ការបកប្រែដោយស្វ័យប្រវត្តិ
ជំពូកនេះត្រូវបានបកប្រែដោយស្វ័យប្រវត្តិពីភាសាអេស្ប៉ាញដើម។ វាមិនទាន់បានឆ្លងកាត់ការពិនិត្យដោយមនុស្សនៅឡើយទេ។ ប្រសិនបើអ្នកចង់ជួយក្នុងការពិនិត្យ សូមទាក់ទងមកយើងដោយចុចនៅទីនេះ។
ឡា ប៉ាស
សន្តិភាពមិនអាចមកតាមរយៈចិត្តបានទេ ព្រោះវាមិនមែនមកពីចិត្ត។ សន្តិភាពគឺជាក្លិនក្រអូបឈ្ងុយឈ្ងុបនៃដួងចិត្តដ៏ស្ងប់ស្ងាត់។
សន្តិភាពមិនមែនជារឿងគម្រោង ការប៉ូលិសអន្តរជាតិ អង្គការសហប្រជាជាតិ អង្គការរដ្ឋអាមេរិក សន្ធិសញ្ញាអន្តរជាតិ ឬកងទ័ពឈ្លានពានដែលប្រយុទ្ធក្នុងនាមសន្តិភាពនោះទេ។
ប្រសិនបើយើងពិតជាចង់បានសន្តិភាពពិតប្រាកដ យើងត្រូវរៀនរស់នៅដូចជាអ្នកយាមក្នុងសម័យសង្គ្រាម គឺតែងតែមានការប្រុងប្រយ័ត្ន និងឃ្លាំមើលជានិច្ច ដោយមានចិត្តរហ័សរហួន និងអាចបត់បែនបាន ព្រោះសន្តិភាពមិនមែនជារឿងនៃការស្រមើស្រមៃបែបមនោសញ្ចេតនា ឬជារឿងនៃក្តីសុបិនដ៏ស្រស់ស្អាតនោះទេ។
ប្រសិនបើយើងមិនរៀនរស់នៅក្នុងសភាពប្រុងប្រយ័ត្នពីមួយពេលទៅមួយពេលទេ នោះផ្លូវដែលនាំទៅរកសន្តិភាពនឹងក្លាយទៅជាមិនអាចទៅរួច តូចចង្អៀត ហើយបន្ទាប់ពីកាន់តែមានការលំបាកយ៉ាងខ្លាំង នោះវានឹងបញ្ចប់ទៅដោយការជាប់គាំង។
វាចាំបាច់ណាស់ដែលត្រូវយល់ គឺជាការបន្ទាន់ដែលត្រូវដឹងថាសន្តិភាពពិតប្រាកដនៃដួងចិត្តដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ មិនមែនជាផ្ទះដែលយើងអាចទៅដល់ ហើយជាកន្លែងដែលមានស្រីស្អាតម្នាក់រង់ចាំយើងដោយរីករាយនោះទេ។ សន្តិភាពមិនមែនជាគោលដៅ ទីកន្លែង។ល។
ការដេញតាមសន្តិភាព ការស្វែងរកវា ការធ្វើគម្រោងអំពីវា ការប្រយុទ្ធក្នុងនាមវា ការឃោសនាអំពីវា ការបង្កើតស្ថាប័នដើម្បីធ្វើការដើម្បីវា។ល។ គឺពិតជាមិនសមហេតុផលទេ ព្រោះសន្តិភាពមិនមែនមកពីចិត្តទេ សន្តិភាពគឺជាក្លិនក្រអូបដ៏អស្ចារ្យនៃដួងចិត្តដ៏ស្ងប់ស្ងាត់។
សន្តិភាពមិនអាចទិញឬលក់បានទេ ហើយក៏មិនអាចសម្រេចបានដោយប្រព័ន្ធនៃការបន្ធូរបន្ថយ ការត្រួតពិនិត្យពិសេស ប៉ូលិស។ល។
នៅក្នុងប្រទេសមួយចំនួន កងទ័ពជាតិកំពុងតែដើរតាមវាលស្រែ ដោយបំផ្លាញភូមិ ធ្វើឃាតមនុស្ស និងបាញ់សម្លាប់ពួកចោរដែលគេសន្មត់ថាជាចោរ ទាំងអស់នេះគឺថាធ្វើក្នុងនាមសន្តិភាព។ លទ្ធផលនៃការប្រព្រឹត្តិបែបនេះគឺជាការកើនឡើងនៃភាពព្រៃផ្សៃ។
