ការបកប្រែដោយស្វ័យប្រវត្តិ
បទចម្រៀងចិត្តសាស្ត្រ
ដល់ពេលដែលត្រូវគិតយ៉ាងម៉ត់ចត់អំពីអ្វីដែលហៅថា “ការពិចារណាខាងក្នុង”។
គ្មានការសង្ស័យតិចតួចទេអំពីទិដ្ឋភាពដ៏គួរឲ្យសោកស្ដាយនៃ “ការពិចារណាខ្លួនឯងយ៉ាងស្និទ្ធស្នាល”។ ក្រៅពីធ្វើឲ្យមនសិការស្រឡាំងកាំង វាធ្វើឲ្យយើងបាត់បង់ថាមពលយ៉ាងច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់។
ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់មិនបានប្រព្រឹត្តកំហុសនៃការកំណត់អត្តសញ្ញាណខ្លួនឯងខ្លាំងពេកទេ ការពិចារណាខាងក្នុងនឹងមានច្រើនជាងការមិនអាចទៅរួច។
នៅពេលមនុស្សម្នាក់កំណត់អត្តសញ្ញាណខ្លួនឯង នោះគាត់ស្រឡាញ់ខ្លួនឯងខ្លាំងពេក គាត់មានអារម្មណ៍អាណិតខ្លួនឯង គាត់ពិចារណាខ្លួនឯង គាត់គិតថាគាត់តែងតែប្រព្រឹត្តបានយ៉ាងល្អជាមួយអ្នកនេះ ជាមួយអ្នកនោះ ជាមួយប្រពន្ធ ជាមួយកូនជាដើម ហើយគ្មាននរណាម្នាក់បានដឹងគុណគាត់ទេជាដើម។ សរុបមក គាត់ជាមនុស្សបរិសុទ្ធ ហើយអ្នកផ្សេងទៀតជាមនុស្សអាក្រក់ ជាមនុស្សក្បត់។
ទម្រង់ទូទៅបំផុតមួយនៃការពិចារណាខ្លួនឯងគឺការព្រួយបារម្ភអំពីអ្វីដែលអ្នកដទៃអាចគិតអំពីខ្លួនឯង។ ប្រហែលជាពួកគេសន្មតថាយើងមិនស្មោះត្រង់ មិនទៀងត្រង់ មិនពិត មិនក្លាហានជាដើម។
អ្វីដែលចម្លែកបំផុតអំពីរឿងទាំងអស់នេះគឺថា យើងមិនអើពើដោយការសោកស្ដាយចំពោះការបាត់បង់ថាមពលដ៏ធំដែលការព្រួយបារម្ភប្រភេទនេះនាំមកឲ្យយើង។
អាកប្បកិរិយាអរិភាពជាច្រើនចំពោះមនុស្សមួយចំនួនដែលមិនបានធ្វើបាបយើងគឺដោយសារតែការព្រួយបារម្ភដែលកើតចេញពីការពិចារណាខ្លួនឯងយ៉ាងស្និទ្ធស្នាល។
ក្នុងកាលៈទេសៈទាំងនេះ ដោយស្រឡាញ់ខ្លួនឯងខ្លាំងពេក ដោយពិចារណាខ្លួនឯងតាមវិធីនេះ វាច្បាស់ណាស់ថា ខ្ញុំ ឬល្អជាងនេះទៅទៀត យើងគួរនិយាយថាខ្ញុំជាច្រើន ជំនួសឲ្យការរលត់ទៅ នោះពួកគេពង្រឹងខ្លួនយ៉ាងគួរឲ្យខ្លាច។
នៅពេលមនុស្សម្នាក់កំណត់អត្តសញ្ញាណខ្លួនឯង គាត់អាណិតស្ថានភាពរបស់ខ្លួនឯងខ្លាំងណាស់ ហើយថែមទាំងចាប់ផ្ដើមធ្វើការគណនាទៀតផង។
នេះជារបៀបដែលគាត់គិតថាអ្នកនេះ អ្នកនោះ មិត្តភក្តិ ញាតិសន្ដាន អ្នកជិតខាង ចៅហ្វាយ មិត្តភ័ក្ដិជាដើម មិនបានសងគាត់ដូចដែលគាត់គួរធ្វើនោះទេ ទោះបីជាមានសេចក្ដីសប្បុរសដែលគេដឹងជាទូទៅក៏ដោយ ហើយដោយជាប់គាំងក្នុងរឿងនេះ គាត់ក្លាយជាមនុស្សមិនអាចទ្រាំទ្របាន ហើយគួរឲ្យធុញទ្រាន់សម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា។
