ला इमितास्योन

आतां पुरायपणान सिध्द जालां की भंय स्वतंत्रपणान उपक्रम घेवपाक आडमेळ घालता. लाखों लोकांची वायट अर्थीक परिस्थिती, कसल्याच दुबावांक थार ना, भंयाक लागून आसा.

भियेल्लो भुरगो आपल्या मोगळसाण दिणें मायेक सोदता आनी सुरक्षीतताये खातीर तिका चिकटून रावता. भियेल्लो घोव आपल्या बायलेक चिकटून रावता आनी ताका दिसता की तो तिका खूब चड मोग करता. भियेल्ली बायल आपल्या घोवाक आनी भुरग्यांक सोदता आनी तिका दिसता की ती तांचो खूब चड मोग करता.

मनोवैज्ञानिक नदरेन खूब उत्सुकतायेचो आनी म्हत्वाचो विशय म्हळ्यार भंय कितल्या पावटीं मोगाच्या भेसांत लिपून बसता.

ज्या लोकांक मनांत खूब कमी अध्यात्मीक मूल्यां आसात, जे लोक मनांत गरीब आसात, ते सदांच पुराय जावपा खातीर भायर कितें तरी सोदतात.

जे लोक मनांत गरीब आसात, ते सदांच कुटाळक्यांनी, वायट उतरांनी, निंदांनी, वासनांच्या सुखांनी जियेतात.

जे लोक मनांत गरीब आसात, ते भंया भंयान जियेतात आनी ते खातीर घोवाक, बायलेक, बापायक, मांयक, भुरग्यांक, जुन्या कालबाह्य आनी भ्रश्ट जाल्ल्या परंपरांक चिकटून बसतात.

दर एक बुर्हो दुयेंत आनी मनोवैज्ञानिक नदरेन गरीब मनीस सादारणपणान भंयान भरिल्लो आसता आनी तो पैशांक, कुटुंबाच्या परंपरांक, नातवंडांक, आपल्या यादिकांक सुरक्षा सोदता कसो खूब भियेता. ही गजाल आमी सगळ्यांक जाण्ट्यांक बारीकसाणेन निरखून पळयल्यार दिसून येता.

जेन्ना केन्ना लोकांक भंय दिसता तेन्ना ते आदराच्या संरक्षणा फाटल्यान लिपता. जातीची, कुटुंबाची, देशाची परंपरा पाळटात.

खऱ्या अर्थान दर एक परंपरा म्हळ्यार अर्थ नाशिल्लें, पोकळ, खऱ्या मोलाचें नासलें पुनरावृत्ती.

सगळ्या लोकांची दुसऱ्यांचें अनुकरण करपाची प्रवृत्ती आसता. हें अनुकरण भंयाचें फळ.

भंय आशिल्ले लोक ज्या लोकांक ते चिकटून रावतात तांचें अनुकरण करतात. घोवाचें, बायलेचें, भुरग्यांचें, भावांचें, तांकां राखण दिणें इश्टांचें अनुकरण करतात.

अनुकरण म्हळ्यार भंयाचो परिणाम. अनुकरण स्वतंत्र उपक्रमाक पुरायपणान नश्ट करता.

शाळें, कॉलेजींनी, विद्यापिठांनी शिक्षक आनी शिक्षिकां भुरग्यांक अनुकरण शिकोवन चूक करतात.

चित्रकला आनी रेखाटनाच्या वर्गांनी विध्यार्थ्यांक झाडां, घरां, दोंगर, जनावरां हांचीं चित्रां काडपाक शिकयतात. तें निर्माण करप न्हय. तें अनुकरण करप, फोटू काडप.

निर्माण करप म्हळ्यार अनुकरण करप न्हय. निर्माण करप म्हळ्यार फोटू काडप न्हय. निर्माण करप म्हळ्यार आमकां आवडपी झाड, सोबीत अस्तें, उदयाचें ताच्या अनमोल संगिता सयत कुंचल्यान जिवेंत रूपांतर करप, दाखोवप.

चीन आनी जपानच्या झेन कलेत, अमूर्त आनी अर्ध-अमूर्त कलेत खरें निर्माण आसा.

चान आनी झेनच्या खंयच्याच चिनी चित्रकारांक अनुकरण करपाची, फोटू काडपाची गरज ना. चीन आनी जपानचे चित्रकार निर्माण करून आनी परत निर्माण करून खोशी जातात.

झेन आनी चानचे चित्रकार अनुकरण करिनांत, निर्माण करतात आनी तेंच तांचें काम.

चीन आनी जपानच्या चित्रकारांक एका सोबीत बायलेचें चित्र काडपाक वा फोटू काडपाक आवडना, ते तिची अमूर्त सोबीतकाय दाखोवन खोशी जातात.

चीन आनी जपानचे चित्रकार खंयच्याच सोबीत अस्त्याची नकल करचे नात, ते अस्त्याच्या सगळ्या आकर्शणाची अमूर्त सोबीतकाय दाखोवन खोशी जातात.