អំពើហិង្សាបង្កើតឱ្យមានអំពើហិង្សាកាន់តែច្រើន ការស្អប់ខ្ពើមបង្កើតឱ្យមានការស្អប់ខ្ពើមកាន់តែច្រើន។ សន្តិភាពមិនអាចដណ្តើមយកបានទេ សន្តិភាពមិនអាចជាលទ្ធផលនៃអំពើហិង្សាបានទេ។ សន្តិភាពកើតមានដល់យើងតែនៅពេលដែលយើងរំលាយអត្តចរិត នៅពេលដែលយើងបំផ្លាញនៅក្នុងខ្លួនយើងនូវកត្តាផ្លូវចិត្តទាំងអស់ដែលបង្កើតសង្គ្រាម។
ប្រសិនបើយើងចង់បានសន្តិភាព យើងត្រូវតែពិចារណា យើងត្រូវតែសិក្សា យើងត្រូវតែមើលរូបភាពទាំងមូល មិនមែនត្រឹមតែជ្រុងមួយនៃរូបភាពនោះទេ។
សន្តិភាពកើតនៅក្នុងខ្លួនយើង នៅពេលដែលយើងបានផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងចិត្ត។
បញ្ហានៃការត្រួតពិនិត្យ ស្ថាប័នគាំទ្រសន្តិភាព ការបន្ធូរបន្ថយ។ល។ គឺជាព័ត៌មានលម្អិតដាច់ដោយឡែក ចំណុចនៅក្នុងមហាសមុទ្រនៃជីវិត ជាផ្នែកដាច់ដោយឡែកនៃរូបភាពទាំងមូលនៃអត្ថិភាព ដែលមិនអាចដោះស្រាយបញ្ហាសន្តិភាពក្នុងទម្រង់ជាមូលដ្ឋាន ទាំងស្រុង និងជាស្ថាពរបានទេ។
យើងត្រូវមើលរូបភាពក្នុងទម្រង់ពេញលេញ បញ្ហារបស់ពិភពលោកគឺជាបញ្ហារបស់បុគ្គល ប្រសិនបើបុគ្គលមិនមានសន្តិភាពនៅក្នុងខ្លួនទេ នោះសង្គម ពិភពលោកនឹងរស់នៅក្នុងសង្គ្រាមជៀសមិនរួច។
គ្រូបង្រៀនប្រុសស្រីនៅសាលារៀន មហាវិទ្យាល័យ សាកលវិទ្យាល័យ ត្រូវតែធ្វើការដើម្បីសន្តិភាព លើកលែងតែពួកគេស្រឡាញ់ភាពព្រៃផ្សៃ និងអំពើហិង្សា។
វាជាការបន្ទាន់ វាជាការចាំបាច់ដែលត្រូវចង្អុលបង្ហាញដល់សិស្សប្រុសស្រីនៃជំនាន់ថ្មីនូវផ្លូវដែលត្រូវដើរ ផ្លូវក្នុងចិត្តដែលអាចនាំយើងដោយភាពត្រឹមត្រូវពេញលេញទៅកាន់សន្តិភាពពិតប្រាកដនៃដួងចិត្តដ៏ស្ងប់ស្ងាត់។
មនុស្សមិនដឹងថាអ្វីជាសន្តិភាពខាងក្នុងពិតប្រាកដនោះទេ ហើយគ្រាន់តែចង់ឱ្យគ្មាននរណាម្នាក់មករារាំងផ្លូវរបស់ពួកគេ គឺកុំឱ្យមានការរំខាន គឺកុំឱ្យមានការរំខាន ទោះបីជាពួកគេយល់ព្រមទទួលយកហានិភ័យដោយខ្លួនឯងនូវសិទ្ធិក្នុងការរំខាន និងធ្វើឱ្យរំខាន និងធ្វើឱ្យជីវិតរបស់អ្នកជិតខាងរបស់ពួកគេជូរចត់ក៏ដោយ។
មនុស្សមិនដែលបានជួបប្រទះនឹងសន្តិភាពពិតប្រាកដទេ ហើយគ្រាន់តែមានមតិមិនសមហេតុផលអំពីវា ការស្រមើស្រមៃបែបមនោសញ្ចេតនា គំនិតខុសឆ្គង។
