នុងស៊ុតដែលបានបង្កកំណើត។

កាំរស្មីនៃសេចក្តីស្លាប់ បន្ថយសារពាង្គកាយមនុស្ស ទៅជាធាតុសំខាន់របស់វា។

អត្មា ខ្ញុំ ជាថាមពល បន្តនៅក្នុងកូនចៅរបស់យើងដោយអកុសល។

អ្វីដែលជាសេចក្តីពិតអំពីសេចក្តីស្លាប់ អ្វីដែលជាចន្លោះពេលរវាងការស្លាប់ និងការចាប់កំណើត គឺជាអ្វីដែលមិនស្ថិតនៅក្នុងពេលវេលា ហើយមានតែតាមរយៈវិទ្យាសាស្រ្តនៃការធ្វើសមាធិប៉ុណ្ណោះ ដែលយើងអាចជួបប្រទះបាន។

គ្រូបង្រៀនប្រុសស្រីនៃសាលារៀន មហាវិទ្យាល័យ និងសាកលវិទ្យាល័យ ត្រូវតែបង្រៀនសិស្សប្រុសស្រីរបស់ពួកគេ នូវផ្លូវដែលនាំទៅរកបទពិសោធន៍នៃអ្វីដែលពិត អ្វីដែលត្រឹមត្រូវ។