ឪពុកម្តាយ និងគ្រូ

បញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃការអប់រំសាធារណៈ មិនមែនជាសិស្សបឋមសិក្សា មធ្យមសិក្សា ឬវិទ្យាល័យនោះទេ ប៉ុន្តែគឺជាឪពុកម្តាយ និងគ្រូបង្រៀន។

ប្រសិនបើឪពុកម្តាយ និងគ្រូបង្រៀនមិនស្គាល់ខ្លួនឯង មិនអាចយល់ពីកុមារ ប្រសិនបើពួកគេមិនដឹងពីរបៀបយល់យ៉ាងស៊ីជម្រៅអំពីទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយសត្វដែលចាប់ផ្តើមរស់នៅទាំងនេះ ប្រសិនបើពួកគេគ្រាន់តែខ្វល់ខ្វាយអំពីការដាំដុះបញ្ញារបស់សិស្សានុសិស្សរបស់ពួកគេ តើយើងអាចបង្កើតការអប់រំប្រភេទថ្មីដោយរបៀបណា?

កុមារ សិស្សានុសិស្ស ទៅសាលារៀនដើម្បីទទួលការណែនាំដោយមនសិការ ប៉ុន្តែប្រសិនបើគ្រូបង្រៀនមានគំនិតចង្អៀតចង្អល់ គាំទ្រអ្នកអភិរក្សនិយម ប្រតិកម្ម ឬយឺតយ៉ាវ នោះសិស្សក៏នឹងដូចគ្នាដែរ។

អ្នកអប់រំត្រូវតែអប់រំខ្លួនឯង ស្គាល់ខ្លួនឯង ពិនិត្យមើលចំណេះដឹងទាំងអស់របស់ពួកគេ យល់ថាយើងកំពុងឈានចូលដល់យុគសម័យថ្មីមួយ។

ការផ្លាស់ប្តូរអ្នកអប់រំ ការអប់រំសាធារណៈក៏ផ្លាស់ប្តូរផងដែរ។

ការអប់រំអ្នកអប់រំ គឺជារឿងដែលពិបាកបំផុត ព្រោះអ្នកដែលបានអានច្រើន អ្នកដែលមានសញ្ញាបត្រ អ្នកដែលមានអ្វីដែលត្រូវបង្រៀន អ្នកដែលធ្វើការជាគ្រូបង្រៀន គឺដូចជាគាត់រួចទៅហើយ ចិត្តរបស់គាត់ត្រូវបានជាប់នៅក្នុងទ្រឹស្តីហាសិបពាន់ដែលគាត់បានសិក្សា ហើយគាត់មិនផ្លាស់ប្តូរទេ ទោះបីជាមានកាំភ្លើងធំក៏ដោយ។

គ្រូបង្រៀនគួរតែបង្រៀនពីរបៀបគិត ប៉ុន្តែជាអកុសលពួកគេខ្វល់ខ្វាយតែពីការបង្រៀនពួកគេពីអ្វីដែលពួកគេគួរគិត។

ឪពុកម្តាយ និងគ្រូបង្រៀន រស់នៅពោរពេញដោយកង្វល់សេដ្ឋកិច្ច សង្គម អារម្មណ៍ ដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាច។ល។

ឪពុកម្តាយ និងគ្រូបង្រៀនភាគច្រើនរវល់ជាមួយជម្លោះ និងទុក្ខព្រួយរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ពួកគេមិនពិតជាចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងក្នុងការសិក្សា និងដោះស្រាយបញ្ហាដែលលើកឡើងដោយក្មេងប្រុសស្រីនៃរលកថ្មីនោះទេ។

មានការខូចទ្រង់ទ្រាយផ្លូវចិត្ត សីលធម៌ និងសង្គមយ៉ាងខ្លាំង ប៉ុន្តែឪពុកម្តាយ និងគ្រូបង្រៀនពោរពេញទៅដោយការថប់បារម្ភ និងកង្វល់ផ្ទាល់ខ្លួន ហើយមានពេលត្រឹមតែគិតអំពីទិដ្ឋភាពសេដ្ឋកិច្ចរបស់កូនៗប៉ុណ្ណោះ ដោយផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវវិជ្ជាជីវៈដើម្បីកុំឱ្យពួកគេអត់ឃ្លាន ហើយនោះគឺជាអ្វីទាំងអស់។