ជាមួយនឹងមនុស្សបែបនេះ វាពិតជាមិនអាចនិយាយបានទេ ព្រោះការសន្ទនាណាមួយប្រាកដជាបញ្ចប់ទៅក្នុងសៀវភៅគណនីរបស់គាត់ និងទុក្ខវេទនាដែលគាត់បានត្អូញត្អែរយ៉ាងខ្លាំង។
វាត្រូវបានសរសេរថា ក្នុងការងារ Esoteric Gnostic ការលូតលាស់ខាងវិញ្ញាណគឺអាចធ្វើទៅបានលុះត្រាតែតាមរយៈការអភ័យទោសដល់អ្នកដទៃ។
ប្រសិនបើនរណាម្នាក់រស់នៅពីមួយពេលទៅមួយពេល ដោយរងទុក្ខដោយសារអ្វីដែលគេជំពាក់ ដោយសារអ្វីដែលគេបានធ្វើ ដោយសារភាពជូរចត់ដែលគេបានបង្កឲ្យ ដោយតែងតែមានបទចម្រៀងដដែលរបស់គាត់ នោះគ្មានអ្វីអាចលូតលាស់នៅក្នុងខ្លួនរបស់គាត់បានទេ។
ការអធិដ្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា៖ «សូមអត់ទោសឲ្យយើងនូវបំណុលរបស់យើង ដូចដែលយើងអត់ទោសឲ្យអ្នកជំពាក់បំណុលយើងដែរ»។
អារម្មណ៍ដែលនរណាម្នាក់ជំពាក់បំណុល ការឈឺចាប់ដោយសារអំពើអាក្រក់ដែលអ្នកដទៃបានបង្កឲ្យជាដើម ធ្វើឲ្យការរីកចម្រើនខាងក្នុងនៃព្រលឹងឈប់ទាំងអស់។
ព្រះយេស៊ូវជាមហា KABIR បានមានបន្ទូលថា៖ «ចូរយល់ព្រមជាមួយគូប្រជែងរបស់អ្នកឲ្យបានឆាប់ ដរាបណាអ្នកនៅជាមួយគាត់នៅតាមផ្លូវ ក្រែងលោគូប្រជែងប្រគល់អ្នកឲ្យចៅក្រម ហើយចៅក្រមឲ្យអ្នកបម្រើ ហើយអ្នកនឹងត្រូវគេបោះចូលក្នុងគុក។ ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា អ្នកនឹងមិនចេញពីទីនោះទេ រហូតដល់អ្នកសងកាក់ចុងក្រោយ»។ (ម៉ាថាយ ៥:២៥, ២៦)
ប្រសិនបើគេជំពាក់យើង នោះយើងជំពាក់គេ។ បើយើងទាមទារឲ្យគេសងយើងរហូតដល់កាក់ចុងក្រោយ នោះយើងត្រូវតែសងមុនរហូតដល់កាក់ចុងក្រោយ។
នេះគឺជា “ច្បាប់តបស្នង” “ភ្នែកជំនួសភ្នែក ធ្មេញជំនួសធ្មេញ” “វដ្ដដ៏កាចសាហាវ” មិនសមហេតុផល។
ការសុំទោស ការបំពេញការពេញចិត្ត និងការបន្ទាបខ្លួនដែលយើងទាមទារពីអ្នកដទៃចំពោះអំពើអាក្រក់ដែលគេបានបង្កឲ្យយើង ក៏ត្រូវបានគេទាមទារពីយើងដែរ ទោះបីជាយើងចាត់ទុកខ្លួនឯងជាចៀមស្លូតក៏ដោយ។
ការដាក់ខ្លួនឯងក្រោមច្បាប់ដែលមិនចាំបាច់គឺជារឿងមិនសមហេតុផល វាជាការប្រសើរក្នុងការដាក់ខ្លួនឯងក្រោមឥទ្ធិពលថ្មី។
ច្បាប់នៃសេចក្ដីមេត្តាករុណាគឺជាឥទ្ធិពលខ្ពស់ជាងច្បាប់របស់មនុស្សឃោរឃៅ៖ “ភ្នែកជំនួសភ្នែក ធ្មេញជំនួសធ្មេញ”។
វាជាការបន្ទាន់ ចាំបាច់ មិនអាចពន្យារពេលបានទេ ក្នុងការដាក់ខ្លួនយើងយ៉ាងឆ្លាតវៃក្រោមឥទ្ធិពលដ៏អស្ចារ្យនៃការងារ Esoteric Gnostic ការបំភ្លេចចោលថាយើងត្រូវបានគេជំពាក់ និងការលុបបំបាត់ទម្រង់នៃការពិចារណាខ្លួនឯងនៅក្នុងចិត្តរបស់យើង។
