शाणपण आनी मोग

जण खरी संस्कृतायेचीं दोन मुखेल खांबे म्हळ्यार गिन्यान आनी मोग.

न्यायाचे तराजूचे एके वाटयेंत गिन्यान घालपाक जाय, दुसऱ्या वाटयेंत मोग घालपाक जाय.

गिन्यान आनी मोग हांचो समतोल सादपाक जाय. मोगा नासतनाचें गिन्यान विध्वंसक थारता. गियाना नासतनाचो मोग चुकोवंक शकता. “मोग हो नेम, पूण जागृत मोग”.

खूब शिकप आनी गिन्यान मेळोवप गरजेचें, तेचपरी आमच्या भितर आत्मिक अस्तित्व वाडोवप खूब म्हत्वाचें.

आमच्या भितर आत्मिक अस्तित्व वाडोवनासतनाचें गिन्यान म्हळ्यार लबाडी.

आमच्या भितर आत्मिक अस्तित्व खूब वाडलां, पूण कसल्याच तरांचें बौध्दिक गिन्यान ना जाल्यार मूर्ख संत तयार जातात.

मूर्ख संता कडेन खूब आत्मिक अस्तित्व आसता, पूण ताका बौध्दिक गिन्यान नासता, ताका कितें करचें तें कळना देखून तो कितेंच करूंक शकना.

मूर्ख संता कडेन ताकद आसता, पूण कितें करचें तें कळना देखून तो कितेंच करूंक शकना.

आत्मिक अस्तित्व वाडोवनासतनाचें बौध्दिक गिन्यान बौध्दिक गोंदळ, दुश्टकाय, अहंकार हांकां कारण थारता.

दुसऱ्या म्हाझुजा वेळार हजारो शास्त्रज्ञांनी विज्ञानाचे आनी मानवतायेचे नांवान आत्मिक तत्वांचो त्याग करून भयंकर गुन्यांव केले, कारण तांकां वैज्ञानिक प्रयोग करचे आशिल्ले.

आमी खूब बौध्दिक संस्कृताय तयार करची, पूण ती खऱ्या जागृत आत्मिकते कडेन समतोल जावंक जाय.

आमी खरेंच स्वताक विलीन करून आमच्या भितर कायदेशीर आत्मिक अस्तित्व वाडोवंक सोदता आसल्यार, आंका क्रांतिकारी नीतीशास्त्र आनी क्रांतिकारी मानसशास्त्र गरजेचें.

मोगाच्या उणावाक लागून लोक बुध्दीचो वापर विध्वंसक रितीन करतात हें दुख्खदायक.

विद्यार्थ्यांक विज्ञान, इतिहास, गणित, शिकपाची गरज आसा.

पोसक्यांक उपेगी पडचे खातीर तांकां वेवसायीक गिन्यान मेळोवपाची गरज आसा.

शिकप गरजेचें. मुळावें गिन्यान साठोवप खूब म्हत्वाचें, पूण भियेवप गरजेचें न्हय.

खूब लोक भियेवन गिन्यान साठयतात; तांकां जिणेची, मरणाची, भुकेची, गरीबीची, लोक कितें म्हणटले हाची भिरांत आसता आनी ताका लागून ते शिकतात.

आमच्या सारक्यांक बरी सेवा दिवपाचे आशेन मोगान शिकपाक जाय, पूण भियेवन केन्नाच शिकूंक फावना.

भियेवन शिकपी विद्यार्थी फुडें लबाड जातात हें आमी आमच्या जिवितांत खूब वेळां अणभवलें.

स्वताक आत्म-निरीक्षण करून भियेवपाची प्रक्रिया सोदपाक आमी स्वता कडेन प्रामाणिक रावपाक जाय.

भियेवपाचे खूब प्रकार आसात हें आमी आमच्या जिवितांत केन्नाच विसरूंक फावना. केन्ना केन्ना भियेवप धैर्या सारकें दिसता. झुजाच्या मळाचेर सैनिक खूब धिराचे दिसतात, पूण ते भियेवन हालतात आनी झुजतात. आत्मघात करपी मनीस खूब धिराचो दिसता, पूण तो जिणेक भियेता देखून खूब भितरलो मनीस आसता.

जिवितांतलो दरेक लबाड मनीस खूब धिराचो दिसता, पूण तो खूब भितरलो आसता. लबाड लोक भियेवन वेवसाय आनी सत्तेचो वापर विध्वंसक रितीन करतात. उदाहरणार्थ; क्युबाचो कॅस्ट्रो रुआ.

आमी वेव्हारीक जिणेच्या अणभवाचेर वा बुध्दी वाडोवपाचेर केन्नाच आड उबे रावना, पूण मोगाच्या उणावाक लागुनूच निंदा करतां.

मोग नासल्यार गिन्यान आनी जिविताचे अणभव विध्वंसक थारतात.

जेन्ना मोग नासता तेन्ना अहंकार अणभव आनी बौध्दिक गियानाचेर ताबो मेळयता.

अहंकार स्वताक बळिश्ट करपाक अणभव आनी बुध्दीचो वापर करता.

अहंकार, स्वता, स्वताक नश्ट करून अणभव आनी बुध्दी आत्मिक अस्तित्वाच्या हातांत दितात आनी मागीर कसलोच दुरुपयोग जावंक शकना.

दरेक विद्यार्थ्यांक वेवसायीक मार्गदर्शनाचेर लक्ष केंद्रीत करपाक जाय आनी आपल्या वेवसाया संबंदीत सगळ्या सिद्धांतांचो खोलायेन अभ्यास करपाक जाय.

शिकप, बुध्दी कोणाकूच त्रास दिना, पूण बुध्दीचो दुरुपयोग करपाक फावना.

मनाचो दुरुपयोग करचे परस शिकपाची गरज आसा. वेगवेगळ्या वेवसायांचे सिद्धांत शिकपाक सोदपी, बुध्दीन दुसऱ्यांक त्रास दिवपाक सोदपी, दुसऱ्यांच्या मनाचेर जबरदस्ती करपी मनाचो दुरुपयोग करता.

समतोल मन मेळोवचे खातीर वेवसायीक विशय आनी आत्मिक विशय शिकप गरजेचें.

खरेंच समतोल मन जाय आसल्यार बौध्दिक संश्लेषण आनी आत्मिक संश्लेषण मेळोवप खूब गरजेचें.

शाळा, कॉलेज, विद्यापीठांचे शिक्षकानीं खरेंच आपल्या विद्यार्थ्यांक मुळाव्या क्रांतीच्या मार्गाचेर व्हरपाची इत्सा आसल्यार, आमच्या क्रांतिकारी मानसशास्त्राचो खोलायेन अभ्यास करपाक जाय.

विद्यार्थ्यांनी आत्मिक अस्तित्व मेळोवप गरजेचें, स्वता भितर खरें अस्तित्व वाडोवप गरजेचें, जेणे करून ते शाळेंतल्यान जबाबदार व्यक्ती म्हणून भायर पडटले आनी मूर्ख लबाड न्हय.

मोगा नासतना गिन्यानाचो कांयच उपेग ना. मोगा नासतना बुध्दी फकत लबाड तयार करता.

गिन्यान म्हळ्यार अणुंचो अंश, अणुंचो भांडार, पूण तें खरें मोगान भरिल्ल्या व्यक्तींनीच वापरपाक जाय.