मानसशास्त्रीय देश

निश्चयेन, जसो आमचो भायलो देश आसा, तसोच आमचो मानसशास्त्रीय देश आमच्या अंतरंगांत आसा.

मनशांक तांच्या गांवांचो वा प्रदेशांचो विसर पडना, दुर्दैवान ते मानसशास्त्रीय जाग्याक विसरतात जंय ते आसात.

एका क्षणाक कोणूय सांगूंक शकता की तो खंयच्या वाड्यांत वा कॉलनींत आसा, पूण मानसशास्त्रीय क्षेत्रांत तशें घडूंक शकना, सादारणपणान मनशांक थोडीशी कल्पना लेगीत नासता की ते तांच्या मानसशास्त्रीय देशाच्या खंयच्या जाग्यार आसात.

जसो भौतिक जगांत शिष्टाचार आनी संस्कृती आशिल्ल्या लोकांच्यो कॉलोन्यो आसात, तशेंच आमच्यांतल्या प्रत्येकाच्या मानसशास्त्रीय प्रदेशांत घडटा; खूब सुंदर आनी आकर्शक कॉलोन्यो आसात हातूंत दुबाव ना.

भौतिक जगांत धोक्याच्यो गल्ल्यो आशिल्ल्यो कॉलोन्यो वा वाडे आसात, जंय खूब चोर आसात, तशेंच आमच्या अंतरंगाच्या मानसशास्त्रीय प्रदेशांत घडटा.

सगळें आमच्या वांगडा आशिल्ल्या लोकांचेर आदारून आसा; जर आमचे इश्ट पियेवपी आसतले जाल्यार आमी बारान खूब लागीं येतले, आनी जर ते कपाल फोडपी आसतले जाल्यार निश्र्चितपणान आमचें नशीब वेश्यालयांत आसतलें.

आमच्या मानसशास्त्रीय देशांत प्रत्येकाचे आपले सोबती, तांचे YOES आसात, ते तांकां तांच्या मानसशास्त्रीय खाशेलपणां प्रमाण व्हरतले.

सदाचारी आनी मानाची बायल, एक अप्रतिम घरकान्न, चांगलें आचरण आशिल्ली, भौतिक जगांत एका सुंदर बंगल्यांत रावता, पूण तिच्या कामुक YOES क लागून ती तिच्या मानसशास्त्रीय देशांत वेश्यावृत्तीच्या घरां भितर आसूं येता.

एक मानाचो मनीस, निर्दोष प्रामाणिकपणाचो, एक अप्रतिम नागरिक, आपल्या मानसशास्त्रीय प्रदेशांत चोरांच्या गुंफेंत सांपडूंक शकता, ताच्या खूब वायट सोबत्यांक लागून, चोरीचे YOES, खूब बेशुद्धावस्थेंत बुडून गेलेले.

एक तपस्वी आनी पश्चात्तापी, शक्यतो एक भिक्षूक अशा रितीन आपल्या कुडींत सादें जिवीत जियेता, खंयच्याय मठांत, मानसशास्त्रीयरित्या तो खुन्यांच्या, बंदूका धरप्यांच्या, लुटारुंच्या, नशेंखोरांच्या कॉलनींत सांपडूंक शकता, कारण नेमकेपणान infraconscious वा unconscious YOES, ताच्या मनाच्या खूब कठीण कोनांत खोल बुडून गेल्ले.

म्हणून आमकां सांगलां की दुश्टांनी खूब गूण आसात आनी गुणी मनीस खूब वायट आसात.

खूब संत जे पवित्र जाले ते अजूनय मानसशास्त्रीय चोरीच्या वा वेश्यावृत्तीच्या घरांनी जियेतात.

आमी जोर दिवन सांगतात तें ढोंगी लोकांक, धर्मवेड्यांक, शिकिल्ल्या मूर्खांक, बुद्धीच्या दर्शनाक अपमानकारक दिसूंक शकता, पूण खऱ्या मानसशास्त्रज्ञांक केन्नाच न्हय.

अविश्वसनीय दिसता तरी, प्रार्थनेच्या धुरांत गुन्यांव ल्हपता, कवितेच्या तालांत गुन्यांव ल्हपता, पवित्र मंदिरांच्या पवित्र घुमटां खाला गुन्यांव पवित्रतायेचो झगो आनी उदात्त उतर धारण करता.

सगळ्यांत आदरणीय संतांच्या खोलाये मेरेन, वेश्यावृत्तीचे, चोरीचे, खुनाचे YOES रावतात.

अमानवी सोबती बेशुद्धावस्थेच्या खोलायेंत ल्हपून बसतात.

ह्याच कारणाक लागून इतिहासांतल्या वेगवेगळ्या संतांक खूब त्रास भोगचो पडलो; सेंट अँटनीच्या मोहकायेची याद करात, त्या सगळ्या घृणास्पद गजालीं आड आमच्या फ्रान्सिस्को दि असिस भावान झुज दिवचें पडलें.

पूण त्या संतांनी सगळें सांगूंक ना, आनी चडशा तपस्वी लोकांनी कांयच सांगलें ना.