សម្រាប់ចោរ សន្តិភាពគឺជាសុភមង្គលនៃការអាចលួចបានដោយមិនមានទោស ដោយមិនចាំបាច់ឱ្យប៉ូលិសមករារាំងផ្លូវរបស់ពួកគេឡើយ។ សម្រាប់អ្នករត់ពន្ធ សន្តិភាពគឺជាការអាចដាក់ទំនិញរត់ពន្ធរបស់ពួកគេនៅគ្រប់ទីកន្លែង ដោយមិនចាំបាច់ឱ្យអាជ្ញាធររារាំងពួកគេឡើយ។ សម្រាប់អ្នកអត់ឃ្លានប្រជាជន សន្តិភាពគឺជាការលក់បានថ្លៃ ដោយកេងប្រវ័ញ្ចគ្រប់ទិសទី ដោយមិនចាំបាច់ឱ្យអធិការរដ្ឋាភិបាលហាមឃាត់ពួកគេឡើយ។ សម្រាប់ស្រីពេស្យា សន្តិភាពគឺជាការសប្បាយរីករាយនៅលើគ្រែនៃសេចក្តីរីករាយរបស់ពួកគេ និងកេងប្រវ័ញ្ចបុរសទាំងអស់ដោយសេរី ដោយមិនចាំបាច់ឱ្យអាជ្ញាធរសុខាភិបាល ឬប៉ូលិសចូលរួមក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេឡើយ។
មនុស្សម្នាក់ៗបង្កើតការស្រមើស្រមៃមិនសមហេតុផលចំនួនហាសិបពាន់អំពីសន្តិភាពនៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្លួន។ មនុស្សម្នាក់ៗមានបំណងចង់សង់ជញ្ជាំងអាត្មានិយមនៃគំនិតមិនពិត ជំនឿ មតិ និងគំនិតមិនសមហេតុផលអំពីអ្វីដែលជាសន្តិភាពនៅជុំវិញខ្លួន។
មនុស្សម្នាក់ៗចង់បានសន្តិភាពតាមរបៀបរបស់ខ្លួន ស្របតាមចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ខ្លួន រសជាតិរបស់ខ្លួន ទម្លាប់ ទំនៀមទម្លាប់ខុសឆ្គង។ល។ មនុស្សម្នាក់ៗចង់ចាក់សោរខ្លួនឯងនៅក្នុងជញ្ជាំងការពារ ដ៏អស្ចារ្យមួយ ដោយមានគោលបំណងរស់នៅក្នុងសន្តិភាពផ្ទាល់ខ្លួនដែលបានគិតខុសឆ្គង។
មនុស្សប្រយុទ្ធដើម្បីសន្តិភាព ពួកគេចង់បានវា ពួកគេចង់បានវា ប៉ុន្តែមិនដឹងថាអ្វីជាសន្តិភាពនោះទេ។ មនុស្សគ្រាន់តែចង់ឱ្យពួកគេមិនត្រូវបានរារាំង ដើម្បីអាចធ្វើរឿងអាក្រក់របស់ពួកគេដោយស្ងប់ស្ងាត់ និងដោយសេរី។ នោះហើយជាអ្វីដែលពួកគេហៅថាសន្តិភាព។
មិនថាមនុស្សធ្វើរឿងអាក្រក់អ្វីទេ មនុស្សម្នាក់ៗជឿថាអ្វីដែលខ្លួនធ្វើគឺល្អ។ មនុស្សរកលេសសូម្បីតែឧក្រិដ្ឋកម្មដ៏អាក្រក់បំផុតក៏ដោយ។ ប្រសិនបើអ្នកប្រមឹកមានទុក្ខព្រួយ គាត់ផឹកព្រោះគាត់មានទុក្ខព្រួយ។ ប្រសិនបើអ្នកប្រមឹកសប្បាយចិត្ត គាត់ផឹកព្រោះគាត់សប្បាយចិត្ត។ អ្នកប្រមឹកតែងតែធ្វើឱ្យញៀនស្រាមានភាពត្រឹមត្រូវ។ មនុស្សទាំងអស់សុទ្ធតែបែបនោះ ពួកគេរកលេសសម្រាប់ឧក្រិដ្ឋកម្មទាំងអស់ គ្មាននរណាម្នាក់ចាត់ទុកថាខ្លួនឯងជាមនុស្សអាក្រក់ទេ មនុស្សទាំងអស់សុទ្ធតែសន្មតថាខ្លួនឯងជាមនុស្សសុចរិត និងស្មោះត្រង់។
មានមនុស្សទំនេរជាច្រើនដែលសន្មតខុសឆ្គងថា សន្តិភាពគឺជាការអាចរស់នៅដោយមិនធ្វើការ ដោយស្ងប់ស្ងាត់ និងដោយមិនចាំបាច់ប្រឹងប្រែងនៅក្នុងពិភពលោកដែលពោរពេញទៅដោយការស្រមើស្រមៃបែបមនោសញ្ចេតនាដ៏អស្ចារ្យ។
