घराचो बरो धनी

आजकालच्या काळोखांत भरलेल्या जिवितांतल्या भयंकर परिणामांपासून स्वताक दूर दवरप खूब कठीण, पूण गरजेचें आसा, ना जाल्यार जिवीत तुका गिळून उडयत.

आत्मिक आनी आध्यात्मिक विकासा खातीर स्वताचेर कितेंय काम केल्यार, ताचो संबंद एकांताकडेन खूब बरे तरेन जोडिल्लो आसता, कारण जशें जिणेंत आयज मेरेन जियेलां, ताचे अधीन जावन व्यक्तित्व सोडून आनी कितेंच विकसीत करप शक्य ना.

आमी व्यक्तिमत्वाच्या विकासा आड वचपाचो यत्न करिना, अस्तित्वांत तें गरजेचें आसा, पूण तें फकत कृत्रिम आसा, आमच्या भितर सत्य आनी वास्तव ना.

दुर्दैवी बुध्दिबळ प्राणी जाका चुकून मनीस म्हणटात, तो जर एकांतवास घेना, तर तो वेव्हारीक जिणेंत घडपी सगळ्या गजालीं कडेन स्वताक जोडटा आनी नकारात्मक भावनांनी, स्वताक खूब म्हत्वाचें समजून, अर्थहीन उतरांनी आनी दुबळ्या संवादांनी आपली शक्ती वाया घालयता, तातूंत mechancity संबंद आशिल्ल्या संवसारा भायर कितेंच विकसीत जावंक शकना.

खऱ्या अर्थान आपल्या भितर सार विकसीत करपाची इत्सा आशिल्ल्या मनशान, स्वताक घट्ट बंद करून दवरपाक जाय. हाचो संबंद शांततेकडेन खूब लागींचो आसा.

ही म्हण खूब पुर्विल्ल्या काळांतली आसा, जेन्ना hermes ह्या नांवान जोडिल्ल्या मनीसाच्या भितरल्या विकासाचेर गुप्त रितीन शिकवण दिताले.

जर कोण आपल्या भितर कितेंय खरें वाडोवंक सोदता, ताणें आपल्या मानसिक शक्तीक वचपाक दिवची न्हय.

जेन्ना शक्ती वचून वता आनी कोण आपल्या एकांतांत नासता, तेन्ना तांच्या मनांत कितेंय खरें विकसीत जावंक शकना हें निर्विवाद आसा.

साधारण जिणेंत लोक आमकां निर्दयतायेन गिळपाक सोदतात; आमी दर दिसा जिणेंत झुजपाक जाय, प्रवाहाच्या आड तैरपाक शिकपाक जाय…

हें काम जिणे आड आसा, हें दर दिसा करतात तातूंत खूब वेगळें आसा, तरी लेगीत तें दर घडीक करपाक जाय; म्हजो संदर्भ चेतनेच्या क्रांती कडेन आसा.

जर जिणेंत आमचो दृष्टिकोन चुकीचो आसा; जर आमकां दिसता सगळें बरें चलता, फकत म्हणूनच, तर निराशा येतली…

लोकांक दिसता सगळें बरें चलचें, “फकत म्हणूनच”, कारण सगळें तांच्या येवजणे प्रमाणे जावंक जाय, पूण वास्तव वेगळें आसा, जो मेरेन मनीस भितर बदल ना, तो मेरेन परिस्थितीचो बळी थारतलो, आवडलो वा ना आवडलो तरी.

जिणे विशीं खूब sentimental मूर्खपणा करतात आनी बरोवन काडटात, पूण हें Revolutionary Psychology चो ग्रंथ वेगळो आसा.

ही शिकवण थेट मुद्याचेर, ठोस, स्पश्ट आनी निश्चीत आसा; जोर दिवन सांगता की “बुध्दिबळ प्राणी” जाका चुकून मनीस म्हणटात, तो एक यांत्रिक, बेशुध्द, न्हिदिल्लो दोन पांयांचो प्राणी आसा.

“घराचो बरो धनी” Revolutionary Psychology क केन्नाच मानून घेवंचो ना; तो बापय, घोव म्हणून आपले सगळे कर्तव्य पुराय करता आनी म्हणूनच तो स्वता विशीं खूब बरें चिंतता, पूण तो फकत निसर्गाच्या हेतूंक उपकारता आनी इतलेंच.

विरोध म्हणून आमी म्हणटले की “घराचो बरो धनी” तो प्रवाहाच्या आड तैरता, जिणेंत गिळपाक दिवंक ना; पूण अशे लोक संवसारांत खूब कमी आसात, ते केन्नाच खूब नासतात.

जेन्ना कोण Revolutionary Psychology च्या ह्या ग्रंथाच्या विचारां प्रमाणें चिंतता, तेन्ना तांकां जिणेचें योग्य दर्शन घडटा.