अजाप जाता की कांय तपस्वी पश्चात्ताप आनी खूब पवित्र लोक वेश्यावृत्ती आनी चोरीच्या मानसशास्त्रीय कॉलनींनी रावतात.

पूण ते संत आसात, आनी जर तांकां अजून मेरेन तांच्या मनांतल्यो भयानक गजाली कळना, ते कळटकच ते आपल्या मासपेशींचेर केस घालपी वस्त्र वापरतले, उपास करतले, शक्यतो स्वताक मारून घेतलें, आनी आपल्या दिव्य आवय कुण्डलिनीक तांच्या मनांतल्या त्या वायट सोबत्यांक ना करपाक विनवणी करतले जे तांकां तांच्याच मानसशास्त्रीय देशाच्या त्या काळखाच्या घरांनी घालून दवरतात.

मरणा उपरांतच्या जिविता विशीं आनी परलोका विशीं वेगवेगळ्या धर्मांनी खूब सांगलां.

गरीब लोकांनी थंयच्यान दुसरे वटेन कितें आसा हाचे विशीं आपल्या मेंदवाक त्रास दिवचो न्हय, कबरेच्या पलीकडचे वटेन.

निश्र्चयेन मरणा उपरांत प्रत्येक मनीस सदांचच्या मानसशास्त्रीय कॉलनींत जियेता.

चोर चोरांच्या घरांनी फुडें वयतलो; कामुक मनीस भेटीच्या घरांनी वायट चिंतनाचो भुत कसो फुडें वयतलो; रागीट, भयंकर मनीस वायट आनी रागाच्या धोक्याच्या गल्ल्यांनी जियेत रावता, थंय सुरी चमकता आनी पिस्तुलांचे आवाज आयकूंक येतात.

सार खूब सुंदर आसा, तें वयरान, नक्षत्रांचेरच्यान आयलें आनी दुर्दैवान तें आमच्या भितर आशिल्ल्या ह्या सगळ्या YOES भितर घालून दवरलां.

विरोधान सार रस्तो परतून चलूंक शकता, सुरवेच्या मुळाव्या जाग्यार परत वचूंक शकता, नक्षत्रांचेर परत वचूंक शकता, पूण ताणें आपल्या वायट सोबत्यां पासून स्वताक मुक्त करपाक जाय जे ताका नाशाच्या उपनगरांत घालून दवरतात.

जेन्ना फ्रान्सिस्को दि असिस आनी अँटनी दि पाडुआ, महान क्रिस्टीकृत शिक्षक, तांच्या भितर नाशाचे yoes सोदून काडटात, तेन्ना तांकां खूब त्रास जाता आनी हातूंत दुबाव ना की सचेतन काम आनी स्वइच्छित कश्टांचेर आदारून तांकां सगळ्या अमानवी घटकांचो धुल्ल उडोवपाक मेळटा जे तांच्या भितर जियेताले. निश्र्चयेन ते संत क्रिस्टीकृत जाले आनी खूब कश्ट भोगल्या उपरांत सुरवेच्या मुळाव्या जाग्यार परतले.

सगळ्यांत पयलीं गरजेचें, तें म्हत्वाचें, अपरिहार्य आसा, की चुंबकीय केंद्रक जें आमी असामान्य रितीन आमच्या खऱ्या नासलेल्या व्यक्तिमत्वांत स्थापन केलां, तें सारांशान बदलचें, अशा रितीन पुराय मनीस व्यक्तिमत्वा पासून नक्षत्रां मेरेन आपली यात्रा सुरू करूंक शकतलो, शिकवणूक दिवपी प्रगतीशील रितीन, पदवीन पदवीन SER पर्वता वयल्यान चडत.

आमचें चुंबकीय केंद्रक आमच्या भ्रांती आशिल्ल्या व्यक्तिमत्वांत स्थापन जावन मेरेन आमी सगळ्यांत घृणास्पद मानसशास्त्रीय घरांनी जियेतले, जरी प्रत्यक्ष जिवितांत आमी अप्रतिम नागरिक आसले तरी.

प्रत्येकाचें खाशेलें चुंबकीय केंद्रक आसता; वेपारी मनीसा कडेन वेपाराचें चुंबकीय केंद्रक आसा आनी ताका लागून तो बाजारांनी वावुरता आनी ताका संबंदीत आशिल्ल्यो गजालीं, खरेदीदार आनी वेपारी आकर्शीत करता.

शास्त्रज्ञा कडेन ताच्या व्यक्तिमत्वांत विज्ञानाचें चुंबकीय केंद्रक आसा आनी ताका लागून तो विज्ञानाच्या सगळ्या गजालीं, पुस्तकां, प्रयोगशाळां वटेन आकर्शीत जाता.

गूढवादी मनीसा कडेन आपल्या भितर गूढवादाचें चुंबकीय केंद्रक आसा, आनी कारण ह्या प्रकारचें केंद्रक व्यक्तिमत्वाच्या प्रस्नां परस वेगळें जाता, ताका लागून निश्र्चयेन स्थानांतरण घडटा.

जेन्ना चुंबकीय केंद्रक जागृतायेंत स्थापन जाता, म्हळ्यार सारांशान, तेन्ना पुराय मनीस नक्षत्रांचेर परत वचपाची सुरवात करता.