យើងមិនត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យមានអារម្មណ៍សងសឹក ការអាក់អន់ចិត្ត អារម្មណ៍អវិជ្ជមាន ការថប់បារម្ភចំពោះអំពើអាក្រក់ដែលគេបានបង្កឲ្យយើង អំពើហិង្សា ការច្រណែន ការចងចាំបំណុលឥតឈប់ឈរជាដើម ចូលមកក្នុងខ្លួនយើងទេ។
Gnosis គឺមានគោលបំណងសម្រាប់អ្នកប្រាថ្នាដ៏ស្មោះត្រង់ដែលពិតជាចង់ធ្វើការនិងផ្លាស់ប្ដូរ។
ប្រសិនបើយើងសង្កេតមើលមនុស្ស យើងអាចបង្ហាញដោយផ្ទាល់ថា មនុស្សម្នាក់ៗមានបទចម្រៀងផ្ទាល់ខ្លួន។
មនុស្សម្នាក់ៗច្រៀងបទចម្រៀងផ្លូវចិត្តផ្ទាល់ខ្លួន ខ្ញុំចង់សំដៅយ៉ាងម៉ត់ចត់ទៅលើបញ្ហានៃគណនីផ្លូវចិត្តទាំងនោះ ការមានអារម្មណ៍ថាគេជំពាក់ ការត្អូញត្អែរ ការពិចារណាខ្លួនឯងជាដើម។
ពេលខ្លះមនុស្ស “ច្រៀងបទចម្រៀងរបស់ខ្លួនដូច្នេះ ព្រោះតែវា” ដោយមិនត្រូវបានគេផ្ដល់កម្លាំងចិត្ត ដោយមិនត្រូវបានគេលើកទឹកចិត្ត ហើយនៅពេលផ្សេងទៀតបន្ទាប់ពីស្រាមួយកែវពីរកែវ…
យើងនិយាយថា បទចម្រៀងដ៏គួរឲ្យធុញទ្រាន់របស់យើងត្រូវតែលុបបំបាត់ចោល។ វាធ្វើឲ្យយើងមិនអាចធ្វើការបានខាងក្នុង វាលួចថាមពលជាច្រើនរបស់យើង។
ចំពោះបញ្ហានៃចិត្តសាស្ត្របដិវត្ត អ្នកណាម្នាក់ដែលច្រៀងបានល្អពេក —យើងមិនសំដៅលើសំឡេងដ៏ស្រស់ស្អាត ឬការច្រៀងតាមរូបកាយទេ— ប្រាកដជាមិនអាចទៅហួសពីខ្លួនឯងបានឡើយ គាត់នៅតែស្ថិតនៅក្នុងអតីតកាល…
មនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវបានរារាំងដោយបទចម្រៀងដ៏ក្រៀមក្រំមិនអាចផ្លាស់ប្ដូរកម្រិតនៃការក្លាយជារបស់ខ្លួនបានទេ គាត់មិនអាចទៅហួសពីអ្វីដែលគាត់ជាបានទេ។
ដើម្បីឈានទៅកម្រិតខ្ពស់នៃការក្លាយជាមួយ វាចាំបាច់ត្រូវឈប់ក្លាយជាអ្វីដែលយើងជា យើងត្រូវការមិនក្លាយជាអ្វីដែលយើងជា។
ប្រសិនបើយើងបន្តក្លាយជាអ្វីដែលយើងជា នោះយើងនឹងមិនអាចឈានទៅកម្រិតខ្ពស់នៃការក្លាយជាបានទេ។
នៅក្នុងវិស័យនៃជីវិតជាក់ស្តែង រឿងចម្លែកៗកើតឡើង។ ជាញឹកញាប់មនុស្សណាម្នាក់បង្កើតមិត្តភាពជាមួយអ្នកផ្សេងទៀត គឺគ្រាន់តែដោយសារតែគាត់ងាយស្រួលក្នុងការច្រៀងបទចម្រៀងរបស់គាត់ឲ្យគាត់ស្ដាប់ប៉ុណ្ណោះ។
ជាអកុសល ទំនាក់ទំនងប្រភេទនេះបញ្ចប់នៅពេលអ្នកចម្រៀងត្រូវបានគេសុំឲ្យនៅស្ងៀម ឲ្យផ្លាស់ប្ដូរឌីស ឲ្យនិយាយអំពីរឿងផ្សេងទៀតជាដើម។
បន្ទាប់មក អ្នកចម្រៀងដែលអាក់អន់ចិត្តទៅរកមិត្តថ្មី នរណាម្នាក់ដែលមានឆន្ទៈក្នុងការស្ដាប់គាត់ដោយគ្មានកំណត់។
អ្នកចម្រៀងទាមទារការយល់ចិត្ត នរណាម្នាក់ដែលយល់ពីគាត់ ដូចជាវាងាយស្រួលក្នុងការយល់ពីមនុស្សម្នាក់ទៀតណាស់អ៊ីចឹង។
