ការបកប្រែដោយស្វ័យប្រវត្តិ
ជំពូកនេះត្រូវបានបកប្រែដោយស្វ័យប្រវត្តិពីភាសាអេស្ប៉ាញដើម។ វាមិនទាន់បានឆ្លងកាត់ការពិនិត្យដោយមនុស្សនៅឡើយទេ។ ប្រសិនបើអ្នកចង់ជួយក្នុងការពិនិត្យ សូមទាក់ទងមកយើងដោយចុចនៅទីនេះ។
គំនិតទាំងបី
មនុស្សល្ងង់ខ្លៅដែលគ្មានទិសដៅវិជ្ជមាន និងពុលដោយការសង្ស័យដ៏គួរឲ្យស្អប់ខ្ពើម មាននៅគ្រប់ទីកន្លែង។
ជាការពិត ជាតិពុលដ៏គួរស្អប់ខ្ពើមនៃការសង្ស័យបានឆ្លងចូលក្នុងចិត្តមនុស្សក្នុងទម្រង់ដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលចាប់តាំងពីសតវត្សរ៍ទី ១៨។
មុនសតវត្សរ៍នោះ កោះ Nontrabada ដ៏ល្បីល្បាញ ឬកោះដែលបានលាក់ទុក ដែលមានទីតាំងនៅឆ្នេរសមុទ្រអេស្ប៉ាញ ត្រូវបានគេមើលឃើញនិងចាប់បានជានិច្ច។
គ្មានការសង្ស័យទេថា កោះនេះស្ថិតនៅក្នុងបញ្ឈរទី ៤។ រឿងកំប្លែងជាច្រើនទាក់ទងនឹងកោះអាថ៌កំបាំងនោះ។
ក្រោយសតវត្សរ៍ទី ១៨ កោះដែលបានរៀបរាប់ខាងលើបានបាត់បង់នៅក្នុងភាពអស់កល្បជានិច្ច គ្មាននរណាដឹងអ្វីអំពីវាទេ។
នៅក្នុងសម័យស្តេច Arthur និងក្រុមអ្នកជិះសេះនៃតុមូល ធាតុនៃធម្មជាតិបានបង្ហាញខ្លួននៅគ្រប់ទីកន្លែង ដោយជ្រាបចូលយ៉ាងជ្រៅទៅក្នុងបរិយាកាសរាងកាយរបស់យើង។
មានរឿងជាច្រើនអំពី goblins ទេពអប្សរ និងទេពអប្សរ ដែលនៅតែមានច្រើននៅក្នុង Erim ពណ៌បៃតង ប្រទេសអៀរឡង់។ ជាអកុសល របស់ដ៏គ្មានទោសទាំងអស់នេះ ភាពស្រស់ស្អាតនៃព្រលឹងនៃពិភពលោកលែងត្រូវបានមនុស្សយល់ឃើញទៀតហើយ ដោយសារតែចំណេះដឹងរបស់មនុស្សល្ងង់ខ្លៅ និងការអភិវឌ្ឍហួសហេតុនៃសត្វអាត្មានិយម។
សព្វថ្ងៃនេះ អ្នកដែលចេះដឹងសើចចំអករឿងទាំងអស់នេះ ពួកគេមិនទទួលយកទេ ទោះបីជាតាមពិតពួកគេមិនដែលទទួលបានសុភមង្គលក៏ដោយ។
ប្រសិនបើមនុស្សយល់ថាយើងមានគំនិតបី នោះមាន់មួយទៀតនឹងច្រៀង ប្រហែលជាពួកគេនឹងចាប់អារម្មណ៍កាន់តែខ្លាំងចំពោះការសិក្សាទាំងនេះ។
ជាអកុសល អ្នកល្ងង់ខ្លៅដែលបានត្រាស់ដឹង ដែលបានជាប់នៅក្នុងជ្រុងនៃការសិក្សាដ៏លំបាករបស់ពួកគេ សូម្បីតែមិនមានពេលវេលាដើម្បីដោះស្រាយការសិក្សារបស់យើងយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់។
មនុស្សក្រីក្រទាំងនោះមានការពេញចិត្តខ្លួនឯង ពួកគេមានការអួតអាងដោយបញ្ញាឥតប្រយោជន៍ ពួកគេគិតថាពួកគេកំពុងដើរលើផ្លូវត្រូវ ហើយពួកគេមិនដែលសង្ស័យថាពួកគេជាប់គាំងនៅក្នុងផ្លូវស្លាប់នោះទេ។
