स्वयंचलित अणकार
वास्तविकतेचो अनुभव
डेल्फुसाच्या देवळाच्या गंभीर उंबरठारार जिवंत धोंड्यांत कोरांतिल्ले एक पवित्र लेखण आशिल्लें: “नो से ते इप्सम”. स्वताक वळख आनी तुमी संवसार आनी देवांक वळखतले.
ध्यान करपाच्या उत्कृश्ट विज्ञानाक ह्या पुर्विल्ल्या ग्रीक हिअरोफंटसाच्या पवित्र वचनाचो मुळावो कोनशिला आसा.
खऱ्या अर्थान आनी खूब खरेंपणान ध्यानाचो योग्य पाया घालपाक आमकां जाय, मनाच्या सगळ्या पातळेर स्वताक समजून घेवप गरजेचें.
ध्यानाचो योग्य पाया घालप म्हळ्यार खरें म्हणल्यार, महत्वकांक्षा, अहंकार, भंय, तिरस्कार, मानसिक शक्तींचो लोभ, निकालाची हावेस, हातूंतल्यान मुक्त जावप.
हें सगळ्यांक उजवाड आसा आनी खंयच्याच दुबावाभायर की ध्यानाचो मुळावो कोनशिला स्थापन केल्या उपरांत मन शांत जाता आनी खोलायेन आनी प्रभावी शांततायेन रावता.
सक्रीय तर्काच्या नदरेन स्वताक वळखनासतना REALITअनुभवपाक सोदप हास्यास्पद थारता.
मनाच्या सगळ्या भुंयेर, दरेक समस्या मनांत येता ते प्रमाण, दरेक इत्सा, दरेक याद, दरेक मानसशास्त्रीय दोश, हांचो पुरायपणान आनी एकात्मिक रितीन समजून घेवप खूब गरजेचें.
हें सगळ्यांक उजवाड आसा की ध्यानाच्या सरावा वेळार, मनाच्या पड्ड्यार भिरांकूळ मिरवणूकेंत, आमचे सगळे मानसशास्त्रीय दोश जे आमकां खाशेलपण दितात, आमचे सगळे आनंद आनी दुख्ख, असंख्य याद, भायल्या संवसारांतल्यान वा भितरल्या संवसारांतल्यान येवपी खूब प्रेरणा, सगळ्या तरांच्यो इत्सा, सगळ्या प्रकारचीं उत्कटताय, जुन्या दुस्मानाये, तिरस्कार, हातूंतल्यान पास जातात.
ज्या कोणाक खऱ्या अर्थान आपल्या मनांत ध्यानाचो मुळावो धोंडो स्थापन करपाक जाय, ताणें आमच्या समजूतदारिकेच्या सकारात्मक आनी नकारात्मक मुल्यांचेर पुराय लक्ष दिवंक जाय आनी तांकां पुरायपणान समजून घेवंक जाय फकत बौध्दिक पातळेर न्हय, तर मनाच्या सगळ्या अवचेतन, उपचेतन आनी बेशुध्द भुंयेचेर लेगीत. मनशाक खूब पातळे आसतात हें आमी केन्नाच विसरचें न्हय.
ह्या सगळ्या मुल्यांचो खोलायेन अभ्यास म्हळ्यार स्वताक वळखप.
मनाच्या पड्ड्यावयल्या दरेक सिनेमाक सुरवात आनी शेवट आसता. आकार, इत्सा, उत्कटताय, महत्वकांक्षा, याद हांची मिरवणूक सोंपल्या उपरांत, मन शांत जाता आनी विचारांशिवाय खोलायेन शांत रावता.
आधुनीक मानसशास्त्र विद्यार्थ्यांक उजवाड दिवपी रितपण (VACIO ILUMINADOR) अनुभवपाची गरज आसा. आमच्या स्वताच्या मनांत रितपण येवंक मेळिल्ल्यान, बदलपी घटक अनुभवपाक, जाणवपाक, जिवीत करपाक मेळटा, तो घटक म्हळ्यार REAL.
शांत आशिल्ल्या मनांत आनी हिंसकपणान शांत केल्ल्या मनांत फरक करात.
शांत आशिल्ल्या मनांत आनी जबरदस्तीन शांत केल्ल्या मनांत फरक करात.
खंयच्याय तार्किक उतरावन्यांच्या उजवाडांत आमकां समजून घेवंक जाय की जंय मन हिंसकपणान शांत करतात, थंय मुळांत आनी हेर पातळेर तें शांत नासता आनी सुटपा खातीर झगडटा.
विश्लेशणात्मक नदरेन आमकां समजून घेवंक जाय की जंय मन जबरदस्तीन शांत करतात, थंय मुळांत तें शांत नासता, किडटा आनी भयानकपणान निराश जाता.
मनाची खरी शांतताय आनी सैमीक आनी उत्स्फूर्त शांतताय, आमच्या कडेन एक उपकार म्हणून येता, एक आनंद म्हणून, जंय आमच्या स्वताच्या अस्तित्वाचो खूब खाजगी सिनेमा बुध्दीच्या अजापीत पड्ड्यार सोंपता.
जंय मन सैमीकपणान आनी उत्स्फूर्तपणान शांत आसता, जंय मन रुचिक शांततायेन आसता, थंय उजवाड दिवपी रितपण (VACIO ILUMINADOR) येता.
