याद-काम

कोणेय व्यक्तीक स्वताची खाशेली मानसशास्त्र (Psychology) आसता हातूंत दुबाव ना, हें बदलूंक शकना, न्हयकारूंक शकना, खंडीत करूंक शकना.

दुर्दैवान लोक हाचे विशीं केन्नाच विचार करिना आनी कितलेशेच लोक तें मान्य लेगीत करिना कारण ते इंद्रियांच्या मनांत अटकून पडल्यात.

कसलेंय व्यक्ती आपल्या शरिराची वास्तविकता मानून घेता कारण तें तांकां दिसता आनी स्पर्श करूंक येता, पूण मानसशास्त्र वेगळी गजाल आसा, ती पांच इंद्रियांक जाणवना आनी ताका लागून लोक सामान्यपणान ती न्हयकारतात वा उणी लेखतात आनी म्हत्व ना म्हणून तिची निंदा करतात.

जेन्ना कोण स्वताक विचारपाक सुरू करता, तेन्ना तो आपल्या मानसशास्त्राची भिरांकूळ वास्तविकता मान्य करता हाचो तो निखालस संकेत आसता हातूंत दुबाव ना.

कोणीतरी म्हत्वाचें कारण मेळयल्या उपरांतच स्वताक विचारपाचो यत्न करतलो हें स्पश्ट आसा.

जो स्वताक विचारपाक सुरू करता, तो दुसऱ्यां परस खूब वेगळो मनीस जाता, हें उघड आसा, खरेपणान तो बदलाची शक्यताय दाखयता.

दुर्दैवान लोकांक बदलपाक नाका, ते जशे जियेतात तशेंच खुशाल आसतात.

लोक जनावरां भशेन जल्म घेवन, व्हड जावन, भुरग्यांक जल्म दिवन, खूब कश्ट भोगून, कितें खातीर मरण येतात हें कळनासतना मरतात तें पळोवन दुख्ख भोगतात.

बदलप खूब म्हत्वाचें, पूण मानसशास्त्राचें आत्मनिरीक्षण सुरू केले ना जाल्यार तें शक्य ना.

आपणाक स्वताक वळखचे खातीर स्वताक पळोवपाक सुरू करप गरजेचें, कारण खरें म्हणल्यार तर्कशुद्ध मनीस स्वताक वळखना.

जेन्ना कोणाक मानसशास्त्राचो दोश दिसता, तेन्ना ताणें एक व्हडलें पावल उखललां, कारण तें ताका ताचो अभ्यास करपाक आनी पुरायेन ना करपाक मदत करतलें.

खऱ्या अर्थान आमच्या मानसशास्त्राचे दोश खूब आसात, उलोवपाक हजार जिब आनी लोखणाचें तोंड आसलें तरी आमी ते पुरायेन मोजूंक शकना.

हातूंतलें गंभीर म्हणल्यार खंयच्याय दोषाची भिरांकूळ वास्तविकता आमी मोजूंक शकना; आमी ताचे कडेन केन्नाच गंभीरतायेन लक्ष दिनासतना फकत वयर-वयर पळयतात; आमी ताका म्हत्वाचो न्हय म्हणून मानतात.

जेन्ना आमी खूब लोकांचो सिध्दांत मान्य करतात आनी जेजू क्रिस्तान मारिया मग्दालेनाच्या शरिरांतल्यान काडिल्ल्या सात राक्षसांची भिरांकूळ वास्तविकता समजून घेतात, तेन्ना मानसशास्त्राच्या दोशां विशीं आमची विचारसरणी पुरायेन बदलता.

खुब लोकांचो सिध्दांत शेंकडो टक्क्यांनी तिबेटी आनी ग्नोस्टिक (Gnostic) आसा, हें जोर देऊन सांगप गरजेचें आसा.

आमच्या भितर शेकड्यांनी आनी हजारांनी मानसशास्त्राचे लोक जियेतात हें जाणून घेवप खऱ्या अर्थान तितलें सुखद न्हय.

प्रत्येक मानसशास्त्राचो दोश म्हळ्यार एक वेगळो मनीस जो आमच्या भितर आतां आनी हांगा जियेता.

जेजू क्रिस्तान मारिया मग्दालेनाच्या शरिरांतल्यान काडिल्ले सात राक्षस म्हळ्यार सात मुखेल पाप: राग, लोभ, वासना, मत्सर, अहंकार, आळस, खावपाची हाव.

स्वभाविकपणान ह्या राक्षसांतलो प्रत्येक राक्षस आपल्या आपआपल्या सैन्याचो मुखेली आसा.

फारांवच्या (Pharaohs) जुन्या इजिप्तांत, दीक्षा घेवप्याक आपल्या भितरल्या स्वभावांतले SETH चे तांबडे राक्षस ना करचे पडटले, तेन्नाच ताका जागृताय मेळटली.

मानसशास्त्राच्या दोषांची वास्तविकता पळोवन, उमेदवाराक बदलपाक जाय, ताका इतले लोक आपल्या मनांत भरून जियेवपाची इत्सा नासता, आनी मागीर तो आत्मनिरीक्षण सुरू करता.

जसो जसो आमी भितरल्या कामांत फुडें वता, तसो तसो आमी ना करपाच्या पद्दतींत एक खूब आवडटालो क्रम स्वताकच तपासूंक शकतात.

आमच्या चुकांचे रूप घेवन येवपी मनाच्या वेगवेगळ्या भागांक ना करपाच्या कामांत क्रम आसता हें सोदून मनीस अजापीत जाता.