ក្នុងនាមជាសេចក្ដីពិត យើងត្រូវតែនិយាយថាសរុបមក យើងមានគំនិតបី។
យើងអាចនិងគួរតែហៅទីមួយថា ចិត្តសញ្ជឹងគិត ទីពីរយើងនឹងហៅថា ចិត្តកណ្ដាល។ ទីបីយើងនឹងហៅថា ចិត្តខាងក្នុង។
ឥឡូវនេះ យើងនឹងសិក្សាចិត្តទាំងបីនេះដោយឡែកពីគ្នា ហើយតាមរបៀបដែលមានហេតុផល។
ដោយមិនសង្ស័យ ចិត្តសញ្ជឹងគិតបង្កើតគោលគំនិតនៃខ្លឹមសាររបស់វាតាមរយៈការយល់ឃើញតាមញ្ញាណខាងក្រៅ។
នៅក្នុងលក្ខខណ្ឌទាំងនេះ ចិត្តសញ្ជឹងគិតគឺរដិបរដុបនិងជាវត្ថុនិយមយ៉ាងខ្លាំង មិនអាចទទួលយកអ្វីដែលមិនត្រូវបានបង្ហាញដោយរាងកាយទេ។
ចាប់តាំងពីគំនិតនៃខ្លឹមសារនៃចិត្តសញ្ជឹងគិតគឺផ្អែកលើទិន្នន័យនៃអារម្មណ៍ខាងក្រៅ វាមិនអាចដឹងអ្វីអំពីភាពពិត អំពីសេចក្ដីពិត អំពីអាថ៌កំបាំងនៃជីវិត និងសេចក្ដីស្លាប់ អំពីព្រលឹង និងវិញ្ញាណជាដើម។
សម្រាប់មនុស្សល្ងង់ខ្លៅនៃបញ្ញា ដែលជាប់ទាំងស្រុងដោយអារម្មណ៍ខាងក្រៅ ហើយជាប់គាំងនៅក្នុងគំនិតនៃខ្លឹមសារនៃចិត្តសញ្ជឹងគិត ការសិក្សាខាង esotericism របស់យើងគឺជាភាពឆ្កួតលីលាសម្រាប់ពួកគេ។
នៅក្នុងហេតុផលនៃការមិនសមហេតុផល នៅក្នុងពិភពនៃភាពឆ្កួត ពួកគេមានហេតុផលដោយសារតែពួកគេត្រូវបានកំណត់ដោយពិភពនៃអារម្មណ៍ខាងក្រៅ។ តើចិត្តសញ្ជឹងគិតអាចទទួលយកអ្វីដែលមិនមែនជាអារម្មណ៍បានដោយរបៀបណា?
ប្រសិនបើទិន្នន័យនៃអារម្មណ៍បម្រើជាប្រភពសម្ងាត់សម្រាប់មុខងារទាំងអស់នៃចិត្តសញ្ជឹងគិត នោះវាច្បាស់ណាស់ថាក្រោយមកទៀតត្រូវតែបង្កើតគោលគំនិតដែលទាក់ទងនឹងអារម្មណ៍។
ចិត្តកណ្ដាលគឺខុសគ្នា ប៉ុន្តែក៏មិនដឹងអ្វីដោយផ្ទាល់អំពីភាពពិតដែរ វាកំណត់ត្រឹមតែការជឿ ហើយនោះជាអ្វីទាំងអស់។
នៅក្នុងចិត្តកណ្ដាលមានជំនឿសាសនា គោលលទ្ធិដែលមិនអាចបំបែកបានជាដើម។
ចិត្តខាងក្នុងគឺជាមូលដ្ឋានសម្រាប់បទពិសោធន៍ផ្ទាល់នៃសេចក្ដីពិត។
ដោយមិនសង្ស័យ ចិត្តខាងក្នុងបង្កើតគោលគំនិតនៃខ្លឹមសាររបស់វាដោយមានទិន្នន័យដែលបានផ្ដល់ដោយមនសិការកំពូលនៃភាពជា។
ដោយមិនសង្ស័យ មនសិការអាចរស់នៅនិងជួបប្រទះភាពពិត។ គ្មានការសង្ស័យទេថា មនសិការដឹងពីសេចក្ដីពិត។
ទោះយ៉ាងណា ដើម្បីបង្ហាញ មនសិការត្រូវការអ្នកសម្របសម្រួល ឧបករណ៍នៃសកម្មភាព ហើយនេះគឺជាចិត្តខាងក្នុង។
មនសិការដឹងដោយផ្ទាល់នូវភាពពិតនៃបាតុភូតធម្មជាតិនីមួយៗ ហើយអាចបង្ហាញវាតាមរយៈចិត្តខាងក្នុង។
ការបើកចិត្តខាងក្នុងគឺជាការចង្អុលបង្ហាញដើម្បីចេញពីពិភពនៃការសង្ស័យ និងភាពល្ងង់ខ្លៅ។