ផ្ទុយពីជំនឿទូទៅ ឪពុកម្តាយភាគច្រើនមិនស្រឡាញ់កូនរបស់ពួកគេពិតប្រាកដទេ ប្រសិនបើពួកគេស្រឡាញ់ពួកគេ ពួកគេនឹងតស៊ូដើម្បីសុខុមាលភាពរួម ពួកគេនឹងព្រួយបារម្ភអំពីបញ្ហានៃការអប់រំសាធារណៈ ក្នុងគោលបំណងសម្រេចបាននូវការផ្លាស់ប្តូរពិតប្រាកដ។

ប្រសិនបើឪពុកម្តាយស្រឡាញ់កូនរបស់ពួកគេពិតប្រាកដ នោះនឹងមិនមានសង្រ្គាមទេ គ្រួសារ និងជាតិសាសន៍នឹងមិនលេចធ្លោខ្លាំងក្នុងការប្រឆាំងនឹងពិភពលោកទាំងមូលទេ ព្រោះនេះបង្កើតបញ្ហា សង្រ្គាម ការបែងចែកដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ បរិយាកាសឋាននរកសម្រាប់កូនប្រុសស្រីរបស់យើង។

មនុស្សសិក្សា រៀបចំខ្លួនធ្វើជាវេជ្ជបណ្ឌិត វិស្វករ មេធាវី។ល។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេមិនបានត្រៀមខ្លួនសម្រាប់កិច្ចការដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ និងពិបាកបំផុតនោះទេ គឺការធ្វើជាឪពុកម្តាយ។

ភាពអាត្មានិយមរបស់គ្រួសារ ការខ្វះសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះអ្នកជិតខាងរបស់យើង គោលនយោបាយនៃការ अलगाव គ្រួសារនេះ គឺគ្មានន័យមួយរយភាគរយ ព្រោះវាប្រែទៅជាកត្តានៃការខ្សោះជីវជាតិ និងការចុះខ្សោយសង្គមឥតឈប់ឈរ។

វឌ្ឍនភាព បដិវត្តពិតប្រាកដ គឺអាចធ្វើទៅបានលុះត្រាតែវាយកម្ទេចជញ្ជាំងចិនដ៏ល្បីល្បាញទាំងនោះ ដែលបំបែកយើង ដែលញែកយើងចេញពីពិភពលោកដែលនៅសល់។

ពួកយើងទាំងអស់គ្នាគឺជាគ្រួសារតែមួយ ហើយវាជារឿងមិនសមហេតុផលក្នុងការធ្វើទារុណកម្មគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយចាត់ទុកថាគ្រួសារមានតែមនុស្សមួយចំនួនតូចដែលរស់នៅជាមួយយើង។ល។

ភាពផ្តាច់មុខអាត្មានិយមរបស់គ្រួសារ រារាំងវឌ្ឍនភាពសង្គម ចែកមនុស្ស បង្កើតសង្គ្រាម វណ្ណៈ ឯកសិទ្ធិ បញ្ហាសេដ្ឋកិច្ច។ល។

នៅពេលដែលឪពុកម្តាយស្រឡាញ់កូនរបស់ពួកគេពិតប្រាកដ ជញ្ជាំង របងដ៏គួរស្អប់ខ្ពើមនៃការ अलगाव នឹងធ្លាក់ចុះទៅជាធូលីដី ហើយបន្ទាប់មកគ្រួសារនឹងឈប់ធ្វើជារង្វង់អាត្មានិយម និងមិនសមហេតុផល។

ការបំផ្លាញជញ្ជាំងអាត្មានិយមរបស់គ្រួសារ បន្ទាប់មកមានការរួបរួមគ្នាបែបភាតរភាពជាមួយឪពុកម្តាយផ្សេងទៀត គ្រូបង្រៀន ជាមួយសង្គមទាំងមូល។