ដើម្បីយល់ពីមនុស្សម្នាក់ទៀត វាចាំបាច់ត្រូវយល់ពីខ្លួនឯង។
ជាអកុសល អ្នកចម្រៀងដ៏ល្អម្នាក់ជឿថាគាត់យល់ពីខ្លួនឯង។
មានអ្នកចម្រៀងដែលខកចិត្តជាច្រើនដែលច្រៀងបទចម្រៀងអំពីការមិនត្រូវបានគេយល់ចិត្ត ហើយសុបិនអំពីពិភពលោកដ៏អស្ចារ្យមួយដែលពួកគេជាតួអង្គកណ្ដាល។
ទោះយ៉ាងណា មិនមែនអ្នកចម្រៀងទាំងអស់សុទ្ធតែជាសាធារណៈទេ ក៏មានអ្នកចម្រៀងដែលរក្សាការសម្ងាត់ដែរ។ គេមិនច្រៀងបទចម្រៀងរបស់គេដោយផ្ទាល់ទេ ប៉ុន្តែគេច្រៀងវាដោយសម្ងាត់។
គេជាមនុស្សដែលបានធ្វើការច្រើន គេបានរងទុក្ខច្រើនពេក គេមានអារម្មណ៍ថាត្រូវបានគេបោកបញ្ឆោត គេគិតថាជីវិតជំពាក់គេនូវអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលគេមិនអាចសម្រេចបាន។
ជាធម្មតា គេមានអារម្មណ៍សោកសៅខាងក្នុង អារម្មណ៍ឯកោ និងធុញទ្រាន់យ៉ាងខ្លាំង ភាពនឿយហត់ខាងក្នុង ឬការខកចិត្តដែលគំនិតកកកុញនៅជុំវិញ។
វាមិនអាចប្រកែកបានទេថា បទចម្រៀងសម្ងាត់បិទផ្លូវរបស់យើងនៅលើផ្លូវនៃការសម្រេចខ្លួនឯងយ៉ាងស្និទ្ធស្នាលនៃការក្លាយជា។
ជាអកុសល បទចម្រៀងខាងក្នុងសម្ងាត់បែបនេះមិនត្រូវបានគេកត់សម្គាល់ដោយខ្លួនឯងទេ លុះត្រាតែយើងសង្កេតមើលវាដោយចេតនា។
ជាការពិតណាស់ ការសង្កេតខ្លួនឯងទាំងអស់អនុញ្ញាតឲ្យពន្លឺជ្រាបចូលទៅក្នុងខ្លួនឯង ចូលទៅក្នុងជម្រៅដ៏ស្និទ្ធស្នាលរបស់ខ្លួនឯង។
គ្មានការផ្លាស់ប្ដូរខាងក្នុងណាមួយអាចកើតឡើងនៅក្នុងចិត្តរបស់យើងបានទេ លុះត្រាតែវាត្រូវបាននាំយកទៅក្នុងពន្លឺនៃការសង្កេតខ្លួនឯង។
វាចាំបាច់ក្នុងការសង្កេតមើលខ្លួនឯងពេលនៅម្នាក់ឯង ដូចជាពេលនៅក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្ស។
នៅពេលមនុស្សម្នាក់នៅម្នាក់ឯង “ខ្ញុំ” ដែលខុសគ្នាខ្លាំង គំនិតដែលខុសគ្នាខ្លាំង អារម្មណ៍អវិជ្ជមានជាដើម បង្ហាញខ្លួនឯង។
គេមិនតែងតែនៅជាមួយនឹងមនុស្សដែលមានសេចក្ដីសុខទេនៅពេលដែលគេនៅម្នាក់ឯង។ វាគ្រាន់តែជារឿងធម្មតា វាជារឿងធម្មជាតិណាស់ក្នុងការនៅជាមួយនឹងមនុស្សដែលមិនសប្បាយចិត្តនៅក្នុងភាពឯកោពេញលេញ។ “ខ្ញុំ” ដែលអវិជ្ជមាននិងគ្រោះថ្នាក់បំផុតបង្ហាញខ្លួននៅពេលដែលគេនៅម្នាក់ឯង។
ប្រសិនបើយើងចង់ផ្លាស់ប្ដូរខ្លួនឯងយ៉ាងខ្លាំង នោះយើងត្រូវលះបង់ទុក្ខវេទនាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង។
ជាញឹកញាប់ យើងបង្ហាញទុក្ខវេទនារបស់យើងនៅក្នុងបទចម្រៀងដែលបញ្ចេញសំឡេង ឬមិនបញ្ចេញសំឡេង។