នេះមានន័យថា ជំនឿពិតប្រាកដកើតនៅក្នុងមនុស្សតែដោយការបើកចិត្តខាងក្នុងប៉ុណ្ណោះ។
ប្រសិនបើយើងមើលបញ្ហានេះពីទស្សនៈផ្សេងទៀត យើងនឹងនិយាយថាការសង្ស័យខាងសម្ភារៈនិយមគឺជាលក្ខណៈពិសេសនៃភាពល្ងង់ខ្លៅ។ គ្មានការសង្ស័យទេដែលអ្នកល្ងង់ខ្លៅដែលបានត្រាស់ដឹងគឺមានការសង្ស័យ ១០០ ភាគរយ។
ជំនឿគឺជាការយល់ឃើញផ្ទាល់នៃភាពពិត; ប្រាជ្ញាជាមូលដ្ឋាន; បទពិសោធន៍នៃអ្វីដែលហួសពីរាងកាយ មនោសញ្ចេតនា និងគំនិត។
ត្រូវដឹងពីភាពខុសគ្នារវាងជំនឿ និងជំនឿ។ ជំនឿត្រូវបានដាក់នៅក្នុងចិត្តកណ្ដាល ជំនឿគឺជាលក្ខណៈនៃចិត្តខាងក្នុង។
ជាអកុសល តែងតែមានទំនោរទូទៅក្នុងការយល់ច្រឡំជំនឿជាមួយនឹងជំនឿ។ ទោះបីជាវាហាក់ដូចជាផ្ទុយពីខ្លួនឯងក៏ដោយ យើងនឹងសង្កត់ធ្ងន់លើចំណុចដូចខាងក្រោម៖ “អ្នកដែលមានជំនឿពិតប្រាកដ មិនចាំបាច់ជឿទេ។”
នោះគឺថា ជំនឿពិតប្រាកដគឺជាប្រាជ្ញារស់រវើក ការយល់ដឹងច្បាស់លាស់ បទពិសោធន៍ផ្ទាល់។
វាកើតឡើងដែលជំនឿត្រូវបានគេយល់ច្រឡំជាមួយនឹងជំនឿអស់រយៈពេលជាច្រើនសតវត្សរ៍ ហើយឥឡូវនេះវាពិបាកណាស់ក្នុងការធ្វើឱ្យមនុស្សយល់ថា ជំនឿគឺជាប្រាជ្ញាពិតប្រាកដ ហើយមិនដែលជាជំនឿឥតប្រយោជន៍នោះទេ។
មុខងារដ៏ឈ្លាសវៃនៃចិត្តខាងក្នុងមានជាប្រភពជិតស្និទ្ធនូវទិន្នន័យដ៏អស្ចារ្យទាំងអស់នៃប្រាជ្ញាដែលមាននៅក្នុងមនសិការ។
អ្នកដែលបានបើកចិត្តខាងក្នុងចងចាំជីវិតមុនរបស់ខ្លួន ដឹងពីអាថ៌កំបាំងនៃជីវិត និងសេចក្ដីស្លាប់ មិនមែនដោយសារតែគាត់បានអានឬមិនបានអាន មិនមែនដោយសារតែអ្នកផ្សេងទៀតបាននិយាយឬមិនបាននិយាយ មិនមែនដោយសារតែគាត់ជឿឬមិនបានជឿនោះទេ ប៉ុន្តែដោយបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ រស់រវើក ពិតប្រាកដយ៉ាងខ្លាំង។
អ្វីដែលយើងកំពុងនិយាយនេះមិនត្រូវបានគេចូលចិត្តដោយចិត្តសញ្ជឹងគិតទេ មិនអាចទទួលយកបានទេ ដោយសារតែវាចេញពីដែនរបស់វា មិនមានអ្វីពាក់ព័ន្ធនឹងការយល់ឃើញតាមញ្ញាណខាងក្រៅ វាជាអ្វីមួយដែលចម្លែកចំពោះគំនិតនៃខ្លឹមសាររបស់វា ចំពោះអ្វីដែលគេបានបង្រៀនវានៅសាលា ចំពោះអ្វីដែលវាបានរៀននៅក្នុងសៀវភៅផ្សេងៗ ជាដើម។
អ្វីដែលយើងកំពុងនិយាយនេះក៏មិនត្រូវបានគេទទួលយកដោយចិត្តកណ្ដាលដែរ ដោយសារតែតាមពិតវាផ្ទុយពីជំនឿរបស់វា វាធ្វើឱ្យខូចដល់អ្វីដែលអ្នកណែនាំខាងសាសនារបស់វាបានធ្វើឱ្យវាទន្ទេញចាំមាត់ ជាដើម។