មានមតិ និងគំនិតខុសឆ្គងរាប់លានអំពីសន្តិភាព។ នៅក្នុងពិភពលោកដ៏ឈឺចាប់ដែលយើងរស់នៅនេះ មនុស្សម្នាក់ៗស្វែងរកសន្តិភាពដ៏អស្ចារ្យរបស់ខ្លួន សន្តិភាពនៃមតិរបស់ខ្លួន។ មនុស្សចង់ឃើញនៅក្នុងពិភពលោកនូវសន្តិភាពនៃក្តីសុបិនរបស់ខ្លួន ប្រភេទពិសេសនៃសន្តិភាពរបស់ខ្លួន ទោះបីជានៅក្នុងខ្លួនឯង មនុស្សម្នាក់ៗមាននៅក្នុងខ្លួននូវកត្តាផ្លូវចិត្តដែលបង្កើតសង្គ្រាម ភាពជាសត្រូវ បញ្ហាគ្រប់ប្រភេទក៏ដោយ។
នៅសម័យវិបត្តិពិភពលោកនេះ អ្នកដែលចង់ក្លាយជាអ្នកល្បីល្បាញបង្កើតអង្គការគាំទ្រសន្តិភាព ធ្វើការឃោសនា និងក្លាយជាអ្នកការពារសន្តិភាព។ យើងមិនត្រូវភ្លេចថាអ្នកនយោបាយកំសាកជាច្រើនបានឈ្នះរង្វាន់ណូបែលសន្តិភាព ទោះបីជាពួកគេមានទីបញ្ចុះសពទាំងមូលក៏ដោយ ហើយពួកគេបានបញ្ជាឱ្យធ្វើឃាតមនុស្សជាច្រើនដោយសម្ងាត់ នៅពេលដែលពួកគេស្ថិតក្នុងគ្រោះថ្នាក់នៃការបាត់បង់កិត្តិយស។
ក៏មានគ្រូពិតប្រាកដនៃមនុស្សជាតិដែលលះបង់ខ្លួនឯងដើម្បីបង្រៀននៅគ្រប់ទីកន្លែងនៅលើផែនដីនូវគោលលទ្ធិនៃការរំលាយអត្តចរិត។ គ្រូទាំងនោះដឹងតាមរយៈបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនថា មានតែការរំលាយមេភីស្តូហ្វែលដែលយើងមាននៅក្នុងខ្លួនទេ ទើបសន្តិភាពនៃដួងចិត្តកើតមានដល់យើង។
ខណៈពេលដែលនៅមាននៅក្នុងបុគ្គលម្នាក់ៗនូវការស្អប់ខ្ពើម លោភលន់ ឈ្នានីស ប្រច័ណ្ឌ ស្មារតីនៃការទទួលបាន មហិច្ឆតា កំហឹង អំនួត។ល។ នោះសង្គ្រាមនឹងកើតឡើងដោយជៀសមិនរួច។
យើងស្គាល់មនុស្សជាច្រើននៅក្នុងពិភពលោកដែលសន្មតថាពួកគេបានរកឃើញសន្តិភាព។ នៅពេលដែលយើងបានសិក្សាមនុស្សទាំងនោះយ៉ាងស៊ីជម្រៅ យើងអាចបង្ហាញថាពួកគេមិនបានស្គាល់សន្តិភាពសូម្បីតែបន្តិចបន្តួចទេ ហើយពួកគេគ្រាន់តែបានចាក់សោរខ្លួនឯងនៅក្នុងទម្លាប់ឯកោ និងលួងលោមមួយចំនួន ឬនៅក្នុងជំនឿពិសេសមួយចំនួន។ល។ ប៉ុន្តែមនុស្សទាំងនោះពិតជាមិនបានជួបប្រទះសូម្បីតែបន្តិចបន្តួចនូវអ្វីដែលជាសន្តិភាពពិតប្រាកដនៃដួងចិត្តដ៏ស្ងប់ស្ងាត់នោះទេ។ ពិតប្រាកដណាស់ មនុស្សកំសត់ទាំងនោះគ្រាន់តែបានបង្កើតសន្តិភាពសិប្បនិម្មិតមួយដែលពួកគេច្រឡំដោយសារភាពល្ងង់ខ្លៅរបស់ពួកគេថាជាសន្តិភាពពិតប្រាកដនៃដួងចិត្ត។
វាមិនសមហេតុផលទេដែលត្រូវស្វែងរកសន្តិភាពនៅក្នុងជញ្ជាំងខុសឆ្គងនៃការរើសអើង ជំនឿ គំនិតជាមុន បំណងប្រាថ្នា ទម្លាប់។ល។ របស់យើង។