हातूंतली आवडणी म्हणल्यार दोश ना करपाचो क्रम हळू हळू जाता आनी जागृतायेच्या वादविवादानुसार (Dialectic of Consciousness) जाता.

तर्कशुद्ध वादविवाद जागृतायेच्या वादविवादाच्या अप्रतिम कामा परस केन्नाच श्रेष्ठ थारना.

दोशांक ना करपाच्या कामांत मानसशास्त्राचो क्रम आमच्या भितरल्या खोल आत्म्यान थारायला हें घडणुको दाखोवन दितात.

अहंकार आनी आत्म्या भितर खूब फरक आसा हें आमी स्पश्ट करपाक जाय. अहंकाराक मानसशास्त्राच्या प्रस्नांनी क्रम थारावपाक शकना, कारण तो स्वता अव्यवस्थेचो परिणाम आसा.

आत्म्याकच आमच्या मनांत क्रम थारावपाची ताकद आसा. आत्मा म्हळ्यार आत्मा. आत्म्याचें कारण म्हळ्यार तो स्वता.

आत्मनिरीक्षण, तपासणी आनी मनाचे भाग ना करपाच्या कामांतलो क्रम मानसशास्त्राच्या आत्मनिरीक्षणाच्या न्यायनिष्ठुर अर्थान दाखोवन दिता.

सगळ्या मनशांच्या भितर मानसशास्त्राच्या आत्मनिरीक्षणाची भावना सुप्त अवस्थेंत आसता, पूण जसो जसो आमी ती वापरतात तसो तसो ती हळू हळू वाडटा.

ही भावना फकत बौध्दीक जोडण्यां वरवीं न्हय, पूण थेटपणान आमच्या मना भितर जियेवपी वेगवेगळ्या ‘स्व’ (yoes) क जाणवपाक मदत करता.

इंद्रियांच्या अति-समजणीचो (extra-perceptions) प्रस्न पॅरासायकोलॉजीच्या (Parapsychology) मळार अभ्यासपाक सुरू केला आनी खरें म्हणल्यार खूब प्रयोगांनी तें दाखोवन दिलां, जे वेळेनुसार न्यायनिष्ठुरपणान केल्यात आनी ताचेर खूब कागदपत्र आसात.

जे इंद्रियांच्या अति-समजणीची वास्तविकता न्हयकारतात, ते शेंकडो टक्क्यांनी अज्ञानी आसात, इंद्रियांच्या मनांत गुंथिल्ले बौध्दीक बदमाश आसात.

पूण मानसशास्त्राच्या आत्मनिरीक्षणाची भावना चड खोल आसा, ती पॅरासायकोलॉजिकल (parapsychological) विधानां परस खूब वयर वता, ती आमकां खाजगीपणान आत्मनिरीक्षण करपाक आनी आमच्या वेगवेगळ्या भागांच्या भिरांकूळ व्यक्तिनिष्ठ वास्तवायक पुरायेन तपासपाक मदत करता.

मनाचे भाग ना करपाच्या गंभीर विशया संबंदीत कामाच्या वेगवेगळ्या भागांचो क्रम खूब आवडटाल्या “स्मरण-काम” (memory-work) तयार करता, जें भितरल्या विकासाच्या प्रस्नांत खूब उपेगी पडटा.

ह्या स्मरण-कामान (memory-work) फाटल्या जिविताच्या वेगवेगळ्या अवस्थेंतले मानसशास्त्राचे वेगवेगळे फोटो दिवप खरें आसले तरी, ते सगळे एकठांय करून आमची कल्पना एक जिवो आनी किळसवाणो देखावो तयार करतली, जो आमी मूळ बदलपाचें काम सुरू करचे पयलीं आशिल्लो.

आमी परत त्या भयंकर रूपाकडेन वचपाची इत्सा केन्नाच करचे ना हातूंत दुबाव ना, कारण तें आमी आदल्या जिविताचें जिवें प्रतिनिधित्व आसतलें.

ह्या नदरेन, हो मानसशास्त्राचो फोटो बदललेल्या वर्तमाना आनी फाटल्या काळाचे प्रतिगामी, कुजके, फाटीं पडिल्ले आनी दुख्खी जिविता मदलें अंतर दाखोवपाचें साधन म्हणून उपेगी थारतलें.

स्मरण-काम (memory-work) मानसशास्त्राच्या आत्मनिरीक्षणाच्या केंद्रान नोंद केल्ल्या मानसशास्त्राच्या घटनांचेर आदारून सदांच बरोवप जाता.

आमच्या मनांत नाशिल्ले घटक आसात, जांची आमी कल्पना लेगीत करूंक शकना.

एक प्रामाणीक मनीस, जो केन्नाच दुसऱ्याची वस्तू घेवपाक शकना, आदराचो आनी सगळ्या आदराक पात्र, ताका आपल्या मनाच्या खोल भागांत चोरटे ‘स्व’ (yoes) रावतात हें दिसता, हें भयंकर आसा, पूण अशक्य ना.

एक व्हडली गुण आशिल्ली बायल वा उत्कृश्ट अध्यात्मीक आनी अप्रतिम शिक्षण आशिल्ली तरणाटी, मानसशास्त्राच्या आत्मनिरीक्षणाच्या अर्थान आपल्या मनाच्या खोल भागांत कांय ‘स्व’ (yoes) वेश्या जियेतात हें सोदतात, हें किळसवाणें आनी खंयच्याय न्यायनिष्ठुर नागरिकाच्या बौध्दीक केंद्राक वा नैतिक भावनेक मान्य करपाक शकना, पूण मानसशास्त्राच्या आत्मनिरीक्षणाच्या अचूक मळार हें सगळें शक्य आसा.