លទ្ធផលនៃភាតរភាពពិតប្រាកដ គឺជាការផ្លាស់ប្តូរសង្គមពិតប្រាកដ បដិវត្តពិតប្រាកដនៃសាខាអប់រំសម្រាប់ពិភពលោកកាន់តែប្រសើរ។

អ្នកអប់រំត្រូវតែមានមនសិការកាន់តែច្រើន ត្រូវតែប្រមូលផ្តុំឪពុកម្តាយជាមួយគ្នា ក្រុមប្រឹក្សាភិបាលឪពុកម្តាយ និងនិយាយឱ្យច្បាស់លាស់ជាមួយពួកគេ។

វាចាំបាច់សម្រាប់ឪពុកម្តាយដើម្បីយល់ថាកិច្ចការអប់រំសាធារណៈត្រូវបានអនុវត្តនៅលើមូលដ្ឋានដ៏រឹងមាំនៃកិច្ចសហប្រតិបត្តិការទៅវិញទៅមករវាងឪពុកម្តាយ និងគ្រូបង្រៀន។

វាចាំបាច់ក្នុងការប្រាប់ឪពុកម្តាយថាការអប់រំជាមូលដ្ឋានគឺចាំបាច់ដើម្បីលើកកម្ពស់មនុស្សជំនាន់ថ្មី។

វាជាការចាំបាច់ក្នុងការប្រាប់ឪពុកម្តាយថាការអប់រំបញ្ញាគឺចាំបាច់ ប៉ុន្តែវាមិនមែនទាំងអស់នោះទេ វាតម្រូវឱ្យមានអ្វីផ្សេងទៀត វាចាំបាច់ក្នុងការបង្រៀនក្មេងប្រុសស្រីឱ្យស្គាល់ខ្លួនឯង ឱ្យស្គាល់កំហុសផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ នូវពិការភាពផ្លូវចិត្តរបស់ពួកគេផ្ទាល់។

យើងត្រូវប្រាប់ឪពុកម្តាយថាកូនៗត្រូវតែបង្កើតដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ មិនមែនដោយតណ្ហាដូចសត្វទេ។

វាពិតជាឃោរឃៅ និងគ្មានមេត្តា ក្នុងការ спроектировать នូវសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នាដូចសត្វរបស់យើង តណ្ហាផ្លូវភេទដ៏ឃោរឃៅរបស់យើង នូវអារម្មណ៍ឈឺចាប់ និងអារម្មណ៍សាហាវរបស់យើងចំពោះកូនចៅរបស់យើង។

កូនប្រុសស្រី គឺជាការ спроектировать របស់យើងផ្ទាល់ ហើយវាគឺជាឧក្រិដ្ឋកម្មក្នុងការឆ្លងពិភពលោកជាមួយនឹងការ спроектировать ដូចសត្វ។

គ្រូបង្រៀននៃសាលារៀន មហាវិទ្យាល័យ និងសាកលវិទ្យាល័យ ត្រូវតែប្រមូលផ្តុំឪពុកម្តាយនៅក្នុងសាលប្រជុំ ដោយមានគោលបំណងដ៏ល្អក្នុងការបង្រៀនពួកគេនូវមាគ៌ានៃការទទួលខុសត្រូវខាងសីលធម៌ចំពោះកូនៗរបស់ពួកគេ និងចំពោះសង្គម និងពិភពលោក។

អ្នកអប់រំមានកាតព្វកិច្ចក្នុងការអប់រំខ្លួនឯងឡើងវិញ និងណែនាំឪពុកម្តាយ។

យើងចាំបាច់ត្រូវស្រឡាញ់យ៉ាងពិតប្រាកដដើម្បីផ្លាស់ប្តូរពិភពលោក។ យើងចាំបាច់ត្រូវរួបរួមគ្នាដើម្បីលើកកំពស់ក្នុងចំណោមពួកយើងនូវប្រាសាទដ៏អស្ចារ្យនៃយុគសម័យថ្មីដែលកំពុងចាប់ផ្តើមនៅពេលនេះក្នុងចំណោមផ្គរលាន់ដ៏ឧឡារិកនៃការគិត។