रितपण (VACIO) समजावपाक सोंपें ना. तें व्याख्या करपाक वा वर्णन करपाक शक्य ना, ताचे विशीं आमी उक्तायिल्लें खंयचेंय मत मुखेल मुद्याचेर चुकूं येता.
रितपण (VACIO) वर्णन करपाक वा उतरांनी उक्तावपाक शक्य ना. हाचें कारण म्हळ्यार मनीस भाशा मुखेलपणान अस्तित्वांत आशिल्ल्यो वस्तू, विचार आनी भावना दाखोवपा खातीर तयार केल्या, अस्तित्वांत नाशिल्ल्या घटन, वस्तू आनी भावना स्पष्टपणान आनी खाशेलपणान उक्तावपाक तें योग्य ना.
अस्तित्वाच्या आकारांनी मर्यादीत आशिल्ल्या भाशेंत रितपणाचेर वाद घालपाचो यत्न करप, खरें म्हणल्यार मूर्ख आनी पुरायपणान चुकीचो थारता.
«रितपण (VACIO) म्हळ्यार अस्तित्व ना, आनी अस्तित्व म्हळ्यार रितपण (VACIO) न्हय».
“आकार रितपणा परस वेगळो ना, आनी रितपण आकारा परस वेगळें ना”.
“आकार रितपण आसा आनी रितपण आकार आसा, रितपणामुळेंच वस्तू अस्तित्वांत आसात”.
“रितपण आनी अस्तित्व एकामेकांक पुराय करतात आनी विरोध करीत ना”. रितपण आनी अस्तित्व हांचो आस्पाव जाता आनी ते एकामेकांक घट्ट बांदून घेतात.
“जंय सामान्य संवेदनशील प्राणी एक वस्तू पळेतात, ते फकत तिचो अस्तित्व आशिल्लो भाग पळेतात, तिचो रितपण आशिल्लो भाग ते पळेनात”.
“सगळ्या उजवाड आशिल्ल्या मनशांक खंयच्याय वस्तूचो अस्तित्व आशिल्लो आनी रितपण आशिल्लो भाग एकाच वेळार पळोवंक मेळटा.
“रितपण (VACIO) म्हळ्यार फकत एक उतर जें प्राण्यांच्या नाशवंत आनी वैयक्तीक न्हय अशा स्वरूपाचें प्रतीक आसा, आनी पुरायपणान वेगळें जावपाची आनी स्वतंत्र जावपाची स्थिती दाखोवपी खूण आसा”.
शाळा, कॉलेज आनी विद्यापीठाच्या शिक्षकांनी आमच्या क्रांतीकारी मानसशास्त्राचो खोलायेन अभ्यास करपाक जाय आनी मागीर आपल्या विद्यार्थ्यांक REALITYअनुभवपाक व्हरपी मार्ग शिकोवंक जाय.
विचार सोंपल्या उपरांतूच REALITYचो अनुभव घेवपाक मेळटा.
रितपण (VACIO) येवंक मेळिल्ल्यान आमकां शुध्द REALITYचो निर्मळ उजवाड अनुभवपाक मेळटा.
तें ज्ञान खरें म्हणल्यार रितपणान हाजीर आसा, जातूंत खंयचीच खाशेलताय ना आनी रंग ना, स्वरूपाचें रितपण (VACIO), तें खरें REALITY, सार्वत्रिक भोवपणाचें आसा.
तुजी बुध्दी जाचें खरें स्वरूप म्हळ्यार रितपण (VACIO) जें कांयच न्हय अशा रितपणान (VACIO) पळोवंक फावना, पूण त्रास नाशिल्ल्यान, तेजस्वितायेन, सार्वत्रिक आनी खुशालपणान भरिल्लें बुध्दीचें स्वरूप हें चेतना आसा, सार्वत्रिकपणान गिन्यान आशिल्लो बुध्द.
तुजी स्वताची रितपण आशिल्ली चेतना आनी तेजस्वितायेन भरिल्ली आनी आनंददायक बुध्दी वेगळी करपाक शक्य ना. तांचो मेळ म्हळ्यार धर्म-काय, परिपूर्ण उजवाडची स्थिती.
तुजी स्वताची तेजस्वितायेन भरिल्ली चेतना, रितपण आनी तेजाच्या व्हडल्या कुडी परस वेगळी ना, तिचें जल्म ना आनी मरण ना आनी ती बदलूंक शकना अशा अमितारा बुध्दाचो उजवाड आसा.
हें गिन्यान पुरे जालें. तुज्या स्वताच्या बुध्दीचें रितपण (VACIO) बुध्दाची स्थिती म्हूण वळखप आनी तें तुजी स्वताची चेतना म्हूण मानप, म्हळ्यार बुध्दाच्या दिव्य आत्म्यांत चालू दवरप.
ध्यानाच्या वेळार तुजी बुध्दी वळोवनासतना सांबाळ, ध्यानांत आसात हें विसर, ध्यान करता हें चिंतनाकात कारण जंय ध्यान करता हें चिंततात, थंय हें चिंतन ध्यानाक त्रास दिवपाक पुरो जाता. REALITYअनुभवपा खातीर तुजें मन रितें उरपाक जाय.