ភាពងងឹត

បញ្ហាមួយដែលពិបាកបំផុតក្នុងសម័យកាលរបស់យើងគឺពិតជាភាពស្មុគស្មាញនៃទ្រឹស្តី។

ដោយគ្មានការសង្ស័យ នៅសម័យកាលទាំងនេះ សាលាសាសនាក្លែងក្លាយ និងអាថ៌កំបាំងក្លែងក្លាយបានកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងនៅទីនេះ នៅទីនោះ និងគ្រប់ទីកន្លែង។

ទំនិញនៃព្រលឹង សៀវភៅ និងទ្រឹស្តីគឺគួរឱ្យខ្លាចណាស់ កម្រមាននរណាម្នាក់ដែលអាចរកឃើញផ្លូវសម្ងាត់ពិតប្រាកដក្នុងចំណោមបណ្តាញនៃគំនិតផ្ទុយគ្នាជាច្រើន។

អ្វីដែលធ្ងន់ធ្ងរបំផុតក្នុងចំណោមរឿងទាំងអស់នេះគឺការទាក់ទាញបញ្ញា។ មានទំនោរក្នុងការចិញ្ចឹមបីបាច់យ៉ាងតឹងរ៉ឹងក្នុងទម្រង់បញ្ញាជាមួយនឹងអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលចូលមកក្នុងចិត្ត។

ពួកអ្នកវង្វេងផ្លូវនៃបញ្ញាមិនពេញចិត្តនឹងបណ្ណាល័យប្រធានបទ និងប្រភេទទូទៅទាំងអស់នោះទេ ដែលមានច្រើននៅក្នុងទីផ្សារសៀវភៅ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ និងលើសពីនេះទៅទៀត ពួកគេក៏លេបត្របាក់ និងមិនរំលាយអាថ៌កំបាំងក្លែងក្លាយ និងអាថ៌កំបាំងក្លែងក្លាយថោកៗដែលមានច្រើននៅគ្រប់ទីកន្លែងដូចជាស្មៅអាក្រក់។

លទ្ធផលនៃពាក្យស្លោកទាំងអស់នេះ គឺភាពច្របូកច្របល់ និងការវង្វេងស្មារតីជាក់ស្តែងរបស់ពួកចោរនៃបញ្ញា។

ខ្ញុំតែងតែទទួលបានសំបុត្រ និងសៀវភៅគ្រប់ប្រភេទ។ អ្នកផ្ញើតែងតែសួរខ្ញុំអំពីសាលានេះ ឬសាលានោះ អំពីសៀវភៅនេះ ឬសៀវភៅនោះ ខ្ញុំកំណត់ខ្លួនឯងត្រឹមតែឆ្លើយដូចខាងក្រោម៖ ចូរទុកភាពទំនេរនៃចិត្ត។ អ្នកមិនចាំបាច់ខ្វល់អំពីជីវិតរបស់អ្នកដទៃទេ។ រំសាយសត្វ ខ្ញុំនៃការចង់ដឹងចង់ឃើញ អ្នកមិនគួរខ្វល់អំពីសាលារៀនរបស់អ្នកដទៃទេ ចូរធ្ងន់ធ្ងរ ស្គាល់ខ្លួនឯង សិក្សាខ្លួនឯង សង្កេតខ្លួនឯង។ ល។

អ្វីដែលសំខាន់គឺត្រូវស្គាល់ខ្លួនឯងឱ្យស៊ីជម្រៅនៅគ្រប់កម្រិតនៃចិត្ត។

ភាពងងឹតគឺជាភាពគ្មានស្មារតី ពន្លឺគឺជាស្មារតី យើងត្រូវអនុញ្ញាតឱ្យពន្លឺជ្រាបចូលទៅក្នុងភាពងងឹតរបស់យើង។ ជា​ការ​ពិត ពន្លឺ​មាន​អំណាច​ដើម្បី​កម្ចាត់​ភាព​ងងឹត។

ជាអកុសល មនុស្សត្រូវបានចាក់សោរដោយខ្លួនឯងនៅក្នុងបរិយាកាសស្អុយរលួយ និងកខ្វក់នៃចិត្តរបស់ពួកគេ ដោយថ្វាយបង្គំ Ego ជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកគេ។

មនុស្សមិនចង់ដឹងថាពួកគេមិនមែនជាម្ចាស់ជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនទេ ពិតណាស់មនុស្សគ្រប់រូបត្រូវបានគ្រប់គ្រងពីខាងក្នុងដោយមនុស្សជាច្រើនទៀត ខ្ញុំចង់សំដៅទៅលើភាពច្រើននៃ “ខ្ញុំ” ដែលយើងផ្ទុកនៅខាងក្នុង។

ជាក់ស្តែង “ខ្ញុំ” នីមួយៗដាក់ក្នុងគំនិតរបស់យើងនូវអ្វីដែលយើងត្រូវគិត នៅក្នុងមាត់របស់យើងនូវអ្វីដែលយើងត្រូវនិយាយ នៅក្នុងបេះដូងរបស់យើងនូវអ្វីដែលយើងត្រូវមានអារម្មណ៍។ល។