म्हतवाचें म्हळ्यार अनुकरण करप न्हय, काळ्यांत वा धव्यांत नकल करप न्हय; म्हत्वाचें म्हळ्यार सोबीतकायेचें खोल अर्थ समजून घेवप आनी तें दाखोवपाक येवप, पूण ताका भंय न्हय, नियमांक चिकटून रावप न्हय, परंपरेक वा लोक कितें म्हणटलें हाचो भंय न्हय वा शिक्षकाचो राग न्हय.

शिक्षकांनी आनी शिक्षिकांनी विध्यार्थ्यांनी निर्माण करपाची तांक विकसीत करपाची गरज समजून घेवप खूब गरजेचें.

विध्यार्थ्यांक अनुकरण शिकोवप पुरायपणान निरर्थक थारता. तांकां निर्माण करपाक शिकोवप बरें.

दुर्दैवान मनीस हो स्वयंचलित सुतल्लेलो आनी बेसावध आसता, ताका फकत अनुकरण करपाक खबर आसा.

आमी दुसऱ्यांचे कपडे अनुकरण करतां आनी त्या अनुकरणांतल्यान फॅशनाच्या वेगवेगळ्या प्रवृत्ती येतात.

आमी दुसऱ्यांचे रिती रिवाजांचें अनुकरण करतां, जरी त्यो खूब चुकिच्यो आसल्यो तरी.

आमी दोशांचें अनुकरण करतां, आमी सगळें निरर्थक अनुकरण करतां, जें सदांच काळांत परत परत घडटा.

शाळेच्या शिक्षकांनी विध्यार्थ्यांक स्वतंत्रपणान विचार करपाक शिकोवप गरजेचें.

शिक्षकांनी विध्यार्थ्यांक स्वयंचलित अनुकरण करप सोडून दिवपा खातीर सगळी शक्यताय दिवची.

शिक्षकांनी विध्यार्थ्यांक निर्माण करपाची तांक विकसीत करपा खातीर बरी संदी दिवची.

विध्यार्थ्यांक खऱ्या स्वतंत्रतेची वळख जावप खूब गरजेचें, जाच्यान कसलोच भंय नासतना ते स्वतंत्रपणान विचार करपाक शिकतले.

जें मन लोक कितें म्हणटलें हाचें गुलाम जावन जियेता, जें मन परंपरांचें, नियमांचें, रिती रिवाजांचें उल्लंघन करपाच्या भंयान अनुकरण करता, तें मन निर्माण करपी न्हय, तें स्वतंत्र मन न्हय.

लोकांचें मन सात शिक्क्यांनी बंद केल्ल्या घरा सारकें, जंय कितेंच नवें घडूंक शकना, जंय सूर्य भितर येना, जंय फकत मरण आनी दुख राज्य करतात.

नवें थंयच घडूंक शकता जंय भंय ना, जंय अनुकरण ना, जंय वस्तूंक, पैशांक, लोकांक, परंपरांक, रिती रिवाजांक चिकटून रावप ना.

लोक कुटाळक्यांचे, मत्सराचे, कुटुंबाच्या रिती रिवाजांचे, सवयींचे, सुकोसणी भरूंक नाशिल्ल्या पदां जिखपाचे, उंच चडपाचे, शिडीच्या माथ्यार चडपाचे, स्वताक जाणोवपाचे गुलाम जावन जियेतात.

शिक्षकांनी आपल्या विध्यार्थ्यांक हें कालबाह्य आनी भ्रश्ट जाल्लें पुर्णे वेवस्थेंत अनुकरण करपाची गरज ना अशें शिकोवप खूब गरजेचें.

विध्यार्थ्यांनी शाळेंत स्वतंत्रपणान निर्माण करपाक, स्वतंत्रपणान विचार करपाक, स्वतंत्रपणान उक्तें जावपाक शिकप खूब गरजेचें.

विधार्थी शाळेंत आपलें चडशें जिणेचें म्हत्वाचें वेळ म्हायती मेळोवन सारतात आनी तरी लेगीत तांकां ह्या सगळ्या गजालींचेर विचार करपाक वेळ उरना.

धा वा पंदरा वर्सां शाळेंत बेसावध स्वयंचलित जिणें जियेवन ते शाळेंतल्यान भायर सरतात तेन्ना तांकां दिसता की ते खूब जागृत आसात.

मनशाचें मन पुराणें विचार आनी प्रतिक्रियावादी विचारां मदें गुंथलां.

मनीस खऱ्या स्वतंत्रतेन विचार करूंक शकना कारण तो भंयान भरिल्लो आसा.

मनशाक जिणेचो भंय आसा, मरणाचो भंय आसा, लोक कितें म्हणटले हाचो भंय आसा, अफवांचो भंय आसा, नोकरी वतली हाचो भंय आसा, नियमांचें उल्लंघन करतले हाचो भंय आसा, कोण तरी ताची बायल काडून व्हेतलो वा घोव चोरून व्हेतलो हाचो भंय आसा.

शाळेंत आमी अनुकरण करपाक शिकता आनी आमी शाळेंतल्यान अनुकरण करपी जावन भायर सरता.