ខណៈពេលដែលនៅក្នុងចិត្តមានកត្តាផ្លូវចិត្តដែលបង្កើតភាពជាសត្រូវ ការខ្វែងគំនិតគ្នា បញ្ហា សង្គ្រាម នោះនឹងមិនមានសន្តិភាពពិតប្រាកដទេ។
សន្តិភាពពិតប្រាកដមកពីភាពស្រស់ស្អាតដែលបានយល់យ៉ាងឈ្លាសវៃត្រឹមត្រូវ។
ភាពស្រស់ស្អាតនៃដួងចិត្តដ៏ស្ងប់ស្ងាត់បញ្ចេញនូវក្លិនក្រអូបឈ្ងុយឈ្ងប់នៃសន្តិភាពខាងក្នុងពិតប្រាកដ។
វាជាការបន្ទាន់ដែលត្រូវយល់ពីភាពស្រស់ស្អាតនៃមិត្តភាព និងក្លិនក្រអូបនៃភាពគួរសម។
វាជាការបន្ទាន់ដែលត្រូវយល់ពីភាពស្រស់ស្អាតនៃភាសា។ វាចាំបាច់ដែលពាក្យសម្ដីរបស់យើងមាននៅក្នុងខ្លួននូវសារធាតុនៃភាពស្មោះត្រង់។ យើងមិនត្រូវប្រើពាក្យដែលមិនមានចង្វាក់ មិនចុះសម្រុង ឈ្លើយ មិនសមហេតុផលឡើយ។
ពាក្យសម្ដីមួយៗត្រូវតែជាបទភ្លេងពិតប្រាកដ ឃ្លាមួយៗត្រូវតែពោរពេញទៅដោយភាពស្រស់ស្អាតខាងវិញ្ញាណ។ វាអាក្រក់ណាស់ក្នុងការនិយាយនៅពេលដែលគេត្រូវស្ងៀមស្ងាត់ ហើយស្ងៀមស្ងាត់នៅពេលដែលគេត្រូវនិយាយ។ មានភាពស្ងៀមស្ងាត់ដែលមានកំហុស ហើយមានពាក្យសម្ដីអាសគ្រាម។
មានពេលខ្លះដែលការនិយាយគឺជាបទល្មើស មានពេលខ្លះដែលការស្ងៀមស្ងាត់ក៏ជាបទល្មើសមួយទៀតដែរ។ មនុស្សម្នាក់ត្រូវតែនិយាយនៅពេលដែលគេត្រូវនិយាយ ហើយស្ងៀមស្ងាត់នៅពេលដែលគេត្រូវស្ងៀមស្ងាត់។
កុំលេងសើចនឹងពាក្យសម្ដី ព្រោះវាមានទំនួលខុសត្រូវធ្ងន់ធ្ងរ។
ពាក្យសម្ដីទាំងអស់ត្រូវតែថ្លឹងថ្លែងមុនពេលបញ្ចេញសំឡេង ព្រោះពាក្យសម្ដីមួយៗអាចបង្កើតនៅក្នុងពិភពលោកនូវអ្វីដែលមានប្រយោជន៍ច្រើន និងគ្មានប្រយោជន៍ច្រើន ផលប្រយោជន៍ច្រើន ឬគ្រោះថ្នាក់ច្រើន។
យើងត្រូវថែរក្សាកាយវិការ ឥរិយាបថ សម្លៀកបំពាក់ និងទង្វើគ្រប់ប្រភេទរបស់យើង។ សូមឱ្យកាយវិការ សម្លៀកបំពាក់ របៀបអង្គុយនៅតុ របៀបប្រព្រឹត្តនៅពេលបរិភោគអាហារ របៀបថែរក្សាមនុស្សនៅក្នុងបន្ទប់ ការិយាល័យ តាមផ្លូវ។ល។ របស់យើងពោរពេញទៅដោយភាពស្រស់ស្អាត និងភាពចុះសម្រុងជានិច្ច។
វាចាំបាច់ដែលត្រូវយល់ពីភាពស្រស់ស្អាតនៃសេចក្តីសប្បុរស មានអារម្មណ៍ថាភាពស្រស់ស្អាតនៃតន្ត្រីដ៏ល្អ ស្រឡាញ់ភាពស្រស់ស្អាតនៃសិល្បៈច្នៃប្រឌិត កែលម្អរបៀបគិត មានអារម្មណ៍ និងប្រព្រឹត្តរបស់យើង។
ភាពស្រស់ស្អាតដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតអាចកើតនៅក្នុងខ្លួនយើងបានតែនៅពេលដែលអត្តចរិតបានស្លាប់ក្នុងទម្រង់ជាមូលដ្ឋាន ទាំងស្រុង និងជាស្ថាពរ។