ព្រះយេស៊ូវ មហាកាបៀរ ព្រមានដល់សិស្សរបស់គាត់ដោយមានបន្ទូលថា៖ «ចូរប្រយ័ត្នចំពោះដំបែរបស់ពួកសាឌូស៊ី និងដំបែរបស់ពួកផារីស៊ី»។
វាច្បាស់ណាស់ថា ព្រះយេស៊ូវ ព្រះគ្រីស្ទ ជាមួយនឹងការព្រមាននេះសំដៅលើគោលលទ្ធិរបស់ពួកសាឌូស៊ីខាងសម្ភារៈនិយម និងពួកផារីស៊ីក្លែងក្លាយ។
គោលលទ្ធិរបស់ពួកសាឌូស៊ីគឺស្ថិតនៅក្នុងចិត្តសញ្ជឹងគិត គឺជាគោលលទ្ធិនៃអារម្មណ៍ទាំងប្រាំ។
គោលលទ្ធិរបស់ពួកផារីស៊ីស្ថិតនៅក្នុងចិត្តកណ្ដាល នេះគឺជាអ្វីដែលមិនអាចប្រកែកបាន ដែលមិនអាចបដិសេធបាន។
វាច្បាស់ណាស់ថាពួកផារីស៊ីចូលរួមក្នុងពិធីរបស់ពួកគេដើម្បីឱ្យគេនិយាយអំពីពួកគេថាជាមនុស្សល្អ ដើម្បីបង្ហាញខ្លួននៅចំពោះមុខអ្នកដទៃ ប៉ុន្តែពួកគេមិនដែលធ្វើការលើខ្លួនឯងទេ។
វានឹងមិនអាចទៅរួចទេក្នុងការបើកចិត្តខាងក្នុងប្រសិនបើយើងមិនរៀនគិតតាមផ្លូវចិត្ត។
ដោយមិនសង្ស័យ នៅពេលដែលនរណាម្នាក់ចាប់ផ្ដើមសង្កេតមើលខ្លួនឯង នោះគឺជាសញ្ញាបង្ហាញថាគាត់បានចាប់ផ្ដើមគិតតាមផ្លូវចិត្តហើយ។
ខណៈពេលដែលមនុស្សម្នាក់មិនទទួលស្គាល់ភាពពិតនៃចិត្តវិទ្យាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្លួន និងលទ្ធភាពនៃការផ្លាស់ប្ដូរវាជាមូលដ្ឋាន នោះដោយមិនសង្ស័យមិនមានអារម្មណ៍ថាត្រូវការការសង្កេតដោយខ្លួនឯងតាមផ្លូវចិត្តនោះទេ។
នៅពេលដែលមនុស្សម្នាក់ទទួលយកគោលលទ្ធិនៃភាពជាច្រើន ហើយយល់ពីតម្រូវការក្នុងការលុបបំបាត់នូវអត្មានិយមផ្សេងៗដែលគាត់ផ្ទុកនៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់ដោយមានគោលបំណងរំដោះមនសិការ ខ្លឹមសារ នោះដោយមិនសង្ស័យតាមពិតនិងតាមសិទ្ធិរបស់ខ្លួនផ្ទាល់ ចាប់ផ្ដើមការសង្កេតដោយខ្លួនឯងតាមផ្លូវចិត្ត។
ជាក់ស្តែង ការលុបបំបាត់ធាតុដែលមិនចង់បានដែលយើងផ្ទុកនៅក្នុងចិត្តរបស់យើងបណ្ដាលឱ្យមានការបើកចិត្តខាងក្នុង។
អ្វីទាំងអស់នេះមានន័យថា ការបើកនេះគឺជាអ្វីមួយដែលត្រូវបានដឹងបន្តិចម្ដងៗ នៅពេលដែលយើងលុបបំបាត់ធាតុដែលមិនចង់បានដែលយើងមាននៅក្នុងចិត្តរបស់យើង។
អ្នកដែលបានលុបបំបាត់ធាតុដែលមិនចង់បាននៅក្នុងខ្លួនគាត់ក្នុងអត្រា ១០០ ភាគរយ ជាក់ស្តែងក៏នឹងបានបើកចិត្តខាងក្នុងរបស់គាត់ក្នុងអត្រា ១០០ ភាគរយដែរ។
មនុស្សបែបនេះនឹងមានជំនឿដាច់ខាត។ ឥឡូវនេះ អ្នកនឹងយល់ពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទនៅពេលដែលគាត់បានមានបន្ទូលថា៖ “ប្រសិនបើអ្នកមានជំនឿដូចជាគ្រាប់ mustard អ្នកនឹងរើភ្នំបាន”។