आमकां स्वतंत्र उपक्रम ना कारण शाळेंतल्या बाकांचेर आमकां अनुकरण करपाक शिकयलें.

लोक अनुकरण करतात कारण दुसरे लोक कितें म्हणटलें हाचो भंय आसता, विधार्थी अनुकरण करतात कारण शिक्षकांनी गरीब विध्यार्थ्यांक खऱ्या अर्थान भिवयल्ले आसतात, तांकां दर क्षणाक वायट ग्रेड दिवपाची धमकी दितात, कांय शिक्षा दिवपाची धमकी दितात, शाळेंतल्यान काडून उडोवपाची धमकी दितात.

जर खऱ्या अर्थान आमी निर्माण करपी जावंक सोदता, तर आमकां त्या सगळ्या अनुकरणाची जाणीव जावंक जाय जे दुर्दैवान आमकां अटक करून दवरतात.

जेन्ना आमी सगळ्या अनुकरणाची वळख करून घेवपाक सक्षम जातात, जेन्ना आमी दर एका अनुकरणाचें बारीकसाणेन परिक्षण करतात, तेन्ना आमकां तांची जाणीव जाता आनी ताचो परिणाम म्हणून आमच्या भितर स्वतास्फूर्तपणान निर्माण करपाची तांक जल्माक येता.

शाळेंतल्या, कॉलेजीतल्या वा विद्यापिठांतल्या विध्यार्थ्यांनी खऱ्या अर्थान निर्माण करपी जावपा खातीर सगळ्या अनुकरणांतल्यान मुक्त जावप गरजेचें.

शिक्षक चुकून समजतात की विध्यार्थ्यांक शिकपाक अनुकरण करपाची गरज आसा, तांची चूक जाता. जो अनुकरण करता तो शिकना, जो अनुकरण करता तो स्वयंचलित यंत्र बनता आनी इतलेंच.

भूगोल, भौतिकशास्त्र, अंकगणित, इतिहास हांच्या लेखकांनी कितें म्हणलां तें अनुकरण करपाचो यत्न करूंक नाका. अनुकरण करप, याद दवरप, पोपटां वा रांवे सारकें परत परत सांगप मूर्खपण आसा, आमी कितें शिकता तें जाणीवेन समजून घेवप बरें.

बुन्यादी शिक्षण म्हळ्यार जाणीवेचें गिन्यान, जें गिन्यान मनीस जाती कडेन, निसर्गा कडेन, सगळ्या वस्तू कडेन आमचो संबंद सोदून काडपाक मदत करता.

जें मन फकत अनुकरण करपाक जाणटा तें यांत्रिक आसा, तें फकत काम करपी मशीन आसा, तें निर्माण करपी न्हय, तें निर्माण करपाक सक्षम न्हय, तें खऱ्या अर्थान विचार करूंक शकना, तें फकत परत परत सांगता आनी इतलेंच.

शिक्षकांनी दर एका विध्यार्थ्यांत जाणीव जागृत करपाची काळजी घेवची.

विधार्थी फकत वर्गाक पास जावपाची काळजी घेतात आनी उपरांत शाळेंतल्यान भायर सरतकच वेव्हारीक जिणेंत ते ऑफीसांतले कर्मचारी वा भुरगीं निर्माण करपी यंत्र बनतात.

स्वयंचलित भाशेचे यंत्र जावन भायर सरपा खातीर धा वा पंदरा वर्सांचो अभ्यास करतात, अभ्यास केल्ले विशय हळू हळू विसरतात आनी निमाणें याददाश्तेंत कितेंच उरना.

जर विधार्थ्यांनी अभ्यास केल्ल्या विशयांची जाणीव केली, जर तांचो अभ्यास फकत म्हायती, अनुकरण आनी याददाश्त हांचेचेर आदारीत नासता, तर तांकां वेगळेंच फळ मेळटलें. ते जाणीवेन भरिल्लें, विसरूंक शकना अशा, पुराय गिन्याना सयत शाळेंतल्यान भायर सरतले, जें अविस्वासू याददाश्टीक अधीन आसचें ना.

बुन्यादी शिक्षण विध्यार्थ्यांक तांची जाणीव आनी बुद्धी जागृत करून मदत करतलें.

बुन्यादी शिक्षण तरणाट्यांक खऱ्या क्रांतीच्या मार्गान व्हरता.

विध्यार्थ्यांनी शिक्षकांक खरें शिक्षण दिवपा खातीर, बुनयादी शिक्षण दिवपा खातीर आग्रह धरचो.

फकत विधार्थ्यांनी शाळेंत बाकांचेर बसून खंयच्या तरी राजाची वा खंयच्या तरी झुजाची म्हायती घेवन उपेग ना, ताका आनीक कांयतरी जाय, जाणीव जागृत करपा खातीर बुनयादी शिक्षणाची गरज आसा.

विध्यार्थ्यांनी शाळेतल्यान पिकून भायर येवप खूब गरजेचें, खऱ्या अर्थान जाणीवेन भरिल्ले, बुध्दीमान जावन भायर येवप गरजेचें, जाच्यान ते समाजीक यंत्राचे सादे सुटे भाग जावचे न्हय.