យើងអាក្រក់ គួរឱ្យខ្លាច គួរឱ្យខ្ពើម នៅខណៈពេលដែលយើងមានអត្តចរិតផ្លូវចិត្តនៅក្នុងខ្លួនយើង ហើយរស់នៅយ៉ាងល្អ។ ភាពស្រស់ស្អាតនៅក្នុងទម្រង់ពេញលេញគឺមិនអាចទៅរួចនៅក្នុងខ្លួនយើងខណៈពេលដែលអត្តចរិតពហុវចនៈនៅមាន។
ប្រសិនបើយើងចង់បានសន្តិភាពពិតប្រាកដ យើងត្រូវកាត់បន្ថយអត្តចរិតទៅជាធូលីដីលោហធាតុ។ តែប៉ុណ្ណោះទើបមានភាពស្រស់ស្អាតខាងក្នុងនៅក្នុងខ្លួនយើង។ ពីភាពស្រស់ស្អាតនោះសេចក្តីស្នេហានឹងកើតនៅក្នុងខ្លួនយើង និងសន្តិភាពពិតប្រាកដនៃដួងចិត្ត។
សន្តិភាពច្នៃប្រឌិតនាំមកនូវសណ្តាប់ធ្នាប់នៅក្នុងខ្លួនឯង លុបបំបាត់ភាពច្របូកច្របល់ និងបំពេញយើងដោយសុភមង្គលត្រឹមត្រូវ។
វាចាំបាច់ដែលត្រូវដឹងថាចិត្តមិនអាចយល់ពីអ្វីដែលជាសន្តិភាពពិតប្រាកដនោះទេ។ វាជាការបន្ទាន់ដែលត្រូវយល់ថាសន្តិភាពនៃដួងចិត្តដ៏ស្ងប់ស្ងាត់មិនមកដល់យើងតាមរយៈការខំប្រឹងប្រែង ឬដោយសារតែជាកម្មសិទ្ធិរបស់សង្គម ឬអង្គការមួយដែលឧទ្ទិសដល់ការធ្វើការឃោសនាអំពីសន្តិភាពនោះទេ។
សន្តិភាពពិតប្រាកដមកដល់យើងក្នុងទម្រង់ជាធម្មជាតិទាំងស្រុង និងសាមញ្ញ នៅពេលដែលយើងដណ្តើមយកភាពគ្មានកំហុសនៅក្នុងចិត្ត និងនៅក្នុងដួងចិត្ត នៅពេលដែលយើងក្លាយជាក្មេងដែលមានភាពឆ្ងាញ់ឆ្ងាយ និងស្រស់ស្អាត មានភាពរសើបចំពោះអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលស្រស់ស្អាត ដូចជាអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអាក្រក់ អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលល្អ ដូចជាអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអាក្រក់ អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលផ្អែម ដូចជាអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលល្វីង។
វាចាំបាច់ដែលត្រូវដណ្តើមយកវ័យកុមារដែលបាត់បង់មកវិញ ទាំងនៅក្នុងចិត្ត និងនៅក្នុងដួងចិត្ត។
សន្តិភាពគឺជាអ្វីដែលធំធេង ធំទូលាយ គ្មានទីបញ្ចប់ មិនមែនជាអ្វីដែលចិត្តបង្កើតឡើង មិនអាចជាលទ្ធផលនៃការប្រែប្រួល ឬជាផលិតផលនៃគំនិតមួយបានឡើយ។ សន្តិភាពគឺជាសារធាតុអាតូមិចមួយដែលហួសពីល្អ និងអាក្រក់ សារធាតុមួយដែលហួសពីសីលធម៌ទាំងអស់ សារធាតុមួយដែលហូរចេញពីពោះនៃភាពពេញលេញដោយខ្លួនឯង។