នៅក្នុងលក្ខខណ្ឌទាំងនេះ បុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់មនុស្សគឺគ្រាន់តែជាមនុស្សយន្តដែលគ្រប់គ្រងដោយមនុស្សផ្សេងៗគ្នាដែលប្រជែងគ្នាដើម្បីឧត្តមភាព ហើយដែលប្រាថ្នាចង់បានការគ្រប់គ្រងកំពូលនៃមជ្ឈមណ្ឌលសំខាន់ៗនៃម៉ាស៊ីនសរីរាង្គ។

ក្នុងនាមជាសេចក្តីពិត យើងត្រូវប្រកាសយ៉ាងឱឡារិកថា សត្វបញ្ញាដ៏កំសត់ដែលហៅថាមនុស្សដោយខុសឆ្គង ទោះបីជាវាគិតថាខ្លួនមានតុល្យភាពខ្លាំងក៏ដោយ ក៏រស់នៅក្នុងអតុល្យភាពផ្លូវចិត្តពេញលេញ។

ថនិកសត្វបញ្ញាមិនមានលក្ខណៈឯកតោភាគីទេ ប្រសិនបើវាមានលក្ខណៈឯកតោភាគី វានឹងមានតុល្យភាព។

ជាអកុសល សត្វបញ្ញាមានលក្ខណៈពហុភាគី ហើយនោះត្រូវបានបង្ហាញយ៉ាងពេញលេញ។

តើ​មនុស្ស​អាច​មាន​តុល្យភាព​បាន​ដោយ​របៀប​ណា? ដើម្បីឱ្យមានតុល្យភាពល្អឥតខ្ចោះ ស្មារតីដែលភ្ញាក់គឺត្រូវការជាចាំបាច់។

មានតែពន្លឺនៃស្មារតីដែលដឹកនាំមិនមែនមកពីមុំទេ ប៉ុន្តែពេញលេញកណ្តាលមកលើយើង អាចបញ្ចប់ភាពផ្ទុយគ្នា ភាពផ្ទុយគ្នាខាងផ្លូវចិត្ត និងបង្កើតនៅក្នុងខ្លួនយើងនូវតុល្យភាពខាងក្នុងពិតប្រាកដ។

ប្រសិនបើយើងរំលាយ “ខ្ញុំ” ទាំងមូលដែលយើងផ្ទុកនៅខាងក្នុង ការភ្ញាក់នៃស្មារតីមកដល់ ហើយជាលំដាប់ ឬជាផលវិបាក តុល្យភាពពិតនៃចិត្តរបស់យើងផ្ទាល់។

ជាអកុសល មនុស្សមិនចង់ដឹងពីភាពគ្មានស្មារតីដែលពួកគេរស់នៅនោះទេ។ ពួកគេដេកលក់យ៉ាងជ្រៅ។

ប្រសិនបើមនុស្សភ្ញាក់ នោះមនុស្សគ្រប់រូបនឹងមានអារម្មណ៍ថាអ្នកជិតខាងរបស់ពួកគេនៅក្នុងខ្លួនគេ។

ប្រសិនបើមនុស្សភ្ញាក់ នោះអ្នកជិតខាងរបស់យើងនឹងមានអារម្មណ៍ថាយើងនៅក្នុងខ្លួនគេ។

បន្ទាប់មកជាក់ស្តែង សង្គ្រាមនឹងលែងមាន ហើយផែនដីទាំងមូលនឹងក្លាយជាឋានសួគ៌ពិតប្រាកដ។

ពន្លឺនៃស្មារតីផ្តល់ឱ្យយើងនូវតុល្យភាពផ្លូវចិត្តពិតប្រាកដ ហើយបង្កើតអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនៅកន្លែងរបស់វា ហើយអ្វីដែលពីមុនមានជម្លោះយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយយើង តាមពិតនៅតែស្ថិតនៅកន្លែងត្រឹមត្រូវរបស់វា។

ភាពគ្មានស្មារតីរបស់ហ្វូងមនុស្សគឺខ្លាំងណាស់ដែលពួកគេថែមទាំងមិនអាចស្វែងរកទំនាក់ទំនងរវាងពន្លឺ និងស្មារតីបានផង។

ដោយគ្មានសំណួរ ពន្លឺ និងស្មារតី គឺជាទិដ្ឋភាពពីរនៃរឿងដូចគ្នា។ កន្លែងណាមានពន្លឺ ក៏មានស្មារតី។

ភាពគ្មានស្មារតីគឺជាភាពងងឹត ហើយភាពងងឹតទាំងនេះមាននៅក្នុងខ្លួនយើង។

មានតែតាមរយៈការសង្កេតចិត្តសាស្ត្រដោយខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះដែលយើងអនុញ្ញាតឱ្យពន្លឺជ្រាបចូលទៅក្នុងភាពងងឹតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង។

“ពន្លឺបានមកដល់ភាពងងឹត ប៉ុន្តែភាពងងឹតមិនយល់វា”។