काळजी

दुबाव ना, चिंतप आनी भावन हांचे मदें खूब फरक आसा, हें निर्विवाद आसा.

लोकांभितर खूब थंडाय आसा, ती म्हळ्यार जका म्हत्व ना, जें उथळ आसा, ताची थंडाय आसा.

खूब लोकांक दिसता जें म्हत्वाचें ना तें म्हत्वाचें, तांकां दिसता निमाणी फॅशन, वा निमाण्या मॉडेलची गाडी, वा मुळाव्या पगाराचो प्रस्न फकत गंभीर आसा.

ते दिसाचो वृत्तांत, मोग भरिल्ली साहसी कथा, एका जाग्यार बसून जियेवप, सोऱ्याचो प्यालो, घोड्यांची शर्यत, मोटारगाड्यांची शर्यत, बैलांची झुंज, अफवा, बदनामी, हांकां गंभीर म्हणटात.

स्पश्टपणान, दिसाचो मनीस वा सोबीतकाय पार्लराची बायल एझोटेरिझम (esoterism) विशीं कितेंय आयकता, कारण हें तांच्या प्लॅनांत, वा तांच्या गप्पांनी, वा तांच्या सेक्स सुखांनी ना, ते भयंकर थंडायेन कितें तरी उत्तर दितात, वा सादेपणान तोंड वांकडें करतात, खांदो उखलतात आनी उदासीनतायेन भायर सरतात.

ती मानसिक उदासीनताय, ती थंडाय जका भंय दिसता, ताचे दोन आदार आसात; पयलीं खूब व्हडली अज्ञानताय, दुसरी अध्यात्मीक विचारांची पुरायपणान गैरहजेरी.

एका संपर्काची गरज आसा, एका विद्युत् धक्क्याची गरज आसा, तो दुकानांत कोणेच दिलो ना, गंभीर आशिल्ल्या भितरूय ना, आनी देंवाच्या सुखांत तर खूबच कमी.

जर कोण थंडी आशिल्ल्या मूर्खाक वा उथळ बायलेक त्या क्षणाचो विद्युत् स्पर्श दिवपाक शकतलो, काळजाचो स्पार्क, कितें तरी अनोळखी आठवण, खूब खाजगी कितें तरी, तेन्ना कदाचित सगळें वेगळें जातलें.

पूण कितें तरी गुप्त आवाजाक, पयल्या काळजाच्या ठोक्याक, खाजगी तळमळीक फाटीं धुकलता; शक्य आसा कितें तरी मूर्खपण, खंयच्या तरी शोकेसांतलो वा कपाटांतलो सोबीत टोपी, रेस्टॉरंटांतलो गोड पदार्थ, अशा दोस्ताची भेट जका उपरांत आमच्या खातीर कितेंच म्हत्व ना, इ.

मूर्खपणां, वायटपण जें म्हत्वाचें ना, पूण तातूंत एका विशिश्ट क्षणाक ताकद आसा जशी पयलीं अध्यात्मीक तळमळ, खाजगी तळमळ, उज्याचो अर्थहीन स्पार्क, काळजाचो ठोको जका कित्याक म्हूण आमकां कळनाशिल्ल्यान थोडो वेळ अस्वस्थ केलें.

ते, जे आयज जिवेश्रीम लास आसात, क्लबाचे थंड निशाचर वा सादेपणान रॉयल रस्त्या वयल्या स्टोरांत छत्र्यो विकपी आसात, तांणी जर पयलीं खाजगी तळमळ दाबून काडिल्ली नासती, तर ते ह्या क्षणाक आत्म्याचे दिवे, प्रकाशाचे भक्त, खऱ्या अर्थान मनीस जावचे आशिल्ले.

स्पार्क, काळजाचो ठोको, गूढ उस्वास, कितें तरी, कोणे एके वेळार कोन्या वयल्या कसाईन, बुटांक तेल लावप्यांनी वा पयल्या दर्ज्याच्या डॉक्टरांनी अणभवल्लें, पूण सगळें व्यर्थ जालें, व्यक्तिमत्वाचें वायटपण सदांच प्रकाशाचो पयलो स्पार्क विझयता; उपरांत भयंकर उदासीनतायेची थंडाय फुडें चलता.

दुबाव ना लोकांक तेंपार वा बेतेंपार चंद्र गिळटा; हें सत्य निर्विवाद आसा.

असो कोणूच ना जणें आपल्या जिवितांत केन्नाच काळजाचो ठोको, अनोळखी अस्वस्थताय अणभविल्ली ना, दुर्दैवान व्यक्तिमत्वाची कोणतीय गजाल, ती किदेंय मूर्ख आसूं, ती सगळ्यांत पुरो आसा तें cosmic dust (कॉस्मिक डस्ट) म्हळ्यार अवकाशातली धूळ करपाक जें रातच्या शांततायेन आमकां थोडो वेळ हलयलें.

चंद्र सदांच ह्यो लडायो जिखता, तो आमच्या दुर्बळटायेनूच पोसता.

चंद्र खूब यांत्रिक आसा; चंद्र मनीस, पुरायपणान सौर विचारां विरयत, असंबंद्ध आसा आनी आपल्या सपनांच्या संवसारांत हालता.

जर कोणे तें केलें जें कोणूच करिना, म्हळ्यार, रातच्या रहस्यांत निर्माण जाल्ली खाजगी तळमळ वाडोवप, दुबाव ना शेवटीं सौर बुद्धी आत्मसात करतली आनी ते खातीर तो सौर मनीस जातलो.

तें म्हळ्यार, सूर्य नेमको तेंच सोदता, पूण ह्यो चंद्राच्यो सावळ्यो इतल्यो थंड, उदासीन आनी उदासीन आसात, चंद्र तांकां सदांच गिळटा; उपरांत मरणाची समानता येता.

मरण सगळें समान करता. कोणूय जिवेश्रीम लास सौर विचारां विरयत, भयानकपणान प्रगतीशील रितीन र्हास पावता जं मेरेन चंद्र ताका खावंक ना.

सूर्य मनीस तयार करपाक सोदता, तो निसर्गाच्या प्रयोगशाळेंत तो प्रयोग करता; दुर्दैवान, ह्या प्रयोगान ताका खूब बरे निकाल दिले नात, चंद्र लोकांक गिळटा.

पूण, जें आमी म्हणटात तें कोणाकूच आवडना, खूबच कमी शिकिल्ल्या अज्ञानी लोकांक; तांकां दिसता ते कोंबड्यांची आवय वा टार्झनाचो बापूय.

सूर्यान बौध्दिक प्राणी जाका चुकून मनीस म्हणटात, ताच्या लैंगिक ग्रंथींच्या भितर कितलेशेच सौर जंतू जमा केल्यात, जे सोयीस्करपणान विकसीत जावन आमकां खरे मनीस करपाक शकतात.

पूण सौर प्रयोग भयानकपणान कठीण जाता कारण नेमको चंद्राच्या थंडाकेक लागून.

लोकांक सूर्याक सहकार्य करपाक जायना आनी ते खातीर शेवटीं सौर जंतू involute (इनव्होल्युट) जातात, र्हास पावतात आनी दुख्खीपणान ना जातात.

सूर्याच्या कामाची मुखेल कळ मेज म्हळ्यार आमच्या भितर आशिल्ल्या अनावश्यक तत्वांचें विसर्जन.

जेन्ना मनीस जात सौर कल्पनां विशीं पुरायपणान आवड गमायता, तेन्ना सूर्य ताचो नाश करता कारण तो ताच्या प्रयोगा खातीर उपेगी पडना.

कारण ही सद्याची जात असह्यपणान चंद्र जाल्या, भयानकपणान उथळ आनी यांत्रिक जाल्या, ती सौर प्रयोगा खातीर उपेगी ना, हें पुरेसें कारण आसा जें खातीर ती नाश करतली.

सतत अध्यात्मीक तळमळ आसपा खातीर गुरुत्वाकर्षणाचें चुंबकीय केंद्र सार (essence), चेतना (consciousness) कडेन व्हरपाची गरज आसा.

दुर्दैवान लोकांचें गुरुत्वाकर्षणाचें चुंबकीय केंद्र व्यक्तिमत्वांत, कॅफेंत, कँटीनांत, बँकेच्या धंद्यांत, भेटीच्या घरांत वा बाजाराच्या चौकांत आसा, इ.

स्पश्टपणान, ह्यो सगळ्यो व्यक्तिमत्वाच्यो वस्तू आसात आनी ताचें चुंबकीय केंद्र ह्या सगळ्या वस्तूंक आकर्शीत करता; हें निर्विवाद आसा आनी सामान्य बुध्दी आशिल्लो कोणूय मनीस तें स्वता खातीर आनी थेट रितीन तपासूंक शकता.

दुर्दैवान, हें सगळें वाचतकच बुध्दीचे बदमाश, खूब वाद घालपाची वा असह्य अभिमानान शांत रावपाची सवय आशिल्ले, तिरस्कारान पुस्तक उडोवपाक आनी वर्तमानपत्र वाचपाक मान्यताय दितात.

चडसो बरो कॉफीचो घोंट आनी दिसाचो वृत्तांत स्तनधारी प्राण्यां खातीर खूब बरो आहार थारता.

पूण, तांकां खूब गंभीर दिसता; दुबाव ना तांच्या स्वताच्या ज्ञानान ते भ्रांती जाल्ले आसात, आनी ह्या पुस्तकांत बरयल्ल्यो सौर प्रकारच्यो वस्तू तांकां खूब त्रास दितात. दुबाव ना तर्कशक्तीच्या homunculi (होमुनकुली) चे बोहेमियन दोळे ह्या कामाचो अभ्यास फुडें चालू करपाक धजतले नात.